Jesteś autorem/wydawcą tego dokumentu/książki i zauważyłeś że ktoś wgrał ją bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres
a my odpowiemy na skargę i usuniemy zabroniony dokument w ciągu 24 godzin.
Zobacz podgląd pliku o nazwie Chris Mann - SS-Totenkopf PDF poniżej lub pobierz go na swoje urządzenie za darmo bez rejestracji. Możesz również pozostać na naszej stronie i czytać dokument online bez limitów.
Strona 1
Strona 2
SS-TOTENKOPF
Strona 3
ZBRODNICZE DYWIZJE SS
SS-TOTENKOPF
HISTORIA DYWIZJI WAFFEN SS
1940-1945
Chris Mann
Przełożył
Ryszard Grajek
BELLONA
Warszawa
Strona 4
Tytuł oryginału: SS-Totenkopf. The History of the „Death's Head" Division 194045.
Tłumaczenie książki wydane za porozumieniem
Amber Books Ltd.
© Copyright fot the polish edition and translation by Bellona Spółka Akcyjna
Warszawa 2008
© Copyright Amber Books Ltd 2001
ISBN 978-83-11-11150-9
Redaktor prowadzący: Tomasz Kompanowski
Redaktor merytoryczny: Kszysztof Fudalej
Redaktor techniczny: Krzysztof Sobczak
Korekta: Hanna Rybak
Redaktor projektu: Charles Catton
Projekt graficzny: Roger Hyde
Wybór zdjęć: Lisa Wren
Mapy: Hardlines
ŹRÓDŁA ILUSTRACJI
AKG London: 16, 36-37, 38, 66, 69, 142. Robert Hunt Library: 58-59. Suddeutscher Verlag: 6, 12, 14,
20-21 (oba), 23, 24, 25, 28-29, 30-31, 84, 108, 143, 151, 156, 158, 164.
TRH Pictures: 8, 9, 10, 15, 19, 27, 32, 33, 34, 39, 40, 42, 43, 44-45, 46, 47, 48, 50-51, 55, 56, 57 (IWM), 60, 61, 62,
64-65, 70, 72-73, 75, 76, 78, 80, 81, 82, 86, 87, 88, 90, 92, 94, 95, 96, 98
(US National Archives), 99, 100-101, 102, 103, 105, 107, 110, 112, 113, 114-115, 116-117 (oba), 118-119, 120, 121, 122,
124-125, 127, 128, 130, 131, 132-133, 134, 135, 136, 138, 140, 144, 146, 148, 149, 150, 152-153, 154, 159, 160, 162, 167,
169, 170, 172-173, 175 (Bundesarchivs), 176, 179, 181, 182 (IWM), 183, 184, 186.
Bellona prowadzi sprzedaż wysyłkową wszystkich swoich książek z rabatem.
www.ksiegarnia.bellona.pl
Nasz adres: Bellona SA, ul. Grzybowska 77, 00-844 Warszawa
Dział Wysyłki: teł. 022 45 70 306, 022 652 27 01, fax 022 620 42 71
[email protected]
Strona 5
SPIS TREŚCI
1 Sformowanie 6
2 Organizacja 34
3 Chrzest bojowy 66
4 Uderzenie na północy 88
5 Odrodzenie 108
6 Koniec gry 128
7 Kluczowe postaci 144
8 Siła ognia 160
Uzupełnienia 187
Indeks 190
Strona 6
Strona 7
W okresie II wojny światowej Waffen-SS zdobyły
budzącą lęk sławę bojową. W maju 1945 roku
ponad 800 000 mężczyzn służyło w ich 38 dywizjach,
von Manstein, uważało dywizję Totenkopf za jedną z naj-
lepszych, najbardziej niezawodnych formacji bojowych
nazistowskich Niemiec.
a z tego około 20-25 procent zostało zabitych na polach Zaciekłość i zdolność Totenkopf do przetrwania w wal-
bitew. Formacje Waffen-SS walczyły na wszystkich niemiec- ce były legendarne. Ludzie dywizji wyraźnie nie byli
kich liniach frontu, poza Afryką Północną, w szczegól- Soldaten wie die anderen auch (żołnierzami takimi, jak
ności odegrały one decydującą rolę na froncie wschod- inni), jak to w znany sposób w roku 1953 członków
nim, w wojnie przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Po- Waffen-SS określił powojenny kanclerz niemiecki, Kon-
mimo wysokiej pozycji Waffen-SS w ramach niemieckich rad Adenauer. Przygotowanie dywizji, osobowość jej
sił zbrojnych - Wehrmachtu, sława ta w znacznym stopniu założyciela Theodora Eickego, a także tradycje, moty-
dotyczyła mniej więcej pól tuzina bojowych formacji wacja i ideologia Waffen-SS świadczyły o tym, że Toten-
o najwyższym standardzie. Częścią wewnętrznego trzo- kopf nie była jedynie formacją militarną. Jak napisał
nu elitarnych formacji SS była 3. Dywizja Pancerna To- w swej książce Czarne korpusy Robert Koehl: „Tradycja,
tenkopf. Dywizja Totenkopf rozpoczęła służbę w 1940 roku to znajome z annałów wojskowych pojęcie, miała swój
we Francji. Wzięła również udział w roku 1941 w operacji wpływ także na SS, i nie zawsze taki, jakiego życzyli
„Barbarossa", tj. w inwazji na Związek Radziecki, a na- sobie dowódcy SS - albo ochotnicy SS - zmuszając czło-
stępnie była zaangażowana w niektóre najcięższe walki wieka do stania się czymś więcej niż on jest i zarazem,
na froncie wschodnim: pod Demiańskiem, pod Kur- w odpowiednim rozumieniu, czymś mniej".
