To twoja książka?

Recenzje

• Dob-Dog

  2018-03-20

  "Krzywda" jest dość interesującą książką ze względu na własny temat; samookaleczenia. Książka ebook faktycznie porusza ten kłopot jak i też alkoholizmu. Jednak nie jest to co oczekiwałam. Myślałam, że jednak więcej będzie się tam dziać pod wobec okaleczania - poważniejsze rany. Dla mnie było trochę za mało, bo autorka mogła zrobić z bohaterki cięższy przypadek, lecz mimo to jest dość dramatycznie. Książkę czyta się dynamicznie (ja ją zaliczyłam w jeden wieczór) ze względu na łatwy mowa i nieprzesadne opisy, po prostu wszystko z umiarem. Jest doskonała dla dorosłych jak i młodzież ze względu na temat. Autorka usiłuje nam wszystkim otworzyć oczy na rzeczy niezauważalne i pozakazuje nam to także w innych własnych książkach. Dlatego gorąco zalecam to przeczytać, a być może sam/a zauważysz kogoś podobnego w swoim otoczeniu albo może nawet zmienisz pogląd na świat?

• Czytaczyk

  2018-03-20

  Gabi jest lubianą w szkole nastolatką. Kobieta ma prawdziwych przyjaciół i kochających rodziców, którym niestety jej kontakt się pogarsza. Ta z pozoru szczęśliwa nastolatka, tak naprawdę w środku gnije. Wyniszcza ją ból i cierpienie, które odbierają jej każdą radosną chwilę. Nie pociesza jej już nawet miłość do jazdy na deskorolce, która do niedawna była dla niej tak istotna. To wszystko zaczęło tracić własne barwy po utracie jej ukochanego dziadka, który był zawsze, gdy go potrzebowała. Wspierał ją w każdej sytuacji i ofiarowywał jej własne zainteresowanie. Chociaż minął już jakiś czas od jego śmierci, to Gabi stale nie może się pozbierać po tym druzgocącym wydarzeniu. Jednak udało jej się znaleźć sposób na chwilowe zapomnienie i ukojenie przykrych emocji… Eve Ainsworth własną książką dotyka wyjątkowo delikatnych i ciężkich tematów. Fabuła opiera się na cierpieniach młodej dziewczyny, która nie pozwala nikomu się do siebie zbliżyć, nie da sobie pomóc. Głęboko skrywa własne prawdziwe uczucia, a to funkcjonuje na nią toksycznie. Robi dobrą minę do złej gry, poprzez co początkowo nikt nie jest w stanie dostrzec powagi kłopotów z jakimi musi się zmagać. Gdy już nie może poradzić sobie z tym co czuje, ucieka się do drastycznych metod, które przynoszą tylko chwilowe i złudne wrażenie ukojenia. Nie zauważa, że to przynosi tylko jeszcze większe szkody i poważniejsze rany. Wnikliwość z jaką została przedstawiona psychika głównej bohaterki jest zadziwiająco prawdziwa. To poruszający obraz zranionej duszy. Autorka posługuje się przystępnym i pięknym stylem, który w żadnym stopniu nie nuży ani nie męczy odbiorców. Dlatego również nikt nie powinien mieć kłopotów z przyswajaniem tej poruszającej treści, o ogromnej wadze znaczeniowej. Tym bardziej, że temat samookaleczenia się był wyjątkowo słynny wśród młodzieży. Stał się wręcz trendem, za którym podążały nawet osoby niemające do tego praktycznie żadnych powodów. Myślę, że tę lekturę powinna przeczytać każda młoda osoba.

• ania1973

  2018-03-20

  polecam!

