Jak szyć milusińskim podręcznik dla szyjących matek

Szczegóły
Tytuł Jak szyć milusińskim podręcznik dla szyjących matek
Rozszerzenie: PDF
Jesteś autorem/wydawcą tego dokumentu/książki i zauważyłeś że ktoś wgrał ją bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zabroniony dokument w ciągu 24 godzin.

Jak szyć milusińskim podręcznik dla szyjących matek PDF - Pobierz:

Pobierz PDF

 

Zobacz podgląd pliku o nazwie Jak szyć milusińskim podręcznik dla szyjących matek PDF poniżej lub pobierz go na swoje urządzenie za darmo bez rejestracji. Możesz również pozostać na naszej stronie i czytać dokument online bez limitów.

Jak szyć milusińskim podręcznik dla szyjących matek - podejrzyj 20 pierwszych stron:

Strona 1 Strona 2 Strona 3 Strona 4 Strona 5 IP olslcie "T o w a rzystw o K s i ę g a r n i ,, II u i.' li S". t J a k szyć J\kiilu im? 47 1 * B e z p ła tn a ta b lica Jtrojów Strona 6 KAEBA i PAM %AMA ■wykona gu stow n ie z ła tw o ścią Lez w ia d o m o ści fack ow yck ok ra n y soŁie strój, o ile n akędzie o d p o w ie d n i d o m o d e lu i w ielk o śc i 3010W Y KRÓJ. m m ii i ITT TYLKO TYLKO KROJE KROJE y-wa y-wa „RUCH" „RUCH" iiiiiiniiiiiiHiiiiiimiiiiiiniiiTiTi K R O JE N A SZ E W Y K O N A N E SĄ PR ZEZ F A C H O W C Ó W - S P E C JA L IS T Ó W . P r z y p o m o c y n a s z e g o k r o j u z b i b u ł k i , n a jm n ie j o d w a ż n a p a n i m o ż e s k r a ja ć i u s z y ó w ła s n o r ę c z n ie s w o ją o d z ie ż . W s z y s t k i e c zę ści k r o j u są k o m p le tn ie w y c ię te i w sk a zu ją . p o je d y d c z e c zę ści m a te r ja łu , k t ó r e s p a ja się z s o b ą p o d łu g w s k a z ó w e k , p o d a n y c h w o p is ie n a k r o ju . P a n i z a o sz cz ę d zi p o w a ż n e s u m y , s z y ją c s a m a , u n ie z a le ż n i się p o d w z g lę d e m c z a s u i g u s tu o d c u d z e j p o m o c y . G o to w e k r o j e : n a s k ła d z ie d o k a ż d e g o m o d e lu i w ie lk o ś c i p o d łu g ż u r a a l t t n a s z e g o : „M O D Y W Y TW O R N E I PRA K TY CZN E" Z u r n a l d o n a b y c ia : w k a ż d e j k s ię g a r n i , w e w s z y s tk ic h k s ię g a r n ia c h k o le jo w y c h . K ro je d o n a b y c ia : P o ls k ie T o w a r z y s tw o K s i ę g a r n i K o le jo w y c h „ R u c h " W a r s z a w a , P o z n a d , K r a k ó w , L w ó w , W i l n o , w w ię k s z y c h d o m a c h k o n f e k c y jn y c h w c a łe j P o ls c e . Strona 7 P o d rę c z n ik K ra w ie c z y z n y / Tom III J a k szyć M i l usińskim ? P o d r ę c z n i k d l a s z y j ą c y c li m a t e k A C s z e lk ie w skazów ki z za­ k re su g a rd e ro b y d la d z ie w c z ą t i c liło p c ó w w każdym w ie k u . D uża ta b l ic a k r o j ó w . i PoLk ie Towarzystwo K s ię g a rn i Kolejowycli „Ruc k“ S.A. Strona 8 j/\z c Strona 9 „ C h o d ź c ie , d z ie c i, w y b ie rz c ie s o b ie , co w am u s z y ć ' według- te j k s ią ż k i !