skiem, koło Warszawy, zaś pod koniec wojny - wokół Budząca przerażenie sława bojowa jednostki miała
Budapesztu. Dywizja z brawurą i nieustępliwością wal- oparcie w bezwzględnych i brutalnych aktach kryminal-
czyła w czasie całego konfliktu wojennego, Hitler i wielu nych, jeśli chodzi o traktowanie wziętych do niewoli żoł-
wyższych dowódców Wehrmachtu, jak na przykład Erich nierzy i cywilów. Warto odnotować, że pięć z najbardziej
znanych i najlepiej udokumentowanych potworności, po-
Po lewej: Reichsfiihrer-SS i jego Führer podają sobie ręce. pełnionych przez Waffen-SS - masakra w Le Paradis, Tulle,
Imperium Heinricha Himmlera obejmowało system obozów Oradour-sur-Glane, Malmedy oraz zabójstwa odwetowe
koncentracyjnych i Waffen-SS, dwie kluczowe organizacje nad Arno - zostało dokonanych albo przez oddziały
w historii Totenkopf Totenkopf albo też były łączone z ludźmi będącymi wy-
7
Strona 8
SS-TOTENKOPF
tworami dywizji Totenkopf. Jest to zupełnie oddzielna masakrę oddziałów amerykańskich pod Malmedy w Bel-
sprawa od bezpośredniego związku dywizji z prowadze- gii przez dowodzone przez niego oddziały 1. Dywizji
niem systemu obozów koncentracyjnych przez SS. Pancernej SS Leibstandarte Adolf Hitler, Max Simon -
Waffen-SS wydały takich ludzi, jak Fritz Knochlein, trwale oddany dywizji Totenkopf wydal rozkaz dokona-
Heinz Lammerding, Hermann Priess, Max Simon. nia odwetowych morderstw nad Arno. Aby zrozumieć
Fritz Knochlein dowodził 14. kompanią 2. batalionu okoliczności, które stworzyły takich ludzi, warto prze-
Totenkopf w Le Paradis; Heinz Lammerding, były oficer śledzić początki partii nazistowskiej SS, Waffen-SS oraz
operacyjny dywizji Totenkopf jako dowódca drugiej systemu obozów koncentracyjnych.
dywizji SS Das Reich, wydał rozkazy zmasakrowania
francuskiej ludności cywilnej w Tulle i Oradour; Her- POCHODZENIE SS
mann Priess, SS-GruppenJuhrer (generał brygady), a przez Adolf Hitler, jako żołnierz IG. bawarskiego rezerwo-
krótki czas dowódca dywizji Totenkopf był ścigany za wego pułku piechoty w czasie I wojny światowej po raz
8
Strona 9
SFORMOWANIE
Po lewej: Adolf Hitler (pierwszy z prawej) z d w o m a towa-
rzyszami z I wojny światowej, E r n s t e m S c h m i d t e m i M a x e m
A m a n n e m . Hitler w służbie wojskowej znalazł swój cci i stał
się zgorzkniały z powodu klęski Niemiec
pierwszy w życiu odnalazł sens braterstwa, dyscypliny
i sprawy. Dnia 11 listopada 1918 roku wojna zakoń-
czyła się, kiedy Hitler - po zagazowaniu w Belgii -
przychodził do zdrowia w szpitalu na Pomorzu. Wiado-
mości o klęsce przeraziły go; wspominał, że leżąc wów-
czas na szpitalnym łóżku, „wiedział, że wszystko zo-
stało utracone. Jedynie wariaci - kłamcy lub kryminal-
iści - mogli mieć nadzieję na litość ze strony wroga.
Podczas tych nocy wzrosła moja nienawiść przeciwko
ludziom, którzy doprowadzili do tej zbrodni".
Dla wielu weteranów I wojny światowej powrót do
cywilnego życia był niesamowicie trudny. Wielu było zdu-
mionych nagłością upadku Niemiec i - podobnie, jak
Hitler - czuło, że cywilne przywództwo kraju ich zdradzi-
ło. Ponadto wrócili oni do domu do politycznego chaosu,
głodu i rewolucji, kiedy to ekstremistyczne grupy próbo-
wały przejąć władzę. Liczni byli żołnierze niemieccy nie
mieli ochoty wracać po to, by być pogardzani, bezrobot- Powyżej: Wytwór pruskiej elity: feldmarszałek von Macken-
ni, a możliwe, że nawet cierpieć głód. Ludzie ci byli goto- sen, tu w roku 1940, ma na policzkach szramy po r a n a c h z po-
wymi rekrutami dla Freikorps, paramilitarnych sił, wyko- jedynków. Widoczny symbol trupiej czaszki, noszony na na-
rzystywani przez trapiony kłopotami nowy rząd niemiec- kryciu głowy, później został przejęty przez Totenkopf
ki do powstrzymania komunistycznej próby przejęcia władzy
na początku 1919 roku oraz powstańców polskich na okro- się w górę błyskawicznie i w styczniu 1922 roku swoje
jonej granicy wschodniej. Poglądy polityczne Freikorps kroki kierował ku przywództwu tej partii. Zebrania
były w znacznym stopniu nacjonalistyczne i prawicowe, polityczne NSDAP na początku lat 20. często przera-
a ich członkowie często dryfowali w kierunku członko- dzały się w bójki z grupami lewego skrzydła. NSDAP
stwa jednej z wielu partii, które wyrosły w Niemczech na początkowo uzyskiwała protekcję ze strony Zeitfreiwil-
ekstremistycznych skrzydłach społeczeństwa. lingen (okresowych wolontariuszy) z monachijskich
Jedną z tych partii była Deutsche Arbeiter Partei (DAP oddziałów Reichswehry (obrony Rzeszy - niemieckich
- Niemiecka Partia Robotnicza). Adolf Hitler był sił zbrojnych) lecz ci ludzie, pomimo tego że sympaty-
jeszcze na liście płac swojego wojennego regimentu, zowali z partią, nie byli jej oddanymi zwolennikami,
kiedy został skierowany do przekazywania raportów czego oczekiwał Hitler. Poza tym ich lojalność skiero-
z działalności DAP. Wstąpił do tej partii we wrześniu wana była zasadniczo gdzie indziej.
