Recenzje

• Katarzyna

  2018-03-20

  Głównym bohaterem jest Dawid Wolski, niespełna 30-letni detektyw z przypadku. Niezwykle niepasująca do tej roli osoba. Wolski składa się z samych sprzeczności. Ciężko to nawet omówić w paru słowach. sami się o tym najlepiej przekonacie w trakcie lektury książki. Postać idealnie wykreowana przez autora, lecz momentami aż obrzydliwa, zaburzona emocjonalnie, dwulicowa, skrajna, taka której nie chciałoby się spotkać prywatnie.Przyznam się, iż mniej ważne jest to co Wolski ma zrobić, niż to jak to robi. Objaśnienie z pozoru samobójczej śmierci młodego chłopaka, którego matka nie wierzy w przedstawioną przez policję wersje zdarzeń jest bowiem tylko tłem do ukazania nie tylko paskudnego, momentami obrzydliwego Wolskiego, jego mieszkania, sposobu pracy (o ile to można pracą nazwać, a nie bumelowaniem i unikaniem jakiegokolwiek wysiłku) zachowania się, wartości reprezentowanych w życiu (do których to zalicza się uderzenie dziewczyny i zapalenie skręta).Dodatkowo w tle ukazane są Gliwice, lecz nie z punktu widzenia osób zamożnych, a tych, którym w życiu powinęła się noga, którzy nie mieli szczęścia. Meliniarskie osiedla, brudne bramy, zdradzające żony, handel prochami etc. To wszystko jest w Wampirze na porządku dziennym.Trzeba Chmielarzowi przyznać, iż ma niesłychanie spostrzegawcze oko i niezwykły dar do bardzo, lecz to bardzo realistycznego domalowywania rzeczywistości. Takich Gliwic to ja nie chcę poznać w realu.Napisałam na początku, iż trochę się rozczarowałam. I tak jest. Co prawda sam bohater, jak i środowisko w jakim się obraca, nakreślone są po mistrzowsku, lecz brak mi hmmm..kryminału. Mimo zbrodni, licznych przestępstw, wyjątkowo mrocznej tajemnicy, jakoś tak mało kryminalnie dla mnie jest. Tak, zawartość kryminału w Wampirze jest zdecydowanie zbyt niska...w porównaniu z cyklem z Mortką w roli głównej. Wiem, może nie powinnam porównywać, lecz takie porównanie nasuwa mi się mimowolnie.Wobec tego, czym jeżeli nie kryminałem jest Wampir? Dla mnie to głównie doskonałą, mistrzowsko nakreślona opowieść obyczajowo-społeczna i interesujący przyczynek do badań socjologicznych.Wampir jest początkiem serii. Interesująca jestem kolejnych tomów i tego, czy Wolski ulegnie jakiejś metamorfozie. Jeżeli mam być szczera, to bardzo proszę o zmianę, lecz niekoniecznie na lepsze. Nie czarujmy się, ludzie rzadko zmieniają się na lepsze. Niech więc Wolski będzie ludzki, normalny, realistyczny.Zachęcam do lektury. Wojciech Chmielarz jest idealnym pisarzem i genialnym obserwatorem:)

