Strona 1 INSTYTUT TELEKOMUNIKACJI siuzdak JERZY SIUZDAK Jerzy Siuzdak urodził się 25 września 1955 ro- ku w Krakowie. Rodzina bardzo szybko prze- niosła się do Warszawy, gdzie też ukończył szkołę podstawową (1970) oraz szkołę średnią w 1974 roku (XXVIII Liceum Ogólnokształcą- ce im. Jana Kochanowskiego). Studia wyższe ukończył na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej w 1979 roku, gdzie uzyskał sto- pień magistra inżyniera telekomunikacji (z wy- różnieniem). W latach 1979 –1982 był uczest- nikiem studiów doktoranckich, kierunek Elektronika i Telekomunikacja. W 1982 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych sowania te były kontynuowane przy pracy stu- (praca wyróżniona) i rozpoczął pracę w Insty- dialnej dotyczącej konstrukcji systemu nawi- tucie Telekomunikacji Politechniki Warszaw- gacyjnego dla bezzałogowego pojazdu na- skiej, początkowo na stanowisku konstruktora, ziemnego. W latach 1989 –1991 zajmował się a następnie specjalisty i starszego specjalisty. pracami nad budową optoelektronicznego sys- W latach 1987–1988 i 1990 pracował na Uni- temu pomiaru pozycji ruchomych obiektów. wersytecie Technicznym w Eindhoven (Holan- System ten działał z powodzeniem w ośrodku dia) jako research fellow. W 1991 roku prze- Instytutu Okrętowego w Iławie, gdzie służył do szedł na etat adiunkta. W 1992 roku uzyskał pomiaru trajektorii ruchu modeli statków. stopień doktora habilitowanego. Od 1999 roku Badania prowadzone przez Jerzego Siuzda- pracuje na stanowisku profesora nadzwyczaj- ka w Eindhoven koncentrowały się nad światło- nego, zaś w 2004 roku uzyskał tytuł profesora wodowymi systemami odbioru koherentnego. nauk technicznych. Rezultatem tych prac były między innymi zna- Zainteresowania badawcze Jerzego Siuz- czące publikacje w „IEEE/OSA Journal of Light- daka w początkowym okresie jego działalno- wave Technology”. Tematyka badawcza świa- ści koncentrowały się na konstrukcji optoelek- tłowodowych systemów koherentnych była Słowa kluczowe tronicznych przyrządów pomiarowych. Brał n telekomunikacja op - kontynuowana również w kraju. W latach tyczna istotny udział w opracowaniu miernika charak- 1992–1994 udało mu się stworzyć pierwszy n transmisja danych terystyk częstotliwościowych nadawczych ele- w kraju model światłowodowego systemu ko- n światłowody mentów optoelektronicznych. Następnie zaj- herentny z binarną modulacją częstotliwości. n modulacja mował się konstrukcją fazomierza pracującego W dalszych latach działalność naukowa w prototypie dalmierza optoelektronicznego Jerzego Siuzdaka była związana głównie z ba- DLS-2. Zaowocowało to zainteresowaniem po- daniami nad transmisją optyczną, w tym trans- miarami fazy w obecności zakłóceń. Zaintere- misją światłowodową. Dotyczy to wspomnia- Strona 2 INSTYTUT TELEKOMUNIKACJI S nej już światłowodowej transmisji koherentnej, skich. Za swoją działalność był wielokrotnie jak również badań nad transmisją wykorzystują- nagradzany nagrodami Rektora Politechniki cą dyspersję światłowodu (DST). W tym nurcie Warszawskiej oraz Nagrodą Ministra Nauki mieszczą się również badania nad metodami i Szkolnictwa Wyższego. Dowodem pozycji Je- optycznego zwielokrotnienia toru światłowo- rzego Siuzdaka jest zaproszenie do prac w ko- dowego, a także badania nad transmisją świa- mitetach naukowych światowych konferencji tła w wolnej przestrzeni, podczas których udało ECOC’09 i ECOC’10 oraz prowadzenie sesji na się stworzyć optoelektroniczny system transmi- tych konferencjach. syjny pracujący na podstawie zwielokrotnienia Działalność dydaktyczna Jerzego Siuzdaka kodowego (CDMA). Od 2004 roku główną obejmowała zarówno prowadzenie wykładów dziedziną badań Jerzego Siuzdaka jest transmi- z zakresu szeroko rozumianej telekomunikacji, sja światła w światłowodach wielomodowych jak i opracowanie nowych wykładów, głównie i możliwości budowy unikatowych systemów z zakresu transmisji optycznej. Do tych wykła- transmisyjnych bazujących na tych światłowo- dów należały m.in. „Systemy i sieci fotoniczne” dach. W trakcie tych badań zostały stworzone oraz „Nowe techniki światłowodowe”, a obec- systemy transmisyjne wykorzystujące zwielo- nie „Sieci fotoniczne nowej generacji” i nowo krotnienie grup modowych, transmisję poza przygotowywany przedmiot „Telekomunikacja pasmem podstawowym światłowodu wielomo- optyczna”. Równocześnie Jerzy Siuzdak prowa- dowego, niekoherentny system MIMO i wresz- dził kursy z pokrewnej tematyki na studium po- cie przestrzenną filtrację światła za pomocą dyplomowym CITCOM. Był opiekunem kilku- modulatora ciekłokrystalicznego. Badano rów- dziesięciu prac magisterskich i inżynierskich. nież możliwość stworzenia sieci pasywnych W latach 1996 –1999 Jerzy Siuzdak pełnił bazujących na światłowodach wielomodo- funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Telekomu- wych. Prace te były realizowane zarówno w ra- nikacji ds. naukowych, a od 1999 roku jest kie- mach grantów krajowych (KBN), jak i między- rownikiem Zakładu Systemów Mikrofalowych narodowych (France Telecom). i Optoelektronicznych w Instytucie Telekomu- Owocem działalności badawczej Jerzego nikacji. Jest członkiem Sekcji Optoelektroniki Siuzdaka jest około sto sześćdziesiąt publikacji oraz Sekcji Telekomunikacji Komitetu Elektro- i referatów na konferencjach krajowych i mię- niki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. dzynarodowych. Wśród nich znajduje się dwie Jest ¿onaty, ma córkê. W³ada czynnie jêzy- książki oraz ponad czterdzieści prac w reno- kami angielskim i rosyjskim, biernie — nie- mowanych czasopismach międzynarodowych mieckim i francuskim. W wolnych chwilach (tzw. lista filadelfijska). Jerzy Siuzdak był pro- pracuje na dzia³ce. Interesuje siê wyœcigami motorem sześciu obronionych prac doktor- konnymi i grami fabularnymi.