1919 roku i wykazał się takimi umiejętnościami, że Jednakże Ernst Röhm, oficer Reichswehry oraz lider
szybko wyrósł na szefa propagandy. Hitler później miejscowego Freikorps, który współpracował z Hitlerem
przemianował partię na Nationalsozialistische Deutsche jako informator, był pod takim wrażeniem nowo po-
Arbeiter Partei (NSDAP - Narodowosocjalistyczna Nie- wstałej i maleńkiej partii, że do niej wstąpił. Röhm, do-
miecka Partia Robotników, zwykle określana w skrócie świadczony żołnierz i organizator sił paramilitarnych,
jako partia Nazi; od NAtional i so-ZI-alist). Hitler piął był siłą kierowniczą ukrytą za bardziej sportowym
9
Strona 10
SS-TOTENKOPF
odłamem NSDAP, znanym początkowo jako Wydział Powyżej: Słynne zdjęcie Stosstrupp Adolf Hitler gotowego do
Sportowy i Gimnastyczny (SA). Rdhm zabrał się za akcji w Bayreuth 2 września 1923 roku. Wcześniejsza straż
rozbudowę SA, która w listopadzie 1921 roku otrzyma- przyboczna Hitlera była poprzedniczką SS. Z prawej strony
ła nową nazwę Sturmabteilungen, tj. oddziały szturmowe; cesarskiej niemieckiej flagi stoi Ulrich Graf
dla wygody zachowane zostały takie same inicjały.
Nazwa nasuwała konotacje z elitarnymi oddziałami troli nad tymi ludźmi. Pomimo to Rohm był Hitlerowi
szturmowymi z okresu I wojny światowej - czymś, co bardzo bliski; był jednym z niewielu współpracown-
przypominało zahartowanych weteranów z Freikorps, ików Hitlera, do których zwracał się poufale per „du"
którzy w przeważającej mierze SA tworzyli. (ty). W marcu 1923 roku Rohm świadomy obaw Hitlera
Jednak Hitler wkrótce odkrył, że ludzie SA nie utworzył opartą na Monachium złożoną z 12 ludzi SA
w pełni podlegali jego komendzie. Nie zawsze mógł straż przeznaczoną do ochrony jedynie lidera partii.
nimi dysponować, a swą podstawową lojalność winni Nowa ochrona Hitlera była znana jako Stabswache
byli Róhmowi. Hitler, kiedy uczestniczył w ich zebrani- (Straż Sztabowa), a jej członkowie składali mu przy-
ach, manewrach i paradnych musztrach, przyjmowany sięgę osobistej lojalności. Jednak Stabswache pozosta-
był uprzejmie, lecz nie pozwalano mu sprawować kon- wała w organizacyjnych ramach SA i jednostka ta
10
Strona 11
SFORMOWANIE
wkrótce, po kolejnej sprzeczce z kierownictwem SA, niemieckich, takich jak oddziały szturmowe i czołgiści.
została rozwiązana. W latach bezpośrednio powojennych zostało przyjęte
Rzeczywiście stosunki SA z partią były niejasne. Po- także przez niektóre z bardziej groźnych oddziałów
mimo wyznaczenia Hermanna Goringa, wysoko odzna- Freikorps. Jak odnotowuje Robin Lumsden w swoim opi-
czonego bohatera I wojny światowej i lojalnego towarzy- sie symbolizmu SS w dziele „Czarny Zakon SS Him-
sza do zorganizowania i dowodzenia militarnym skrzyd- mlera 1923-1945": „Z powodu kojarzenia go z tymi for-
łem SA, Hitler zdawał sobie sprawę z tego, że organizac- macjami stało się to symboliczne nie tylko dla czasu woj-
ja pozostawała osobistą armią Róhma i odmawiała słu- ny i samopoświęcenia, lecz także powojennego trady-
chania rozkazów funkcjonariuszy partii nazistowskiej. cjonalizmu, antyliberalizmu i antybolszewizmu". Dla
Pewnego rodzaju apolityczna postawa Róhma została Stosstrupp i jego następcy - SS, był to właściwy wybór.
jasno potwierdzona w notatce, którą wysłał Hitlerowi: Stosstrupp wkrótce znalazły się w akcji. Hitler, popeł-
„Polityka partyjna nie będzie tolerowana... w SA". W ten niając jeden z nielicznych w swojej międzywojennej kari-
sposób stało się tak, że dwa miesiące po utworzeniu erze politycznej poważnych błędów w ocenie sytuacji,
Stabswache Hitler powołał starannie dobraną 100-oso- zdecydował się wykorzystać wybuchową atmosferę w Ba-
bową siłę zbrojną, Stosstrupp Adolf Hitler, która była - warii pod koniec 1923 roku i przejąć władzę polityczną.
