Tormentum autor : Eloa htm : Artgail - Jak ty sobie to wyobra�asz? Mia�bym ci� wypu�ci�?! Pozby� si� mojego jedynego �r�d�a rozrywki? - za�mia� si� cicho, schylaj�c g�ow� w Jego stron�. Przez chwil� wodzi� palcami po swojej twarzy, rozcieraj�c brwi i policzki, a potem wsadzi� d�onie do kieszeni swych czarnych jeans�w, oplataj�cych ciasno jego d�ugie nogi. Za d�ugie jak na m�czyzn�, mo�na by powiedzie�. - Zostaniesz tutaj na zawsze. No i po co to �a�osne spojrzenie ? My�lisz, �e nim co� zdzia�asz, po tych miesi�cach podst�p�w i k�amstw... Znam dobrze twoje sztuczki. Nie oszukasz mnie... - odszed� w stron� drzwi, potykaj�c si� o rozrzucone tu i �wdzie kawa�ki ko�ci , kt�re zosta�y po ostatnim posi�ku, kt�ry Pan spo�y� w Jego obecno�ci, wspania�omy�lnie zostawiaj�c mu resztki. Mrukn�� gniewnie pod nosem i kopni�ciem wywr�ci� pojemnik na jedzenie, stoj�cy pod �cian�. Nacisn�� klamk� i przekraczaj�c pr�g powiedzia�: - A je�li nadal b�d� znajdowa� tutaj taki syf jak teraz, to oddam ci� Niszczycielom. Kiedy drzwi zatrzasn�y si� za nim, w pomieszczeniu zapad�a ca�kowita ciemno��. Powietrzu by�o ci�kie od odoru uryny i nadpsutych resztek mi�sa. Niezbyt mi�e miejsce do sp�dzenia wieczno�ci. Po pewnym czasie zza zas�ony mroku rozleg�o si� ciche wycie. Trwa�o przez dobr� godzin�, dop�ki On nie usn��, wyczerpany. I zapomnia� o torturze swej codziennej egzystencji. Przynajmniej na kilka godzin, dop�ki drzwi nie otworz� si� znowu, zmuszaj�c go do dalszego s�u�enia Panu, po�wi�caj�c dla niego swoje �ycie. Ale nie tym razem. Tym razem si� przeciwstawi. Nie m�g� ju� wytrzyma� ci�g�ego strachu, kt�ry zjada� go od �rodka, niszcz�c jego dusz�. Postanowi� podj�� walk� z oprawc�. Nie zale�a�o mu ju� na niczym. �ycie w takiej udr�ce nie by�o ju� mo�liwe. Musia� co� zrobi�, nawet za cen� swojej �mierci. Kiedy�, jeszcze zanim zosta� zabrany z rodzinnego domu i sprzedany na targu, w�r�d podobnych jemu m�odzik�w, s�ysza� cz�sto, �e s�u�ba mo�e by� przyjemna, je�li przyk�ada si� do niej z ca�ego serca. Niekt�rzy m�wili, �e w�a�ciciele dostarczaj� co jaki� czas swoim niewolnikom opieki zdrowotnej, a tak�e utrzymuj� ich w czysto�ci. Okresy bez po�ywienia, kiedy to twoje cia�o porasta jak�� dziwn� wysypk�, a ty zastanawiasz si�, czy zdo�asz prze�y� noc, tak dobrze Mu znane, nie istnia�y w opowie�ciach przekazywanych z pokolenia na pokolenie, kt�rych tyle nas�ucha� si� w dzieci�stwie. Teraz ju� wiedzia�, �e to, co opowiadano mu przez ca�e jego wolne �ycie, nie mia�o odniesienia w rzeczywisto�ci. Te bajki mia�y powstrzyma� m�odzik�w od pope�nienie samob�jstwa przed czasem, kiedy zostan� oddani na sprzeda�. Gdyby wtedy wiedzia�, co go czeka, wybra�by raczej odej�cie z tego �wiata, ni� oddanie si� we w�adz� jakiego� Pana. Powolna �mier� jest o wiele gorsza, ni� kr�tki okres b�lu, kt�ry nadchodzi podczas wywo�ywania efektu zapa�ci. Wiedzia� jak to wygl�da, kiedy pr�bujesz odej�� z tego �wiata, poniewa� ju� tego pr�bowa�. Ale kiedy by� ju� prawie u kresu si�, czu� �e zaraz zap�onie i Jego sk�ra zmieni si� w zw�glone p�aty, swobodnie opadaj�ce na pod�og�, kiedy �wiadomie oczekiwa� momentu swojej �mierci, on wpad� do pomieszczenia i odkry� jego plan. Zdo�a� przywlec do domu jednego z Uzdrowicieli, kt�ry przywr�ci� kondycj� jego zniszczonemu cia�u. Po to tylko, aby Pan dalej m�g� si� nad nim zn�ca�. A wieczorem, kiedy nadejdzie po swoj� codzienn� porcj� rozrywki, polegaj�cej na biciu go i wykorzystywaniu na r�ne, przera�aj�ce sposoby, On b�dzie przygotowany. I zobaczymy, kto wygra t� potyczk�. W ko�cu On mia� za sob� ca�y rok s�u�by u tego psychopaty, co by�o zupe�nie niez�� motywacj�. A on, jego w�a�ciciel, nie m�g� wykaza� si� zbyt szybkim refleksem. Ca�y czas by� pod wp�ywem �rodk�w odurzaj�cych, kt�re spowalnia�y jego reakcje. Wiedzia� o tym, poniewa� sam mu je dostarcza�. I dzisiaj jego oprawca zginie, a On wreszcie uzyska upragnion� wolno��. * * * Tak jak zawsze Pan nadszed� wraz z pocz�tkiem nocy. Otworzy� drzwi pomieszczenia i powoli podszed� do Niego. Pewnie wydawa� mu si� u�pionym, nie�wiadomym otoczenia. Je�li tylko tego pragn��, m�g� ogranicza� swoje procesy �yciowe, tak by ludzie nie byli w stanie zauwa�y� Jego aktywno�ci, podczas gdy on by� w pe�ni sprawny i gotowy do dzia�ania. Przez ca�y dzie� karmi� si� obficie, tak �e teraz by� w pe�ni si�. Czeka�, a� jego Pan zbli�y si� do Niego na tyle, aby m�g� go bez trudu dosi�gn��. I wtedy poczu� kopni�cie. Zadr�a� ca�y, a wtedy spad�o na Niego nast�pne, i nast�pne. B�l stawa� si� nie do zniesienia, nie pozwala� si� koncentrowa�, stworzy� jak�� inn� strategi� obrony. Chocia� Pan zadawa� mu b�l, nie by� wystarczaj�co blisko, by m�g� go uderzy� swoimi twardymi, l�lni�cobia�ymi skrzyd�ami. Nie pozostawia� mu �adnej innej mo�liwo�ci, poza czekaniem. A wtedy nast�pi� koniec. Poniewa� Pan powiedzia�: - Nie udawaj. Wiem, �e wci�� czekasz na okazj�, by mnie zabi�. Ale nie doceni�e� mnie, ma�y g�upku. Mia�em ju� wielu przed tob� i nie jeste� pierwszym, kt�ry pr�buje si� odgry�� . I tak jak oni wszyscy zostaniesz za to usuni�ty. - Wci�gn�� zza plec�w legendarne narz�dzie do zadawania �mierci , gruby kij zako�czony metalowym blokiem, wszystko d�ugo�ci oko�o siedemdziesi�ciu centymetr�w. W Jego j�zyku nazywano to "Gas ar Andus", "Ten, Kt�ry Mia�d�y". Chcia� b�aga� o przebaczenie, uprosi� go o pozwolenie na dalsze �ycie, nawet za cen� ci�g�ych tortur. Chcia� mu powiedzie�, �e odt�d b�dzie ju� pos�uszny. Ale nie by�o mu to dane. Gas ar Andus, rozp�dzony przez silnie umi�nione r�ce Pana, spad� na jego bok, wyrywaj�c w nim dziur�. Krzykn�� z b�lu, ale on i tak nie m�g� tego us�ysze�. Nast�pne uderzenie wyl�dowa�o na Jego skrzyd�ach, kt�rymi os�ania� swoj� najwra�liwsz� cz�� - oko. Kiedy jedno z nich, to mniejsze, z�ama�o si�, nie czu� ju� niczego. Jego oko zamigota�o blaskiem �ycia, wype�niaj�c �wiat o�lepiaj�c� jasno�ci�. Teraz ju� widzia� Pana za pomoc� swoich w�asnych narz�d�w wzroku, nie musia� wi�c korzysta� z rozszerzonych zmys��w Pokazywacza, przetrzymywanego w s�siednim pomieszczeniu, z kt�rym dot�d utrzymywa� kontakt telepatyczny. Teraz ju� widzia� Pana w ca�ej okaza�o�ci, kiedy spuszcza� uderzenie za uderzeniem na jego