Recenzje

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-20

  Książka ebook Anny Jaklewicz „Indonezja. Po drugiej stronie raju” jest zajmującą opowieścią o życiu w tym prawdopodobnie mało znanym rejonie świata. Jest to zestaw reportaży opisujących różnorakie aspekty życia w Indonezji. Autorka wprowadza nas w świat szamanów i uzdrowicieli, prezentuje jak mieszkańcy wysp zarabiają (konstruując na przykład bomby przy pomocy których łowią ryby, nierzadko narażając przy tym swoje życie) uświadamia czytelnikowi, że kraj ten kojarzony głównie z wakacjami i słońcem ma własne problemy, jak chociażby ochronę środowiska. Opis dna morskiego, a raczej tego co można w nim znaleźć w okresie odpływu jest jaskrawym dowodem, na to że raj ma również własną ciemną stronę. Całość barwnej opowieści dopełniają cudowne fotografie ilustrujące i dokumentujące tekst autorki. Możemy więc zobaczyć kolorowe stroje żałobników uczestniczących w pochówku zmarłych (podobno zmarły w Indonezji czeka na własny pogrzeb trzy lata, a cała uroczystość trwa nad tydzień) lecz także piękną młoda parę w okresie wesela. Państwo młodzi całą uroczystość spędzają nieruchomo na specjalnych tronach. Szczególne wrażenie zrobiły na mnie fotografie z rytualnego uboju bawołów, a opis tego wydarzenia zalecam tylko ludziom o mocnych nerwach. Książka ebook jest ładnie wydana na papierze dobrej jakości co niewątpliwie ma wpływ na jakość zdjęć. Mogę polecić ją właściwie każdemu, ponieważ każdy znajdzie w niej coś interesującego dla siebie. Dla osób lubiących podróżować będzie to dopełnienie obrazu rajskiej Indonezji słynnej z przewodników turystycznych. Czytelnicy, którzy chętniej pozostają w domu, znajdą tu doskonałe źródło informacji o tym dzikim kraju, a fotografie tak idealnie uzupełniają całość, że po przeczytaniu ma się wrażenie jakbyśmy odbyli daleką, czasami nawet niebezpieczna podróż. Liczba stron w książce pdf (271) pozwala na szybką lekturę, lecz także umożliwia zabranie książki w podróż bez zbędnego obciążania bagażu. Jedynym minusem jak dla mnie jest okładka. Co prawda idealnie odzwierciedla tytuł, lecz za mało przyciąga uwagę czytelnika. Ciężko będzie ją znaleźć na półce w księgarni wśród wielu innych kolorów. Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

• Northman1984

  2018-03-20

  Urok i mrok w jednym z najbardziej malowniczych zakątków świata. Właśnie tego rodzaju książki o tematyce podróżniczej cenię sobie najbardziej... To nie jest przewodnik turystyczny pełen miejsc do polecenia, peanów na cześć cudowna przyrody, kurortów, całkowicie pomijający ludzi i świat, do którego na kilka albo kilkanaście dni wkroczy przyszły turysta... Ta książka ebook pokazuje, jak żyją ludzie, jak i gdzie można ujrzeć mroczne strony cudownych miejsc a także usiłuje uchwycić istotę rzeczy, istotę mentalności, by jak najwierniej oddać rzeczywistość pewnego zakątka świata... Takie książki naprawdę warto czytać. "Indonezja. Po drugiej stronie raju" to tak naprawdę bardzo rozbudowany, wydany w formie książki refleksyjny reportaż pełen faktów i wartościowych opisów... miejsc, ludzi, zwyczajów... zagrożeń... ciemnej strony raju... Według mnie tak właśnie powinien brzmieć tytuł tej książki: "Indonezja - po mrocznej stronie raju". Mroku tu bowiem wiele... Od tragicznej nieraz codzienności mieszkańców wiążących koniec z końcem przez niebezpieczne praktyki i ciemne interesy, poprzez skomplikowane relacje społeczno-religijne, będące zlepkiem zwyczajów, przemieszania się islamu z lokalnymi wierzeniami, które nieraz trącą o niezrozumiały dla Europejczyka zabobon, aż do lokalnego szamaństwa i zachowanych fragmentów zamierzchłych tradycji, które są równie fascynujące, jak urzekające i dla otwartego, interesującego świata umysłu, niezmiernie ciekawe. A wszystko to losy się w tle... W cieniu palm, leżaków i słońca... Bez takich ebooków nierzadko nie widać tego, co jest w ich cieniu. Po lekturze nie sposób oprzeć się myśli, że Indonezja to nie jest to zakątek świata składający się tylko ze wspomnianych przeze mnie chwilę temu palm, piaszczystych plaż i świecącego ponad leżakiem słońca... O nie... Indonezja to świat całkiem inny niż Europa. Pełen fascynujących sprzeczności. I to dla nich właśnie warto ten zakątek świata odwiedzić. Poznać. Zdecydowanie warto to zrobić. Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Bezdroża i całej Grupie Wydawniczej Helion za egzemplarz recenzencki! Recenzja znajduje się także na moim blogu: http://cosnapolce.blogspot.com/2017/04/indonezja-po-drugiej-stronie-raju-anna.html Zapraszam!

