R. A. Salvatore Droga do �witu (Passage To Dawn) T�umaczenie: Piotr Kucharski PROLOG By�a pi�kna, zgrabna, mia�a blad� sk�r�, a jej g�ste, l�ni�ce w�osy opada�y do po�owy nagich plec�w. �mia�o dzieli�a si� swoim wdzi�kiem, przekazywanym mu poprzez delikatny dotyk. Tak delikatny. Drobne, pe�ne energii palce pie�ci�y jego brod�, szcz�k�, szyj�. Ka�dy jego mi�sie� napi�� si�, a on pr�bowa� odzyska� kontrol�, walczy� z kusicielk� resztk� si�y woli, kt�ra pozosta�a w nim po tych wszystkich latach. Nie wiedzia� nawet, dlaczego wci�� si� opiera�, w jego �wiadomo�ci nie pozosta�o nic, co ten inny �wiat, prawdziwy �wiat, m�g� mu ofiarowa�, by utrzyma� jego uparte stanowisko. Co w tym miejscu by�o dobre, a co z�e? Jaka mog�a by� cena przyjemno�ci? C� wi�cej musia� da�? Jego napi�ta na mi�niach sk�ra by�a delikatnie muskana. Dosta� g�siej sk�rki w miejscach, po kt�rych przesun�y si� palce. Wzywaj�c go, zmuszaj�c go do poddania si�. Poddania si�. Poczu�, jak jego wola odp�ywa. Walczy� ze swoim uporem. Nie by�o powodu, by si� opiera�. M�g� mie� mi�kk� po�ciel i wygodne pos�anie. Zapach � ten paskudny smr�d, tak okropny, �e nawet przez te wszystkie lata nie zdo�a� si� do niego przyzwyczai� � m�g� zosta� usuni�ty. Mog�a to zrobi� dzi�ki swojej magii. Przyrzek�a mu to. Po�o�y� si�, przymkn�� swoje oczy i podda� si� dotykowi, odczuwaj�c go teraz znacznie wyra�niej ni� dot�d. Us�ysza� jej warkni�cie, dziki, zwierz�cy odg�os. Rozejrza� si�. Byli na brzegu p�ki skalnej, jednej z wielu rozrzuconych na poszarpanym, wznosz�cym si� terenie, kt�ry trz�s� si�, jak gdyby by� �yj�c� istot�, oddychaj�c� i �miej�c� si� z niego, kpi�c�. Byli wysoko, wiedzia� o tym. Par�w rozci�gaj�cy si� za p�k� by� szeroki, a nie widzia� wi�cej ni� kilka metr�w poni�ej kraw�dzi. Kraj obraz nikn�� w ustawicznie wiruj�cej szaro�ci, ca�unie dymu. Otch�a�. Tym razem on warkn��, lecz d�wi�k nie by� dziki, nie pierwotny, lecz wynika� z rozs�dku, z moralno�ci, tej drobnej iskierki tego, kim by� kiedy�. Chwyci� jej r�k� i odsun��, wykr�caj�c j�. Opar�a si� z si��, kt�ra potwierdzi�a jego wspomnienia, poniewa� by�a nadnaturalna, znacznie przewy�sza�a mo�liwo�ci, kt�re mog�a dawa� jej budowa. Jednak on wci�� by� silniejszy i odsun�� d�o�, obr�ci� j� i spojrza� na ni�. G�ste w�osy lekko si� wzburzy�y i przebi� si� przez nie jeden z jej ma�ych, bia�ych rog�w. � Nie, m�j kochanku � mrukn�a. Pot�ga jej wypowiedzi prawie go z�ama�a. Jej g�os, podobnie jak si�a fizyczna, ni�s� w sobie wi�cej, ni� mog�o by� uznane za naturalne. G�os ten zawiera� w sobie wielkie k�amstwo, jakim by�o ca�e to miejsce. Z jego warg wyrwa� si� krzyk i z ca�� swoj� si�� pchn�� j� do ty�u, zepchn�� z p�ki. Z jej plec�w rozwin�y si� roz�o�yste, podobne do nietoperzych skrzyd�a. Sukub wzni�s� si� do g�ry, �miej�c si� z niego, a otwarte usta ujawni�y przera�aj�ce k�y, kt�re mog�yby przebi� szyj�. Sukub � jego niedosz�a kochanka � roze�mia� si�, a on wiedzia�, �e wprawdzie zdo�a� si� oprze�, jednak nie wygra�, nigdy nie m�g� wygra�. Tym razem prawie go z�ama�a, dotar�a bli�ej ni� poprzednim razem, a przy kolejnej sposobno�ci dotrze jeszcze dalej. Kpi�a z niego. Zawsze z niego kpi�a! Zda� sobie spraw� z tego, �e tak jak zawsze, by�a to pr�ba. Wiedzia�, kto by� jej pomys�odawc� i nie zdziwi�o go, gdy na jego plecy opad� bicz, przyciskaj�c go do pod�o�a. Pr�bowa� si� ukry�, czu� wzmagaj�ce si� wok� niego gor�co, lecz wiedzia�, �e nie ma gdzie uciec. Drugie uderzenie spad�o na niego, gdy czo�ga� si� w kierunku p�ki. P�niej nadesz�o trzecie, a on dotar� do skraju, krzykn�� i przerzuci� cia�o przez kraw�d�. Chcia� opa�� na dno parowu, chcia�, by jego cielesna pow�oka roztrzaska�a si� o kamienie. Zdecydowany by� umrze�. Wielki balor Errtu, cztery metry dymi�cych, ciemnoczerwonych �usek i mi�ni jak postronki, podszed� niedbale do kraw�dzi i rozejrza� si�. Jego oczy, kt�re od �witu czasu patrzy�y poprzez mg�y Otch�ani, dostrzeg�y spadaj�c� sylwetk�. Errtu si�gn�� w jej kierunku. Opada� coraz wolniej. P�niej to w og�le przesta�o by� opadaniem. Wznosi� si�, schwytany w telekinetyczn� sie�, owini�ty w ni� przez pana. Bicz czeka�, a nast�pne jego uderzenie �askawie pozbawi�o go przytomno�ci. Errtu nie cofn�� bicza. Balor u�y� tej samej telekinetycznej energii, aby owin�� j� wok� ofiary i j� sp�ta�. Errtu spojrza� na w�ciek�ego sukuba i kiwn�� g�ow�. Dobrze si� dzisiaj spisa�a. Drool obliza�a doln� warg�, widz�c nieprzytomn� posta�. Chcia�a si� po�ywi�. Wed�ug niej st� zosta� zastawiony dla niej. Uderzenie skrzyde� skierowa�o j� z powrotem na p�k�. Zbli�y�a si� ostro�nie, szukaj�c jakiej� drogi poprzez os�ony balora. Errtu pozwoli� jej doj�� blisko, bardzo blisko, a nast�pnie lekko uderzy� j� biczem. Jego ofiara odskoczy�a do ty�u, przeskakuj�c przez p�omienie balora. Errtu przesun�� si� o krok, jego cielsko znalaz�o si� pomi�dzy ofiar� a sukubem. � Musz� � za�ka�a, o�mielaj�c si� troch� zbli�y�, cz�ciowo id�c, cz�ciowo lec�c. Jej �udz�co delikatne d�onie si�gn�y do przodu i chwyci�y dym. Zatrz�s�a si�, zdyszana. Errtu odsun�� si�. Podesz�a kawa�eczek bli�ej. Wiedzia�a, �e balor dra�ni si� z ni�, ale nie mog�a si� odwr�ci�, widz�c bezbronn� posta�. Za�ka�a, wiedz�c, �e zostanie ukarana, lecz nie mog�a si� zatrzyma�. Lekkim �ukiem przesz�a obok balora. Ponownie za�ka�a. Jej stopy stan�y pewnie, mog�a z tej pozycji po�pieszy� w kierunku le��cej twarz� w d� ofiary i przynajmniej jej spr�bowa�, zanim Errtu jej to uniemo�liwi. R�ka Errtu wyci�gn�a miecz wykuty z b�yskawicy. Potw�r wzni�s� go do g�ry, wykrzykn�� komend� i grunt zadr�a� jak ra�ony piorunem. Sukub odskoczy� do ty�u, uciekaj�c w kierunku kraw�dzi. W ko�cu odlecia�, wydaj�c z siebie niesamowity wrzask. B�yskawica Errtu uderzy�a go w plecy i zakr�ci�a nim. D�ugo opada�, zanim zdo�a� odzyska� kontrol�. Errtu ju� si� nim nie przejmowa�. Balor my�la� o swoim wi�niu, zawsze tylko o nim. Uwielbia� dr�czy� nieszcz�nika, lecz musia� wzmacnia� jego zwierz�ce pop�dy. Nie m�g� go zniszczy�, nie m�g� go te� za bardzo z�ama�, w przeciwnym razie ofiara nie