cia�o, niszcz�c jego delikatne, nie mog�ce znie�� takich uraz�w organy. Instynktownie pr�bowa� zas�oni� si� jedynym skrzyd�em, kt�re mu teraz pozosta�o. Ale Pan uderzy� je z boku, tak �e zosta�o odrzucone w ty�, dotkn�o prawie jego plec�w i po prostu od�ama�o si�. Bezbronny, prosi� o pomoc Bog�w, jednak wiedzia�, �e niewiele mog� tu zdzia�a�. Bogowie pomagali jedynie tym, kt�rzy w�a�ciwie wype�niali sw� s�u�b�. On nie nale�a� do takich, kt�rzy bez s�owa wykonuj� ka�de zadanie. Nie by�o wi�c dla niego nadziei. Cios w plecy powali� go na ziemi�. Jego ogon oderwa� si� od wypustki karmnika i spocz�� na kawa�kach jego cia�a, kt�re wala�y si� teraz naoko�o. Pan �mia� si� g�o�no, wida� by�o, �e jest bardzo podniecony. Obskakiwa� go ze wszystkich stron, zadaj�c coraz to nowe ciosy, kt�re spada�y na Jego czo�o, plecy, kikuty skrzyde�. Po pewnym czasie zm�czy� si� i odrzuci� Gas ar Andus pod jedn� z ��tawych �cian. Zmarszczy� brwi, ci�ko dysz�c, jakby o czym� zapomnia�. Potem nagle jego twarz rozja�ni�a si� i rzuci� si� ku Jego stopom, pomi�dzy kt�rymi spoczywa� bezu�yteczny ju� teraz ogon. Podni�s� go, wyj�� z kieszeni scyzoryk i zacz�� ci��. Po chwili odci�ty kawa� spoczywa� ju� w jego d�oni. W ge�cie ostatecznego triumfu postawi� nog� na Jego zmasakrowanym ciele, spoczywaj�cym bez ruchu na pod�odze i podni�s� w g�r� zaci�ni�t� pi��, z kt�rej zwisa� bia�y sznur Jego utraconego ogona. Potrz�sn�� ni� i wyda� z siebie okrzyk: - Nast�pny zdech�! A On umiera�. Coraz trudniejsze by�o dla niego utrzymywanie si� w stanie przytomno�ci. My�la� o tym, jak to kiedy by� ma�y, jedna z ciotek malowa�a na jego skrzyd�ach r�ne kolorowe zawijasy, a on �mia� si�, pijany poczuciem bezpiecze�stwa. Zobaczy� jeszcze, jak drzwi pomieszczenia otwieraj� si� i wchodzi Pani. Ona zawsze by�a dla niego dobra. Czasami nawet go my�a i pozwala�a mu sta� przez kilka godzin, zanim nie wysech�, z rozpostartymi skrzyd�ami, tak rozkosznie poruszanymi wiatrem pochodz�cym z ma�ego, zakratowanego okienka w pomieszczeniu, gdzie go trzymali. Ona zawsze by�a dla niego dobra... By�a dla niego dobra... Dobra... Wiedzia�, �e my�la� jeszcze przed chwil� o czym� bardzo wa�nym, ale nie m�g� sobie przypomnie� co to w�a�ciwie by�o. Niewiele si� to liczy�o. Powoli odp�ywa� w ciemno��, na spotkanie z tamt� stron�. Przestawa� istnie�, ale wcale go to nie obchodzi�o. Ju� nic dla niego nie mia�o znaczenia, wszystkie rzeczy stawa�y si� jedno�ci�, wirowa�y w jego umy�le, zabiera�y go ze sob�... Pod��y� tam ca�� swoj� dusz�. I umar�, pozostawiaj�c za sob� tylko zbezczeszczony zezw�ok, kt�ry le�a� na dywanie pomieszczenia, w kt�rym sp�dzi� ostatni rok, rok cierpienia. Jego skrzyd�a le�a�y po�amane nieopodal cia�a, ale on i tak lecia�. Zmierza� tam, gdzie wszyscy trafiamy po �mierci. W uspokajaj�c�, wype�niaj�c�, wyrozumia��, ciep�� i przyjemn�, ostateczn�. Nico��. . . . - Stefan, co ty do cholery zrobi�e� z t� lod�wk�?! Czy ty my�lisz, �e mo�emy sobie co roku pozwala� na tak du�y wydatek? To ju� druga, kt�r� rozwali�e�! No i czego si� tak g�upio �miejesz, durniu... ELOA Napisz do AUTORA