Recenzje

• markietanka

  2018-03-21

  Książka ebook Petera Hoega jest idealnie napisana i naprawdę mocna. Napisana ciekawym i bogatym językiem, prócz zagadkowej śmierci, dostarcza nam ogrom informacji na temat Grenlandii, geologii, śniegu, itd. Nie ma tutaj pościgów, czy rozlewu krwi, jednak książka, przy swoim spokojnym tempie, jest intrygująca i wciągająca. Do końca nie wiadomo jak historia się skończy, twórca zwodzi nas i podsuwa nowe tropy i powiązania. Klimat zimna i tajemnicy otacza nas jak macki ośmiornicy, udziela się czytelnikowi tak, że na rękach prezentuje się „gęsia skórka” – niesamowite wrażenie. "Smilla..." to doskonałe połączenie pomysłu na opowieść i niesamowitego klimatu Danii i skutej lodem Grenlandii. Całość jest zaskakująca i naprawdę robi wrażenie – zalecam serdecznie!

• Optymista

  2018-03-21

  Śnieg kojarzy nam się z pięknem i oryginalnością. Myślimy o świętach Bożego Narodzenia, wolnym czasie. Lecz czy te płaty śniegu nie mogą zwiastować zła? Mogą, aczkolwiek pragną jak najszybciej zakryć ślady zła i stale pozostać zwiastunem dobra...Smilla to specjalistka od lodu - jego kształtu, od unikalnych konstrukcji, które tworzy. Nie zna się na niczym innym. Jest również obcą w obcym państwie - Grenlandką, która przeprowadziła się do.Danii. Przez co coraz bardziej zamyka się w sobie. Do dnia, w którym poznaje Esajasa - współplemieńca, który staje się jej namiastką ojczyzny. Najbliższa więź tych dwojga zostaje brutalnie zerwana w dniu, w którym młody Grenlandczyk traci życie, spadając z dachu. Smilla, która się nim opiekowała, odmawia prawdy oficjalnej odsłony śmierci chłopca - nie wierzy, że był to zwykły wypadek. Wie bowiem, że Esajas rozpaczał na lęk wysokości i sam nie udałby się na dach. Podejrzewa morderstwo i podejmuje swoje śledztwo.Peter Høeg (ur. 1957) - Duński pisarz, który zalicza się do grona najpopularniejszych współczesnych pisarzy w swoim kraju. W roku 1988 świat ujrzała jego debiutancka powieść. Dzięki swoim dziełom został bardzo dużo razy wyróżniony w wielu konkursach i poznał go cały świat. Pomimo wielkiej popularności Peter wycofał się z życia publicznego, by móc teraz spokojnie mieszkać w Jutlandii.Zacznijmy od plusów, których w tym przypadku będzie zdecydowanie mniej niż minusów. Bardzo spodobała mi się okładka. Ta niewinność i prostota, które wręcz hipnotyzują. Idealny pomysł połączenia niebieskiego z czerwonym podoba mi się zdecydowanie bardziej od samej treści powieści.Autor rzeczywiście ma duży talent, lecz tylko do tworzenia interesujących pomysłów. Zakończenie i sama historia są jak najbardziej godne uznania, lecz sposób w jaki to wszystko zostało opisywane jest nudny. Pisarz bardzo skupia się na opisie każdego miejsca, w niektórych momentach znacznie przesadzając.Nie podobały mi się wspomnienia głównej bohaterki, którymi Peter raczył nas przy większości dialogów. Te niepotrzebne wtrącenia z każdą przewracaną stroną okropnie mnie nudziły,bo nie było w nich nic ciekawego.Nie przeczytamy całości w kilka dni, ponieważ potrzebujemy na to więcej czasu. ,,Smilla w labiryntach śniegu" oczekuje od nas skupienia, inaczej cała historia może wydawać nam się nie zrozumiała.Trudno nie zgodzić się tu ze słowami: ,,Smilla w labiryntach śniegu to opowieść skomplikowana i cudowna w konstrukcji jak płatek śniegu". Dlatego nie sądzę, żeby osoby ubóstwiające szybką akcję były zachwycone tym dziełem. Trzeba do niego dojrzeć, aby zrozumieć go w pełni.Komu polecam? Osobom, które chciałyby poznać historię bardzo dobrego kryminału. Jednakże trzeba pamiętać, że jeżeli nie jesteśmy w stanie ,,oddać" się całkowicie książce, będzie nam się ona wydawała niezrozumiała. ,,Niektóre myśli posmarowane są klejem"

• Piotras

  2018-03-21

  To jeden z fajniejszych kryminałów, które przeczytałem na razie w tym roku. Twórca ma bardzo fajny styl pisania. Mowa jest żywy, nieomalże plastyczny. Dodatkowym smaczkiem według mnie są bardzo fajnie nakreślone postacie. Ponadto na uznanie zasługuje jeszcze interesująca fabuła. Mówiąc krótko warto przeczytać.

• Saran

  2018-03-21

  Lubię zaskakujące zakończenia. W Smili w labiryntach śniegu znalazłem wszystkie fragmenty dobrej książki: ciekawą historię, odrobinę mroczny i zimny klimat, bardzo ciekawie przeprowadzone śledztwo a także finał, którego nigdy bym się nie spodziewał. Pierwszy raz spotkałem się z literaturą duńską i uważam, że warto było zacząć od tej właśnie pozycji. POLECAM!

• Natia

  2018-03-21

  Czytałam już tą lekturę, dla mnie ewidentnie jest to literatura damska. Wyjątkowe połączenie wątku kryminalnego i epickiej wielowarstwowości. Pisana pięknym językiem, którego nie traci nawet podczas narad i naukowych dysput. Szczególnie ujął mnie mowa narracji - spokojny, zrównoważony, precyzyjny, niemalże zimny - tak jak wielbiony przez bohaterkę śnieg. Nigdy bym nie przypuszczała, że można pisać o lodzie tak interesująco! Powolna akcja, idealnie nakreślone portrety psychologiczne bohaterów. Naprawdę bardzo interesująca i bogata książka. Warto ją przeczytać a nawet śmiem twierdzić, że warto ją mieć w własnej bibliotece, bowiem można do niej wracać w przyszłości. Zalecam zakupienie.