“ Jak szyć dla dzieci? w y k le s p o r z ą d z a ł y m a t k i w ł a s n o r ę c z n i e to, a m oże w łaśnie dlatego jest Z o d z ie n ie sw y c h dzieci, o c zyw iście o ile w o g ó l e z a j m o w a ł y się k ra w i e c z y z n ą , uroczem . C elem n ietylko' p o d d an ie tej m atkom książeczki pom ysłów , jest c z ę s t o z osz c zę dn ośc i, często' j e d n a k z jak m a ją dzie ci u b ie ra ć , m a o n a w s k a ­ chęci p r z y s t r o j e n i a m a l c ó w w e d ł u g w ł a s n e ­ zać im dobrą stronę te c h n ic z n ą i g o g u s t u i m o żliw ie n a jł a d n ie j. Że p rz y - z a z n a jo m ić je ze s p o s o b a m i d o ś w i a d ­ te m nie z a w s z e d z ia ł o się z a d o ś ć o d r ę b ­ c zo n y c h p r a c o w n i c . nośc i c h a r a k t e r u dziecka, o d c z u w a ł to O b e c n e w a r u n k i w y m a g a j ą niem a l, by n a jd o tk liw ie j m a ł y w łaścic ie l, c zy w ł a ś c i ­ m a tk i s a m e s z y ł y d la sw o ic h dzieci, w y ­ cielka suk ienk i, k t ó r y m nie b y ł o w o l n o m agają j e d n a k tak ż e, b y c z y n iły to p o r u s z a ć się s w o b o d n i e a n i d o k a z y w a ć zręcznie i osz c zę d n ie , u ż y w a j ą c nietylk o w o d ś w i ę t n y m stro ju . P a m i ę t a m w s z a k ż e n o w y c h ale i s t a r y c h d o d atk ó w ; dziś z c z a s ó w w ł a s n e g o d z ie c i ń s t w a niena­ nie m o ż n a t r w o n i ć m a t e r j a ł u na p ró b ę , w i s t n e s ł o w a „ n ie p o w a l a j su k ien k i!" k t ó r e j u d a n ie jest w ą tp liw e . D l a te g o O b e c n i e lekki i p o w i e w n y ro d z aj u b r a ­ p o trze b a pan io m p ra k ty c zn e g o p rz ew o d ­ nia u w z g l ę d n i a s w o b o d ę r u c h ó w dzie cka, nika. Czy teln iczki tej książki n a u c z ą się su k ie n k i nie są ju ż m in i a t u r o w e m u b ie r a ć p r a k ty c z n ie , t a n i o i o d p o w i e d n io w y d a n i e m m o d y d la d o r o s ł y c h , ale m a ją n ie t y l k o m a l c ó w , ale i dzieci s t a r s z e , p o d ­ w ł a s n e d z ie cię ce p i ę t n o . A o d k ą d p r z e ­ lotk i i m ło d y c h c h ło p c ó w p r z y c z e m z a w ­ m y s ł a r t y s t y c z n y d z ia ł a i n a tern polu, sze u w z g l ę d n i ą in d y w i d u a l n e c e c h y d a n e g o oc z o m n a s z y m p r z e d s t a w i a się w id o k w ieku. Q b y te p o m y s ł y w y b a w i ł y z k ł o ­ dzieci p o r u s z a j ą c y c h się s w o b o d n i e . w p o t u jak n a jw ię c e j m a t e k i u r a d o w a ł y d z ie c in n e m odzieniu, które p o m im o ich p o c i e c h y ! 3 Strona 10 Jak brać miarę. EE 1. O b j ę t o ś ć g ó r n a : Pod pacham i po- 8. O b w ó d D o k o ła , na sa d y EE przez piersi i p lecy . szyji. = 2. O b j ę t o ś ć w pasie: Tu ż p onad b io - 9 Górny obwód r a mu ii ee nni ia : D o k o ła = drami. n a jg ru b szeg o m iejsca ram ienia. = 3. S z e r o k o ś ć p i e r s i : O d jednej na sa d y 1 0. D ł u g o ś ć wewnętrzna rękawa: = ram ienia d o drugiej. O d p a ch y d o ręki. Ej 4. D ł u g o ś ć s ta n ik a : Od szy ji dó 11. O b w ó d R tj lf i : D o k o ła przegubu. = p a sa . = 7. S z e r o k o ś ć r a m i on: Od szy ji do 12. D ł u g o ś ć p"r z e d n i a s p ó d n i c z k i : = n a sa d y ram ienia. O d pa sa d o o b rębu w środku przodu. D łu g o ś ć i sz er o k o ść p le có w n a leży zm ierzyć i za p isa ć jako 5 i 6, o d p o w ie d n io d o szer o k o śc i i d łu g o śc i sta n iczk a , a n akon iec odm ierza się ty ln ą d łu g o ść spódniczki o d p o w ie d n io d o przedniej. Strona 11 S r a n ie m ia r y . N ajpierw bierze się dziecku m iarę, p o ­ lub pom