Dzisiaj nikt już prawdopodobnie nie pamięta prawdziwego karnawału, balu, przyjęcia czy prywatki. Zamierzchłe taneczne spotkania wyparły dyskoteki i imprezy, na których mało się tańczy, a jeśli już, nie jest to słynny nam z dawnych, starych filmów cudowny taniec, wymagający znajomości kroków, skupienia, ale zwykłe podrygiwanie albo kołysanie się bez ładu w takt muzyki. Też ta uległa zmianie. Zamierzchłe piosenki opowiadające o życiu i wprawiające w zabawowy nastrój, wyparły dudniejące rytmy nierzadko nawet bez tekstu, a o świetności imprezy coraz częściej decyduje zasobność portfela i ilość podawanego alkoholu. "Walca tańczyłam najpiękniej z panien", to cudowna książka-album, przestawiają przyjęcia, bale i prywatki sprzed lat.Autorką jest Zofia Jabłonowska-Ratajska, historyk sztuki, publicystka. Prowadzi wykłady z zakresu savoir vivru, zajmuje się również kulturą współczesną, autorka wystaw, filmów dokumentalnych. W książce, którą recenzuję dzisiaj, Ratajska skupi się na karnawałowych anegdotach i zwyczajach, a