Średnia Ocena:
Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury
Johan Huizinga (1872-1945), z wykształcenia orientalista, przez dziesiątki lat profesor historii kultury na uniwersytecie w Lejdzie (Holandia), jest szeroko słynny w świecie jako twórca dwóch przede wszystkim dzieł: Jesień średniowiecza (1919) i właśnie Homo ludens. Ta ostatnia książka, choć opublikowana w 1938 roku, do dzisiaj fascynuje historyków i filozofów kultury świeżością i odkrywczością spojrzenia, czego dowodem jest świeża dziedzina badawcza zainicjowana pod koniec XX wieku: ludologia. Twórca wskazuje na grę-zabawę jako fragment kultury konstytutywny dla wielu jej dziedzin. Zabawa nie jest tu zwykłą rozrywką, ale współzawodnictwem, rywalizacją, która z czasem przybrała instytucjonalne formy. Huizinga wynajduje nowe słowo "ludiek" na oznaczenie niuansów tego "ludycznego" charakteru ludzkiej kultury. Nie twierdzi, że kultura jest wprost "zabawą", ale w subtelny sposób wywodzi z "ludycznych" poczynań człowieka najrozmaitsze zjawiska kulturowe - od wojny i prawa po naukę, poezję i sztukę. "Ludyczność" współokreśla kształt dzieła stworzonego przez homo faber.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury |
Autor: | Huizinga Johan |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Aletheia |
Rok wydania: | 2011 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stronswojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!