Jan Kochanowski Pie�� o spustoszeniu Podola Wieczna sromota i nienagrodzona Szkoda, Polaku! Ziemia spustoszona Podolska le�y, a pohaniec sprosny, Nad Niestrem siedz�c, dzieli �up �a�osny! Niewierny Turczyn psy zapu�ci� swoje, Kt�rzy zagnali pi�kne �anie twoje Z dzie�mi pospo�u, a nie masz nadzieje, By kiedy mia�y nawiedzi� swe knieje. Jedny za Dunaj Turkom zaprzedano, Drugi do hordy dalekiej zagnano; C�ry szlacheckie(�al si�, mocny Bo�e!) Psom bisurma�skim brzydkie �ciel� �o�e. Zb�jce (nieczyste), zb�jce nas wojuj�, Kt�rzy ani miasta, ani wsi buduj�; Pod kotarzami tylko siedz�, A nas nierz�dne, ach nierz�dne, jedz�! Tak odbie�a�e stado wi�c drapaj� Rozb�jce wilcy, gdy po woli maj�, �e ani pasterz nad owcami chodzi, Ani ostro�nych ps�w za sob� wodzi. Jakiego serca Turkowi dodamy, Je�lim tak lekkim ludziom nie zdo�amy? Ledwie� nam i tak kr�la nie podawa; Kto si� przypatrzy, ma�a nie dostawa. Zetrzy sen z oczu, a czuj w czas o sobie, Cny Lachu1 Kto wie, jemu czyli tobie Szcz�cie chce s�u�y�? A dok�d wyroku Mars nie uczyni, nie ust�puj kroku! A teraz k'temu obr�� my�li swoje Jako by� szkody nieprzyjaciel twoje Krwi� sw� nagrodzi� i omy� t� zmaz�, Kt�r� dzi� niesiesz prze swej ziemie skaz�. Wsiadamy? Czy nas p�miski trzymaj�? Biedne p�miski, czego te czekaj�? To pan, i jada� na �rebrze godniejszy, Komu �elazny Mars b�dzie ch�tniejszy. Skujmy talerze na talary, skujmy, A �o�nierzowi pieni�dze gotujmy! Inszy to darmo po drogach miotali, A my nie damy, bychmy w cale trwali? Dajmy; a naprz�d dajmy! Sami siebie Ku gwa�towniejszej chowajmy potrzebie. Tarczej ni� piersi pierwej nastawiaj�, Pozno puklerza przebici macaj�. Cieszy mi� ten rym:" Polak m�dr po szkodzie"; Lecz je�li prawda i z tego nas zbodzie, Now� przypowie�� Polak sobie kupi, �e i przed szkod� i po szkodzie g�upi.