b�dzie przedstawia� sob� �adnej warto�ci dla balora. By�a to tylko jedna istota, a zwa�ywszy na obietnic� wolno�ci i wej�cia ponownie na Pierwotny Materialny Plan, nie wydawa�o si� to du�o. Jedynie Drizzt Do'Urden, zbuntowany mroczny elf, kt�ry skaza� Errtu na sto lat w Otch�ani, m�g� przywr�ci� mu wolno��. Errtu uwa�a�, �e drow to zrobi w zamian za tego nieszcz�nika. Errtu odwr�ci� swoj� rogat�, podobn� do ma�piej g�ow�, aby spojrze� przez masywne rami�. Ognie otaczaj�ce balora pali�y si� teraz l�ej, przygasa�y podobnie jak w�ciek�o�� Errtu. Cierpliwo��, przypomnia� sobie balor. Nieszcz�nik by� cenny i nale�a�o go zachowa�. Errtu wiedzia�, �e nadchodzi� czas. Porozmawia z Drizztem Do'Urdenem, zanim na Pierwotnym Materialnym Planie minie rok. Errtu skontaktowa� si� z wied�m�, a ona dostarczy jego wiadomo��. Wtedy balor, jeden z prawdziwych tanar'ri, jeden z najpot�niejszych mieszka�c�w ni�szych plan�w, b�dzie wolny. Wtedy Errtu b�dzie m�g� zniszczy� nieszcz�nika, zniszczy� Drizzta Do'Urdena, a nawet ka�d� istot�, kt�ra kocha�a zbuntowanego drowa. Cierpliwo�ci. Cz�� I WIATR I PY� WODNY Sze�� lat. Niewiele w �yciu drowa. A teraz, gdy licz� te miesi�ce, tygodnie, dni, godziny, wydaje mi si�, jakby nie by�o mnie w Mithrilowej Hali sto razy d�u�ej. Miejsce si� zmieni�o, kolejne pokolenie, kolejny spos�b na �ycie, zwyk�y kamie� milowy na drodze do... Dok�d? Moje najwyra�niejsze wspomnienia z Mithrilowej Hali dotycz� chwili, gdy odje�d�a�em st�d z Catti-brie przy boku. Jest to widok poprzez k��by dymu unosz�ce si� znad Settlestone a� do g�ry zwanej Czteroszczytem. Mithrilowa Hala by�a kr�lestwem Bruenora, domem Bruenora, a Bruenor by� moim najlepszym przyjacielem. Nie by� to jednak m�j dom, ani wtedy, ani nigdy. Nie potrafi�em wtedy tego wyja�ni� i wci�� nie jestem w stanie tego zrobi�. Po pokonaniu naje�d�c�w, armii drowow, wszystko powinno by�o potoczy� si� dobrze. Mithrilowa Hala dzieli�a si� bogactwem i przyja�ni� z s�siaduj�cymi spo�eczno�ciami, by�a cz�ci� zwi�zku kr�lestw i posiada�a pot�g� niezb�dn� do obrony granic i zapewnienia pomocy biednym. Tak by�o, lecz Mithrilowa Hala wci�� nie by�a dla mnie domem. Nie dla mnie, ani nie dla Catti-brie. Tak wi�c wyruszyli�my w drog�, kieruj�c si� na zachodnie wybrze�e, do Waterdeep. Nigdy nie k��ci�em si� z Catti-brie � cho� z pewno�ci� tego ode mnie oczekiwa�a � na temat jej decyzji, by opu�ci� Mithrilowa Hal�. Mieli�my podobny spos�b my�lenia. Nigdy tak naprawd� nie przywi�zywali�my si� do miejsc, byli�my zbyt zaj�ci walk� z panuj�cymi tam wrogami, ponownym otwieraniem krasnoludzkich kopalni, podr�owaniem do Menzoberranzan i zwalczaniem mrocznych elf�w, kt�re przyby�y do Mithrilowej Hali. Po zrobieniu tego wszystkiego wydawa�o si�, �e nadszed� czas, by si� osiedli�, by odpocz��, by opowiada� i ubarwia� opowie�ci o naszych przygodach. Gdyby przed walkami Mithrilowa Hala by�a naszym domem, zostaliby�my. Po tylu bitwach, po takich stratach... i dla Catti-brie, i dla Drizzta Do'Urdena by�o zbyt p�no. Mithrilowa Hala nale�a�a do Bruenora, nie do nas. By�o to dotkni�te wojn� miejsce, gdzie wci�� musia�em stawia� czo�a spu�ci�nie mojego mrocznego pochodzenia. By� to pocz�tek drogi, kt�ra zawiod�a mnie z powrotem do Menzoberranzan. To w�a�nie tam zgin�� Wulfgar. Catti-brie i ja przysi�gli�my, �e pewnego dnia tu wr�cimy, i zrobimy tak, poniewa� byli tam Bruenor i Regis. Jednak Catti-brie ujrza�a prawd�. Nigdy nie b�dzie mo�na usun�� z kamieni zapachu krwi. Gdyby� by� tam, gdy ta krew zosta�a przelana, aromat ten wzbudza�by obrazy zbyt bolesne, by mieszka� w pobli�u. Sze�� lat t�skni�em za Bruenorem, Regisem, Stumpet Rakingclaw, a nawet za Berkthgarem �mia�ym, kt�ry panowa� w Settlestone. T�skni�em za podr�ami do wspania�ego Silverymoon i obserwowaniem �witu z kt�rej� ze skalistych p�ek Czteroszczytu. Teraz znajduj� si� w�r�d fal na Wybrze�u Mieczy, a moja twarz smagana jest wiatrem i wodnym py�em. Moim stropem jest tkanina z chmur i baldachim z gwiazd, moj� pod�og� jest trzeszcz�cy pok�ad szybkiego, �mia�o p�yn�cego statku, a poza nim znajduje si� p�askie i spokojne, lazurowe morze, przelewaj�ce si�, sycz�ce pod kroplami deszczu i wybuchaj�ce pod naporem wynurzaj�cego si� wieloryba. Czy to jest wi�c m�j dom? Nie wiem. S�dz�, �e to kolejny kamie� milowy, lecz nie wiem, czy to jest droga, kt�ra zaprowadzi mnie do domu. Nie my�l� o tym jednak zbyt cz�sto, poniewa� doszed�em do wniosku, �e nie dbam o to. Je�li ta droga, to pasmo kamieni milowych, nigdzie nie prowadzi, niech tak b�dzie. Id� ni� wraz z przyjaci�mi, mam wi�c dom. Drizzt Do'Urden ROZDZIA� l DUSZEK MORSKI Drizzt Do'Urden stan�� na samym skraju belki, tak daleko, jak tylko m�g� doj��, trzymaj�c si� jedn� r�k� liny zawieszonej na wysi�gniku. Statek by� szybki i smuk�y, doskonale wywa�ony i mia� najlepsz� za�og� z mo�liwych, lecz morze by�o dzisiaj burzliwe, a Duszek Morski przecina� fale, p�yn�c przy pe�nym o�aglowaniu, silnie rozbryzguj�c wod�. Drizzta to nie obchodzi�o. Uwielbia� dotyk wiatru i py�u wodnego, zapach s�onej wody. To by�a wolno��, latanie, suni�cie po wodzie, przeskakiwanie nad falami. G�ste, bia�e w�osy Drizzta powiewa�y na wietrze, burz�c si� podobnie jak jego zielona peleryna za nim, wysychaj�c niemal zaraz po tym, jak zmoczy�a je woda. P�aty soli nie by�y w stanie zmniejszy� po�ysku jego mahoniowej sk�ry, l�ni�cej wilgoci�. W jego fioletowych oczach b�ysn�a rado��, gdy zerkn�� w kierunku horyzontu i ujrza� przeb�ysk �agli okr�tu, kt�ry �cigali. �cigali i z�api�, pomy�la� Drizzt, poniewa� na p�noc od Wr�t Baldura nie by�o �adnego statku, kt�ry m�g�by prze�cign�� Duszka Morskiego kapitana Deudermonta. By� to trzymasztowy szkuner, wed�ug nowego projektu, lekki i smuk�y, z pe�nym o�aglowaniem. �cigana przez nich karawela z kwadratowymi �aglami mog�aby d�ugo ucieka� p�yn�c prosto, lecz za ka�dym razem gdy nawet lekko zmienia�a kurs, Duszek Morski szed� po mniejszym �uku, zmniejszaj�c dystans. Wci�� zmniejszaj�c dystans. W�a�nie do tego zosta� stworzony. Zbudowali go najlepsi in�ynierowie