Tytuł powieści był interesujący, a info wydawcy obiecywały piękną i interesującą opowieść. Opowiadanie nie była jednak taka, jakiej się spodziewałam, a Dereszowska, która nie należy do moich ulubionych aktorek i tym razem dobrze się popisała swoim aktorskim kunsztem. Szepcze i mruczy tak, że mało co słychać, a chwilę potem wydziera się aż głowa pęka. Nie sposób głośności wyregulować. Te popisy w gruncie rzeczy pasują jak ulał do przedstawianej treści i kiedy Dereszowska śmieje się głupawo i nieszczerze, albo gdy głos ma marudny i z pretensjami do całego świata, to idealnie podkreśla niesympatyczność postaci albo uwypukla ich niezbyt kryształowy charakter. Tak więc interpretacja może i oddaje klimat powieści, lecz bardzo źle się tego słucha. Kiedy opowieść się kończy jest to znaczna ulga. Niestety kupiłam też element drugą i mam w związku z tym złe przeczucia.