Recenzje

• erka

  2018-03-23

  Hans Christian Andersen - duński poeta i pisarz, słynny na całym świecie, przede wszystkim jak bajkopisarz. Jego najsłynniejsze baśnie to np. Brzydkie Kaczątko, Calineczka, czy Mężny oławiany żołnierzyk.Pisarz bardzo nie lubił, gdy szufladkowano jego cudowne opowieści, jako typowe bajki dla dzieci.Z zewnątrz piękne, zachwycające młodych czytelników, lecz każdy z głębokim przesłaniem, które tylko dorosły może zrozumieć.Gdy porównywano go do braci Grimm, twierdził, że bracia są tylko zbieraczami, a on wymyśla własne opowieści.Czytając Dzienniki, mamy szansę egzystować, w tym samym świecie co twórca.Poznawać jego przemyślenia na wszelkie możliwe tematy, zagłębić się w jego twórczość, zobaczyć, jak powstawały jego najsłynniejsze dzieła.Ogromny zbiór, który czyta się z zainteresowaniem.Rzadko mamy okazję ujrzeć dużego kreatora, w jego swóim świecie, więc tym bardziej warto.Niemalże 50 lat osobistych zapisków dużego mistrza pióra, który własną twórczością, mimo upływu lat, stale zachwyca kolejne pokolenia czytelników, zarówno młodych, jak i tych starszych.

• SnowWhiteQueen

  2018-03-23

  więcej: http://zakurzone-stronice.blogspot.com/2015/07/zwyke-zycie-niezwykego-czowieka.html[...]Jaka postać wyłania się z notatek? Dziwna. Malownicza, niezwykła. Pełna sprzeczności, kontrastów, plusów i wad. Andersen miłował dziewczyny i obawiał się seksu, rozpaczał na melancholię i był świadomy własnego niezwykłego awansu społecznego z syna praczki na człowieka, z którym pod rękę chadzali królowie i książęta; rozpaczał i cieszył się, wytrwale podróżował i tak naprawdę nigdy nie miał własnego domu, płatając się pomiędzy wynajmowanym mieszkaniami i domami przyjaciół, u których potrafił mieszkać nawet tygodniami (!). Miłował sztukę, teatr i muzykę; był pisarzem-dyslektykiem i uważał, że niektóre elementy Brzydkiego Kaczątka były zabawne (!!), ale, trzeba oddać sprawiedliwość, że nie tylko on. Pełen uroku osobistego, prostolinijności i serdeczności; potrafił być nadmiernie egzaltowany, wredny bądź po prostu irytujący, pobożny wyznawca protestantyzmu, zachwycający się Madonnami Rafaela. Tak jak prawdopodobnie każdy z nas był postacią wielowymiarową, nieoczywistą, zawieszoną pomiędzy dobrem i złem, złożoną, trudną, osobą z krwi i kości, choć momentami nieco podmalowaną na potrzeby przyszłych pokoleń – te nuty fałszu pojawiają się jednak rzadko i można ostatecznie przebaczyć je z uwagi na nadzieję, że przyszłe pokolenia wielbicieli będą czytać jego osobiste notatki, potępiając niektóre elementy jego życia i niektóre cechy jego charakteru. [...] więcej: http://zakurzone-stronice.blogspot.com/2015/07/zwyke-zycie-niezwykego-czowieka.html