Recenzje

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-21

  "Nie chciał właściwie cieszyć się tym wszystkim, tylko zaznać wszystkiego, nie pragnął, by życie się z nim cackało, tylko chciał je wszechstronnie poznać." Ciekawa powieść, chętnie wczytywałam się w jej kolejne księgi, w niespieszny i przyjemny sposób. Interesujący przekrój londyńskiego społeczeństwa drugiej połowy dziewiętnastego wieku, poznawany przy okazji śledzenia skomplikowanych losów głównego bohatera, młodego Hiacynta Robinsona, począwszy od sekretów związanych z naznaczeniem w dzieciństwie, poprzez pragnienie przygód, oderwania się od realiów życia najbiedniejszych warstw, znajomość bezkompromisowej rewolucyjnej działalności, fascynację blasków środowiska arystokracji. Im więcej doświadczeń życiowych i poznawanych osób, tym bardziej umacnia się jego dychotomiczne postrzeganie świata, opanowują go nawzajem wykluczające się koncepcje, do głosu dochodzą trudne do przezwyciężenia dylematy, wierność złożonej przysiędze a świeża perspektywa światopoglądowa. Podobała mi się kreacja kluczowej postaci, wyrazista, przekonująca, prawdziwa, złożona, a przy tym niejednoznaczna, nieoczywista, żywiąca sprzeczne sympatie. Z wielkim zaciekawieniem obserwowałam losy, kłopoty i wątpliwości Hiacynta. Jestem pod urokiem warsztatu pisarskiego, bogatego słownictwa, sugestywnych opisów i obrazujących detale epoki dialogów. Jako czytelnicy przenosimy się w przeszłość, która wciąga i fascynuje, obserwujemy realia, dokonujemy porównań, wyłapujemy wspólne punkty emocji ogarniających człowieka bez względu na czasy, w jakich przyszło mu żyć, ani na grupę społeczną, w jakiej funkcjonuje. Szczera, wnikliwa, udowodniająca doskonałą znajomość praw rządzących naturą człowieka. Lecz to też odwołania dokonywane podczas kreślenia fabuły do ówczesnych osiągnięć genetyki, przyjmujących określone zasady dziedziczenia cech, które współcześnie zostały naukowo podważone i odrzucone, a jednak i tak jeszcze istnieją w świadomości. Tragiczna finalna wersja powieści tylko w pierwszym wrażeniu zaskakuje, bo po zastanowieniu się pokazuje się jako idealne podsumowanie przybliżanej opowieści. Zerknij również na moje odczucia po zapoznaniu się z powieścią Henriego Jamesa "Echo". bookendorfina.pl

• erka

  2018-03-21

  Henry James, to jeden z najwybitniejszych autorów amerykańsko-brytyjskich. W własnych powieściach skupiał się przed wszystkim na pokazaniu różnic pomiędzy warstwami społecznymi, które w połowie XIX wieku, były szczególnie widoczne. Najsłynniejsze jego dzieła, to obok"Portretu damy" także "Europejczycy", czy "W kleszczach lęku". "Księżna Cassamassima", to historia pewnego człowieka Hiacynta Robinsona, który na ulicach Londynu wiedzie życie w nędzy. Jego przekonania są jak najbardziej przeciw arystokracji, do czasu kiedy, w niecodziennym zbiegiem okoliczności poznaje pewną księżną, a jego widzenia świata ulega radykalnej zmianie. Zaczynają go dręczyć duchy przeszłości a także wyrzuty, które tłumaczy sobie swoim odwróceniem się od własnej warstwy społecznej. Jego dylematy skłaniają go do działań, które będą mieć dramatyczne skutki. Zachęcam do lektury. To jedno z tych dzieł, które czyta się niezwykle długo, z uwagi na obszerność, a także bogaty i wyjątkowo rozbudowany sposób przedstawiania faktów przez pisarza. Jednak sama treść i dylematy głównego bohatera sprawiają, że całość zasługuje na naszą uwagę. Twórca idealnie przedstawia tutaj różnice występujące pomiędzy biedotą a uprzywilejowanymi. A sam bohater, ze własnymi rozterkami, mógłby być każdym z nas. Polecam, książkę wydało Wydawnictwo Prószyński i s-ka.