Recenzje

• Honorata

  2018-03-21

  Cudne!!!

• Dawid

  2018-03-21

  Ty Ty PiątyNa tę książkę czekali wszyscy fani osoby, osobowości i twórczości „wariata z Krupówek”. Tytuł nawiązuje do znanego na całym świecie fotografie wykonanego w kabinie luster: Witkacy w mundurze oficera Lejb-gwardii Pawłowskiego Pułku, plecami do obiektywu, en face wobec luster – stroi minę w czterech odbiciach. Zwielokrotniona obecność Witkacego oddaje jego artystyczną wszechstronność, a zarazem sytuację egzystencjalną człowieka targanego sprzecznymi żywiołami.Twarz a mitMonografia Witkacego ukazuje obraz najwybitniejszego polskiego artysty dwudziestolecia międzywojennego zgoła odmienny od powszechnie słynnej czarnej legendy narkomana, kobieciarza, ekscentryka, kabotyna, szaleńca. Twórca "Metafizyki dwugłowego cielęcia" wymyka się wszelkim próbom zdefiniowania, tak jak jego twórczość. Portret wielokrotny to obraz przede wszystkim człowieka, którego życiem władały idee dziwnie ze sobą sprzeczne, co może tłumaczyć fakt, iż był Witkiewicz świadkiem przełomu dziejów. Książka ebook Janusza Deglera przybliża nas do zrozumienia potrzeby niespokojnej ruchliwości towarzyszącej Witkacemu nieustannie, siły wiodącej na bezdroża, na przekór wszelkim przewidywaniom i strukturom.Po drugiej stronie lustraPortret polskiego Demona Teatru pozostanie niezgłębiony: „To bowiem co w nim najistotniejsze, jest niedostępne” – stwierdza twórca monografii [s.13]. Jednakowoż bezsprzecznym walorem publikacji jest sporządzona na podstawie korespondencji Witkacego z żoną pierwsza kronika jego życia i twórczości w latach 1918-1939, pomyślana jako kontynuacja dzieła rozpoczętego przez Annę Micińską ("Istnienie Poszczególne: Stanisław Ignacy Witkiewicz"). To atrakcyjne novum wprowadza nas we fragmentaryczną biografię autora Szewców, która wyłania się ze szkiców, korespondencji („Listopisanie”) opatrzonej fachowym komentarzem a także appendixu dokumentującego najistotniejsze świadectwa pobytu Witkiewicza w Moskwie. Całość dopełniają znakomite reprodukcje obrazów Witkacego a także jego fotografie, m.in. dotychczas nieopublikowane zdjęcia ze zbiorów Stefana Okołowicza. Kompozycja treści i dobór materiałów źródłowych odsłaniają oblicze niezrównanego w swej genialności artysty, a zarazem tragizm twórcy niedocenianego i piętnowanego. Najcenniejszym walorem monografii jest bez wątpienia jej kunszt, który wyrażają słowa Janusza Deglera ze wstępu: „prawdziwa twarz pozostaje ukryta” [s.13]. Oto przygoda godna Witkacego.