i czarodzieje z Waterdeep, a ufundowali lordowie miasta, poniewa� szkuner s�u�y� do �cigania pirat�w. Drizzta bardzo poruszy�y losy jego starego przyjaciela, Deudermonta, z kt�rym przep�yn�� ca�� drog� z Waterdeep do Calimshanu w pogoni za Artemisem Entreri, gdy zab�jca schwyta� halflinga Regisa. Ta podr�, a zw�aszcza walka w kanale Asavir, gdzie kapitan Deudermont zwyci�y� � ze spor� pomoc� Drizzta i jego towarzyszy � z trzema pirackimi statkami, w tym z okr�tem flagowym s�ynnego Pinocheta, zwr�ci�a uwag� �eglarzy i kupc�w z ca�ego Wybrze�a Mieczy. Gdy lordowie z Waterdeep uko�czyli szkuner, zwr�cili si� do Deudermonta. Kocha� on sw�j ma�y dwumasztowiec, pierwszego Duszka Morskiego, lecz �aden wilk morski nie m�g�by si� oprze� tej pi�kno�ci. Deudermont zosta� upowa�niony do s�u�by w ich imieniu oraz otrzyma� prawo nazwania statku i wybrania sobie za�ogi. Drizzt i Catti-brie przybyli do Waterdeep jaki� czas p�niej. Gdy Duszek Morski zacumowa� przy nabrze�u portowym, a Deudermont odnalaz� swoich starych przyjaci�, ochoczo zrobi� dla nich miejsce w�r�d swojej czterdziestoosobowej za�ogi. By�o to sze�� lat i dwadzie�cia siedem podr�y temu. W�r�d tych, kt�rzy obserwowali szlaki morskie na Wybrze�u Mieczy, zw�aszcza w�r�d samych pirat�w, szkuner sta� si� postrachem. Trzydzie�ci siedem zwyci�stw, i wci�� p�ywa�. Trzydziesty �smy przeciwnik wszed� w�a�nie w pole widzenia. Karawela zauwa�y�a ich. By�a jednak zbyt daleko, by dojrze� flag� Waterdeep. Nie mia�o to jednak znaczenia, poniewa� �aden inny statek w tej okolicy nie przypomina� specyficznego Duszka Morskiego, tr�jmasztowca z tr�jk�tnym, �aci�skim o�aglowaniem. �agle karaweli podnios�y si� w g�r� i po�cig rozgorza� na dobre. Drizzt by� w punkcie obserwacyjnym, jedn� r�k� trzyma� na zako�czonym g�ow� lwa taranie i cieszy� si� ka�d� sekund�. Czu� pot�g� kot�uj�cego si� pod nim morza, czu� py� wodny i wiatr. S�ysza� g�o�n� i mocn� muzyk�, poniewa� kilku cz�onk�w za�ogi Duszka Morskiego by�o minstrelami i za ka�dym razem, gdy rozpoczyna� si� po�cig, brali swoje instrumenty i grali zagrzewaj�ce do walki pie�ni. � Dwa tysi�ce! � krzykn�a z bocianiego gniazda Catti-brie. By�o to okre�lenie odleg�o�ci, kt�ra im jeszcze pozosta�a. Gdy jej szacunki zejd� do pi�ciuset, za�oga przejdzie na swoje pozycje, dw�ch do wielkiej balisty, umocowanej centralnie na czubku g�rnego pok�adu rufy Duszka Morskiego, dw�ch do mniejszych, obrotowych kusz, zamontowanych na przednich rogach mostka. Drizzt do��czy do Deudermonta u steru, dowodz�c walk� w zwarciu. Gdy drow o tym pomy�la�, jego wolna r�ka pow�drowa�a do r�koje�ci jednego z jego sejmitar�w. Z oddali Duszek Morski by� bardzo gro�nym wrogiem. Mia� celnych �ucznik�w, wyszkolon� dru�yn� balisty, bardzo paskudnego czarodzieja, kt�ry by� w stanie wywo�a� mas� ku� ognistych i b�yskawic, a tak�e, oczywi�cie, Catti-brie i jej �mierciono�ny �uk � Taulmaril, Poszukiwacz Serc. Lecz dopiero w zwarciu, gdy w walce mogli wzi�� udzia� Drizzt, towarzysz�ca mu pantera Guenhwyvar oraz reszta za�ogi, Duszek Morski okazywa� si� naprawd� gro�ny. � Osiemna�cie setek! � nadszed� nast�pny komunikat Catti-brie. Drizzt przytakn��, potwierdzaj�c pr�dko��, lecz zmniejszenie dystansu by�o naprawd� zdumiewaj�ce. Duszek Morski p�yn�� szybciej ni� kiedykolwiek. Drizzt zastanawia� si�, czy kil znajdowa� si� wci�� pod wod�! Drow wsun�� d�o� za pazuch�, czuj�c dotyk magicznej figurki, kt�rej u�ywa� do przywo�ywania pantery z Planu Astralnego, zastanawiaj�c si�, czy tym razem powinien wzywa� Guenhwyvar. Pantera przebywa�a na pok�adzie przez wi�kszo�� poprzedniego tygodnia, poluj�c na setki szczur�w, kt�re zagrozi�y zapasom �ywno�ci, i najprawdopodobniej by�a wyczerpana. � Tylko gdy ci� b�d� potrzebowa�, moja przyjaci�ko � wyszepta� Drizzt. Duszek Morski przechyli� si� mocno na sterburt� i Drizzt musia� chwyci� lin� obiema r�koma. Podpar� si� i pozosta� w milczeniu, ze wzrokiem utkwionym w przybli�aj�cy si� z ka�d� minut� statek. Drizzt poczu� co� g��boko w sobie, przygotowywa� si� psychicznie do nadchodz�cej bitwy. Pogr��y� si� w syku i rozbryzgach znajduj�cej si� pod nim wody, w zagrzewaj�cej muzyce niesionej wiatrem i w nawo�ywaniach Catti-brie. Tysi�c pi��set, tysi�c. � Czarny kord obramowany czerwieni�! � krzykn�a m�oda kobieta, gdy dzi�ki swojej lunecie by�a w stanie rozr�ni� wz�r na banderze karaweli. Drizzt nie zna� tego znaku, lecz nie przejmowa� si� tym. Karawela by�a statkiem pirackim, jednym z wielu kt�re przekroczy�y granice w pobli�u nabrze�y Waterdeep. Podobnie jak na innych wodach, przez kt�re przebiegaj� szlaki handlowe, na Wybrze�u Mieczy zawsze byli piraci. Jednak w ci�gu ostatnich kilku lat piraci jakby si� ucywilizowali, post�powali wed�ug specyficznego kodeksu moralnego. Gdy Deudermont pokona� Pinocheta w kanale Asavir, da� w ten spos�b piratom wolno��. By�a to specyficzna, nie wymagaj�ca s��w umowa. Te czasy jednak si� sko�czy�y. Piraci z pomocy stali si� bardziej �miali i okrutni. Statki nie by�y ju� tylko pl�drowane, lecz za�oga, zw�aszcza je�li na pok�adzie znajdowa�y si� kobiety, by�a torturowana i mordowana. Na wodach w pobli�u Waterdeep odnaleziono wiele dryfuj�cych, zniszczonych kad�ub�w. Piraci posun�li si� o jeden krok za daleko. Drizzt, Deudermont i reszta za�ogi Duszka Morskiego byli godziwie op�acani za swoj� prac�, lecz nikt, a� do ostatniego m�czyzny i kobiety (by� mo�e z wyj�tkiem czarodzieja Robillarda), nie �ciga� pirat�w dla z�ota. Walczyli w obronie ludzi. � Pi��set! � wykrzykn�a Catti-brie. Drizzt otrz�sn�� si� z transu i spojrza� na karawel�. M�g� ju� ujrze� ludzi na jej pok�adzie, gramol�cych si�, przygotowuj�cych do walki, przypominaj�cych armi� mr�wek. Przewy�szali liczebnie za�og� Duszka Morskiego, najprawdopodobniej dwa do jednego, zda� sobie spraw� Drizzt, a karawela by�a silnie uzbrojona. Na pok�adzie rufowym znajdowa�a si� spora katapulta, a pod ni� najprawdopodobniej umieszczono balist�, gotow� do strzelania przez otwarte okna. Drow przytakn�� i odwr�ci� si� w kierunku pok�adu. Kusze na mostku i balista