• Ksiazna

  2018-03-20

  15-letnia Gabi przechodzi niełatwy okres w życiu. Po dramatycznym przeżyciu, śmierci najbliższej osoby nie radzi sobie ze własnymi emocjami i znajduję sposób, który jej pozwala na kilka minut zapomnieć o tym wszystkim. Jednak to ją wykańcza i coraz bardziej zamyka się w sobie. Książka, która sięga po o dużo więcej kłopotów niżeli tylko samookaleczanie. Ból związany ze stratą najbliższej osoby, nie spełnianie oczekiwań rodziców, brak z ich strony zrozumienia a także wsparcia. Alkoholizm. Próba zdobycia popularności przez nie bycie sobą. Jest to historia blizn nie tylko nastolatki mającej problemy, lecz i kobiety, której brakowało rodzicielskiej miłości, tęskniącej za ciepłem domowym, nie potrafiącej poradzić sobie z przeszłością i poczuciem winy. Osób, które nie potrafią rozmawiać o własnych problemach i roztrząsać ran, które im życie zadało. A także takich, które ból zastępują pracą, brakiem obecności w życiu najbliższych i odsuwających kłopoty na bok udając, że nie istnieją. Przede wszystkim skupmy się na tym w jaki sposób autorka porusza te problemy, jej podejście, ponieważ to jest głównym wątkiem. Według mnie Eve udźwignęła to wszystko. Podeszła poważnie do sytuacji i być może dzięki tej książce pdf komuś pomoże. Przemawia do mnie, to co ona pisze. Sprawia, że rozumiem kłopot nastolatki, jej odczucia, utożsamiałam się z bohaterką. Przejęłam się tym, że faktycznie istnieją tacy ludzie. A poprzez napisanie tej książki autorka, w przeciwieństwie do niektórych pisarzy, nie zachęca do samookaleczania, a nakłania, by takim osobom zawsze pomagać i nawet jeśli wprost krzyczą, że mają problem, pokazują to, są postrzegani jako chwalący się tym-nie zważać na opinię innych, poznać tego człowieka i starać się odbudować jego pewność siebie. Fabuła jest podzielona na wydarzenia z przeszłości a także wspomnienia Gabi z przeszłości. Poznajemy powoli wszystko przez co przeszła a także relację z bliską osobą. Przez to jeszcze bardziej odczuwamy jej stratę i ból. Wspomnienia są krótkimi wycinkami wydarzeń, jednych szczęśliwszych, innych smutniejszych. Czytamy o dwóch historiach, które się dopełniają. Wszyscy bohaterowie mnie przekonali do siebie, autorka nie skupiła się tylko na problemach Gabi. Pokazała, że nawet nastolatkowie mają problemy, niektóre poważniejsze, inne mniej, lecz każdy ma własną historię. Polubiłam ich wszystkich za to jacy byli naturalni, zwyczajni, a równocześnie wyjątkowi. Też za ich pasję i to jak grupka przyjaciół była zawsze przy sobie, ufała, wybaczała. Jedynym minusem znalezionym przeze mnie w tej powieści, dla innych możliwe plusem, jest niejasne zakończenia, autorka pozostawia nam wybór, czy chcemy, aby wszystko zakończyło się pozytywnie, czy negatywnie. "-Obiecaj mi tylko jedno-mówi Amira i ściska mocno moją dłoń.-Obiecaj mi, że kiedy znów najdzie cię ochota, by wyrządzić sobie krzywdę, zadzwonisz do mnie. Bez względu na porę dnia czy nocy. Po prostu zadzwoń, proszę."

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-20

  Samookaleczenie nie jest domeną tylko młodych ludzi. Każdy człowiek może paść jego ofiarą na dowolnym etapie życia. Nie powinno być to jednak stygmatem. Nie powinno być również mrocznym sekretem, ukrywanym w sypialni czy w łazience i nigdy nieomawianym. Gabi - główna bohaterka powieści, to zagubiona nastolatka, zdezorientowana, ośmieszona i skrzywdzona. I choć wcale tak nie jest - ona właśnie tak się czuje. Gabi nie może z swoją mamą znaleźć wspólnego języka. Myśli, że jest ostatnią osobą na świecie, której mama by potrzebowała. Niektórym ludziom po prostu dopisało szczęście i żyją blisko ze własnymi matkami. Lecz nie Gabi. Nigdy nie dogadywały się. I choć mama oferuje jej wspólne wyjście na plażę, to Gabi woli deskę i skatepark. Potrafi idealnie jeździć na desce i wówczas czuje się dobrze. Jednak najgorsze są noce, ponieważ śnią jej się koszmary i rozszarpują ją na strzępy. Ciągną się bez końca i zapuszczają korzenie w mózgu. Jedyną osobą, która powoli zaczyna ją rozumieć jest dziadek. Ale nie rozmawiają dużo, ponieważ dziadek niespodziewanie umiera. Gabi prześladuje ciągły żal i duże spustoszenie wywołuje utrata najbliższej osoby. Kto jej teraz pomoże? Z kim Gabi porozmawia? W powieści „Krzywda”- Gabi odwiedza strony internetowe a także fora społecznościowe w poszukiwaniu osób, które mogłyby zrozumieć jej sytuację. Czy Gabi znajdzie własną bratnią duszę? Przeczytajcie. Wzruszająca i przejmująca książka ebook o traumatycznych przeżyciach kobiety i jej bliznach, które są częścią jej samej. Kobieta nie wie co zrobić. Stale jest jej tak bardzo przykro z powodu śmierci dziadka. Jak to przerwać? Jak rzucić to przeklęte cięcie się? Gabi nienawidzi siebie i własnych myśli. Książka ebook przeznaczona jest dla nastolatek powyżej 12 roku życia. Zauważcie moi Drodzy czy wokół Was(w szkole albo wśród rówieśników) nie losy się komuś krzywda. Jeśli tak, to otwartość i szczerość w rozmowie może pomóc każdemu, kto takiej pomocy potrzebuje. Powinniśmy sobie pomagać, a nie osądzać. Powinniśmy się słuchać, a nie wygłaszać sobie kazania. I nigdy nie powinniśmy przestawać czytać, rozmawiać i rozumieć się wzajemnie. Bardzo zachęcam Was do lektury.

