Recenzje

• januszak90

  2018-03-21

  Długo czekałem na premierę tej książki. Literaturą wysokogórską interesuję się od wielu lat i uważam, że Jacek Kalmer, prócz bardzo ciekawej historii własnego życia ukazał wspinanie, jako przyjemność wynikającą z miłości do gór, a niekoniecznie (jak to się dziś robi) przyjemność, która się robi dla kasy i sławy. Przeczytanie tej książki, to przyjemnie spędzony czas w doborowym towarzystwie. Polecam!

• patelnia

  2018-03-21

  Życie, wspinanie, strach. Te rzeczowniki zapamięta czytelnik po poznaniu tytułu najwieższej książki Jacka Kamlera. Mimo tego, że można wysnuć z nich pewne przypuszczenia o czym twórca zamierza pisać, są one dość ogólne. O czym więc pisze ów twórca w własnej autobiografii?Jacek Kamler to warszawiak narodzony w 1933 roku, a więc kilka lat przed wybuchem wojny. W własnych wspomnieniach omawia życie w przed- i powojennej Warszawie, pomiędzy innymi z perspektywy ucznia renomowanego (niegdyś) liceum imienia Tadeusza Reytana. Twórca nie rozpisuje się zanadto o własnych przygodach edukacyjnych na Politechnice Warszawskiej bo kieruje własne rozważania i opowieści w stronę tego, co było jego pasją przez całe życie - gór. W trakcie paru idealnie napisanych i bardzo poczytnych epizodów przytacza element przygód, które go spotkały w Tatrach. Kamler nigdy nie był w czołówce polskich wspinaczy. Jego opowieści jednak idealnie oddają klimat wspinania w latach 50. XX wieku, zarówno pod kątem sprzętowym jak i osobowym - twórca był nieustannym bywalcem Morskiego Oka w czasach Długosza i Skoczylasa. Wątek górski w zasadzie przewija się przez całą książkę - gdziekolwiek twórca nie pojechał, starał się choćby zahaczyć o ukochane góry. W książce pdf można więc przeczytać opis wejścia na Tahat - najwyższą górę Algierii a także wyprawę na Dampusz w Himalajach. Zwieńczeniem jego miłości do gór był film “Mówią o górach” wyemitowany na festiwalu w Lądku-Zdroju, a którego Kamler był współautorem. Książka ebook zawiera także nowy komentarz autora w sprawie zdarzeń na Broad Peaku z perspektywy człowieka, który wspinał się w zupełnie innych czasach, co sprawia, że jest on dodatkowo interesujący.Wyprawy autora zasługują na osobną wzmiankę. Od wyjazdów na Krym, do Tybetu, przez długą podróż samochodem po Stanach Zjednoczonych, po trzyletni okres emigracji do północnej Afryki - Jacek Kamler zobaczył kawał świata i chętnie omawia wszystkie własne obserwacje. Jako że jest człowiekiem wiekowym i spogląda okiem już 80-latka, jego spostrzeżenia nabierają dodatkowego waloru. Twórca zdecydowanie ma tendencję do ogólnych rozważań o… życiu, jego sensie, tego co w nim istotne, która to tendencja może angażować czytelnika. Dodatkowo, Kamler posiada styl narracji charakterystyczny dla człowieka wychowanego w czasach wczesnego socjalizmu w PRL, co dla niektórych stanowi swoisty powrót do przeszłośći, a dla innych może być atrakcyjną ciekawostką.Wreszcie, czemu strach? Cóż, to normalnie kwestia osobowości autora, który bez wahania przyznaje się do odczuwania tej emocji, czy w trakcie wspinaczki na Kościelec czy przed operacją wstawienia rozrusznika serca. Połączenie tych trzech prostych słów wskazuje nam rozwiązanie tytułu książki, która jest opowieścią o ciekawym życiu interesującego człowieka.