by�y obsadzone, wielu cz�onk�w za�ogi celowa�o, sprawdzaj�c naci�g swoich d�ugich �uk�w. Minstrele wci�� grali � b�d� to czyni� a� do rozpocz�cia aborda�u. Drizzt spojrza� na znajduj�c� si� wysoko nad pok�adem Catti-brie, z Taulmarilem w jednej d�oni, a lunet� w drugiej. Gwizdn�� w jej kierunku, a ona szybko mu pomacha�a, jej podniecenie by�o wr�cz oczywiste. Jak�e mog�oby by� inaczej? Po�cig, wiatr, muzyka i �wiadomo��, �e wykonywali kawa� dobrej roboty. U�miechaj�c si� szeroko, drow cofn�� si� wzd�u� belki, a p�niej por�czy, do��czaj�c do stoj�cego przy sterze Deudermonta. Zauwa�y� czarodzieja Robillarda, kt�ry wygl�da� na r�wnie znudzonego jak zazwyczaj, siedz�cego na skraju pok�adu rufowego. Co jaki� czas macha� jedn� r�k� w kierunku g��wnego masztu. Na tej�e d�oni Robillard nosi� du�y pier�cie�, srebrn� obr�cz z osadzonym w niej diamentem, a pochodz�cy z niego b�ysk by� czym� wi�cej ni� tylko odbiciem �wiat�a. Wraz z ka�dym gestem czarodzieja pier�cie� uwalnia� swoj� magi�, wysy�aj�c silny powiew wiatru w napi�te ju� �agle. Drizzt us�ysza� trzask protestu, wydobywaj�cy si� z owego masztu, i zrozumia� pow�d tak niezwyk�ej pr�dko�ci. � Carrackus � zauwa�y� kapitan Deudermont, gdy drow znalaz� si� przy nim. � Czarny kord obramowany czerwieni�. Drizzt spojrza� na niego z ciekawo�ci�, nie kojarz�c imienia. � P�ywa� kiedy� z Pinochetem � wyja�ni� Deudermont. � Pierwszy mat na jego statku flagowym. By� w�r�d tych, z kt�rymi walczyli�my w kanale Asavir. � By� schwytany? � spyta� Drizzt. Deudermont potrz�sn�� g�ow�. � Carrackus jest skragiem, morskim trollem. � Nie pami�tam go. � Ma dar usuwania si� z drogi � odpowiedzia� Deudermont. � Najprawdopodobniej zanurkowa�, schodz�c w g��biny zaraz po tym, jak Wulfgar obr�ci� nas, by staranowa� jego statek. Drizzt pami�ta� to wydarzenie, niewiarygodnie silne poci�gni�cie ze strony jego silnego przyjaciela, kt�re prawie obr�ci�o pierwszego Duszka Morskiego na rufie, prosto w twarze wielu zdumionych pirat�w. � S�dz�, �e Carrackus tam by� � ci�gn�� Deudermont. � Wed�ug wszystkich doniesie� to on uratowa� uszkodzony statek Pinocheta, gdy pozostawi�em go, by dryfowa� poza Memnon. � Czy ten skrag wci�� trzyma z Pinochetem? � spyta� Drizzt. Deudermont przytakn�� ponuro. Wnioski nasuwa�y si� same. Pinochet nie m�g� osobi�cie powr�ci� po kl�sce, jakiej dozna� ze strony Duszka Morskiego, poniewa� w zamian za wolno�� przysi�g� powstrzyma� si� od zemsty przeciwko Deudermontowi. Pirat mia� jednak inne sposoby sp�acania swoich wrog�w. Mia� wielu sprzymierze�c�w, takich jak Carrackus, kt�rzy nie byli zwi�zani jego przysi�g�. Drizzt doszed� w tym momencie do wniosku, �e Guenhwyvar mo�e by� potrzebna i wyci�gn�� zza pazuchy figurk�. Uwa�nie patrzy� na Deudermonta. By� on wysoki i prosty, szczup�y, lecz dobrze umi�niony, jego siwe w�osy i broda by�y dok�adnie przyci�te. Mia� doskona�e maniery, a jego ubi�r by� nienaganny zar�wno na wielkim balu, jak i na otwartym morzu. W tej chwili jego oczy, tak jasne, �e wydawa�y si� raczej odbija� kolory, ni� posiada� jak�� w�asn� barw�, zdradza�y jego napi�cie. Przez wiele miesi�cy pod��a�y za Duszkiem Morskim pog�oski, �e piraci organizuj� si� przeciwko okr�towi. Dochodz�c do wniosku, �e karawela jest sprzymierzona z Pinochetem, Deudermont uzna�, �e mo�e to by� co� wi�cej ni� tylko przypadkowe spotkanie. Drizzt zerkn�� ponownie na Robillarda, kt�ry kl�cza� teraz na jednym kolanie, z rozpostartymi ramionami i zamkni�tymi oczyma, zatopiony w medytacji. Drow zrozumia� ju� pow�d, dla kt�rego Deudermont wym�g� tak niezwyk�� pr�dko��. Chwil� p�niej wok� Duszka Morskiego wyros�a �ciana mg�y, przys�aniaj�c widok karaweli, b�d�cej jedynie sto metr�w dalej. G�o�ny plusk z boku powiedzia� im, �e katapulta zacz�a strzela�. Nast�pnie w powietrzu przed nimi wybuch� k��b ognia, znikaj�c w chmurze pary, gdy wraz z ochraniaj�c� ich mg�� przep�yn�li przez niego. � Maj� czarodzieja � zauwa�y� Drizzt. � Nic dziwnego � szybko odpowiedzia� Deudermont. Spojrza� w kierunku Robillarda. � Utrzymuj �rodki obronne � poleci�. � Poradzimy sobie z nimi za pomoc� balisty i �uk�w. � Ca�a zabawa dla was � sucho odpowiedzia� Robillard. Pomimo widocznego napi�cia Deudermont zdo�a� si� u�miechn��. � Be�t! � wykrzykn�o z przodu kilka g�os�w. Deudermont instynktownie obr�ci� ko�em. Duszek Morski tak gwa�townie skr�ci� po bezwietrznej, �e Drizzt wystraszy� si� ryzyka przewr�cenia. W tym samym momencie Drizzt us�ysza� powiew ze swojej prawej strony i obok niego przelecia� wielki be�t z balisty, zrywaj�c lin� oraz kraw�d� pok�adu rufowego tu� obok zaskoczonego Robillarda i wyrywaj�c ma�� dziur� w czworok�tnym �aglu na bezanmaszcie. � Zabezpiecz t� lin� � ch�odno poleci� Deudermont. Drizzt szed� ju� w tym kierunku, a jego stopy porusza�y si� niezwykle szybko. Schwyci� przerwan� lin� i szybko j� odwi�za�, a p�niej wr�ci� do por�czy, gdy Duszek Morski wyprostowa� kurs. Spojrza� na karawel�, b�d�c� teraz w odleg�o�ci stu metr�w, i na sterburt�. Woda pomi�dzy dwoma statkami zafalowa�a gwa�townie. Bia�a piana przemienia�a si� w mg��, niesion� silnym wiatrem. Za�oga karaweli nie zrozumia�a, wyci�gn�a �uki i zacz�a strzela�, lecz nawet najci�sze z ich kusz nie zdo�a�y przebi� si� przez �cian� wiatru, kt�r� Robillard umie�ci� pomi�dzy dwoma statkami. �ucznicy z Duszka Morskiego, przyzwyczajeni do takiej taktyki, wstrzymali swoje strza�y. Catti-brie znajdowa�a si� powy�ej �ciany wiatru, podobnie jak �ucznik stoj�cy na bocianim gnie�dzie drugiego statku � brzydki, mierz�cy ponad dwa metry gnoi�, kt�rego twarz wydawa�a si� bardziej zwierz�ca ni� ludzka. Potworne stworzenie pierwsze wypu�ci�o swoj� ci�k� strza��, by� to dobry strza�, kt�ry wbi� pocisk g��boko w g��wny maszt, tu� pod Catti-brie. Gnoi� schowa� si� za drewnian� �cian� swego bocianiego gniazda, przygotowuj�c kolejn� strza��. Bez w�tpienia g�upie stworzenie my�la�o, �e jest bezpieczne, nie wiedzia�o, co potrafi Taulmaril. Catti-brie da�a sobie troch� czasu, ustawi�a r�k�, gdy Duszek Morski si� zbli�y�. Trzydzie�ci metr�w. Jej