• Lida

  2018-03-20

  Polecam, fantastyczna książka ebook otwierająca oczy na dużo życiowych sytuacji.

• Bożena Sadowska

  2018-03-20

  super książka ebook na jesienne wieczory

• Zapatrzona_W_Książki

  2018-03-20

  Czy po jej przeczytaniu jestem skłonna polecić ją nastolatkom? Zdecydowanie tak, ponieważ Eve Ainsworth wie, o czym pisze. Pracowała z dzieciakami zmagającymi się z tym kłopotem i jest świadoma, co siedzi w głowach osób, które nie radzą sobie z tym, co je przytłacza. Książka ebook jest napisana tak, że pomimo niełatwych tematów - prócz głównego wątku jest jeszcze alkoholizm, pierwsze miłości, próba pokazania, że akceptuje się innych bez względu na to, jacy są - czyta się ją dynamicznie i miło. Fabuła została przemyślana, widać w treści, że autorka czerpała ze źródeł a także własnej wiedzy, lecz również ze zwykłej ludzkiej empatii. Najistotniejsze jednak jest to, że opowieść jest pozbawiona moralizatorskiego oddźwięku i przemyca w treści kluczowy przekaz - nie jesteś sam. Wielu ludzi właśnie tak radzi sobie z tym, co go przygniata, czują to, co inni. Jeśli nie masz wokół siebie bliskich, którzy zrobią wszystko, by ci pomóc, to są inni gotowi wysłuchać. Należy również pamiętać, że trzeba zareagować, gdy widzimy, że ktoś potrzebuje takiej pomocy.