zgodnie z nazwą - lojalna wobec niego w niekwest- Tzw. pucz piwiarniany z 9 listopada 1923 roku nie do-
ionowany sposób. Członkowie Stosstrupp byli uzbrojeni, prowadził jednak w rezultacie do zagarnięcia władzy
zmotoryzowani i nosili mundury na wzór wojskowy. przez nazistów. Policja dała dowód więcej niż woli otwar-
Jesienią osiągnęła ona silę czterech plutonów: jeden plu- cia ognia do Hitlera i jego 3000 zwolenników. Szesnastu
ton piechoty składający się z czterech drużyn, pluton nazistów zostało zabitych, a Hitler i większość liderów
karabinów maszynowych, pluton pistoletów maszy- NSDAP zostało aresztowanych, działalność partii zaka-
nowych i pluton moździerzy. Bardzo szybko przybrali zana, a SA i Stosstrupp rozwiązane. Chociaż pucz „piwiar-
oni za swój emblemat symbol trupiej czaszki (czaszka niany" miał wszelkie oznaki fiaska, to następnego dnia
i piszczele). wydobył on Hitlera z regionalnego mroku ku światłu
Ludzie ze Stosstrupp otrzymali te odznaki z nad- niedobrej narodowej sławy. Partia nazistowska zyskała
wyżek magazynowych wyposażenia armii i tym samym również swój pierwszy sakralny relikt. Sztandar wysunię-
wpisali się w obraz mający w niemieckiej tradycji woj- ty na przód kolumny został obryzgany krwią umiera-
skowej długi rodowód. To charakterystyczne godło stało jącego szeregowca - niosącego go - Andreasa Bauriedla.
się kluczowym symbolem przyszłej SS i było dywizyj- Tak zwana Blutfahne, czy też krwawy sztandar był
nymi insygniami 3. Dywizji SS Totenkopf. Rzeczywiście potem użyty dla konsekrowania sztandarów nowo sfor-
była to jedyna odznaka wspólna dla wszystkich formacji mowanych jednostek SS i SA. Co więcej, w działaniu
SS - Allgemeine-SS (Ogólnej SS), Germańskiej SS sprawdził się też Stosstrupp, kiedy to Ulrich Graf bohater-
i Waffen-SS. Pomimo swego ponurego wyglądu, trupia sko rzucił się ku salwie, która mogła z powodzeniem
czaszka została wybrana raczej ze względu na jej rezo- zabić Hitlera i zosta! ugodzony 16 razy. Wyjątkowo Graf
nans historyczny, aniżeli po to, by wywoływać lęk w tych, przeżył. Stosstrupp, chociaż był mały i politycznie bez zna-
którzy na nią spoglądali. Symbol ten w 1741 roku przy- czenia, dla Hitlera miał walor jako trzon lojalnej elity
jęły elitarne jednostki pruskie, pułki 1. i 2. Leib-Husaren, i tym samym okazał się prekursorem SS.
na cześć króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I, który
poprzedniego roku zmarł. Symbol ten byl także uży- FORMOWANIE SIĘ SS
wany w niemieckim państwie Brunszwik przez 17. pułk W grudniu 1924 roku, po odbyciu jedynie dziewięciu
huzarów i 3. batalion 92. pułku piechoty w czasie wojen miesięcy z orzeczonej pięcioletniej kary za zdradę stanu,
napoleońskich. Godło trupiej czaszki pozostało w uży- Hitler wyszedł z więzienia i zabrał się za odbudowy-
ciu w czasie zjednoczenia Niemiec, a podczas I wojny wanie swojej partii. Okres więzienia pozwolił mu przy-
światowej było odznaką licznych wyborowych formacji brać na wadze (jedzenie było lepsze od tego, jakie mial
11
Strona 12
SS-TOTENKOPF
Strona 13
SFORMOWANIE
wcześniej), napisać swój manifest Mein Kampf (Moja dzie. W ciągu 1926 roku w Niemczech zostało sformo-
walka) oraz ocenić następstwa puczu. Jego fiasko przeko- wanych 75 jednostek Schutzstaffel. Rekrutowani do nich
nało go, że w dążeniu do osiągnięcia władzy, skoro rząd mieli być ludzie w wieku 25-35 lat, silni, zdrowi i niena-
cieszył się ze strony policji i armii lojalnością, powinien on ganni moralnie, bez przeszłości kryminalnej. A co najważ-
zastosować metody legalne. Hitler zakazał SA nosić broń niejsze, musieli być bardziej lojalni wobec Adolfa Hitle-
i pełnić funkcję prywatnej armii. Zmartwiło to Rohma, ra, aniżeli partii nazistowskiej. Ponadto oni także przejęli
który widział w SA siłę, która miałaby uzupełnić, a w koń- ze Stosstrupp Adolf Hitler godło trupiej czaszki. W rzeczy-
cu zastąpić regularne siły Reichswehry, a więc szef SA na wistości ludzie tej nowej formacji, którzy sprawdzili się
krótko zrezygnował z przynależności do partii. w swojej złożonej roli jako ochroniarze, uczestnicy walk
W tym momencie Hitler podjął decyzję o utworze- ulicznych, porządkowi podczas masowych zebrań i pro-
niu oddanej mu jednostki ochrony. W kwietniu 1925 ro- pagandziści, stali się wkrótce depozytariuszami silnie
ku Filhrer (lider) - tak był teraz nazywany Hitler - do oddziałującego symbolizmu nazistowskiego.