strza�a wystrzeli�a niczym b�yskawica, ci�gn�c za sob� srebrne iskry i przebijaj�c si� przez s�ab� os�on� bocianiego gniazda karaweli, jakby nie by�a mocniejsza ni� p�achta starego pergaminu. Drzazgi i niefortunny przepatrywacz zosta�y wyrzucone wysoko w powietrze. Gnoi� wrzasn�� i spad� g�ow� w d� do morza, a �cigaj�ce si� statki szybko zostawi�y go w tyle. Catti-brie ponownie wystrzeli�a, celuj�c w d�, w kierunku za�ogi katapulty. Trafi�a jednego, s�dz�c z wygl�du p�orka, lecz katapulta wystrzeli�a sw�j �adunek p�on�cej smo�y. Strzelcy z karaweli nie ocenili dok�adnie pr�dko�ci Duszka Morskiego i szkuner przep�yn�� pod pociskiem, kt�ry trafi� w wod�, sycz�c� na znak protestu. Deudermont podprowadzi� szkuner do karaweli, tak �e pomi�dzy nimi pozosta�o jedynie dwadzie�cia metr�w. Nagle woda w tym w�skim kanale przesta�a wirowa� pod naporem wiatru, a �ucznicy z Duszka Morskiego wystrzelili swoje strza�y, zaopatrzone w ma�e ilo�ci p�on�cej smo�y. Catti-brie strzeli�a tym razem w sam� katapult�, a jej zaczarowana strza�a wydr��y�a g��bok� szczerb� wzd�u� miotaj�cego ramienia machiny. �mierciono�na balista Duszka Morskiego wystrzeli�a be�t w kierunku kad�uba karaweli, na poziomie morza. Deudermont zakr�ci� sterem w lewo, a p�niej wyr�wna�, zadowolony z manewru. Wiele pocisk�w, w tym sporo p�on�cych, wznios�o si� w g�r�, zanim Robillard stworzy� za ruf� Duszka Morskiego �cian� blokuj�cej mg�y. Czarodziej z karaweli wypu�ci� b�yskawic� prosto we mg��. Wprawdzie energia w jaki� spos�b uleg�a rozproszeniu, dotar�a jednak do Duszka Morskiego, przewracaj�c kilku ludzi na deski pok�adu. Drizzt wychyli� si� nad por�cz�, wyci�gn�� si�, by obserwowa� pok�ad karaweli, a jego bia�e w�osy rozwia�y si� wskutek energii b�yskawicy. Na �r�dokr�ciu, w pobli�u g��wnego masztu dostrzeg� czarodzieja. Zanim Duszek Morski, p�yn�cy teraz prostopadle do pirackiego statku, oddali� si�, drow wykorzysta� swoje wrodzone moce, przyzywaj�c sfer� nieprzeniknionej ciemno�ci i otaczaj�c ni� m�czyzn�. Zacisn�� pi��, gdy ujrza�, �e sfera porusza si� wzd�u� pok�adu karaweli, poniewa� uda�o mu si� trafi� i magia sfery schwyta�a czarodzieja. B�dzie za nim pod��a� i o�lepia� go, dop�ki nie znajdzie jakiego� sposobu, by skontrowa� magi�. W tej chwili trzymetrowa kula czerni bardzo wyra�nie zaznacza�a miejsce pobytu czarodzieja. � Catti-brie! � krzykn�� Drizzt. � Mam go! � odpowiedzia�a, a Taulmaril brz�kn��, raz i drugi, wysy�aj�c dwie smugi w kul� czerni. Wci�� si� porusza�a. Catti-brie nie trafi�a czarodzieja, lecz z pewno�ci� ona i Drizzt dali mu do my�lenia! Kolejny be�t z balisty wylecia� z Duszka Morskiego, uderzaj�c w karawel�, a nast�pnie ognista kula Robillarda eksplodowa�a wysoko w powietrzu przed nadp�ywaj�cym statkiem. Karawela, pozbawiona zwinno�ci i swobodnego czarodzieja, wp�yn�a prosto w wybuchy. Gdy ognista kula znikn�a, obydwa jej maszty by�y pokryte p�omieniami, niczym dwie �wiece na otwartym morzu. Karawela pr�bowa�a odpowiedzie� swoj� katapult�, lecz strza�y Catti-brie osi�gn�y sw�j cel i rami� miotaj�ce rozpad�o si�, gdy za�oga zbyt mocno je napi�a. Drizzt wr�ci� do steru. � Jeszcze jedno przej�cie? � spyta� Deudermonta. Kapitan potrz�sn�� g�ow�. � Mamy czas tylko na jedno � wyja�ni�. � I nie mamy czasu, by si� zatrzyma� i dokona� aborda�u. � Dwa tysi�ce metr�w! Dwa statki! � zakrzykn�a Catti-brie. Drizzt spojrza� na Deudermonta ze szczerym podziwem. � Wi�cej sprzymierze�c�w Pinocheta? � spyta�, zawczasu znaj�c odpowied�. � Ta karawela nie by�aby w stanie sama nas pokona� � zauwa�y� ch�odno kapitan. � Carrackus wie o tym, podobnie jak Pinochet. Ona mia�a nas podprowadzi�. � Ale byli�my zbyt szybcy, by mogli zastosowa� tak� taktyk� � przypu�ci� Drizzt. � Jeste� gotowy do walki? � spyta� chytrze Deudermont. Zanim drow zdo�a� odpowiedzie�, Deudermont ostro zakr�ci� i Duszek Morski przechyli� si� na sterburt�, odwracaj�c si� w kierunku spowolnionej karaweli. Jej stengi p�on�y, a po�owa za�ogi zaj�ta by�a napraw� olinowania, by m�c p�yn�� przynajmniej na po�owie �agli. Deudermont skierowa� sw�j statek po kursie kolizyjnym, aby przep�yn�� karaweli przed dziobem, tak by �ucznicy mogli odda� salw�. Uszkodzona karawela nie by�a na tyle zwrotna, by odsun�� si� z drogi. Jej czarodziej, cho� o�lepiony, mia� wci�� na tyle przytomny umys�, by wznie�� �cian� g�stej mg�y, standardowy i skuteczny element morskiej taktyki. Deudermont dok�adnie zmierzy� k�t, kt�rym p�yn�li, chc�c dobi� Duszkiem Morskim prosto do kraw�dzi mg�y i wzburzonej wody i znale�� si� mo�liwie blisko karaweli. By�o to ich ostatnie przej�cie i musia�o by� ono niszcz�ce, w przeciwnym przypadku bowiem karawela b�dzie zdolna w��czy� si� do walki wraz ze swoimi siostrzanymi statkami, kt�re szybko si� zbli�a�y. Na pok�adzie drugiego statku co� rozb�ysn�o, iskra �wiat�a, kt�ra skontrowa�a czar ciemno�ci Drizzta. Ze swojego stanowiska powy�ej magii obronnej Catti-brie to dostrzeg�a. W chwili gdy czarodziej zacz�� si� pojawia�, by�a ju� na nim skoncentrowana. M�czyzna natychmiast rozpocz�� za�piew, chc�c na drodze Duszka Morskiego umie�ci� czar niszcz�cy, zanim zetknie si� z karawela, lecz z jego ust wydosta�o si� zaledwie kilka s��w, gdy poczu� pot�ne uderzenie w klatk� piersiow�, a deski pok�adu zaskrzypia�y pod jego ci�arem. Spojrza� na krew zaczynaj�c� sp�ywa� na pok�ad i zda� sobie spraw� z tego, �e siedzi, nast�pnie le�y. P�niej ca�y �wiat sta� si� ciemny. Ustawiona przez czarodzieja �ciana mg�y zacz�a si� rozwiewa�. Robillard ujrza� to i zrozumia�, co si� sta�o. Uderzy� d�o�mi o siebie i w kierunku pok�adu karaweli wys�a� dwie b�yskawice, kt�re strzaska�y maszty i zabi�y wielu pirat�w. Duszek Morski przep�yn�� przed dziobem karaweli i �ucznicy oddali salw�. Zrobi�a to tak�e za�oga balisty, lecz tym razem nie za�adowa�a d�ugiej w��czni, lecz kr�tszy, nie wywa�ony pocisk, ci�gn�cy za sob� �a�cuch zaopatrzony w liczne zadziory. Urz�dzenie kr�ci�o si� w czasie lotu, zrywaj�c wiele lin b�d�cych cz�ci� olinowania karaweli. Kolejny pocisk, trzysta kilogram�w smuk�ej i