Średnia Ocena:
Sekrety kobiet złotnika
Dwadzieścia lat temu pracowałam w księgarni francuskiej „Marjanna”. Zwróciłam wówczas uwagę na książkę „La chambre des dames” Jeanne Bourin, bo ten tytuł pojawiał się właściwie w każdym zamówieniu ebooków dla księgarni. Postanowiłam więc do tego intrygującego dzieła zajrzeć i... utonęłam bez reszty. Kilka popołudni i wieczorów spędziłam wraz z rodziną Brunelów w XIII-wiecznym Paryżu – nie było mowy, żebym mogła się od ich losów oderwać. Minęło dwadzieścia lat, teraz pracuję wydawnictwie i ponownie natrafiam na ową opowieść Jeanne Bourin. Mamy umowę na jej wydanie! Najpierw bardzo się ucieszyłam, lecz później myślę sobie: czytałam tę książkę dwadzieści lat temu po francusku, czy gdy przeczytam ją dziś po polsku również mnie tak zachwyci? Zachwyciła. Niestety teraz nie mogłam poświęcić jej całkowicie własnych popołudni i wieczorów, lecz oddawałam każdą wolną chwilę. Gdy czytałam tę książkę jako młoda kobieta najbardziej pochłaniał mnie wątek romansowy powieści: namiętna miłość, rozterki, tragiczne zwroty w życiu głównych bohaterek. Teraz z dużym zainteresowaniem przyglądałam się również historycznemu tłu, które autorka odtwarza bardzo wiernie – pisze o tym we wstępie idealna francuska mediewistka, Régine Pernoud: „... opowieść Jeanne Bourin sprawia historykowi rzadką przyjemność, przedstawia bowiem obraz średniowiecza, który zrywa z tradycyjnym widzeniem tego okresu przez pisarzy (nie mówiąc już o dziennikarzach!). (...) To bardzo dziwne, że przywykliśmy uważać, iż spośród sześciu tysięcy lat, które liczy historia człowieka, jedno tysiąclecie, od piątego do piętnastego wieku, wydało na świat jedynie stwory i ludzi nieokrzesanych, niedożywionych, niedorozwiniętych i ograniczonych umysłowo. (...) po przeczytaniu powieści Jeanne Bourin mediewistka może jedynie pochwalić dzieło, którego bohaterowie są podobni do bohaterów spotykanych na kartach kronik, dokumentów donacyjnych, ksiąg rachunkowych – czyli dokumentów historycznych. (...) jej bohaterowie żyją życiem własnych czasów.” I to się naprawdę czuje! Przenosimy się w ten odległy świat, dowiadując się ze zdumieniem, że ludzie się wówczas codziennie kąpali, dziewczęta chodziły do szkoły, uczyły się wybranych przez siebie zawodów, a samotne dziewczyny pracowały i same decydowały o swoim życiu. Dużo zmian na gorsze przyszło dopiero później.... Warto przy tym zaznaczyć, że nie znajdziemy w tej powieści wielu faktów historycznych czy autentycznych postaci. Jeanne Bourin skupia się na odmalowaniu mentalności i życia codziennego ówczesnych ludzi a także na opowiedzeniu nam pasjonującej historii rodziny Brunelów, paryskich złotników. Joanna Górecka
| Szczegóły | |
|---|---|
| Tytuł | Sekrety kobiet złotnika |
| Autor: | Bourin Jeanne |
| Rozszerzenie: | brak |
| Język wydania: | polski |
| Ilość stron: | |
| Wydawnictwo: | Oficyna Literacka Noir sur Blanc |
| Rok wydania: | 2013 |
| Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
|---|
Sekrety kobiet złotnika PDF - podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
To twoja książka?
Wgraj kilka pierwszych stron swojego dzieła!Zachęcisz w ten sposób czytelników do zakupu.