• justa21

  2018-03-20

  Inna perspektywa Na Indonezję można spoglądać przez pryzmat kolorowych folderów biur podróży i prześlicznych zdjęć lazurowej wody, piaszczystych plaży i palm. Takie wyjazdy dla wymagających podróżników mają własną cenę, lecz w zamian turyści otrzymują możliwość pobytu niemal w raju. Organizatorzy kuszą idealnymi wschodami słońca ponad wulkanem Kelimutu, jednymi z najładniejszych raf koralowych świata, endemicznymi gatunkami zwierząt, wizytami na plantacjach przypraw czy degustacjami najdroższej kawy świata – Kopi Luwak. Ta przesłodzona wizja Indonezji niewiele ma jednak wspólnego z prawdziwym życiem i prawdziwym obliczem tego wyspiarskiego państwa. O tym, jak wygląda mieszkanie w tym „rajskim” zakątku świata, frapująco pisze podróżniczka Anna Jaklewicz w własnej książce pdf – reportażu „Po drugiej stronie raju”. Dzięki opublikowanej nakładem wydawnictwa Bezdroża relacji z niemal dwuletniej wędrówki autorki, mamy okazję poznać Indonezję dogłębnie, też od strony jej niechlubnej historii, krwawych rozgrywek między mieszkańcami a Holendrami, nielegalnych praktyk łowienia ryb, będących właściwie gospodarką rabunkową, kurczących się populacji zwierząt, ascetycznych warunków, braku opieki lekarskiej czy ograniczonego dostępu do edukacji. Widzimy cudowne wyspy, na których przetrwanie wymaga jednak znacznej dozy determinacji, a niekiedy nawet podjęcia kończącego się śmiercią ryzyka. To lektura dla tych, którzy zamiast zamykać się w luksusowych hotelach wolą poznawać lokalny koloryt, którzy cenią sobie rozmowę z mieszkańcami i mają sobie tolerancję dla odmienności i szokującego niekiedy podejścia do wielu kwestii. Jaklewicz zabiera nas na niezapomnianą wyprawę, rozpoczynającą się od wizyty u Bugijczyków na południu Sulawesi, a kończącą się pobytem w Palu i spotkaniem z ludźmi lasu. Z wypiekami na twarzy czytamy o wierzeniach, które powoli wypierane są przez przekonania muzułmańskich radykałów, o koncepcji pięciu płci, wśród których jest ta najbardziej wyjątkowa – bissu. To osoby reprezentujące tę piątą płeć uważani są za wybrańców Allaha i dlatego pełnią oni funkcje szamanów, mają również moc przebudzenia wyjątkowo kluczowego elementu lokalnych wierzeń. Język tu o świętym pługu, który śpi w Domu Arajang, zaś uroczystości związane ze składaniem przed jego pobudką darów duchom są częścią dużego święta mappalili, w którym też mamy okazję uczestniczyć. Czytamy też o Bajo, czyli „ludziach rybach” – świetnych żeglarzach, rybakach i wspaniałych nurkach. Jak głosi legenda zamiast płuc mieli oni kiedyś skrzela, może właśnie dlatego są w stanie wytrzymać pod wodą dłużej, niż przeciętni ludzie. Autorka odwiedza wioskę Bajo – Sampelę, niewielka drewnianą osadę na morzu, gdzie ma okazje przyglądać się ciężkiemu życiu mieszkańców zmuszonych do potyczki o przetrwanie. Czytamy o życiu zgodnie z rytmem przypływów i odpływów, o połowach kałamarnic i poszukiwaniu ośmiornic, lecz także o zatrważających sposobach łowienia rym. Język tu o stosowaniu bomb, co często kończy się tragiczną śmiercią rybaków, a także o łowieniu „na trutkę”, czyli podtruwaniu ryb cyjankiem. Odwiedzamy też pachnące przyprawami Wyspy Banda, gdzie otoczeni zapachem muszkatołowców zwiedzamy pierwszy holenderski fort, będący symbolem minionej potęgi „białych”. Zatrzymujemy się także w Lempo Sengbua, gdzie uczestniczymy w tradycyjnym pogrzebie Torajów, zaś z Palu wyruszamy wraz z autorką do świata plemienia Wana. Każda strona książki to nowe twarze mieszkańców Indonezji, lecz również nowe kłopoty i … kolejne różnice kulturowe, które zauważamy. Z fotograficzną dokładnością autorka odwzorowała atmosferę panującą w odwiedzanych przez siebie miejscach, zaś mistrzowskie władanie słowem sprawia, że wydarzenia, w których Jaklewicz uczestniczyła, rozgrywają się niemalże na naszych oczach. Wyobraźnię dodatkowo pobudzają załączone do książki zdjęcia, którym daleko do sielskich obrazków w katalogach, lecz dzięki własnej autentyczności są piękne. To następna już oferta autorki, po którą sięgnąć można bez wahania – otrzymujemy bowiem nie tylko relację z wyprawy, lecz sporą dawkę wiedzy teoretycznej, a także emocji i niezapomnianych wrażeń, których lektura dostarcza. Justyna Gul (Qultura słowa)