niejszy, m ożna w ybrać się po tem kupuje się krój, alb o zd ejm uje g o zakupno m aterjału. T u m ożna p o d ać tylko z ark u sza i odczytuje ilość m etró w ogólne w skazów ki. P o d an ie w ielkości w p o trzeb p eg o m aterjału . J a k b ra ć m iarę k ro ju sta n o w i jed n ak w każdym razie m ałem u niespokojnem u duchow i, d la k tó ­ d o b re oparcie przy zakupnie, p o niew aż reg o najw iększą k a rą je st kilka chwil d o każd ego k ro ju je s t d o łącz o n a tabela sta n ia b ez ru ch u ? Ryc. 2 w skazuje d ro g ę m iar. D la dzieci nie należy kupow ać cen ty m etra, ogólnie przyjm uje się, że m aterjału skąpo, p o n iew aż szy b k o rosną, p rzy k ład a i opasuje się g o d o sy ć luźno trzeb a w ięc uniknąć kło p o tu , jaki w y­ dla zm ierzenia objętości p iersi i p asa, niknie z późniejszego b ra k u m a terja łu oraz d o d aje dostateczn ie d łu g o ści całej do zdłużenia czy p o szerzenia. O- sukienki i rękaw ów . S zerokość pleców o- becnie znajduje się pom oc w od­ raz obw ód szyji m ierzy się d o k ł a d n i e . m iennych m aterjałach , k tó re d o sto so ­ O d y m iara już zostan ie w zięta, i krój w uje się harm onijnie d o g ło w n eg o m a­ po ró w n a się z w ym iaram i, pospina, terjału , ale ten w y b ieg p o zo staje zaw sze przym ierzy i w edle p o trzeb y pow iększy jeszcze d la.ew en tu aln ej p rzyszłej przeróbki. C h araJcterystyczne ro d za je odzieży dziewczęcej. ak d łu g o po stać dziecka p o siad a jeszcze tw o ją uszyć, szybko się też p ierze i J znam ię najw cześniejszej m łodości, w ięc o k rąg ły brzuszek , l u ź n a sukienka a p rasu je. R ów nie często, jak sukienki, nosi się ta k zw. ruski kitel. luźne z szy jką lub bez, je s t ty p o w ą fo rm ą u- O k o ło p iąteg o ro k u życia zam ienia się b ra n ia (ryc. 7 i 8). P a d a o n a w m ięk­ luźna su k ien k a na kitelek z paskiem kich fałdach b ez p ask a w zdłuż ciała i (ryc. 3 i 4). Z ależnie od m ody p a ­ pozw ala n a zu p ełn ą sw o b o d ę ruchów . sek o p asu je ciało ju ż to w yżej, jużto P rócz te g o w ym aga ona m ożliw ie n a j­ niżej i służy zarazem za ozdobę, jeśli m niej od sztuki kraw ieckiej m atek, ła ­ sporządzi się g o ze sk ó ry , z w stążki, Ryc. 3 i 4. Kitelek. Ryc. 5. i 6. Sukienka mary­ Ryc. 7. i 8. L u ź n a s u ­ Z paskiem po bokach i dokoła. narska. Z luźną bluzką i k i e n k a . Z szyjką i bez. z bluzką ściągniętą tasiem ką. 5 Strona 12 z haftu lu b z odm ien n eg o m aterjału . M a r y n a r s k ą sukienkę m o żn a nosić od 2— 14 ro k u życia (ryc. 5 i 6 ); tw a rz o w a , prak ty czn a, p o d leg a m odzie ty lk o w d ro b n o stk a ch i je st najlepszym b o u n iw ersaln y m strojerp d o szk o ły , d o zabaw y i od św ięta. Zestawiona sukienka (ryc. 9, 10 i 11), k tó re j bluzka zależnie t od k a p ry su m ody niżej lu b w y ­ żej łączy się ze spódniczką, stan o w i p rzej­ ście d o to a le ty p odlotka. Sukienki do w ciągania p rzez g ło w ę okazały się b a rd z o pożytecznem i i ja k o p rak ty czn e u b ran ie na zim ę nie znikną już z dziedziny m ody dziecięcej. Z aró w n o chłopcy jak i dziew ­ czynki m uszą rów nież mieć specjalny u b ió r do s p o rtu i gim nastyki, d la te g o należy . pośw ięcić te m u rodzajow i o so b n e Ryc. 9 ■ 10. Sukl',"d b l u z k a