To twoja książka?

Recenzje

• Meggie

  2018-03-21

  Anna Górska od młodszych lat miała wpajaną miłość do ojczyzny, Boga i ludzi. Wychowywała się w tradycyjnej rodzinie, w której takie wartości a także zasady moralne były głęboko cenione. W okresie wojny dołączyła do Armii Krajowej, by stale służyć w słusznej sprawie i pomagać ludziom. Została jednak zatrzymana przez Rosjan i wtrącona do więzienia, a następnie zesłana na Syberię. Na kartach tej książki możecie poznać jej wspomnienia i świadectwo godnej podziwu odwagi, niezłomności i nadziei.Wojna to czas, gdy w ludziach odzywają się najgorsze instynkty i nierzadko liczy się tylko potyczka o przetrwanie. W obliczu zagrożenia życia własnego albo bliskich granica pomiędzy dobrem a złem niebezpiecznie się przesuwa albo zupełnie zaciera. Przyjaciel dynamicznie może stać się wrogiem. Czy jednak tylko takie zachowania są wtedy widoczne? Czy są ludzie, dla których dobro innych i potyczka o ojczyznę są ważniejsze od swojego bezpieczeństwa? Odpowiedzi na te zapytania znajdziecie w książce. Poznacie jedną z takich osób. Kobietę, której postawa pełna godności i niezłomna wzbudza podziw a także może stanowić wzór do naśladowania. Warto poznawać takie wspomnienia, ponieważ to sprawia, że nie zostaną wymazane z kart historii, a pamięć o ludziach, którzy z taką wytrwałością walczyli o lepsze czasy przetrwa w naszych sercach, pozostawiając w nich głęboki ślad.Postawa Anny Górskiej wyzwala dużo emocji. W trakcie opowieści widać jej rozterki, strach, czasem chwile zwątpienia, które w tym przypadku zupełnie nie dziwią. Zawsze jednak górę bierze poczucie obowiązku względem ojczyzny i najbliższych. Ciężko powiedzieć skąd brała tę niesamowitą siłę zachowując godność i wiarę. W trakcie pobytu w więzieniu, a potem w łagrach Syberii spotkała się z okrucieństwem i przemocą. Poznała, co znaczy głód i praca nad siły. Były chwile, gdy potrzebowała czasu by się odnaleźć w nowej sytuacji i postępować zgodnie z swóim sumieniem rozniecając równocześnie ziarenko nadziei, tak kluczowe w tym przypadku.Książka ukazuje aspekty niełatwych losów naszych rodaków w okresie wojny. Mowa opowieści jest obrazowy, a dobór słów sprawia, że przedstawione wydarzenia wywołują dużo emocji i przykuwają uwagę. Dostajemy mocny i poruszający opis codzienności, ale również obraz ludzi walczących, honorowych i stających w obronie słabszych. Z pewnością takich osób było dużo i publikacje takie jak ta pozwalają nam ich poznać i o nich pamiętać.W książce pdf podkreślone zostało także to, jak ważną rolę w naszym życiu odgrywa wychowanie i wartości wpajane nam w dzieciństwie. Jak istotną rolę odgrywa rodzina. Rodzina, w której nie brak miłości i troski o siebie nawzajem. Nie zawsze jednak mamy wpływ na to, co otrzymujemy, ale z pewnością mamy wpływ na to, jakie wartości sami przekazujemy dalej.„Niezłomna. Zachowała godność w łagrach” to wspomnienia dziewczyny będące świadectwem siły, niezłomności, wiary i miłości do ojczyzny a także ludzi. Lektura poruszająca i trafiająca łatwo do serca. Warto poznawać historie takich osób jak Anna Górska, by pamięć o tym, czego dokonali pozostała.