WGRAJ PDF
Ostatnio dodane
Losowy ebook
Zagubiona. Trylogia autorska. Tom 2
Diabły Vegas
Zima w Pensjonacie pod Bukami
Muzyka dwojga dusz
Opowiem ci o zbrodni. Historie prawdziwe. Tom 4
Kawiarnia pełna marzeń
Twarz bestii
Bioksiążka. Biologia dla niewtajemniczonych
Psoriasis Sequentia
Wedlowie. Czekoladowe imperium
Recenzje
Na przeszło ośmiuset stronach (podaję tu ilość stron obejmującą też drugi tom Tajemnic dziewczyn złotnika – Burzliwe lato) poznajemy rodzinę Brunelów – Szczepana, tytułowego złotnika, Matyldę, matkę rodziny, ich przyjaciół i znajomych. Dzięki Matyldzie i Szymonowi, którzy wydali na świat szóstkę dzieci możemy przeczytać losy średniowiecznej francuskiej rodziny, nie do końca przeciętnej, aczkolwiek pracowitej. Poznajemy ich pewnego kwietniowego ranka 1246 roku, kiedy to budząca się do życia, wokół ich szóstki dzieci miłość aż kipi. Jesteśmy w stanie wyobrazić sobie te uśmiechy i umizgi zakochanych, spojrzenia nie do końca niewinne, insynuacje i zachowania nie do końca czyste. Wszystko to sprawia, że książka ebook Jeanne Bourin porywa, niczym wartki i groźny strumień, a jej autorka mąci niczym wir w tym strumieniu, tak, iż czytelnik z przejęcia może nabrać rumieńców. Można nie odkładać jej całe noce, czytając wnikać do rodziny, stawać się jej członkiem, i razem ze wszystkimi przeżywać rozstania, wojny, wybaczenia i powroty, urodziny kolejnych członków, którzy na kolejnych stronach powieści będą budować jej koleje. A opowieść - wydana we Francji po raz pierwszy w 1979 roku (!) pozostaje iluminacją stale pełną barw i aktualną.
W tej książce pdf średniowiecze przedstawione jest inaczej,nie jako mroczne ,ciemne,brudne i zacofane.I to prawdopodobnie jedyna cecha wyróżniająca ja spośród innych,narracja prosta,fabuła umiarkowanie interesująca.Ot,czytadlo.
Jeśli należycie do tej grupy osób, którym na myśl o średniowieczu słowa ciemnota i zacofanie przychodzą na myśl jako pierwsze, to ta książka ebook jest zdecydowanie dla Was. Być może podobnie jak ja zmienicie własne wyobrażenie o tej epoce. Obraz mrocznego, brudnego i zacofanego średniowiecza kompletnie nie pokrywa się z barwnym obrazem średniowiecza namalowanego bogatym mową przez francuską pisarkę Jeanne Bourin. Nietypowe spojrzenie i dzięki temu bardzo kształcące. Pełne szczegółowych opisów ówczesnej obyczajowości. Pełne dziewczyn i pełne emocji. Jak najbardziej polecam.
Ta książka ebook jest perełką dla fanów epoki średniowiecza. To majstersztyk idealnie oddający ducha tamtych czasów. Opowieść napisana jest przystępnym językiem, zawiera wartką i nieprzewidywalną akcję a także zaskakujące zakończenie. Autorka w wyjątkowo plastyczny sposób przedstawia czytelnikowi codzienne życie zamożnej mieszczańskiej rodziny, umożliwiając zarazem niezwykłą podróż ulicami średniowiecznego Paryża. Wiernie odtworzone aspekty ówczesnej rzeczywistości przyprawione odpowiednią dawką erotyzmu zapewniają niezwykłą ucztę wyobraźni. Tomasz Rędzia, empik Warszawa
Tytułowe dziewczyny złotnika pochodzą z zamożnej rodziny, lecz nawet pozycja nie jest w stanie uchronić je przed zasadzkami losu. Zwłaszcza, gdy zagrożenie czai się w nich samych, ich myślach i pragnieniach. Ciekawie jest obserwować, jak walczą z pokusami, z pragnieniami ciała niemożliwymi do urzeczywistnienia poza związkiem małżeńskim. Kłopot ten dotyka je, gdy są już dojrzałe, świadome własnych potrzeb jak Matylda, czy tak niedoświadczone jak jej córka, Florina. Chociaż nie są to jedyne interesujące kobiece postacie tej powieści, dzieje matki i córki zostały zaakcentowane najmocniej, ich przebieg (zwłaszcza w przypadku Floriny) jest najdramatyczniejszy i najbardziej przyciąga uwagę. To, co im się przytrafiało, traktowałam tak, jakby dotykało mnie albo kogoś mi bliskiego. Na początku nie spodziewałam się, że w ogóle wczuję się tego rodzaju historię. Nie przepadam za określeniem „literatura kobieca", lecz nie sądzę, by „Sekrety...” mogły tak samo poruszyć czytelnika-mężczyznę jak kobietę.