sformowania na nowo swojej służby ochrony zaanga- Dowodem wagi, jaką Hitler przykładał do SS -
żował Juliusa Schrecka, weterana Stabswache. Schreck organizacji, która według niego zachowywała prawdzi-
na początek zrekrutował ośmiu ludzi, z których wszys- we wartości partii nazistowskiej - było to, że jej powie-
cy byli weteranami Stosslrupp, a którzy pierwotnie zo- rzył przechowywanie Blutfahne. Te dwie rzeczy ogrom-
stali nazwani Schutzkommando, a następnie - w później- nie zwiększyły prestiż SS i bardzo drażniły SA. Rzeczy-
szym okresie - Sturmstaffel. Jednakże 9 listopoada zo- wiście, chociaż formalnie SS było częścią SA, relacje
stała przyjęta nazwa Schulzstaffel (Szwadron Obrony lub pomiędzy tymi dwiema organizacjami nie były łatwe.
bardziej zwyczajnie Oddział Ochrony) - prawdopodob- SA miała za złe SS elitaryzm i bliskie kontakty z kie-
nie pod wpływem sugestii Hermanna Góringa, który rownictwem partii. Z tego powodu kierownictwo SA wy-
powrócił z emigracji, na którą się udał po puczu „pi- magało od SS tego, aby spełniała ona często zadania
wiarnianym", gdy rząd podjął zdecydowane kroki prze- polityczne niższej rangi, jak dystrybuowanie literatury
ciwko partii nazistowskiej. Termin był nowy. Nie podle- partyjnej i sprzedaż prenumeraty partyjnej gazety. SA
gał rządowemu zakazowi - tak jak wiele nazw o charak- zadbała także o to, by SS była znacznie mniejsza od
terze emotywnym i wojskowym - ani też nie budził sko- organizacji macierzystej; liczba członków SS w 1929 ro-
jarzeń z Freikorps lub nacjonalistycznymi klubami spor- ku zmniejszyła się z 1000 do 280. Wielu starych wete-
towymi. Przeciwnie, termin ten nawiązywał do walk ranów ruchu nazistowskiego usiłowało ochronić SS przed
w powietrzu. Było to zrozumiałe ponieważ to Goring wpływami SA, lecz do roku 1929 SS w dużej mierze
dowodził słynnym Latającym Cyrkiem Richthofena. pozostawała zdominowana przez SA.
Słowo staffel było szeroko identyfikowane z myśliwskim
samolotem wojskowym pełniącym służbę w eskorcie. DOJŚCIE NSDAP DO WŁADZY
Pełna nazwa jednostki - Schulzstaffel der NSDAP - zwyk- W tym czasie Hitler dążył do władzy za pomocą środ-
le była skracana do formy SS. ków legalnych. W późnych latach 20. w Niemczech
SS w ramach partii nazistowskiej zawsze miała być nastąpiła poprawa sytuacji gospodarczej i tym samym
elitą, a nie ruchem masowym, jak SA. Początkowy plan dla partii NSDAP nastały trudne czasy. Po raz pier-
w stosunku do SS był taki, by była to 10-osobowa jed- wszy od I wojny światowej bezrobocie spadło poniżej
nostka ochrony z jednym oficerem w każdym obwodzie. miliona osób, z czego skorzystali bardzo zwolennicy
Jedynie Berlin miał mieć jednostkę o podwójnym skła- nazistów z niezamożnej klasy średniej, a którzy odwró-
cili się od ekstremistycznej partii. W wyborach 1928 ro-
Po lewej: Hitler, trzymając lewą ręką Blutfahne („krwawy ku na 31 milionów oddanych głosów NSDAP otrzy-
sztandar"), „konsekruje" nowy sztandar SA. Blutfahne, pokryty mała 810 tysięcy. Było to zaledwie 2,6 procent głosów,
krwią nazistowskiego męczennika z czasu nieudanego puczu, o wiele za mało, by poważnie starać się o miejsce
byl pierwszą nazistowska relikwią. w rządzie. Aby zacytować historyka Matthewa Hugesa:
13
Strona 14
SS-TOTENKOPF
„Niemcy nie potrzebowały już więcej nazistów, a w tym kańskie zażądały spłaty pożyczek, które pomogły pod-
typie darwinistycznego świata walki i przetrwania naj- trzymać gospodarkę Niemiec w późnych latach 20. Bez-
bardziej przystosowanych naziści musieli być bardzo robocie zaczęło ponownie błyskawicznie rosnąć, osią-
zawzięci, by się promować, gdy o nich właśnie zapo- gając ostatecznie poziom pięciu milionów osób. Między
minano". komunistami i SA na ulicach dochodziło do starć i re-
Jednakże w 1929 roku nowojorska giełda na Wall gularnych bitew. Recesja uderzyła we wszystkie klasy
Street załamała się, co spowodowało w Stanach Zjedno- i ludzie zaczęli nagle wypatrywać bardziej radykalnych
czonych serię kryzysów ekonomicznych. Ich fale uderze- rozwiązań. W tych okolicznościach mieli się świetnie
niowe wkrótce ogarnęły Europę i Niemcy. Banki amery- zarówno komuniści, jak i naziści. Dla przemysłowców
14
Strona 15
SFORMOWANIE
niemieckich i polityków konserwatywnych naziści byli stagu 230 miejsc. Przesłanie Hitlera, dotyczące radykal-