m i , jedna k ą m iejsce, chcąc d ać przegląd zasadniczych Ryc. 11. Z e s t a w i o - przypiętą do spódniczki na guziki, form u b ra n ia dziew częcego, istn ieją­ n a sukienka (spód­ bluzką. cych zaw sze m im o zm ian w modzie. niczka z bluzką). dru g a z przerzucaną i. L u ź n a su kie n ka . R o zm a ite fo rm y i sp o so ly ro h o ty. L uźna su k ien k a z szyjką lub bez, leży sta n p rzed łu ży ć k u d ołow i, m niej je s t w łaściw ą fo rm ą sukienki dziew czę­ w ięcej d o b io d er, a w ted y niem a już cej. Szyjka p rzy leg a d o ciała, spódniczka m ow y o sukience z szyjką. D o teg o o p ad a lekko k u d o ło w i. Z w łaszcza dla czasu jed n ak należałoby p rzyznaw ać jej szczupłych dzieci te sukienki z m arszczo- p ierw szeń stw o . M ała szyjka sięg a na nem i spódniczkam i w y g ląd ają w ruchach kilka c e n ty m etró w pod pachę i k o ń ­ lżejsze i p e łn e g racji, b ard ziej, niż g ła d ­ czy się " n a o k o ło w ró w n ej w yso­ kie kitle. D opiero, g d y sukienki d la dzieci kości. M ożna sk ro ić ją kim o n o w e, a więc od 8—10 la t m uszą b y ć d łu ższe, na- z naciętym i ręk aw am i (ryc. 14), albo też Z a s a d n ic z e f o r m y s z y jk i. Ryc. 12. Okrągła szyjka. Ryc. 13. Szyjka z naciętym przednim brytem spódniczki. Strona 13 z e s ta w ia się ją z je d n e j p rz e d n ie j i d w ó c h ty ln y c h c zęści, a w te d y ro b i się s u k ie n k ę p r z e w a ż n ie z k r ó t ­ kim i b u fia s ty m i rę k a w k a m i. M o ż n a n a d a ć sz y jc e te ż in ­ n ą fo rm ę . J e s t w ie le m o żli­ w o ści. I ta k m o ż n a o k r ą g łą sz y jk ę p o łą c z y ć z p lis o w a n ą sp ó d n ic z k ą . R ę k aw k i są w te d y s to s o w ­ n ie d o s p ó d ­ niczki p lis o w a ­ ne i d o łe m o tw a rte . S z y j­ k ę m o ż n a te ż s k ro ić z czę ­ ściam i sp ó d n ic z ­ ki, je s t to m oż- liw e m z a ró w ­ n o p rz y n a c ię ­ ty c h , ja k p rz y w szy w an y ch rę k a ­ w ach. P o m im o g ła d k ie g o p rz ed ­ n ie g o b ry tu , s u ­ k ie n k a ta k a n ie w y g lą d a ja k k ite l. B o czn y sz e w s p ó d ­ niczki je s t p ro s ty , n ie u jm u je się R y c . 15. P r z y m ia ra szy jk i, k tó re j c z ęśc i łą c z y s ię w y w ro tn y m i sz w a m i. w ię c s z e ro k o ś c i k u Szezu ramienia. g ó rz e . S z w y sp ó d n ic z k i w y k o n y w a się n a j­ częściej ja k o w y w r o tn e . P r z y g ru b s z y c h m a- te rja c h s z w y s ą z w y c z a jn e , a o b a b r z e g i w y ­ k o ń c za s ię o so b n o (o b rz u c a lu b la m u je ). D o l­ n y o b rą b sp ó d n ic z k i m a w y n o s ić o k o ło 4-5 cm . S z y jk a i rę k a w . N a jp ie rw w y k o ń c z a s ię sz y jk ę . S z y jk ę k i­ m o n o w ą z e s z y w a się p o d p a c h a m i w ązk im szw e m w y w ro tn y m . T a k s a m o ro b i się sz w y p o b o k a c h i n a ra m io n a c h p rz y in n e j sz y jc e z w y w ro tn y m i sz w a m i. R ę k a w e k w s z y w a się p o d w u k r o tn e m n a m a rsz c z e n iu . S z e w rę k a w a je s t o d d a lo n y o d b o c z n e g o s z w u sz y jk i o 3—4 cm k u p rz o d o w i, a lb o łą c z y się z sz w e m b o c z n y m . M a rsz c z e n ie ta k n a le ż y ro zd zielić, a b y b y ło ró w n e w o d d a le n iu 3 cm k u p rz o d o w i i 2 cm k u ty ło w i, o d sz w u na ra m ie n iu . R ę- S ze w rękaw a. ]{aw n a le ż y le k k o n a d d a ć . R yc. 16 w s k a z u je , jak w p in a się rę k a w . P rz e d fa s try g o w a n ie m n a le ż y z b a d a ć , czy s z e ro k o ś ć j e s t n a le ży c ie ro z d z ie lo n a . P o te m n a le ż y p rz y fa s try g o w a ć R y c . 