• Kinga Recenzuje

  2018-03-20

  Od paru lat na światowe rynki wydawnicze napływa masa powieści młodzieżowych, które starają się nieść ze sobą jakieś przesłanie, przekazać czytelnikowi coś ważnego. Jednym się to udaje, innym wręcz przeciwnie, nie mniej powieści, które opowiadają o niełatwych rzeczach z życia codziennego jest pełno. Pozostaje więc zapytanie dlaczego sięgnąć po tę, a nie inną pozycję? Dlaczego warto zwrócić na nią uwagę? Cóż, w tej krótkiej recenzji postaram się rozwiać wszelkie wątpliwości ;) „Krzywda" to jedna z tych książek, którym nie jest niezbędna znaczna objętość by wywarły na czytelniku duże wrażenie. Ma mniej niż trzysta stron, a niesie ze sobą kluczowe przesłanie o tym, do czego może doprowadzić brak samoakceptacji i szczerych rozmów pomiędzy nastolatkami. Porusza problemy, o których zazwyczaj się nie mówi, które bardzo nierzadko są przez nas pomijane albo również ignorowane... no ponieważ po co mówić o czymś, co nas nie dotyka? Lecz czy żeby na pewno? Samookaleczanie to temat, który w dzisiejszych czasach jest omijany szerokim łukiem. To temat, którego nie lubimy poruszać z rożnych powodów. Być może się go boimy, może czujemy się w nim niekomfortowo, być może wywołuje w nas negatywne emocje, czy również po prostu nie lubimy mówić o czymś, co bywa dla nas niewygodne. Lub najzwyczajniej w świecie nie jesteśmy w stanie tego pojąć. Ponieważ nie jest to rzecz, z którą spotykamy się na co dzień, która jest dla nas normalna. Nie jest to rzecz, o której się rozmawia. To pewnego rodzaju tabu, a tak wcale nie powinno być. Rozmowy międzyludzkie, kontakt werbalny z drugim człowiekiem jest bardzo ważny. A „Historia moich blizn" prezentuje co może się stać, gdy ich zabraknie... Historia zawarta w tej powieści opowiada o losach siedemnastoletniej Gabi, która została dotknięta kłopotem samookaleczania. Kobieta rozpacza i nie wie, jak może sobie z tym poradzić. Boi się komukolwiek o tym powiedzieć, dlatego również stopniowo staje się złośliwa i zgorzkniała, truje się swóim bólem i poczuciem winy. Już na samym początku wyjątkowo prosto jest odnieść wrażenie, że jest ona zwykłą, wredną nastolatką z burzą hormonów, że po prostu nie da się jej lubić. Warto jednak czytać dalej i zagłębić się w historię, a stopniowo zacznie okazywać się, że zarówno główna bohaterka jak i reszta postaci to wyjątkowo realne, nieźle przedstawione osoby, które da się lubić i z którymi prosto można się utożsamić. Okazuje się, że wcale nie trzeba setki epizodów by nieźle przedstawić postaci. Podobnie z fabułą. Akcja powieści nie jest szeroko rozbudowana, niewiele się w niej dzieje. Autorka raczej skupia się na odczuciach, emocjach i wspomnieniach głównej bohaterki, jednak nie przeszkadza jej to w stworzeniu historii, która wciąga już od pierwszych stron. Nie ma tutaj żadnych zdrad, pościgów, trójkątów miłosnych ani innych tego typu rzeczy, a jednak ta opowieść ma w sobie coś, co nie pozwala się oderwać. Pani Aisworth ma wyjątkowo lekkie pióro, pisze prostym językiem, dzięki czemu książkę czyta się dynamicznie i miło mimo jej ciężkiej tematyki. Nie trzeba się obawiać, że ta historia nas przytłoczy, ponieważ jest ona niezwykle łatwa i przyjemna w odbiorze. Nie wiem jak autorka tego dokonała, jednak na niewielkiej ilości stron udało jej się stworzyć bohaterów, których naprawdę da się polubić, wąską, aczkolwiek ciekawą fabułę, kłopoty życia codziennego nastolatków, walkę z depresją i kłopot samookaleczania. A przy tym wszystkim ani razu nie odniosłam wrażenia przesytu, czy że czegokolwiek było za dużo. Wszystko to było idealnie skomponowane, dzięki czemu lektura książki była czystą przyjemnością i nawet nie zauważyłam kiedy dobrnęłam do końca. Pochłonęłam tę opowieść jednym tchem i śmiało mogę powiedzieć, że jeśli tylko nadarzy się okazja, z olbrzymią chęcią sięgnę po inne książki tej autorki. A tymczasem zalecam ten tytuł wszystkim, którzy lubią od czasu do czasu poczytać coś innego niż zwykłe, przesłodzone romanse, kolorowe historyjki o niczym, czy po prostu poszukują jakiejś odmiany. Gwarantuję, że się nie zawiedziecie ;)

• Anonim

  2018-03-20

  "Przede mną leży telefon. Obok niego żyletka. Mogę unieść żyletkę. Lub zadzwonić do przyjaciółki. Podejmuję decyzję i wyciągam rękę". "Krzywda. Historia moich blizn" to opowiadanie fikcyjna, lecz inspiracją do jej napisania były osobiste doświadczenia autorki a także prowadzone przez nią badania. To przejmująca historia bezsilności - rozpaczy ciała i duszy, poruszająca niełatwy kłopot samookaleczania i braku akceptacji pewnej nastolatki. Lektura niezbędna każdemu. Niezbędna do tego, żeby zrozumieć po co i dlaczego, żeby zrozumieć ten ból i tę ulgę, a później żal i poczucie winy. Potrzebna, żeby się na chwilę zatrzymać, rozejrzeć i zastanowić - ponieważ to nieprawda, że jeśli jakiś kłopot nie dotyczy nas bezpośrednio to nie istnieje. Samookaleczanie to nie tylko domena młodych ludzi. I na pewno nie powinno być mrocznym sekretem. Pamiętajmy, że pomoc jest na wyciągnięcie ręki... Trzeba tylko pragnąć z niej skorzystać.