• Vorvi

  2018-03-20

  Gratuluję bardzo dobrego występu na Kolosach! Tam się Pani dała poznać jako osoba, która umie pasjonująco zdawać relację, a to jest wiele trudniejsze niż pisanie. Pozdrawiam i dziękuję za autograf!

• axum

  2018-03-20

  Książka ebook ma bardzo ciekawą formułę rozdzielenia na zwięzłe opowiadania. Niezwykle nieźle dobrana tematyka prezentuje jakby „jeszcze więcej egzotyki” w i tak dla nas egzotycznej Indonezji. Zalecam do zaczytania się.

• AyALA

  2018-03-20

  Indonezja wcale nie jest rajem, prawdopodobnie tylko na zdjęciach, również byłam i dużo widziałam. Pani Jaklewicz oczywiście dotarła do niezwykłych miejsc i ma barwne wspomnienia i świetne zdjęcia. Bardzo chciałabym odwiedzić tych Ludzi Morza, to jest niesamowite jak żyją do dzisiaj.

• igorro

  2018-03-20

  Tak się robi opisy końca świata. Ile takich obrzędów, świąt, plemion, kultur już zupełnie zginęło. I to zanim ktoś do nich dotarł, zobaczył, zapisał dla następnych pokoleń. Jaklewicz dzielnie i z poświęceniem szuka takich światów wartych zapisu. I ważne, że niewątpliwie umie je utrwalać.

• Yolka

  2018-03-20

  Zainteresowałam się, ponieważ sama byłam w Indonezji już 2 razy, lecz tylko turystycznie. Wiadomo, że można lepiej poznać kraj, jak się posiedzi rok i porusza z wyspy na wyspę. Zazdroszczę autorce takiej podróży i świetnego porozumienia z różnorakimi mieszkańcami Indonezji. Opisy zwyczajów i życia tych ludzi, plemion i rodzin, są niesamowitą nauką.

