Recenzje

• Wkp

  2018-03-21

  Tomasz Samojlik, twórca bardzo ciepło przyjętej „Sagi o ryjówkach”, powraca właśnie z kolejnym komiksem rozgrywającym się w puszczy. Tym razem jest to dzieło samodzielne (choć kilka kolegów dziobów pojawia się w tle), składające się z osiemnastu krótkich historii, lecz jakie są to historie! Prawdopodobnie najlepsze dotychczas przez niego stworzone!To nie jest las dla starych wilków. W tej puszczy panuje nowoczesność, zwierzątka lubią tańczyć break dance, łasica bawi się w ninja, wiewiórka odkrywa, że przyroda przepełniona jest matematycznymi wzorami i zasadami, a łosie chętnie strzeliłyby sobie słitfocię przed fotopułapką, gdyby nie nakaz zachowania pozorów. Szalone życie przeplatane jest jednak niebezpieczeństwami, z których największym okazują się być chcące zdobyć władzę szopy, lecz wbrew pozorom najczęściej okazuje się, że to właśnie tradycja (ot choćby taki brak supermarketu w lesie) może ocalić mieszkańców puszczy!Sięgając po ten komiks spodziewałem się, że będzie to idealny album, lecz nie spodziewałem się, że aż tak bardzo! Samojlik, którego „Saga o ryjówkach” urzekła mnie jakiś czas temu, tym razem przeszedł samego siebie. W „To nie jest las dla starych wilków” zawarł wszystkie elementy, które pojawiały się u niego dotychczas, lecz w myśl olimpijskiej zasady jest ich więcej, jest bardziej, lecz przede wszystkim jest jeszcze lepiej, a niektóre opowieści zachwycają absolutną wielkością – jak choćby ta o uciecze z ZOO żubra Żorża i małpy a także najlepszy komiks albumu, przedstawiający mądry pojedynek werbalny lochy z żubrem; absolutna perełka.Wszystko to oczywiście bawi, cieszy, śmieszy i raduje, wciąga i intryguje, lecz na równi z całą tą zabawą uczy. I to nie tylko w głównym przedmiocie wykształcenia autora - biologii (rozwój grzybów, ciekawostki z życia mieszkańców lasu czy fascynujące tajemnice pewnego gatunku ptaków), lecz także i matematyki. Fraktale czy ciąg Fibonacciego przedstawione są tu w jasny i łatwy sposób, a przy okazji w fascynującej korelacji z przyrodą. Na miejscu dziecięcych odbiorców tego komiksu zachwyciłbym się możliwościami matematyki i chętniej uczyłbym się tego przedmiotu.Poza tym jest to tak uroczo narysowane i tak zabawnie przedstawione (tytuły poszczególnych historii to parafraza tytułów filmowych, lecz i w samej akcji nie brak scen odwołujących się do słynnych obrazów kinematografii, jak chociażby małpa chcąca tańczyć z wilkami), że ciężko nie dać się uwieść temu komiksowi niezależnie od wieku. Jeśli więc szukacie idealnego komiksu na Dzień Dzidziusia (czy inną podobną okazję) „To nie jest las dla starych wilków” (i właściwie wszystkie inne dzieła Samojlika) to jeden z najlepszych pomysłów na prezent. Zalecam gorąco!