Strona 1 Jeremi Przybora Strona 2 Zimy żal No i jak tu nie jechać? Wiosna, wiosna już w powietrzu, No i jak człowiek, kwiat i ptak ją przeczuł. tu nie jechać? Ile do niej jeszcze dób - kiedy tak liczą usta, pąk i dziób. nowy szlak A ja wcale nie w zapale nas urzeka? i zachwytem się nie palę, bo im - starszy jestem czym - Kiedy dal tym bardziej szkoda zim. oczy wabi, chociaż żal Zima trudna, zima brudna, tego, co za nami. zima nudna - żaden bal. Nie ma nic Zima ziębi, bez ryzyka. zima gnebi, Tylko widz, tylko widz ale zimy, zimy żal. go unika. Zima mrozi, zima grozi, A kto chce być nie dowozi, wewnątrz zdarzeń w zaspach tkwi. musi żyć Ale mimo wciąż z bagażem. zmartwień z zimą - żal tej zimy, zimy mi. Musi mieć walizeczkę i koc, i latarenkę na noc. Mało co mnie bawi w zimie - ani zamieć, ani wymieć. Bywa, że piękny jest pobyt A w zakresie łyżew, nart - o kolorycie różowym. mi nie dopisuje hart. Kiedy mróz na rtęć napiera Bywa, że sobie myślicie: "Oby i wypiera niżej zera - ten pobyt już cholera trzęsie mnie ! nigdy nie skończył się". A jednak myślę, że I nagle ta chwila w pobycie Zima trudna... itd do was przychodzi o świcie. I znowu przed dom wychodzicie, Skąd po zimie moje żale ? i wzrok gubicie Nie szaleję w karnawale. we mgle. Czemu żegnam w mol nie w dur nienajlepszą z roku pór ? No i jak Może to mnie właśnie smuci, tu nie jechać? że ta sama już nie wróci, kiedy tak że z szelestem zdartych dat nowy szlak upłynął życia szmat.... nas urzeka? Strona 3