To twoja książka?

Recenzje

• recenzent.com.pl

  2018-03-23

  Wstęp do „Niebezpiecznych istot” rozpalił we mnie nadzieję na nieprzeciętnej jakości kontynuację (to taka niepisana zasada, że wszystkie dodatki zawsze są gorsze od serii, której dotyczą). Ridley wypowiadała się bezpośrednio do czytelników, jakby opowiadała grupie słuchaczy o tym, co się jej przydarzyło. Niestety, tak działo się jedynie przez niecałe cztery strony. Później wróciła klasyczna narracja autorek. Charakterek Ridley pozostał jeszcze na chwilę, lecz bardzo dynamicznie okazało się, że Garcia i Stohl nie potrafią zapomnieć o wypracowanej manierze. I tak wkrótce przemyślenia kursywą zastąpiły celtowanie pary z „Kronik Obdarzonych”, a wspomnienia zajęły miejsca wizji. Momentami wypadało to bardzo sztucznie.Podobnie zresztą jak sama fabuła. Byłoby świetnie, gdyby bohaterom przyszło zmierzyć się z świeżym zagrożeniem, a nie odświeżonym zbiorem z lamusa. Świat Obdarzonych podobno pełen jest zła i występku, lecz w spin-offie poza informowanie o źle, w zasadzie go nie widać. To ponownie te same koszmary, te same nazwiska i twarze. A przecież można było zrobić z tej historii coś zupełnie nowego. Znając już wyobraźnię autorek wiem, że wrzucając bohaterów w zupełnie świeży świat (z prowincji do dużego miasta) i decydując się na poprowadzenie historii charakterystycznych i bardzo nietypowych postaci, poradziłyby sobie ze stworzeniem nowego mikroświata, wpisującego się w ten stary, lecz niebędący jego lekko podrasowaną kopią.Wygląda to tak, jakbym nie dostrzegała żadnych pozytywnych stron spin-offu „Kronik Obdarzonych”, lecz to nieprawda! Rzecz czyta się bardzo szybko, zwłaszcza, że objętościowo jest krótsza od „podstawowej” serii. Bohaterowie są stale wyraziści i nie zmienili się zanadto, chociaż Rid z każdą stroną książki traci nieco własnego mrocznego, syreniego uroku. Historia, jakkolwiek pozbawiona jest absolutnie świeżych rozwiązań, stale trzyma w napięciu i zachęca do tego, by kibicować postaciom i rozwojowi akcji. Zabrakło mi jedynie tego powiewu świeżości, jaki towarzyszył każdej przewracanej stronie podczas śledzenia zdarzeń w „Kronikach Obdarzonych”.Jeżeli zachwyciła Was debiutancka seria, której autorkami są Kami Garcia i Margaret Stohl, to śmiało możecie sięgać po „Niebezpieczne istoty”. Spotkacie się ze starymi i nieźle słynnymi (chociaż jak pokaże lektura nie do końca na wskroś poznanymi) postaciami, które wcześniej obsadzały drugoplanowe role, a teraz grają pierwsze skrzypce. Jeżeli coś Was rozczaruje to jedynie zbyt mało zmian i rozwojowych zaskoczeń (poza finałem, który jest naprawdę elektryzujący), lecz kto nie lubi od czasu do czasu po prostu zanurzyć się w słynne i lubiane? To jak spełnienie marzeń o tym, by ukochana historia nigdy się nie skończyła.