umi�nionej pantery, wyskoczy� z przep�ywaj�cego Duszka Morskiego i wyl�dowa� na taranie karaweli. � Jeste� gotowy, drowie? � spyta� Robillard, kt�ry po raz pierwszy wydawa� si� podniecony walk�. Drizzt przytakn�� i kiwn�� w stron� swoich walecznych towarzyszy, grupie weteran�w, kt�ra stanowi�a zesp� aborda�owy Duszka Morskiego. Marynarze zbli�yli si� do czarodzieja ze wszystkich cz�ci statku, odk�adaj�c swoje �uki i chwytaj�c bro� do walki wr�cz. Gdy Drizzt, prowadz�cy natarcie, doszed� do Robillarda, czarodziej wzni�s� ju� nad pok�adem obok siebie migocz�c� powierzchni�, magiczne drzwi. Drizzt nie waha� si�, przeszed� przez nie, dzier��c w d�oniach sejmitary. Jeden z nich, B�ysk, �wieci� jaskrawym b��kitem. Drizzt wy�oni� si� na drugim ko�cu magicznego tunelu Robillarda, w �rodku grupy zaskoczonych pirat�w. Drizzt ci�� z lewej i prawej strony, wycinaj�c w ich szeregach przerw�. Robi� to tak szybko, �e jego cia�o wydawa�o si� spowite mg��. Odwr�ci� si� gwa�townie, upad� na bok i przekozio�kowa�, gdy jeden z �ucznik�w nieszkodliwie strzeli� ponad nim. Podni�s� si� z powrotem na nogi, skierowa� w stron� strzelca i �ci�� go. Przez bram� przedosta�o si� wi�cej wojownik�w z Duszka Morskiego i na �rodku karaweli wybuch�a bitwa. Zamieszanie na pok�adzie pog��bi�o si�, gdy pojawi�a si� Guenhwyyar. Wydawa�a si� k��bem z�b�w i pazur�w, ci�a i rozrywa�a przedzieraj�c si� przez ci�b� ludzi, kt�rzy nie chcieli niczego wi�cej poza ucieczk� z drogi tej pot�nej bestii. Wielu pad�o pod ciosami pot�nych pazur�w, a wielu innych podbieg�o do burt i przeskoczy�o przez nie, wol�c spotka� si� z rekinami. Duszek Morski ponownie przechyli� si�. Deudermont skr�ci� mocno w lewo, odp�ywaj�c od karaweli i odwracaj�c si�, aby dokona� szar�y na nadp�ywaj�c� par�. Wysoki kapitan u�miechn�� si�, s�ysz�c na statku za sob� odg�osy walki, wierz�c w swoj� za�og�, pomimo �e wrogowie przewa�ali nad ni� dwa do jednego. Mroczny elf i jego pantera przyzwyczajeni byli do jeszcze mniej korzystnych okoliczno�ci. .Ze swojego stanowiska Catti-brie odda�a kilka strza��w, ka�dy z nich usun�� jednego strategicznie umieszczonego pirackiego �ucznika, a jeden przeszed� przez m�czyzn� i zabi� znajduj�cego si� za nim goblina! Wtedy m�oda kobieta odwr�ci�a swoj� uwag� od karaweli, by m�c kierowa� ruchem Duszka Morskiego. Drizzt biega� i kozio�kowa�, skaka� zadziwiaj�co wysoko i opada� z sejmitarami wymierzonymi w najwa�niejsze organy �yciowe wrog�w. Pod swoimi butami nosi� obr�cze z l�ni�cego mithrilu, owini�te czarnym materia�em, z rzuconym na nie czarem pr�dko�ci. Drizzt zabra� je Dantragowi Baenre, os�awionemu drowiemu fechmistrzowi. Dantrag u�ywa� ich, aby przy�pieszy� ruchy swoich r�k, lecz Drizzt odkry� prawdziw� natur� tych przedmiot�w. Pozwala�y mu biega� szybka jak zaj�c. U�ywa� ich teraz, wraz ze swoj� zdumiewaj�c� zwinno�ci�, aby wprawia� pirat�w w os�upienie, aby nie wiedzieli, gdzie tak naprawd� si� znajduje lub te� gdzie mog� si� go spodziewa�. Gdy tylko jeden z nich myli� si� w swoich przypuszczeniach i ods�ania� si�, Drizzt natychmiast wykorzystywa� okazj� i �ciera� si� z nim, tn�c go swoimi sejmitarami. Stara� si� i�� przed siebie, aby dotrze� do Guenhwyvar, towarzyszki, kt�ra zna�a go najlepiej i odwzajemnia�a ka�dy jego ruch. Nie dotar� tam. Walka na pok�adzie prawie si� zako�czy�a, wielu pirat�w zgin�o, inni odrzucili bro� lub te� desperacko wyskoczyli za burt�. Jeden z cz�onk�w za�ogi, najbardziej do�wiadczony i najgro�niejszy, osobisty przyjaciel Pinocheta, nie zamierza� si� poddawa�. Wy�oni� si� ze swojej kabiny pod przednim mostkiem, zgi�ty, poniewa� konstrukcja statku nie pozwala�a mu na wyprostowanie trzymetrowej sylwetki. Mia� na sobie jedynie czerwon� kamizelk� i kr�tkie bryczesy, kt�re ledwo okrywa�y jego pokryt� �uskami zielon� sk�r�. Oklapni�te w�osy koloru wodorost�w opada�y na szerokie ramiona. Nie mia� przy sobie broni wykutej na kowadle, lecz jego brudne pazury i liczne k�y wydawa�y si� wystarczaj�co �mierciono�ne. � Tak wi�c plotki by�y prawdziwe, mroczny elfie � powiedzia� bulgocz�cym g�osem. � Wr�ci�e� na morze. � Nie znam ci� � odrzek� Drizzt, zatrzymuj�c si� w bezpiecznej odleg�o�ci od skraga. Domy�li� si�, �e mo�e to by� Carrackus, morski troll, o kt�rym m�wi� Deudermont, lecz nie by� pewny. � Ja znam ciebie! � warkn�� skrag. Zaszar�owa� z pazurami wymierzonymi w g�ow� Drizzta. Trzy szybkie kroki odsun�y Drizzta z drogi potwora. Drow kl�kn�� na jedno kolano i okr�ci� si�, tn�c w poprzek obydwoma sejmitarami, tak �e ostrza znajdowa�y si� zaledwie kilka centymetr�w od siebie. Przeciwnik okaza� si� zr�czniejszy, ni� Drizzt przypuszcza�, i skr�ci� w drug� stron�. Sejmitary drowa ledwo musn�y przebiegaj�cego potwora. Skrag ponownie zaszar�owa�, chc�c dosi�gn�� Drizzta w miejscu, w kt�rym kl�cza�, lecz drow zn�w by� zbyt szybki na tak prost� taktyk�. Podni�s� si� na nogi i odsun�� w lewo, a gdy skrag chwyci� przyn�t� i zacz�� si� odwraca�, Drizzt wr�ci� na praw� stron�, tu� pod wzniesion� r�k� potwora. B�ysk trafi� w biodro, a druga klinga wykona�a d�ugie ci�cie wzd�u� boku skraga. Drizzt przyj�� uderzenie, kt�re przeciwnik wystosowa� w jego kierunku, wiedz�c, �e pozbawiony r�wnowagi skrag nie mo�e zbytnio polega� na swojej ogromnej sile i zwi�zanym z ni� ci�arze. D�uga, sk�rzasta �apa opad�a na rami� drowa, a nast�pnie na paruj�ce ostrza, gdy Drizzt odwr�ci� si� w kierunku ods�oni�tego stwora. Teraz nadesz�a kolej na szar�� Drizzta, kt�ry uderzy� prosto przed siebie z pr�dko�ci� b�yskawicy. Ci�� B�yskiem pod �okciem wyci�gni�tego ramienia skraga, zadaj�c g��bokie ci�cie, a nast�pnie odci�� ostrym, zakrzywionym ostrzem zwisaj�cy p�at sk�ry. Drugi sejmitar zmierzaj�c w kierunku klatki piersiowej skraga, przeszed� obok desperackiego bloku, wykonanego drugim ramieniem. Pozbawiony r�wnowagi potw�r m�g� ruszy� si� tylko w jedn� stron�. Drizzt o tym wiedzia� i dok�adnie przewidzia� drog� odwrotu skraga. Drow mocniej uchwyci� B�ysk. Pirat zarycza� z b�lu i skoczy� w stron� przeciwleg�� do paskudnego uderzenia. Rana na