0 wiele lepsi od komunistów, stąd otrzymali od nich nie- nych rozwiązań nieszczęścia Niemiec, było upowszech-
zbędne wsparcie finansowe. Tak samo ważne, jeżeli nie niane w społeczeństwie dzięki sprawnym kampaniom
ważniejsze, było poparcie niemieckich klas średnich. propagandowym. Chociaż poparcie dla partii nazistow-
skiej w kolejnych wyborach w późniejszym okresie tego
ZWYCIĘSTWO NSDAP samego roku nieco spadło, Hitler i naziści pokazywali,
Losy partii nazistowskiej odwróciły się radykalnie że mieli oni znaczące poparcie społeczne. Konserwa-
1 nagle. We wrześniu 1930 roku uzyskała ona 6 371 000 tywne elity Niemiec - przemysłowcy, posiadacze ziem-
głosów i powiększyła liczbę miejsc w parlamencie nie- scy i junkrzy w Prusach Wschodnich, a także ge-
mieckim, Reichstagu z 12 do 107. W roku 1932 liczba nerałowie Reichswehry - postanowiły zwrócić się ku
głosów oddanych na NSDAP była ponad dwukrotnie Hitlerowi i NSDAP, by dać jemu i jego partii możliwość
większa, osiągając 13 732 779, a partia uzyskała w Reich- sformowania części rządu. Byli oni pewni, że będą oni
Po lewej: Hitler, w towarzystwie innych nazistów, maszeruje przez Poniżej: H i m m l e r i stara gwardia z SS w Monachium w 1933 ro-
bawarskie miasto. Po prawej stronie zdjęcia, w jasnej kurtce, ku. H i m m l e r zapewnił to, że SS odegrało kluczową rolę w wy-
znajduje się Hess, który pomógł Hitlerowi napisać Mein Kampfi eliminowaniu wrogów Hitlera - zaskarbiając sobie jego wdzięcz-
bezpośrednio za nim jest nikt inny, jak Heinrich H i m m l e r ność - zarówno w partii nazistowskiej, j a k i poza nią
15
Strona 16
SS-TOTENKOPF
Powyżej: Ernst R o h m opuszcza spotkanie partyjne, za nim młody, by brać udział w I wojnie światowej, wstąpił do
jego Nemezis. Ambicje R o h m a , związane z SA, którą trakto- NSDAP w 1923 roku. Stopniowo przechodził przez
wa! jako swoją prywatną armię, doprowadziły go w roku 1934, poszczególne szczeble partyjne, a następnie SS, aż
w czasie czystki SA zwanej „Nocą długich noży", do śmierci w końcu został zastępcą lidera. Tak więc, kiedy Erhardt
Heiden złożył rezygnację, Hitler zaaprobował objęcie
mogli wpływać na tego austriackiego parweniusza, ale kierownictwa przez Himmlera. Nominacja ta była pod-
rychło się przekonali o tym, że byli w błędzie. Dnia stawą do uzyskania przez Himmlera ostatecznie pozy-
30 stycznia 1933 roku Adolf Hitler został kanclerzem cji o olbrzymiej władzy.
Niemiec. Stanowisko to uzyskał legalnie, w ramach sy- Kierownictwo SA zakładało, że Himmler będzie tak
stemu demokratycznego i niemal natychmiast zaczął samo łatwy do okiełznania, jak jego poprzednicy. Hein-
ową demokrację znosić. Dnia 6 stycznia 1929 roku Hitler rich Himmler był jednak człowiekiem o wielkiej energii
mianował 28-letniego Heinricha Himmlera szefem i zapale. Pomimo pełnienia trudnych obowiązków w za-
Schutzstaffel, czyli inaczej Reichsfuhrerem der SS. Himmler, kresie propagandy, poświęcił się rozwojowi i zreformo-
jako sztywny, nieatrakcyjny mężczyzna, który był zbyt waniu SS. Himmler odstąpił od starego systemu
16
Strona 17
SFORMOWANIE
dziesiątek w każdym obwodzie i wprowadził strukturę mlera. Dwa lata wcześniej z organizacji SA w Ludwig-
w stylu wojskowym, podobną do tej w SA. Wprowadził shafen do SS przeszedł Theodor Eicke, najważniejsza
także wytyczne rasowe dla rekrutacji do SS, zwiększył osoba w historii dywizji Totenkopf. Ci dwaj ludzie byli
dyscyplinę oraz wziął się za rozwój organizacji. Zafascy- znaczącymi postaciami w SS po dojściu Hitlera do wła-
nowany legendą germańską i nordycką, doprowadził dzy i zarazem serdecznie się nienawidzili. Niemniej jednak,
także do tego, że w ceremoniach wykorzystywano szero- obydwaj błyskawicznie awansowali wraz z SS i w mo-
ko pismo runiczne. Najsłynniejszym przykładem było mencie dojścia Hitlera do władzy Eicke miał stopień
runiczne dwa „S", które znane były z zastosowania na SS-Oberfuhrera. Stopień ten nie miał bezpośredniego od-
naszywkach na kołnierzach. powiednika w armiach: brytyjskiej, amerykańskiej, ani
Obecnie SS rozrastało się powoli; w 1930 roku niemieckiej. Była to ranga specjalna pomiędzy Standarten-
osiągnęło liczbę 1000 członków. Rok później liczba ta fuhrerem (pułkownikem) a Brigadefuhrerem (brygadierem).
