Recenzje

• czytatnik

  2018-03-21

  Na lotnisku JFK w Świeżym Jorku ląduje samolot pasażerski z Berlina. Od chwili wylądowania na płycie lotniska nie ma z nim kontaktu radiowego. Żadnego innego w sumie również nie. Światła są zgaszone, rolety w oknach zaciągnięte. Nie stwierdzono żadnych oznak życia. W związku z możliwym zagrożeniem epidemiologicznym w stan gotowości zostają postawieni Ephraim Goodweather a także jego zawodowa partnerka Nora. Jak się okazuje tylko cztery osoby przeżyły ten dziwaczny lot, niemniej przyczyna śmierci pozostałych jest nieznana. Cała zabawa rozpoczyna się jednak dopiero w chwili, kiedy okazuje się, że wszystkie ciała pasażerów tego feralnego lotu znikły w jednym okresie z kostnicy… Całość recenzji dostępna pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/wirus/

• Gerard Cichocki

  2018-03-21

  Wizja świata który chcą opanować wampiry :) Niezła akcja, trzyma w napięciu. Warto !

• Daria Wąsowicz

  2018-03-21

  Tematyka wampiryczna zajmuje ludzi od wieków. Powstało mnóstwo podań, legend i wierzeń, w niektórych państwach aktualnych do dziś. Krwiopijcy znaleźli się na liście najbardziej rozchwytywanego motywu występującego w literaturze i kinematografii. Poznaliśmy m.in. Nosferatu w reżyserii Wernera Herzoga, czy Draculę Brama Stokera. Wykreowane wizje wampiryzmu zazwyczaj się pomiędzy sobą nie różniły – wampir był upiorem pozbawionym duszy, pragnącym ludzkiej krwi, nie mającym odbicia w lustrze. Żywił się krwią dziewic, co miało niejako erotyczny wydźwięk. Można go było zamordować osinowym kołkiem wbitym łatwo w serce albo usmażyć promieniami słonecznymi. Obawiał się czosnku, wody święconej i krucyfiksu. Z biegiem czasu wampiry w kulturze masowej ewoluowały i zostawały znanymi gwiazdami sceny muzycznej (Lestat w „Królowej potępionych”) lub poświęcały się dla uratowania gatunku ludzkiego (Eben Oleson w „50 dni mroku”). Niektóre zniewieściały i błyszczały w słońcu, ramię w ramię walcząc ze zmiennokształtnymi o życie ukochanej (Edzio „Shin’ bright like a diamond” ze „Zmierzchu”). Powstało już tyle ebooków i filmów o tej tematyce, że ciężko znaleźć coś, co byłoby świeże i odkrywcze, a jednak taką perełkę znalazłam. Język tu o pierwszej części trylogii pt. „Wirus” autorstwa Guillermo del Toro w duecie z Chuckiem Hoganem. Pozycja jest mocna, krwawa i przerażająca. W Świeżym Jorku ląduje samolot z Berlina, z niemal 300 pasażerami na pokładzie. Pracownicy lotniska wpadają w popłoch, gdyż z maszyny nikt nie wysiada, w środku jest ciemno, a każde z okien zasłonięto. Z załogą i pasażerami samolotu nie ma żadnego kontaktu. Władze lotniska zaczynają przypuszczać zamach terrorystyczny albo również dynamicznie rozprzestrzeniającą się epidemię. Wzywają na miejsce odpowiednie służby, w tym doktora Ephraima Goodweather’a z CDC i jego współpracownicę Norę Martinez. Dynamicznie wychodzi na jaw, że na pokładzie nikt nie przeżył, a co gorsze u ofiar nie ma śladów potyczki czy również oddziałującego patogenu. Samolot – widmo stanowi zagadkę i tak prosto nie ujawni swej tajemnicy. Z fabuły więcej nie zdradzę, lecz zapewniam, że książka ebook jest wyjątkowo wciągająca i ma własny niepowtarzalny, mroczny klimat. Bohaterowie są wyraziści, charyzmatyczni (Abraham Setrakian) i doskonale zarysowani. Tu nie ma miejsca na sentymenty, romantyzm czy pozytywne odczucia. Jest za to intryga, trwoga i ból.