Recenzje

• Nerw Słowa

  2018-03-21

  Rewelacja, mimo że to dość niełatwa w odbiorze opowieść (ach, jakże ja kocham, gdy w jednym zdaniu mówi dwóch narratorów). Przyznaję, że na początku miałam problem, by się w to "wgryźć" - lecz gdy już się udało, było warto, ponieważ Cabre pokazał nam tragiczną i przejmującą opowiadanie rodzinną, pełną rozczarowań i niewykorzystanych szans. Dopełniającymi się narracjami twórca zadaje zapytanie "Dlaczego tak prosto przegapiamy nieliczne, naprawdę kluczowe momenty w życiu?" i prawdopodobnie nie znajduje na nie odpowiedzi. My za to znajdujemy świetną powieść. Polecam.A po nieco dłuższą recenzję zapraszam na Nerw Słowa:http://nerwslowa.blogspot.com/2016/08/ksiazka-niezwykle-poczytny-majstersztyk.html#more

• MARTA KACZMARCZYK

  2018-03-21

  Opowieść ta w Polsce ukazała się po 20 latach od wydania w Hiszpanii. Należy o tym pamiętać. Opowiadanie zaczyna się niczym mroczny kryminał. Michael spotyka się na kolacji z Julia, po tym jak odbył się pogrzeb przyjaciela. Nie była to jednak zwykła śmierć, a morderstwo, o którym niewielu wie. Julia, żeby móc powspominać przyjaciela, nieświadomie wybrała niefortunnie lokal. To on po części staje się bohaterem książki. Lokal, w którym kiedyś żyli mieszkańcy, a teraz obsługa, nastrój, potrawy stają się koszmarem Michaela. Z każdego zakamarku wyłania się nowe widmo przeszłości sagi rodzinnej. To o niej zaczyna opowiadać Michael, zamiast o zmarłym Bolosie. Główną element opowieści stanowią historie o wielokrotnym opuszczaniu i powracaniu do domu, co wiązało się zawsze z poczuciem winy. Przez dużo lat poszukując miejsca dla siebie, Michael przżył zarówno rewolucję jak i fascynację i olbrzymią miłość. Obcował zarówno ze sztuką i kobietą, które to wywarły na niego największy wpływ. W takim połączeniu do głosu dochodziły emocje i uczucia, które ciężko ukryć przed światem zewnętrznym. Michael jednak jako dorosły facet ma poczucie, że jeszcze nie dojrzał i stale poszukuje własnego miejsca. Świadczą o tym jego liczne przydomki w drzewie genealogicznym. Świadczy za tym też zastosowany przez autora zabieg literacki, w którym bohater wypowiada się zarówno w pierwszo – jaki i trzecioosobowej formie, poszukując własnej tożsamości. Jednym ze znaków, że przechodzisz w dojrzałość, jest akceptacja zasady, że w życiu nie istnieje replay. Że życie to taka gra, w której kostki rzuca się tylko raz. No więc nie: ja prawdopodobnie jeszcze ciągle nie dorosłem. Twórca tworząc opowieść w latach 1991 do 1996 stworzył 3 – osobowego narratora. Podobnie jak w późniejszych jego dziełach, w jednym zdaniu wypowiada się zewnętrzny narrator opisujący fakty, by za moment do głosu dopuścić samego bohatera, opisującego uczucia. Powoduje to, że ksiązki Cabre są wyjątkowe, lecz również wymagające. Z biegiem czasu w książce pdf coraz większe znaczenie ma muzyka. Pod koniec powieści przekształca się ona z dotychczasowego tła w dominujący element, który wpływa na rytm, lecz również na samego bohatera. Książki Cabre to uczta dla duszy.www.lubieczytac.blogujaca.pl