• Zaczytany w Książkach

  2018-03-21

  Tytuł: Niezłomna. Zachowała godność w łagrachAutor: Agnieszka Lewandowska-KąkolWydawnictwo: FrondaData wydania: 12 lutego 2015Liczba stron: 200Agnieszka Lewandowska-Kąkol jest muzykologiem a także dziennikarką. Przez piętnaście lat pracowała w redakcji muzycznej Polskiego Radia. Później wybrała drogę "wolnego strzelca" i współpracowała m.in. z pismami: "Tygodnik Kulturalny", "Poradnik Muzyczny", "Twoja Muza", "Przegląd Powszechny". Pisze teksty o muzyce artystycznej, jej twórcach i wykonawcach a także reportaże i opowiadania o tematyce współczesnej, a także historycznej. W swoim dorobku ma książkę "Dźwięki, szepty, zgrzyty".Utwór jest wspomnieniem głównej bohaterki, która przeżywała bardzo ciężkie chwile poza granicami Polski. Zaczęło się od pracy w podziemnych organizacjach, którym dostarczała cenne informacje. Gdy Niemcy skapitulowały, Sowieci zesłali ludzi na Syberię. Czekała ich tam ciężka praca, która nierzadko kończyła się śmiercią. Ograniczone i ubogie racje żywnościowe a także niemal że niemożliwy dostęp do wody były dużą trudnością. Ciągle żyli nadzieją, że w końcu wrócą do Polski. Pracowali przy budowie fabryk, lotniska czy kopalniach. Większość z nich się nie poddała. Tak, jak ona. Czy wrócą do Polski?Bardzo wiele emocji zostaje przedstawione czytelnikom. Autorka nie oszczędza nam opisów, które mrożą krew w żyłach. Nierzadko musiałem odstawiać na chwilę to dzieło, żeby odetchnąć. Nie raz zakręciła mi się łza w oku, gdy starałem sobie wyobrazić, co ci ludzie musieli tam robić a także w jakich warunkach żyli.Anna Górska to główna bohaterka. Jest na pewno postacią, która dla wielu ludzi powinna być autorytetem. Podczas brutalnych przesłuchań nie wyjawiła nazwisk osób, z którymi funkcjonuje w AK. Gdyby to zrobiła, uwolniłaby siebie od cierpienia, lecz z drugiej strony złamała harcerską przysięgę. Była niezłomna i nigdy nie skapitulowała. Ogromna wiara w Boga dodawała jej siły, dzięki której potrafiła wszystko to znosić. Nierzadko była w sytuacjach, które mogły się źle dla niej skończyć, lecz jak nierzadko podkreślała, chroniła ją Opatrzność Boża.Trochę sceptycznie podchodziłem do tego utworu, gdyż nie przepadam za tematyką związaną z wojną. Jednakże opowieść ta zaciekawiła mnie. Zalecam ją wszystkim. Jest warta przeczytania, bo można dowiedzieć się, co działo się dość niedawno – ponieważ kilkadziesiąt lat temu.

• Ósemkowy Klub Recenzenta

  2018-03-21

  Książkę Agnieszki Lewandowskiej-Kąkol czyta się lekko i szybko, gdyż "Niezłomna" jest żywą i ciekawą opowieścią o losach energicznej dziewczyny, której życiowe przejścia mogłyby posłużyć jako materiał na scenariusz serialu o czasach wojny.Bohaterka tej historii, Anna Górska, jako kilkunastoletnia kobieta tryskała humorem i chęcią działania, wykonywała różnorodne zadania konspiracyjne, wykazując przy tym dużą pomysłowość i zaangażowanie. Jej pozytywnego nastawienia do świata i ludzi nie zniszczyli okupanci i oprawcy niemieccy i sowieccy, a życiowa siła i pogoda ducha pomogły przetrwać zesłanie na Sybir a także trudne czasy komunizmu w Polsce."Niezłomna" nie jest przesycona patetycznym tonem i martyrologią, mimo że opowiada o wojnie, okupacji, zesłaniu i wielu smutnych scenach. Zawiera mnóstwo rozdziałów z życia bohaterki, dużo w niej optymizmu, dlatego warto sięgnąć po tę książkę. Pozwala poszerzyć wiedzę o czasach i ludziach, o których przez lata nie wolno było wspominać w oficjalnych rozmowach i publikacjach, a i dziś nierzadko usuwanych w cień jako niewygodne dla tzw. elit władzy...ZJ