• Meggie

  2018-03-20

  Samobójstwo jest wynikiem dramatycznego wyboru, którego dokonuje człowiek, który stracił nadzieję, zdesperowany, załamany. Taka decyzja wiąże się z olbrzymimi pokładami cierpienia, czasem braku zrozumienia i poczucia osamotnienia mimo ludzi wokół. To olbrzymi wstrząs dla bliskich i szereg pytań, na które próbują znaleźć odpowiedzi. W takiej sytuacji odnalazła się Maria Polak, która straciła syna. Dlaczego targnął się na swoje życie? Miał plany na przyszłość, studiował, otaczali go znajomi. Czy dwudziestolatek faktycznie popełnił samobójstwo? Matka w to nie wierzy i postanawia wynająć prywatnego detektywa, by objaśnił sprawę. Ślady, na które trafia prowadzą do zaskakujących wniosków.Wojciech Chmielarz to reporter a także twórca trzech powieści kryminalnych, których głównym bohaterem jest Jakub Mortka. Trzy razy otrzymał nominację do Nagrody Dużego Kalibru, którą uzyskał za opowieść „Przejęcie” w 2015 roku. Moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarza okazało się ciekawym doświadczeniem. Czy pozytywnym?Moją uwagę przykuła okładka a także tytuł, który może mieć dużo znaczeń. Mimo, że nie chodzi tu o istotę żywiącą się krwią, to w rzeczywistości wokół jest dużo wampirów, czyli ludzi żyjących czyimś kosztem, wykorzystujących innych. Czy przez taką osobę Mateusz popełnił samobójstwo?Świat przedstawiony przez pisarza to połączenie rzeczywistych miejsc w Gliwicach, w których to osadzona jest fabuła a także fikcyjnych bohaterów. Daje to obraz w pełni realny i jakby bliższy czytelnikowi. To także zderzenie środowiska ludzi bogatych a także wpływowych z biedniejszymi. Widać jak na dłoni, że pieniądze i władza nie zawsze idą w parze z czystym sumieniem. Fabuła jest wielowątkowa i w okresie czytania okazuje się, że nawet na pierwszy rzut oka mniej ważne fragmenty mają własny wkład w całość i nieźle się komponują. Poza wątkiem związanym z domniemanym samobójstwem Mateusza poruszone zostały także inne motywy: zaginięcie młodej dziewczyny, handel narkotykami, stręczycielstwo czy wirtualne dyskusje na Facebooku na temat niektórych wydarzeń. Nie ma miejsca na nudę, a krótkie epizody sprawiają, że czyta się wyjątkowo szybko.Przejdźmy do bohaterów. W tym miejscu miałam wielki dylemat. Twórca nieźle wykreował postacie, ich przemyślenia, motywy działania, słabości i silne strony, lecz do żadnej z nich nie poczułam sympatii. Chociaż z uwagą śledziłam ich losy, gdyż fabuła jest interesująca i różnorakie wydarzenia wzbudzały odmienne emocje to nie potrafiłabym wskazać jednego, który wzbudzał pozytywne uczucia. Chociażby Dawid Wolski, prywatny detektyw. Z jednej strony, gdy czytelnik dowiaduje się o nim więcej jest w stanie zrozumieć, czemu ma taki kontakt z ojcem, jest arogancki, nieczuły i zraża do siebie bliskich. Z drugiej strony nie potrafiłabym jednoznacznie stwierdzić, że jest to postać pozytywna. Właściwie to każdy z bohaterów ma coś na sumieniu.Język powieści jest plastyczny, lecz także dosadny i dostosowany do sytuacji, przez co nie ma uczucia sztuczności. Pisarz potrafi z prawdziwą swobodą wodzić czytelnika na manowce podsuwając błędne tropy i różnorodne wydarzenia.„Wampir” to zaskakujący kryminał wypełniony różnorakimi wątkami i otwierający oczy na problemy, z jakimi borykają się młodzi ludzie, a których nierzadko dorośli starają się nie zauważać. Walorem jest dopracowana fabuła, szybka akcja a także swobodny styl pisarski. Grono bohaterów jest różnorodne, a każdy z nich wyrazisty i nieźle umiejscowiony w opowieści. Ciekawym zabiegiem jest przeplatanie opowieści wpisami z grupy na Facebooku. Komu mogę polecić? Fanom gatunku, ciekawej fabuły i rwącej akcji, której czytelnik instynktownie staje się uczestnikiem.http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/02/05/wampir-wojciech-chmielarz/

• Radosław Zalewski

  2018-03-20

  Bardzo niezła książka ebook sensacyjna - na ręce pana Wojciecha Chmielarza składam ogromne gratulacje! Już od dawna nie czytałem tak wciągającej sensacji polskiego autora! Idealna zapowiedź kolejnych części cyklu gliwickiego, po które z pewnością sięgnę - i Państwa też zachęcam. Zasłużone 5 punktów!

• Agnieszka Nowak

  2018-03-20

  Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Bardzo wciągająca książka.

• Incubuzz

  2018-03-20

  Wojciech Chmielarz to pisarz, z którego twórczością miałem okazję zapoznać się już wcześniej. Cenię go za każdą jego powieść, a szczególnie za "Farmę lalek", która porwała mnie jak mało która książka. Po świeży "Cykl Gliwicki" sięgnąłem więc z olbrzymią nadzieją na to, że czeka mnie kawał dobrego kryminału z tym niezastąpionym, jedynym w swoim rodzaju klimatem Wojciecha Chmielarza. Jednym słowem - nie zawiodłem się. Opowieść wybija się spośród innych przede wszystkim fajnym, nietuzinkowym tematem i naprawdę dobrze, inteligentnie poprowadzoną fabułą. Głównym bohaterem jest Mateusz - młody chłopak, który z niewiadomych powodów skoczył w wieżowca... Więcej na temat fabuły zdradzić nie mogę (na szczęście w opisie również zbyt wiele nie można wyczytać) - ponieważ byłoby to krzywdzące dla przyszłych czytelników. A tych książka ebook z pewnością będzie miała sporo, ponieważ jest naprawdę niezła - jak dla mnie znajduje się w czołówce tegorocznych kryminałów. Gratuluję autorowi, czytelnikom zalecam lekturę.

• Sandra Klamra

  2018-03-20

  Czytałam już kryminały osadzone w różnorakich miejscach, lecz w Gliwicach jeszcze nie, tym bardziej chętnie sięgnęłam więc po Wampira. Coś mi podpowiadało że będzie to niezły wybór i rzeczywiście nie pomyliłam się. Intrygująca, tajemnicza opowiadanie z gliwickim tłem. Niełatwo było przestać czytać, szacunek dla Wojciecha Chmielarza.