Recenzje

• DOROTA DUDZIAK

  2018-03-21

  Bardzo fajny klimat, ciekawie napisana książka. Przenosi nas w sielski klimat.

• Dagmara N G

  2018-03-21

  Drugi tom "Sosnowego dziedzictwa". Tak jak pierwsza część, tak i ta nie zawiodła. Uwielbiam! Bardzo pozytywna i pogodna powieść, napisana lekko, czyta się jednym tchem. Zawiera również wątki, skłaniające do refleksji. Idealna literatura kobieca na poprawienie nastroju. Szkoda, że autorka poprzestała na dwóch częściach, z przyjemnością czytałabym dalej.

• bojarun

  2018-03-21

  "Pensjonat Sosnówka" poszedł na pierwszą linię frontu niejako z rozpędu. Nieźle się stało, jako że poziom słodkości w moim organizmie nie opadł jeszcze po pierwszej części powieści co oznacza, że nie musiałam się do niego na nowo przyzwyczajać. Pensjonat Sosnówka podobnie jak "Sosnowe dziedzictwo" zdobył moje serce. Pomimo prostoty i płytkości lektury oświadczam, że jeżeli Pani Maria Ulatowska napisze kolejne tomy będę wysoko skakać i machać mocno ręką zgłaszając własną gotowość do przeczytania dalszych losów Anny Towiańskiej i jej przyjaciół.

• Wrrre

  2018-03-21

  Książka ebook posiada wszystko to, co powinno posiadać czytadło: jest ciepła, łatwa, przyjemna, nie wymaga koncentracji, napisana prostym językiem, do przeczytania w wolnej chwili. Autorka plastycznie omawia przyrodę Kujaw a także wypieki Pani Malinki (radzę zaopatrzyć się w kawałek ciasta przy czytaniu, ponieważ przez te serniki i drożdżówki z wiśniami pociekła mi po języku ślina i zła na samą siebie byłam, że tak prosto można mnie podejść opisując aromat i wygląd samych wypieków). Pomimo tego, iż Sosnówka nie jest żadnym bestsellerem, nie zmienia to faktu, że jest serią, po którą warto sięgnąć jeżeli tylko chcecie poprawić sobie nadszarpnięty (przez inne książki, bądź prywatne życie)nastrój.Jeżeli ktoś nie przepada za tego typu ebookami powinien sięgnąć po inny rodzaj literatury. Akurat wiedziałam na co się porwałam, dlatego nie jestem rozczarowana i czasu spędzonego w Sosnówce nie mogę uznać za stracony.

• Majazaba

  2018-03-21

  Piękna książka ebook na urlop, przenosimy się w cudowną krainę naszą Polską. Czytając stronę po stronie spędziłam wymarzone wspaniałe wakacje na wsi ... w gronie przyjaciół i prześlicznych krajobrazów.... chciałabym tam jeszcze raz pojechać i zaprosić własnych przyjaciół.

• Anna Pasikowska

  2018-03-21

  Pensjonat Sosnówka to kontynuacja Sosnowego dziedzictwa ,powieść napisana klasycznym, eleganckim stylem, czyta się a właściwie przefruwa przez nią bardzo szybko, a kiedy dochodzimy do ostatniej strony żałujemy, że nic nie ma dalej i sprawdzamy czy to żeby na pewno ostatnia strona. Niestety!!!!! Bardzo odpoczęłam przy tej powieści, zapomniałam że w ogóle istnieją jakieś kłopoty dnia codziennego. Pensjonat przywraca wiarę w ludzi, tym którzy ją utracili, pozwala ich miłować i cieszyć się ich szczęściem. A jeszcze do tego ze stron książki wymyka się aromat drożdżowego ciasta, sosnowego lasu, a ta historia, opowiedziana przez autorkę , myślę że mogłaby wydarzyć się naprawdę. Lubię takie powieści, o miłości , o tym że nie wszystko jest usłane różami, lecz jest nadzieja i musimy ją mieć. Zalecam gorąco i czekam na Domek ponad morzem!!!!!

• Pinko

  2018-03-21

  Towiany po raz następny powitały nas piękną pogodą, chłodnym jeziorem i zielenią lasów. Ostoja spokoju Anny rozkwita wraz z nadejściem lata, gotowa by przyjąć w swe murowane objęcia kilkanaście świeżych historii ludzkich; w końcu dworek Sosnówka to przystań dla wszystkich znękanych życiem duszy.Bohaterów " Pensjonatu Sosnówka" znamy z poprzedniej części, " Sosnowe dziedzictwo", która pozwoliła nam się zapoznać po trochu z historiami postaci w niej występującymi. I choć zabrakło niektórych osób, jak np. weterynarza Grzegorza, to na jego miejsce bardzo dynamicznie wskoczyły inne, nie mniej interesujące, ciągnąc za sobą swe nieskończone sprawy. Jednak mimo pewnej nowości i lekkim powiewie świeżości, nie mogłam przymknąć oka na ogólną sielankę- czego się tylko główna bohaterka nie chwyciła, wszystko jej wychodziło. Sielanka, sielanka, sielanka i mnóstwo przewidywalności w temacie kto z kim i dlaczego.

