Recenzje

• iza19

  2018-03-20

  Zalecam książkę, bardzo dobre felietony, z resztą jak wszystkie teksty w.Eichelberga. Jeśli ktoś poszukuje siebie, chce zajrzeć w głąb, pomaga zrozumieć kłopoty natury duchowej.

• Natalia Ryś

  2018-03-20

  Mimo rażąco widocznej potrzeby, niewielu ludzi korzysta z pomocy psychoterapeutów i psychologów, a jeszcze mniej się do tego przyznaje. Presja pod jaką żyjemy niejednokrotnie skłania nas do impulsywnych wyborów. Próbujemy dostosować się do z góry przyjętych standardów, robimy coś, ponieważ "tak wypada" albo "wszyscy tak robią", tudzież "bo ludzie będą gadać".Dzięki przychylności Drzewa Babel miałam przyjemność poznać punkt widzenia psychoterapeuty Wojciecha Eichelbergera w zbiorze krótkich felietonów, jakie pojawiały się w dodatku do Czasopisma Wyborczej - "Wysokie Obcasy".Pan Wojciech to twórca ebooków i artykułów z dziedziny psychologii. Jego felietony i eseje można spotkać m.in. w „Zwierciadle”, „Twoim Stylu”, „Wysokich Obcasach”, „Charakterach”, „Polityce” i „Więzi”."Krótko mówiąc" to mała, poręczna książeczka z bardzo pouczającą zawartością. Zawiera szereg tematów, ponad którymi warto się zatrzymać i zastanowić. Mimo, że składa się tylko z 185 stron, można dużo dobrego z niej wynieść. Zawiera jakiś nieokreślony przekaz, objaśnia dużo psychologicznych kwestii, nierzadko przez nas pomijanych albo po prostu przemilczanych.W gruncie rzeczy wiemy, że jeśli nie zatrzymamy się, choćby na chwilę, po to, żeby uważnie spojrzeć w lustro, to ciężko nam będzie określić naszą aktualną pozycję na oceanie życia i wytyczyć sensowny kurs na dalszą drogę. Mimo to unikamy ciszy i samotności jak ognia.Z całą przyjemnością mogę polecić ten tytuł, jako jeden z tych, które zmuszają człowieka do kontemplacji ponad swóim życiem i pomagają wrócić życiu na właściwy tor.Felietony są naprawdę nieźle napisane, z dozą humoru, odrobiną ironii i całą masą genialnych i prawdziwych argumentów, które odsłaniają jaką władzę ponad naszym życiem ma społeczeństwo i chęć dostosowania się do innych.Jednym słowem, dziewczynka może być, a nawet jest, mile widziana pod warunkiem, że jej nie ma.Po drugie - dzięki takiemu ułożeniu dziewczynka, gdy stanie się kobietą, będzie wiedziała, jak poruszać się w świecie. A w szczególności zrozumie, że gdy ją boli, to tak naprawdę nie boli. Gdy jej się chce, to tak naprawdę jej się nie chce, a gdy nie chce, to właśnie chce. Gdy płacze, to histeryzuje i jest niewdzięczna. Gdy się na coś nie zgadza, to jest wredna i cyniczna. Gdy się cieszy, to się wygłupia lub jest pijana. Gdy chce ładnie wyglądać, to się mizdrzy, a gdy kimś się zainteresuje, to się puszcza. Gdy się wstydzi, to jest głupia, a gdy się nie wstydzi, to jest bezwstydna. Gdy się przy czymś upiera, to przesadza, a gdy się nie upiera, to nie wie, czego chce. Jak kocha, to jest naiwna, a jak nie kocha, to jest zimna. Gdy ma ochotę na seks, to jest suką, a gdy nie ma ochoty na seks, to również jest suką. Jeśli chce być kimś - to znaczy, że przewróciło się jej w głowie, a jak nie chce być kimś, to jest głupią kurą. Jeśli jest sama, to znaczy, że nikt jej nie chciał, a jeśli jest z kimś, to znaczy, że cwana.Czytałam i czytałam... niektóre felietony musiałam przeczytać po kilka razy, żeby za każdym razem uchwycić coś nowego, jakiś psychologiczny kontekst, złotą myśl. Trzeba przyznać, że Pan Wojciech ma prawdziwą charyzmę, czytając miałam wrażenie, że słyszę go w mojej głowie - ot taka, jednostronna pogawędka. Może mi również niezbędny psychoterapeuta? :)Myślę, że do takich przyjemnych książek, z mądrą zawartością, zdecydowanie warto wracać.Polecam!