została potrojona. Liczba członków SA, przeciwnie - eks- Reformy Himmlera i reorganizacja SS zapewniła jej
plodowała. SA nigdy nie miała tego rodzaju aspiracji, by odgrywanie kluczowej roli w bardzo szybkiej konsolida-
uzyskać status elitarny, jak SS; była dużo bardziej ru- cji władzy przez Hitlera i eliminowaniu jego rywali za-
chem masowym. Były w niej też elementy niezdyscypli- równo wewnątrz, jak i na zewnątrz partii. Dnia 28 lutego
nowane, które żywiły urazę do wielu z szerokiego bawar- 1933 roku, mniej niż miesiąc od dojścia NSDAP do wła-
skiego kierownictwa NSDAP. Berlińska organizacja SA dzy, całkowicie spłonął budynek Reichstagu. Naziści oskar-
zbuntowała się przeciwko mianowaniu Josepha Goeb- żyli o to komunistów i Hitler wydał dekret nadający SA
belsa gauleiterem (szefem) partii, w którego programie i SS władzę policyjną. SA i SS otrzymały broń palną
działania było stanowcze wyeliminowanie elementów i zaczęły robić obławę na komunistów i innych poten-
antyhitlerowskich ze stołecznej organizacji NSDAP i SA. cjalnych oponentów reżimu. Aresztowanych zostało tak
Pomimo najlepszych wysiłków Ernsta Róhma, który wiele osób, że system więzienny nie mógł temu sprostać,
w 1930 roku powrócił na czoło SA, bunt rozszerzył się więc szybko zostały utworzone pierwsze obozy koncen-
na całą północ Niemiec. W czasie całego tego kryzysu, tracyjne. Usunięcie deputowanych komunistycznych
który w końcu - z braku wsparcia finansowego - wygasł, z Reichstagu dało nazistom i ich sprzymierzeńcom więk-
SS pozostała całkowicie lojalna. szość w parlamencie i pozwoliło Hitlerowi znieść nie-
Hitler w zamian rozszerzył obowiązki SS, określając miecką konstytucję, zakazać działalności wszystkich in-
jej rolę nie tylko jako Elitetruppe (elitarny oddział wojsko- nych partii i ustanowić państwo jednopartyjne. Himmler
wy) partii nazistowskiej, ale także czyniąc z niej Polizei- zapewnił to, że SS stała się jedną z kluczowych instytucji
dienst (służbę policyjną) ruchu. To w dużej mierze pociąg- w tym państwie. Niemal jednocześnie tradycyjna straż
nęło za sobą uregulowanie działalności SA, w szczegól- wojskowa w budynku kanclerskim została zastąpiona
ności zapewnienie tego, aby elementy bardziej rewolu- przez straż SS, znaną jako Leibstandarte Adolf Hitler.
cyjne SA, według słów Roberta Koehla, „nie spaliły na Po zniknięciu opozycji komunistycznej i parlame tar-
panewce, a tym samym - zagroziły długoterminowym nej Hitler dostrzegł, że główne zagrożenie dla rządów
celom rewolucyjnym kierownictwa". To często pociągało nazistów wychodzi ze środka partii. Chociaż armia nie-
za sobą poszukiwanie przez SA ukrytej broni, co tylko miecka prawdopodobnie była jedyną silą zewnętrzną,
powodowało rozgoryczenie pomiędzy tymi dwiema gru- będącą w stanie odrzucić rządy nazistów, bez poważnej
pami. W ramach ciągle powiększającej się SA, rozwijało prowokacji było niezbyt prawdopodobne, aby to uczy-
się i SS. W 1932 roku liczba członków SS wzrosła pię- niła. Wydawało się jednak, że podstawowa organizacja
ciokrotnie: z 10 000 do 50 000. W okresie tym wstąpiła nazistowska i jej liderzy dokładnie w tym kierunku bę-
do SS większość kluczowych dla historii Waffen-SS oraz dą szli. Poprzez wyeliminowanie zagrożenia, które ta
Totenkopf postaci. W 1932 roku wstąpił Reinhard Hey- organizacja stanowiła, Hitler usunąłby zarazem jedyny
drich. Heydrich wspiął się na górę hierarchii SS w astro- ośrodek władzy w obrębie partii nazistowskiej, który
nomicznym tempie i ostatecznie został zastępcą Him- pozostawał poza jego całkowitą kontrolą.
17
Strona 18
SS-TOTENKOPF
ZAGROŻENIE DLA HITLERA zdyscyplinowanych bojowników ulicznych Róhma w ca-
ZE STRONY RÓHMA łej swej masie do armii przerażało je. Ponadto ewentu-
Elektryzujący efekt powrotu do kierownictwa SA Róhma alność bycia dowodzonymi przez Róhma, znanego ho-
i jej masowego rozwoju w pierwszych latach 30. wzmogły moseksualistę, mającego słabość do młodych mężczyzn
niepokój Hitlera wobec niegdysiejszego przyjaciela oraz - jak sam o sobie mówił:,Jestem niedojrzałym i słabym
organizacji, która była kluczem do sukcesu NSDAP. SA człowiekiem" - oraz ograniczone doświadczenie woj-
zawsze była najbardziej „socjalistyczna" z różnych grup skowe, nie mogła być brana pod uwagę.
zbrojnych i organizacji Partii Narodowo-Socjalistycz- Reakcją Hitlera było powiedzenie Róhmowi i SA, że
nej. Faktycznie, wkrótce po dojściu nazistów do władzy, to nie może wchodzić w grę oraz poinstruowanie, że
Rohm wygłaszał przemówienia na masowych wiecach rola SA ma być ograniczona do szkolenia pod nadzo-
SA, mówiąc o potrzebie „drugiej rewolucji" i zapew- rem armii. Armia była usatysfakcjonowana i podczas
niając, że: „Walka narodowych socjalistów jest rewolu- gdy w Róhmie się gotowało, minister obrony, generał
cją socjalistyczną. Jest ona rewolucją ruchu robotników. Blomberg, okazał Hitlerowi lojalność armii - poprzez
Jedynymi, którzy mogą o niej mówić, powinni być ci, zdymisjonowanie wszystkich nie-Aryjczyków i dodanie
którzy tej rewolucji dokonują". Rohm dał jasno do zro- do mundurów nazistowskiego orla i swastyki - tym sa-
zumienia, że on i SA byli jedynymi, którzy tę rewolucję mym upolityczniając wcześniej apolityczną organizację.