• Pinko

  2018-03-21

  Towiany po raz następny powitały nas piękną pogodą, chłodnym jeziorem i zielenią lasów. Ostoja spokoju Anny rozkwita wraz z nadejściem lata, gotowa by przyjąć w swe murowane objęcia kilkanaście świeżych historii ludzkich; w końcu dworek Sosnówka to przystań dla wszystkich znękanych życiem duszy.Bohaterów " Pensjonatu Sosnówka" znamy z poprzedniej części, " Sosnowe dziedzictwo", która pozwoliła nam się zapoznać po trochu z historiami postaci w niej występującymi. I choć zabrakło niektórych osób, jak np. weterynarza Grzegorza, to na jego miejsce bardzo dynamicznie wskoczyły inne, nie mniej interesujące, ciągnąc za sobą swe nieskończone sprawy. Jednak mimo pewnej nowości i lekkim powiewie świeżości, nie mogłam przymknąć oka na ogólną sielankę- czego się tylko główna bohaterka nie chwyciła, wszystko jej wychodziło. Sielanka, sielanka, sielanka i mnóstwo przewidywalności w temacie kto z kim i dlaczego. Nawet jeśli występowały minimalne chwile grozy jak np. zaginięcie Florka to w końcu i tak spraw

• kolmanka

  2018-03-21

  Podchodziłam do książki z wielkim dystansem. Przeczytałam bowiem parę niezbyt pochlebnych opinii o tejże pozycji. A to, że za słodka, że nierealna i dusząca. No i prawdopodobnie jestem wyjątkiem, ponieważ dla mnie "Pensjonat Sosnówka" był doskonałym relaksem i wytchnieniem w ciężkich, sesyjnych bojach;)Jest to druga element opowieści o mieszkańcach małej miejscowości Towiany i niejakiej Annie - dziedziczce pensjonatu "Sosnówka". Pierwszej nie danie mi było przeczytać, ponad czym ubolewam. To historia o poszukiwaniu szczęścia, spokoju i harmonii pośród dziewiczych lasów, jezior i najbardziej malowniczych zakątkach uroczego pensjonatu. Tutaj przyjdzie jej poznać świeżych przyjaciół, zmierzyć się z przeciwnościami losu, odkryć miłość i znaleźć na nowo sens życia.Nie oszukujmy się, takie sytuacje rzadko się zdarzają:) Być może dlatego tak bardzo ta książka ebook przypadła mi do gustu. Zawsze marzyłam o tym, żeby mieć taką własną cichą przystań, gdzieś na drugim końcu świata. Takie przytulne miejsce z dala od zgiełku.

• Aleksandra Świerczek

  2018-03-21

  Pani Maria Ulatowska stworzyła powieść, która nie oczekuje od czytelnika pełni skupienia i kilkunastu godzin intensywnej analizy poszczególnych wydarzeń. Stanowi ona przyjemny kąsek dla wszystkich tych, którzy wysoko cenią sobie lekką i zarazem przyjemną literaturę. Być może "Pensjonacie Sosnówka" znajdziemy dużo elementów, które zaświadczą o jego sielankowości, jednak wychodzę z założenia, że tego typu literatura niezbędna jest większości z czytelników. Miło jest zagłębić się w tego typu pozycjach, gdy ma się świadomość, że egzamin goni egzamin, a nasze życie wywraca się do góry nogami.Oczywiście całości lektury nie możemy zaliczyć do grona dzieł wybitnych. Mimo to chciałabym ją polecić wszystkim tym, którzy wyrażą chęć zagłębienia się w prostej i zarazem wyjątkowej historii. Nie znajdziecie w niej bowiem wybitnych jednostek, które posiadają o sobie wygórowane zdanie i nie wiadomo jakie umiejętności.

• kika

  2018-03-21

  Idealna opowieść na długie letnie wieczory. Czyta się jednym tchem, ciężko się oderwać. W trakcie lektury przenosimy się w świat, w którym pachną sosny i w którym chciałoby się żyć. Gorąco polecam!

• cesarz

  2018-03-21

  Wiem, gdzie są Towiany i wiem, ponad jakim jeziorem naprawdę leży Sosnówka. Dlatego z tym większą przyjemnością czytałem tę książkę.Las, jezioro, ryby, grzyby, a ponadto - psy i koty - lubię to wszystko! Ludzie również są, a jakże - i ich perypetie.A gdy dodam, że książka ebook napisana w sposób lekki, miły i przyjemny - może zachęcę także kogoś z Państwa do lektury.wojtek

• monika.misiurek

  2018-03-21

  Niecierpliwie oczekiwałam kolejnej części i nie zawiodłam się.Ta książka ebook śmieszy,wzrusza,daje pozytywną energię:-)serdecznie polecam!

• Krystyna Rowińska

  2018-03-21

  Dzięki kolejnej książce pdf Marii Ulatowskiej znów przeniosłam się do świata, w którym chciałoby się żyć... Kontynuacja "Sosnowego Dziedzictwa" pozwala wrócić pod sosny, ponad jezioro, do miasteczka zamieszkanego przez ludzi za którymi się tęskni. Mimo, że nie jest sielankowo, że zdarzają się chwile mniej przyjemne, że przeżywamy z bohaterami chwile strachu, to bardzo chce się przeżywać wszystko z nimi. Powiększanie się grona przyjaciół Sosnówki, nowi bohaterowie i ich sprawy, to wszystko wciąga w książkę do tego stopnia, że posiedziałam dość długo, aby ją skończyć. I mało mi. Jestem wdzięczna autorce za pokazanie, że miłość nie dotyczy tylko bardzo młodych, że ludzie w pewnym wieku i po przejściach mają prawo do szczęścia, do układania sobie życia - to tak nietypowe w obecnej literaturze, skupionej niemal wyłącznie na młodych i przebojowych. Teraz czekam na kolejną powieść.