ramieniu skraga rozci�ga�a si� od bicepsa a� do nadgarstka. Ranny pirat upad� na pok�ad z g�uchym �omotem. Jego czarne oczy wype�nione by�y w�ciek�o�ci� i nienawi�ci�. Skrag spojrza� na swoj� ods�oni�t� ko��, na le��ce na pok�adzie skrawki swojego cia�a, a w ko�cu na Drizzta, kt�ry sta� niedbale, skrzy�owawszy przed sob� sejmitary. � Niech ci� diabli, Drizzcie � warkn�� potworny pirat. � Opu�� swoj� flag� � rozkaza� Drizzt. � My�lisz, �e wygra�e�? W odpowiedzi Drizzt spojrza� na skrawki cia�a. � Zagoi si�, g�upi mroczny elfie! � obstawa� przy swoim pirat. Drizzt wiedzia�, �e skrag m�wi prawd�. Skragi by�y bliskimi krewnymi trolli, przera�aj�cych stworze� znanych ze swoich regeneracyjnych zdolno�ci. Zmar�y rozcz�onkowany troll m�g� si� odrodzi�. Chyba �e... Drizzt ponownie wezwa� swoje wrodzone zdolno�ci, ma�� cz�� magii, odziedziczon� po rasie mrocznych elf�w. Chwil� p�niej purpurowe p�omienie pokry�y wysok� sylwetk� skraga, li��c zielone �uski. By� to jedynie ogie� faerie, nieszkodliwe �wiat�o u�ywane przez mroczne elfy, by uczyni� swoich przeciwnik�w lepiej widocznymi. Nie by� w stanie parzy�, nie m�g� te� powstrzyma� regeneracyjnych zdolno�ci trolla. Drizzt wiedzia� o tym, lecz m�g� si� za�o�y�, �e potw�r nie ma o tym poj�cia. Paskudne rysy skraga wykrzywi�y si� w wyrazie czystego przera�enia. Uni�s� swoje zdrowe rami� i zacz�� nim uderza� o nog� i biodro. Uparte purpurowe p�omienie nie chcia�y przygasn��. � Opu�� flag�, a uwolni� ci� od p�omieni i b�dziesz m�g� si� wyleczy� � zaproponowa� Drizzt. Skrag spojrza� na drowa wzrokiem pe�nym nienawi�ci. Podszed� krok do przodu, lecz Drizzt podni�s� do g�ry swoje sejmitary. Zdecydowa�, �e nie chce ich znowu poczu� na swojej sk�rze, zw�aszcza je�li p�omienie powstrzymywa�y go przed leczeniem! � Spotkamy si� znowu! � obieca� skrag. Stworzenie obr�ci�o si�, by ujrze� twarze � za�og� Deudermonta i schwytanych pirat�w � patrz�ce na niego z niedowierzaniem. Zawy� i pobieg� po pok�adzie, roztr�caj�c tych, kt�ry znale�li si� na drodze jego szalonej szar�y. Pirat przeskoczy� przez barierk� i wskoczy� do morza, do swojego prawdziwego domu, w kt�rym m�g� si� wyleczy�. Drizzt by� na tyle szybki, �e po�pieszy� za nim i zdo�a� go jeszcze raz trafi�, zanim wyskoczy�. Drow musia� si� zatrzyma�, nie by� w stanie dalej go �ciga� i by� w pe�ni �wiadomy tego, �e troll rzeczywi�cie zregeneruje wszystkie obra�enia. Nie zd��y� nawet zakl��, gdy ujrza� szybki ruch, przemieszczaj�c� si� czer�. Guenhwyvar skoczy�a obok Drizzta, ponad barierk�, i wskoczy�a w morze zaraz za trollem. Pantera znikn�a pod lazurow� powierzchni�, a silne fale szybko pokry�y �lady tego, �e skrag i kocica znajduj� si� pod nimi. Kilku cz�onk�w za�ogi aborda�owej Duszka Morskiego rozgl�da�o si� ponad barierk�, martwi�c si� o panter�, kt�ra sta�a si� dla nich przyjaci�k�. � Guenhwyvar nic nie grozi � przypomnia� im Drizzt, wyci�gaj�c figurk� i trzymaj�c j� tak, by wszyscy mogli j� widzie�. Najgorsze co skrag m�g� zrobi�, to wys�a� panter� z powrotem na Plan Astralny, gdzie kocica b�dzie mog�a wyleczy� rany i przygotowa� si� na kolejne wezwanie Drizzta. Jednak wyraz twarzy drowa nie by� zbyt pogodny, gdy pomy�la� o miejscu, w kt�rym znikn�a Guenhwyvar, i doszed� do wniosku, �e pantera mo�e odczuwa� b�l. Na pok�adzie schwytanej karaweli panowa�a ca�kowita cisza, nie licz�c skrzypienia starych rei. Wszyscy odwr�cili g�owy, s�ysz�c eksplozj� na po�udniu, wszystkie oczy spojrza�y na wci�� pozostaj�ce w oddali �agle. Jeden z pirackich statk�w zawr�ci�, druga karawela p�on�a, a Duszek Morski zatacza� wok� niej kr�gi. Z bocianiego gniazda szkunera wylatywa�y jedna za drug�, nios�ce za sob� srebrne smugi, strza�y, roztrzaskuj�c maszty i kad�ub uszkodzonego, najwidoczniej bezbronnego statku. Nawet z tej odleg�o�ci ludzie zebrani na pojmanym statku mogli widzie� opuszczan� w d� masztu na znak poddania pirack� flag�. Wywo�a�o to rado�� w�r�d cz�onk�w za�ogi aborda�owej Duszka Morskiego, okrzyk zosta� jednak nagle przerwany przez wzburzenie si� wody tu� przy burcie karaweli. Ujrzeli wydostaj�ce si� na powierzchni� zielone �uski i czarne futro. Z tej masy podnios�a si� r�ka skraga, a Drizzt zdo�a� na tyle rozszyfrowa� zawi�y uk�ad, �e zda� sobie spraw� z tego, i� Guenhwyvar dosta�a si� na grzbiet stworzenia. Jej przednie �apy zaciska�y si� na ramionach potwora, tylne natomiast dziko kopa�y, a pot�ne szcz�ki pantery wgryza�y si� mocno w kark. Morze zabarwi�o si� ciemn� krwi�, wymieszan� z poszarpanymi fragmentami cia�a i ko�ci pirata. Zaraz po tym Guenhwyvar si� uspokoi�a i leg�a na grzbiecie unosz�cego si� martwego skraga. � Lepiej wy�owi� to co� � zauwa�y� jeden z cz�onk�w za�ogi � albo wyro�nie ca�a zgraja �mierdz�cych trolli! Do burty podeszli m�czy�ni z d�ugimi bosakami i rozpocz�li paskudne zadanie wyci�gania �cierwa. Guenhwyvar z �atwo�ci� wr�ci�a na pok�ad, prze�a��c przez barierk�, a nast�pnie otrzepa�a si�, pryskaj�c wod� na wszystkich znajduj�cych si� w pobli�u. � Skragi nie lecz� si�, je�li znajduj� si� poza morzem � m�czyzna oznajmi� Drizztowi. � Powie�my to na rei, niech wyschnie, a potem spalimy cholerstwo. Drizzt przytakn��. Za�oga aborda�owa wystarczaj�co dobrze zna�a swoje obowi�zki. B�d� obserwowa� schwytanych pirat�w, naprawi� olinowanie i doprowadz� karawel� w jak najlepszym stanie z powrotem do Waterdeep. Drizzt spojrza� na po�udnie i ujrza� powracaj�cego Duszka Morskiego. Holowa� za sob� uszkodzony piracki statek. � Trzydziesty �smy i trzydziesty dziewi�ty � mrukn�� drow. Guenhwyvar w odpowiedzi g�ucho mrukn�a, po czym ponownie si� otrz�sn�a, mocz�c swojego towarzysza. ROZDZIA� 2 PIERWSZY POS�ANIEC Kapitan Deudermont wydawa� si� by� zdecydowanie nie na miejscu, przechadzaj�c si� ulic� Dok�w, okryt� z�� s�aw�, nier�wn� i opadaj�c� w d� alej�, biegn�c� wzd�u� Przystani Waterdeep. Ubranie, kt�re mia� na sobie, by�o eleganckie i doskonale przykrojone do jego wysokiej, szczup�ej sylwetki. Utrzymywa� nienagann� postur�, za� jego w�osy oraz kozia br�dka by�y starannie wypiel�gnowane. Wsz�dzie wok� niego