poprowadzą dalej. Taki wywód oznaczał sytuację w znacz- Jednakże na niemieckiej arenie politycznej SA po-
nym stopniu kłopotliwą dla Hitlera, który wytrwale ko- zostało potężną siłą. SA Róhma reprezentowało siłę
kietował niemiecką finansjerę, przemysłowców i właści- 4,5 miliona ludzi; Reichswehrą, ograniczona co do wiel-
cieli ziemskich - w zamian za ofertę władzy z ich stro- kości przez powojenny traktat pokojowy, liczyła zaled-
ny. Było to kością niezgody, jeśli chodzi o niechęć SA wie 100 000 ludzi. Hitler wiedział, że tak duża organi-
wobec jego bliskich relacji z tego rodzaju grupami. zacja pozostanie ważna dla partii i że jakieś rozwiąza-
Chociaż członkowie SA raczej nie skłaniali się ku temu, nie powinno zostać osiągnięte. Próbował najpierw prze-
by być reformatorami, Hitler nie mógł pozwolić sobie konywać swego przyjaciela, mówiąc Róhmowi, że powi-
na to, by być krępowany tego rodzaju retoryką. nien „zapomnieć o idei drugiej rewolucji. Uwierz mi
Jednak najpoważniejszym elementem sporu, były i nie powoduj jakiegoś kłopotu". Ten wysłał mimo to ca-
militarne ambicje, jakie wiązał Rohm z SA. Idealne dla łe 4,5 miliona ludzi SA na cały lipiec 1934 roku na urlop.
Hitlera byłoby zachowanie poparcia Róhma, lecz po- Pomijając zagrożenie, jakie dla partii nazistowskiej
stawa lidera SA wobec Reichswehry zmusiła Hitlera do stanowiła SA, człowiekiem, który mógł najbardziej sko-
dokonania wyboru pomiędzy swoim przyjacielem a in- rzystać na skończeniu się wpływów Róhma, był SS-Reich-
stytucją, której lojalności potrzebował on bardziej, niż sfuhrer Heinrich Himmler. SS, obecnie siła niemal 80-ty-
czegokolwiek innego - jeżeli jego aspiracje, dotyczące sięczna, pozostawała częścią SA; Himmler marzył o nie-
Wielkich Niemiec, miałyby zostać zrealizowane. Rohm zależności, jednak zachowywał pewien sentyment dla
od dawna spodziewał się, że jego oddziały szturmowe swego przełożonego i starego kompana Róhma, dlatego
osiągną znaczącą pozycję w ramach niemieckich sił też zadanie podkopywania SA zlecił swemu zastępcy
zbrojnych, on sam zaś aspirował do tego, by dowodzić Reinhardowi Heydrichowi. Heydrich zaczął natychmiast
Reichswehrą. W lutym 1934 roku Rohm obwieścił, że rozpuszczać pogłoski o spisku SA w celu przechwycenia
prawdziwą armią Narodowego Socjalizmu jest SA i że władzy, a także zbierać i fabrykować dokumenty, które
regularna armia powinna ograniczyć swoje obowiązki miałyby te pogłoski uwiarygodnić. Choć Hitler praw-
jedynie do szkolenia. Stwierdził on także, że Mini-
sterstwo Obrony powinno zostać zreorganizowane, co Po prawej: Wiec partii w N o r y m b e r d z e po śmierci R ó h m a
miało implikować to, że stanąłby on na jego czele. Co w 1934 roku. W c e n t r u m - Hitler z H i m m l e r e m po jego pra-
zrozumiałe, kierownictwo wojskowe Niemiec takim wy- wej stronie i Victorem Lutze, następcą R o h m a , szefem SA po
wodem zostało zaalarmowane. Myśl o przyjęciu nie- czystce z lewej
18
Strona 19
SFORMOWANIE
Strona 20
SS-TOTENKOPF
dopodobnie skłania! się już do rozwiązania problemu Powyżej: O b ó z koncentracyjny w D a c h a u zosta! utworzony
raz na zawsze, Himmler i Heydrich zrobili wszystko, aby 20 m a r c a 1933 roku. Pod kierownictwem T h e o d o r a Eickego
wymusić na nim zdecydowane działanie. Ci dwaj ludzie stal się m o d e l e m , na k t ó r y m opierał się cały system obo-zowy
SS dostarczyli Hitlerowi mnóstwo „dowodów" na nie-
właściwe zachowanie się SA, a co poważniejsze - na zbli- jowego kierownictwa SA. W międzyczasie w Berlinie
żające się powstanie SA w Berlinie. W końcu został on reszta Leibstandarte, wspomagana przez nowo utworzo-
przekonany i oświadczył: „Mam tego dosyć. Muszę dać ne oddziały straży obozów koncentracyjnych pod do-
im nauczkę". 28 czerwca 1934 roku nakazał on wyeli- wództwem Theodora Eickego, zrobiły obławę na ludzi
minowanie kierownictwa SA. SA i innych rywali. Miarą zaufania, jakie kierownictwo
NSDAP i SS miało dla Eickego, było to, że powierzono
ARESZTOWANIE ROHMA mu zadanie egzekucji Róhma.
Dwa dni później w Bad Weissee sam Hitler z pewną Hitler w pewnej chwili 1 lipca postanowił, aby przy-
liczbą ludzi z SS z Leibstandarte, dowodzonych przez wódca SA został zabity. Himmler, jako główny organi-
Seppa Dietricha, aresztował Rohm a i wiele osób z kra- zator czystki, zadzwonił do Eickego, który w tym czasie
20