• Turg

  2018-03-20

  Samo mięso prawdziwej wyprawy. Samotna kobieta, niewygody wśród egzotyki, czary-mary itd. Nieźle się to czyta, wartościowe spostrzeżenia i refleksje Autorki pokazują, że Polka w podróży nie musi szukać musli czy muszli. Również klozetowej.

• Ósemkowy Klub Recenzenta

  2018-03-20

  Anna Jaklewicz z wykształcenia jest archeologiem, a z zamiłowania antropologiem i podróżniczką. Książka ebook „Indonezja. Po drugiej stronie raju” jest opisem wrażeń po podróży do Indonezji. Człowiek po tej lekturze może dojść do wniosku, że Indonezja to niezwykły kraj, który warto odwiedzić. Opowieść składa się z opisów zdarzeń, osób, rytuałów, z jakimi zetknęła się główna bohaterka. Dzięki tej książce pdf można poznać Indonezję trochę z innej strony. Nasza podróżniczka poznaje to miejsce, nie od strony kurortów, lecz z perspektywy zwykłego prostego człowieka, który żyje tam na co dzień. W Indonezji większość mieszkańców wyznaje Allacha, lecz tuż obok muzułmanów występują mniejszości religijne. Wielu ludzi także wyznaje islam z domieszką wierzeń zachowanych sprzed kilkudziesięciu, a nawet setek lat. Rdzenni mieszkańcy wierzą, że istnieje pięć różnorakich płci. Nie zdradzę w własnej recenzji jakich, bo nie chce psuć Wam przyjemności z czytania lektury. Anna poznała wielu szamanów. Dowiedziała się, jak wygląda zwyczajny dzień takiego człowieka. Prócz tego, że obchodzi on różnorakie święta, musi pracować na własne utrzymanie. Wielu z nich zajmuje się organizowaniem ślubów. W tamtejszej kulturze sama uroczystość ma trochę inny charakter niż w kulturze europejskiej. Na weselu jest muzyka, lecz się nie tańczy. Panuje bardziej uroczysta atmosfera. Myślę, że dużo Europejczyków nie potrafiłoby się w niej odnaleźć. Nasza bohaterka spędza miesiąc na wyspie. Spędza czas z rodziną, która nie jest zbyt bogata. Po tym, jak ojciec miał wypadek, rodzina ledwo wiąże koniec z końcem. Anna sprawia dzieciakom prezenty, co wprawia w zakłopotanie ich mamę, która chciałaby dzieci czymś obdarować, lecz nie ma pieniędzy. Po przeczytaniu tej historii nasuwa się jedna myśl: „Indonezja to naprawdę miejsce warte zobaczenia!". Mieszkańcy żyją zupełnie inaczej niż Europejczycy. Zalecam tę książkę pasjonatom podróży a także osobom, które po prostu interesują się geografią. Ta lektura pozwala zatrzymać się na chwilę w naszym zabieganym życiu. Kasia, lat 18 źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

• Gaston

  2018-03-20

  Fajnie napisane. Nie dziennik, nie zapiski, lecz całe, konkretne historie. A ja lubię, jak twórca ma pomysł na przekazanie tego, co widział i przeżył, a nie tylko spisze, wklei fotki i ma książkę. Tu jest Książka.

• samon

  2018-03-20

  Tak napisane, że ja nie mam wrażenia, że się Pani wybrała do Indonezji aby napisać książkę. Raczej być z ludźmi tam, mieszkać i żyć jak oni. Wyszło bardzo prawdziwe opowieść losów.

• Marta Legut

  2018-03-20

  Szczerze zalecam tą książkę. Doskonale napisana, cudowne fotografie i niesamowite historie. Autorka skupia się przede wszystkim na ludziach. Omawia nieznaną do tej pory stronę tego słynnego nam raczej z cudownych zdjęć plaży kraju. Książka ebook dla wszystkich tych, którzy są ciekawi jak naprawdę wygląda życie w Indonezji.