• Sophie

  2018-03-23

  Stoisz na recepcji pewnego luksusowego hotelu. Powoli zaczyna się ściemniać. Niespodziewanie drzwi się otwierają, a ty zrywasz się z miejsca. Przywołujesz na twarz sztuczny uśmiech. Dziewczyna powoli podchodzi do lady. Mówi, że ma zarezerwowany pokój. Unosisz brew. Nie wydaje ci się to prawdą, zwłaszcza, że przybyła wygląda na lekko zdenerwowaną. Nachylasz się ponad komputerem i wpisujesz nazwisko. Niestety nic ci nie wyskakuje. Tak jak myślałeś. Mówisz o tym kobiecie. Ona otwiera torebkę i wyciąga czerwonego lizaka. Zaczyna się przekonywać, że jednak ma tu pokój, wyczuwasz, że jest syreną i stara się użyć na tobie własnych mocy. Ty jednak jesteś odporny. Jesteś Obdarzonym.Ridley to istota, z którą lepiej się nie zadawać. Nie można jej ufać, a co gorsza, nie można zaufać również sobie, gdy jest się obok niej, ponieważ wówczas zrobisz wszystko, czego ona chce. O zakochiwaniu się lepiej nawet nie myśleć… Link jest muzykiem i na szczęście nikogo nie słucha. Nie obchodzi go, czy Ridley jest dla niego odpowiednia, czy nie. Razem wyjeżdżają do Nowego Jorku, gdzie Link ma nadzieję rozpocząć karierę. Dołącza do zespołu i wygląda na to, że jego marzenie się spełnia. Wkrótce okazuje się jednak, że Świeży Jork jest groźny zarówno dla Obdarzonych, jaki i śmiertelników, a kumple Linka skrywają groźne sekrety .Za jego głowę wyznaczono bardzo wysoką cenę. Cała nadzieja leży w Ridley.Przeżyliście kiedyś taką sytuację, że po przeczytaniu opisu nie mogliście uwolnić się od książki? To jest okropne! Kiedy zobaczyłam zapowiedź Groźnych istot, to stwierdziłam, że z chęcią zapoznam się z tą książką. Potem zorientowałam się, że jest to spin-off Cudownych istot których nie czytałam, nawet nie mam ich na półce. Więc zrezygnowałam. Przez następne trzy dni nie myślałam o niczym innym. Po prostu ta książka ebook mnie prześladowała, a jakiś głos w mojej głowie bezustannie powtarzał „przeczytaj ją”. No i w końcu się zdecydowałam. Niebezpiecznie istoty przeleżały jakiś czas na mojej półce, lecz gdy powstała akcja nosząca nazwę Noc Książkoholików zdecydowałam się wówczas za nią zabrać i okropnie się cieszę, że to zrobiłam!Mimo tego, że tak jak wcześniej wspominałam, Niebezpiecznie istoty są spin-offem Cudownych istot, czyli prezentują przygody drugoplanowych bohaterów serii pierwotnej, rozwijając wątki poboczne (wikipedia), nie odczuwa się tego tak bardzo. Na początku miałam małe kłopoty ze zrozumieniem bohaterów i wydarzeń, lecz przez to, że oglądałam ekranizację, znałam już Lenę i Ethana, co znacznie ułatwiło mi sprawę, bo są wielokrotnie wspominani. Prawdę mówiąc, nie znalazłam tu wielkich spoilerów. A przynajmniej nie na tyle ważnych, że je zapamiętałam. Kami i Margaret piszą mową nie tylko plastycznym, lekkim i przyjemnym, ale także skrywającym pewną tajemnicę. Naprawdę ciężko się oderwać od lektury Groźnych istot. Ta opowieść jest przedstawiona nie tylko z punktu widzenia Ridley lecz także Linka, co jest ciekawym rozwiązaniem, ponieważ czytelnik poznaje historię z perspektywy obydwu postaci. Myślicie, że narracja jest pierwszoosobowa? Nic bardziej mylnego. Mamy tu styczność z narracją trzecioosobową, co tylko dodaje smaczku książce!Bardzo polubiłam postać Ridley Duchannes. Może nawet po części się z nią utożsamiałam, bo jest tak samo wredna i arogancka. Jednak niekiedy zachowuje się jak głupi dzieciak i staje się za bardzo ufna, co odrobinę mnie denerwowało. Link, a w zasadzie Wesley, zdecydowanie przypadł mi do gustu. Chociaż zdarzało mi się nie rozumieć jego rozumowania, stał się bliską mi postacią. Jeśli chodzi zaś o tajemniczego właściciela klubu, to zdecydowanie go nie lubię i lubić nie będę, przykro mi. W Groźnych istotach jest naprawdę garstka postaci, lecz każdy z nich ma własną osobowość i czymś się wyróżnia.Niebezpieczne istoty to naprawdę niezła książka, która pochłonęła mnie całą. Jest to powieść, która łączy różnorakie gatunki – fantastykę, romans i może trochę kryminał. Nie wspominając o tym, że oprawa graficzna też jest niesamowita. Nie żałuję, że sięgnęłam po dzieło pań Kamili Garci a także Margaret Stohl. Przeczytana w jeden wieczór, pokochana i z niecierpliwością czekam, aż znajdzie się możliwość poznania następnej części.7/10„Nie da się walczyć z przeznaczeniem. Nie, kiedy przeznaczenie to tylko kolejne drzwi, które zatrzaskują ci się przed nosem, czy na to zasługujesz, czy nie.”http://boook-reviews.blogspot.com/2015/07/niebezpieczne-istoty.html