• jeke5

  2018-03-21

  Agnieszka Lewandowska-Kąkol w własnej najwieższej książce pdf pt. ,,Niezłomna. Zachowała godność w łagrach,, przedstawiła prawdziwą historię Anny Górskiej ps. Kłos.Anna Górska wychowała się w polskiej rodzinie na Kresach Wschodnich w miejscowości Baranowicze. Miała kochającą rodzinę, która wpoiła jej miłość do ojczyzny, wiarę w Boga i wierność zasadom moralnym. Nieźle się uczyła, była towarzyska i bardzo aktywnie funkcjonowała w Związku Harcerstwa Polskiego. Miała szesnaście lat kiedy wybuchła II wojna światowa.W 1941 roku oficjalnie została zaprzysiężona i przyjęta w szeregi Armii Krajowej.,,-Przyjmuję cię w szeregi żołnierzy wolności, obowiązkiem twoim będzie walczyć z bronią w ręku lub w inny sposób o odzyskanie Ojczyzny. Wygrana będzie twoją nagrodą, zdrada będzie ukarana śmiercią.,,Z olbrzymią powagą złożyła przysięgę i od tego momentu czuła olbrzymią odpowiedzialność za dzieje Polski. Dokonywała nieprawdopodobnych czynów, które wykraczały poza możliwości fizyczne i psychiczne najsilniejszego człowieka. Sama była szczupła, niewysoka, lecz determinacją i hartem ducha zadziwiała kolegów-żołnierzy i dowódców. Powierzano jej bardzo trudne zadania, a ona je wykonywała w jakiś nieprawdopodobny sposób. Za odwagę została mianowana do stopnia kaprala.Wojna nie zakończyła się dla Anny wraz z wycofaniem się armii niemieckiej. Została aresztowana i poddana torturom przez oficerów NKWD, którzy wcześniej aresztowali także jej przełożonych z Armii Krajowej.,,Zaczął bić Annę drewnianym tłuczkiem przypominającym ręczny granat. Najpierw po kościach policzkowych, ramionach, nerkach, a później to już gdzie popadło. Ciosy były tak silne, że Anna się przewróciła. Wówczas zaczął ją kopać. Ze względu na dojmujący ból ciężko jej było złapać oddech. Zaczęła tracić przytomność,, Przesłuchania powtarzały się kilka razy dziennie.Ciało miała zmaltretowane, lecz prawdopodobnie bardziej cierpiała jej dusza, gdyż cały czas postępowała zgodnie ze złożoną przysięgą i swóim sumieniem, a słyszała ciągle, że jej niebywały trud jest niepotrzebny, że jest zaślepiona ideałami nieprzystającymi do obecnej rzeczywistości. Gdyby jednak ujawniła to co wiedziała o dowódcach umarłaby psychicznie.Była NIEZŁOMNA, nie wydała nikogo.Została skazana na karę śmierci, którą po tygodniu zamieniono na karę 25 lat katorgi w najcięższych łagrach Syberii. Praca fizyczna przekraczająca możliwości kobiety, koszmarne warunki klimatyczne, niewyobrażalny brud i głód podkopały jej zdrowie. Była tak słaba, że uznano ją w szpitalu za zmarłą, ponieważ nie wyczuwano pulsu. Wywieziono ją do kostnicy, w której ocknęła się i uciekła krzycząc: ,,Ja żyję, ja przecież żyję!". Pomimo tego, że sama była słaba starała się pomagać innym. Anna zmagała się w łagrach nie tylko z nieludzkimi warunkami bytu, lecz stale musiała walczyć o zachowanie własnej kobiecej godności. Budziła tym politowanie i zdziwienie wśród współtowarzyszek, lecz ona utożsamiała się z zasadami moralnymi, które wpojono jej w domu. Nierzadko musiała pracować w gorszych warunkach, żeby ustrzec się napadów facetów kierujących się chucią. Już w trakcie transportu na Sybir dużo dziewczyn zostało zgwałconych i zamordowanych przez kryminalistów.Po dziesięciu latach katorgi wróciła 30 grudnia 1955 roku do Polski.Przejmujące wspomnienia Anny Górskiej są niebywałym świadectwem patriotyzmu, moralności, dojrzałości do poświęcenia i niezachwianej wiary w Boga, dzięki której nie załamała się, nie poddała w sytuacjach zdawałoby się już bez wyjścia. Pomimo ekstremalnych warunków, bestialstwa, poniżenia i samotności zachowała godność w łagrach.

• deedisord

  2018-03-21

  Opowiadanie jednej kobiety, która mówi moim zdaniem głosem tysiąca kobiet, które przeszły to samo piekło, co ona. Nie mogę doczekać się tej książki. Bardzo lubię książki Agnieszki Kąkol-Lewandowskiej. Porusza trudne tematy, zawszej je bohaterkami są kobiety, które dużo wycierpiały, dużo przeszły a jednak przetrwały - wykazały się niezłomnym hartem ducha. Polecam.