• Natalia

  2018-03-21

  "Cień eunucha" to kumulacja wielu smaków, dźwięków i obrazów. Teraźniejszość miesza się z przeszłością, jednocześnie jest się czytelnikiem, obserwatorem i bohaterem. Delektujemy się fabułą, smakujemy jej i sycimy się. Każde słowo porusza nasze najdelikatniejsze emocje. Jaume Cabre pisze dosadnie. Opowiadanie o życiu zagubionego Miquela hipnotyzuje, ciężko się od niej oderwać.Miquel Gensana to błyskotliwy reporter muzyczny, który boryka się ze stratą przyjaciela. Chcąc oderwać się na chwilę od czarnych myśli, umawia się na kolację z koleżanką z pracy - Julią. Niestety spotkanie okazuje się koszmarem. Wszystko sprzysięgło się przeciwko niemu - potrawy, obsługa, towarzystwo, a przede wszystkim lokal. Facet to duży nieudacznik. Nie wyszło mu z żadną kobietą, nie ma dzieci (niestety na nim kończy się ród). Zawsze marzył o tym by być artystą, lecz zabrakło mu talentu. Nie zapobiegł bankructwu firmy i utracił dom rodzinny, w którym obecnie mieści się restauracja. Właśnie do tego lokalu zaprosiła go Julia, w wyniku czego wspomnienia wróciły. A on musi walczyć z nimi.Początkowo "Cień eunucha" czytałam nieco zatrwożona, nie wiedziałam co mnie czeka, pierwszy raz miałam styczność z Cabre. To prawda, na początku miałam opory z zaakceptowaniem stylu autora. Nie potrafiłam złapać rytmu, gubiłam się, ponieważ tak bardzo chciałam zrozumieć, co twórca chce mi przekazać. Im więcej czytałam, tym mocniej poznawałam tego pisarza. Muszę przyznać, że jest wyjątkowo wyważonym pisarzem, wnikliwym obserwatorem świata i ludzi. Potrafi precyzjyjnie oddać, to co czerpie ze swego życia. Jego twórczość skłania do refleksji ponad naszym życiem. Jego najnowszą książkę zaliczyłabym do tej dobrej literatury. Muszę przyznać, w pewnym momencie opowiadanie wciągnęła mnie tak mocno, że nie mogłam się od niej uwolnić. Jestem pod wrażeniem fabuły i galerii postaci, które stworzył. Dzięki nim historia żyje swóim życiem. Stworzył wyjątkowo wiarygodną postać Miquela. Jego wspomnienia są wyjątkowo prawdziwe. Twórca zmusza czytelnika do stałej uwagi. Mnogość bohaterów, historii i miejsc, łączy się w całość, chwilowy brak uwagi skutkuje ponowną lekturą. Tak duże nagromadzenie postaci sprawia, że musimy rozrysować sobie w głowie mapę, która ich wszystkich łączy. Na szczęście w książce pdf umieszczono spis osób, dzięki czemu możemy zapanować ponad lekturą. U Cabre każde zdanie ma sens, nic nie losy się bez przyczyny. Każdy krok został przemyślany. Nie sposób się oderwać od tej książki. Twórca przyciąga Czytelnika zarówno tego wymagającego, jak i tego który preferuje lżejszą literaturę. Tego wymagającego ujmie językiem, formą, natomiast tego szukającego chwili oddechu, zachwyci intrygującą historią z tajemnicą głównego bohatera. Pisarz w interesujący sposób kreuje własnych bohaterów, sprawia, że odbiorca ma przed oczyma daną postać. Przykładem tego jest Miquel, który ma kłopot z wyjawieniem tajemnicy Julii. Z jednej strony żal mi go, z drugiej to irytujący facet, który pozbawiony jest, w jakimś sensie, męskości. Poza ludźmi też miejsca żyją swoim życiem. Opowieść Cabre nie daje prostych odpowiedzi na trudne pytania. Skłania do myślenia. "Cień eunucha" to opowiadanie o tym, jak trudne jest życie w cieniu kłamstw i niedomówień. o tym, jak olbrzymią cenę należy zapłacić za ujawnienie tego, co wielu chciałaby ukryć.

• Tatiana Szymańska

  2018-03-21

  Idealna proza, trzymająca w napięciu fabuła, za sprawą której czytający przenosi się w świat bohaterów.

• Dariusz Jaszczyk

  2018-03-21

  Własną przygodę z Jaume Cabre zacząłem oczywiście od "Wyznaję". Tą pierwszą z jego ebooków przeczytałem z zapartym tchem. Uwielbiam literaturę hiszpańską od Zafona, poprzez Falconesa, czy również Mendozę. Ta literatura skrzy się niczym przetykane słońcem barwne krajobrazy i fantazja iście też południowa. W "Wyznaję" Cabre dodał do tego wszystkiego rozważania ponad dobrem i złem, które dawały dużo do myślenia. W kolejnych "Głosach Pamano" Twórca powrócił do bardzo słynnego tematu rozliczeń Hiszpanów z frankizmem, niestety zabrakło trochę obiektywizmu, czego po Pisarzu tego formatu mógłbym się spodziewać bardziej. Nie wiem i nie chcę zgadywać o czym jest ta powieść. Komentarz ograniczę zatem do tego czego oczekuje po tym naprawdę ciekawym pisarzu. Oczekuję tego, że tak jak nieźle zaczął własną przygodę z polskim czytelnikiem w "Wyznaję", żeby w kolejnej książce pdf a po niej następnych zmusił nas do na tyle ważnych refleksji, abyśmy mogli powiedzieć, że nie jest to pisarz grający tylko na emocjach lecz siegający do dna duszy. Ponieważ to jest droga, która jest drogą tych największych.

• mario256

  2018-03-21

  Czytalem juz następna ksiazke autora.Niestety, juz nie zaskakuje

• beladia

  2018-03-21

  Książka ebook Cień eunucha dowodzi tylko jak dużym pisarzem pozostaje Jaume Cabre. Zagłębienie się w tę historię było interesującym, fascynującym przeżyciem. Pomijając wszystko, lubię, podziwiam styl Cabre, jak przedstawia tu postać głównego bohatera, obrazuje jego emocje. Książki Jaume Cabre zawsze pozostają wyjątkowe, ta też ma w sobie coś. Niebywały kunszt i plastyczność wyrazu, podobała mi się ta historia, Cabre porusza tutaj sprawy ważne, takie, obok których ciężko przejść obojętnie, ponieważ budzą refleksje, niepokój.. Innymi słowy, opowiadanie ta w żywy, wyraźny sposób oddziałuje na czytelnika.