Akcja powieści rozgrywa się w XIII-wiecznej Francji, państwie w którym rządził Ludwik IX. Okres o tyle ciekawy, co pełen kontrastów, przesądów, ciemnoty. Takie zdanie o średniowieczu ma większość z nas. Wszystkie stereotypy jakie znamy, zostają jednak obalone w opowieści Jeanne Bourin. Pisarka udowadnia nam, że wieki średnie to nie jak się powszechnie sądzi okres ciemnoty i zacofania. Za jej sprawą poznajemy świat ludzi mądrych, oświeconych, żądnych wiedzy. Olbrzymim plusem powieści są jej bohaterowie. Co rzadko spotykane w tekstach dot. średniowiecza, mam wrażenie, iż strona silniejsza są kobiety, które z reguły traktowane były jako marionetki, ozdoby. Bohaterki Bourin są różne, lecz jedno je łączy - silny charakter i dążenie do realizacji swoich celów. Element z nich spełnia się nawet w pracy zawodowej, co w pewnych sferach było w czasie średniowiecza nie do pomyślenia. Tajemnice dziewczyny złotnika, to wspaniała, pełna czaru, historycznych smaczków i pasji opowieść.
"Sekrety dziewczyn złotnika" to idealnie napisana opowieść obyczajowa zaprawiona sporą dawką erotyzmu. To wyjątkowa opowiadanie o kobietach rodu Brunel, pełnych tłumionych emocji i uczuć, świadomych swej kobiecości i seksualności - do czego je to doprowadzi, sami musicie przeczytać. Ich życie nie jest usłane różami, każda z nich ma własne kłopoty i dylematy do pokonania. To dziewczyny wiodą prym w tej powieści, nie są one słabymi istotkami opartymi na mężczyznach, są ich partnerkami, pracują, mają swoje zdanie i swoje zajęcia. To mocne i gorące kobiety. Autorka operuje piórem wyjątkowo lekko i tworzy bardzo plastyczne, barwne obrazy rzeczywistości i życia w XIII wieku. Przeczytałam tę opowieść z ciekawością, polubiłam bohaterki i mam ochotę na więcej. Pozostał niedosyt.... Polecam!
Opowieść Jeanne Bourin cechuje wyjątkowa plastyczność, wyrafinowanie, a zarazem prostota stylu, lekkie pióro uwidaczniające się w dynamicznych, naturalnych dialogach i malowniczych, bogatych w szczegóły opisach życia codziennego i stanów emocjonalnych bohaterów. Niezwykle wiernie odtwarza wszelkie aspekty średniowiecznej rzeczywistości: obyczaje i tradycje, zabawy, zwyczaje i zajęcia mieszczańskie, dworskie i życia zakonnego, skupiając się na szczegółach dotyczących ówczesnej mody i diety, a nawet medycyny. Całość przykuwa uwagę nie tempem akcji, lecz sugestywnością opisanych realiów, wiarygodnością charakterologiczną postaci i obyczajową epoki, niespiesznie snującą się, lecz pełną dramatycznych, życiowych zwrotów akcji fabułą. Otwarte zakończenie pozwala domyślać się kontynuacji, na co skrycie liczę, gdyż bardzo przywiązałam się do bohaterów wykreowanych przez Jeanne Bourin i ogromnie jestem interesująca ich dalszych losów. W oczekiwaniu na drugą element "Sekretów dziewczyn złotnika" zalecam Wam
„Sekrety dziewczyn złotnika” Jeanne Bourin to idealna powieść, idealnie oddająca ducha czasów średniowiecza. Napisana prostym, przystępnym językiem, z wartką akcją, nieprzewidywalnymi jej zwrotami, zaskakującymi zakończeniami. Książka, która wciąga czytelnika całą sobą, od której nie można oderwać wzroku ani umysłu i która zapewnia idealna lekturę zarówno na deszczowe jak i upalne dni. Ponadto opowieść rozbudza apetyt na więcej, a że jest to pierwsza część, wydana w 1979 roku, to mam nadzieję, że doczekamy się polskiego wydania kolejnego tomu „Le Jeu de la tentation”. Pokusiłabym się też o obejrzenie serialu zrealizowanego na podstawie obydwu części, lecz to pewnie byłoby już za dużo szczęścia.