n�dzne wilki morskie, kt�re zawin�y do portu, by sp�dzi� jaki� czas na brzegu, wytacza�y si� z tawern, zion�c piwem, lub te� pada�y bez przytomno�ci na ziemi�. A rzecz�, kt�ra chroni�a go przed licznymi czaj�cymi si� w okolicy rabusiami, by� fakt, i� nie posiada� pieni�dzy b�d� kosztowno�ci, kt�re mo�na by mu skra��. Deudermont ignorowa� te widoki i nie uwa�a� si� za nawet cho� troch� lepszego od tych wilk�w morskich. D�entelme�skiego kapitana intrygowa� wr�cz jeden aspekt ich �ycia, szczero�� szydz�ca z pretensjonalnych szlacheckich dwor�w. Deudermont zaci�gn�� mocniej sw�j gruby p�aszcz wok� szyi, chroni�c si� przed mro�nym, nocnym wiatrem, wiej�cym od przystani. Zazwyczaj nie chodzi�o si� w pojedynk� ulic� Dok�w, nawet w �wietle dnia, jednak Deudermont czu� si� bezpieczny. Ni�s� u boku sw� ozdobn� szabl� i dobrze wiedzia�, jak si� ni� skutecznie pos�ugiwa�. Co wi�cej, w ka�dej tawernie i na ka�dym molo Waterdeep zosta�o rozg�oszone, �e kapitan Duszka Morskiego cieszy� si� osobist� protekcj� lord�w Waterdeep, w tym kilku bardzo pot�nych czarodziej�w, kt�rzy odszukaliby i unicestwili ka�dego, kto niepokoi�by kapitana b�d� jego za�og� podczas pobytu w porcie. Waterdeep by�o schronieniem Duszka Morskiego, a Deudermont nie przejmowa� si�, id�c samotnie ulic� Dok�w. By� bardziej zaciekawiony ni� wystraszony, kiedy pomarszczony starzec, chudy jak szczapa i ledwo si�gaj�cy p�tora metra wzrostu zawo�a� do niego ze skraju alejki. Deudermont zatrzyma� si� i rozejrza�. Ulica Dok�w by�a cicha, nie licz�c odg�os�w z licznych tawern oraz skrzypienia starego drewna pod naporem nieust�pliwego morskiego wiatru. � Ty �e� jest Dudormont, h�? � stary morski wyga zawo�a� cicho, ka�dej sylabie towarzyszy� �wist. U�miechn�� si� szeroko, wr�cz lubie�nie, ukazuj�c wyszczerbione z�by, osadzone w czarnych dzi�s�ach. Deudermont zatrzyma� si� i spojrza� cierpliwie na m�czyzn�, milcz�c. Nie czu� przymusu, by odpowiedzie� na to pytanie. � Je�li �e� jest � wyrz�zi� m�czyzna � to mam dla ci� par� wie�ci. Ostrze�enie od cz�eka, kt�rego s�usznie si� obawiasz. Kapitan sta� niewzruszenie i beznami�tnie. Na jego twarzy nie uwidacznia�o si� �adne z pyta�, kt�re kr��y�y mu szale�czo po my�lach. Kogo mia�by si� obawia�? Czy ten stary pies m�wi� o Pinochecie? Wydawa�o si� to prawdopodobne, zw�aszcza zwa�ywszy na dwie karawele, kt�re Duszek Morski odeskortowa� na pocz�tku tego tygodnia do Waterdeep. Niewielu w Waterdeep mia�o jednak jakikolwiek kontakt z piratem, kt�rego domena le�a�a bardziej na po�udnie, dalej nawet ni� Wrota Baldura, niedaleko wysp Moonshae. O kim jednak innym m�g�by m�wi� ten m�czyzna? Wci�� si� u�miechaj�c, wilk morski wskaza� gestem, by Deudermont wszed� do alejki. Kapitan nie poruszy� si�, gdy starzec odwr�ci� si� i wykona� krok. � Co, boisz si� starego Scaramundi? � wyrz�zi� morski wyga. Deudermont zdawa� sobie spraw�, �e to mo�e by� przebranie. Wielu najlepszych zab�jc�w z Krain potrafi�oby wygl�da� r�wnie bezbronnie jak on, tylko po to, by wrazi� zatruty sztylet w pier� swej ofiary. Wilk morski wr�ci� do wej�cia do alejki, po czym podszed� na �rodek ulicy do Deudermonta. To nie przebranie, kapitan powiedzia� sobie, by�o bowiem zbyt pe�ne, zbyt doskona�e. Poza tym przypomina� sobie, �e widzia� ju� wcze�niej tego starca, zazwyczaj siedz�cego tu� przed wej�ciem do tej w�a�nie alejki, s�u��cej mu najprawdopodobniej za dom. C� wi�c? By� mo�e w zau�ku zastawiona jest zasadzka? � Niech wi�c b�dzie, jak se chcesz � wyrz�zi� starzec, podnosz�c r�k�. Opar� si� ci�ko na lasce i zacz�� wraca� do alejki, mamrocz�c � Tylko pos�a�cem �em jest, nie dbam, czy us�yszysz wie�ci, czy nie! Deudermont zn�w rozejrza� si� ostro�nie. Nie widz�c nikogo w pobli�u, ani te� �adnych prawdopodobnych kryj�wek na zasadzk�, podszed� do wylotu zau�ka. Stary wilk morski zag��bi� si� ju� na kilka krok�w, by� na skraju nachylonych cieni, rzucanych przez budynek z prawej strony, i ledwo by�o go wida� w ciemno�ciach. Roze�mia� si�, kaszln�� i wykona� kolejny krok. Trzymaj�c d�o� na r�koje�ci szabli, Deudermont zbli�y� si� ostro�nie, rozgl�daj�c bacznie przed ka�dym kolejnym krokiem. Alejka wydawa�a si� pusta. � Wystarczy! � Deudermont powiedzia� nagle, zatrzymuj�c morskiego wyg�. � Je�li masz dla mnie wie�ci, to przeka� je i to ju�. � Niekt�rych rzeczy nie mo�na m�wi� za g�o�no � odpar� starzec. � Ju� � nalega� Deudermont. Zasuszony wilk morski u�miechn�� si� szeroko i kaszln��, najprawdopodobniej si� �miej�c. Pocz�apa� kilka krok�w do ty�u, zatrzymuj�c nieca�y metr od Deudermonta. Zapach starca niemal oszo�omi� kapitana, kt�ry by� przyzwyczajony do silnego odoru cia�. Na statku nie by�o zbyt wiele okazji do k�pieli, a Duszek Morski wyp�ywa� cz�sto na kilka tygodni, a nawet miesi�cy. Mimo to po��czenie taniego wina oraz starego potu dawa�y temu osobnikowi szczeg�lnie paskudn� wo�, na skutek kt�rej Deudermont skrzywi� si�, a nawet zakry� d�oni� nos, by zatrzyma� troch� opar�w. Wilk morski za�mia� si� oczywi�cie z tego. � Ju�! � nalega� kapitan. W chwili gdy s�owo to wymyka�o si� Deudermontowi spomi�dzy warg, wilk morski wyci�gn�� r�k� i chwyci� go za nadgarstek. Deudermont, nie boj�c si�, obr�ci� r�k�, jednak starzec trzyma� uparcie. � Chc�, �eby� powiedzia� mi o mrocznym � powiedzia� wilk morski, a Deudermont potrzebowa� chwili, by u�wiadomi� sobie, �e dokowy akcent m�czyzny znikn��. � Kim jeste�? � zapyta� Deudermont i poci�gn�� zaciekle, bez skutku. Dopiero wtedy kapitan zda� sobie spraw� z si�y tego nadludzkiego u�cisku � r�wnie dobrze m�g�by wyrywa� si� kt�remu� z tych wielkich mglistych gigant�w, kt�re �y�y na rafach otaczaj�cych wysp� Delmarin, daleko na po�udnie. � O mrocznym � powt�rzy� starzec. Bez �adnego wysi�ku wci�gn�� Deudermonta g��biej w zau�ek. Kapitan si�gn�� po szabl� i cho� starzec trzyma� mocno jego praw� r�k�, m�g� do�� dobrze walczy� lew�. Do�� niewygodnie by�o wyci�ga� zakrzywione ostrze z pochwy t� d�oni� i zanim szabla wysz�a ca�a, otwarta wolna d�o� starca uderzy�a Deudermonta w twarz. Kapitan zako�ysa� si� do ty�u i ude