16. W s z y w a n ie r ę k a w a o d lew ej s tro n y . Do w y k o ń c z e n ia s łu ż ą c y sk o śn y pasek, n a o k o ło s k o ś n y p a se k n a 3 cm sz e r., k tó ry fastryg-uje s ię ra z e m z rę k a w e m . N a le ży p o w s tę b n o w a n iu rę k a w a , z a k ła d a się n a b rz e - z w ró c ić u w a g ę n a p o ło ż e n ie s z w u rę k a w a . 7 Strona 14 Ś ro d ek Ryc. 17. P rzy zapięciu na Ryc. 18. P ra k t. dolny brzeg- b ufia­ Ryc. 19. Ś rodek zaradczy, gdy guziki je st jedna stro n a szyjki steg o ręk aw k a p o w staje przez prze­ szyjkę skrojono zb y t sk ąp o : o 1 cm szersza do drugiej. ciągnięcie w stążki przez d w a otw ory. zapięcie guzików n a pętelki. g i i o d w n ę tr z a p r z y s z y w a . D o ln y b r z e g m a ją z a p in a ć s ię na d z iu rk i, to r ę k a w a m o ż n a z m a r sz c z y ć i z a ta m o w a ć , praw a p o ło w a s z y jk i m usi być o g ła d k ą o s z e w k ą , a lb o z a k o ń c z y ć k o ro - 1 cm szersza od le w e j . W ra zie n e c z k ą lu b g u z ic z k a m i. P r z y b ie liź n ie p o ­ j a k ie g o ś p r z e o c z e n ia lu b p o tr z e b y le c a s ię z r o b ić ś c ią g a w k ę z ta sie m k i m ożna g u z ik i z a p ią ć " n a p ę te lk i (r y c . 1 8 ). Z a p ię c ie s z y jk i z w y k le r o ­ (r y c . 1 9 ). W o b u w y p a d k a c h n a le ż y b i s i ę w t y le n a g u z ik i. J e ś li g u z ik i p rzyszyć lis t e w k i po 2 cm sz e r . J a k sp o rzą d z a się zapięcie sp ódniczJa. Z a n im z e s z y j e s ię sz y j- o n a z d w ó c h je d n a k o ­ k ę z e s p ó d n ic z k ą , m u si w y c h c z ę ś c i, to szw y być z r o b io n e z a p ię c ie w yp ad n ą p o b ok ach , a sp ó d n ic z k i. A lb o na­ r o z p ó r w c in a s ię w ty le cin a s ię r o z p ó r , a lb o te ż (ry c. 2 2 ). W k a ż d y m ra­ o d r a z u p o z o s t a w ia się z ie s z e w n ie m o ż e b y ć w ty m c e lu o t w a r ty w śr o d k u z p r z o d u . G d y s z e w . Z a le ż y , z ilu c z ę ­ części są różn ej w ie l­ śc i sk ła d a s ię s p ó d n ic z ­ k o ś c i, z w y k le w ęższa k a. J e ż e li n p . s k ła d a s ię p r z y c h o d z i d o t y łu , a w Ryc. 20 i 21. R ozpór z lewej i praw ej s tro ­ ny. D olny koniec zakończony ryglikiem . jej śr o d k u w c in a s i ę r o z p o r e k . P r z y tr z e c h c z ę ś c ia c h w y p a d a je d e n s z e w w śr o d k u z t y łu , a w rów n em o d d a le n iu od śro d k a p r z o d u , n a p r a w o i n a le w o j e s t je d e n s z e w , d łu g o ś ć rozp oru w y n o si 1 2 — 15 cm . B r z e g i o b r ę b ia s ię w ą z k o ( 1 /4 c m ), o c z y w iś c ie ty lk o przy Ryc. 22 Brzegi rozporu i s ta ­ Ryc. 23. Po zapięciu staniczka niczka biegną w prostej linji. cien k ich i m ię k k ic h m a te r ja ła c h . rozporu zupełnie nie widać.. 8 Strona 15 W dolnym końcu m uszą o b rę ­ b y kończyć się szpiczasto, w przeciw nym razie p o w stan ie fałd (ryc. 20). A by ro zp ó r nie zad arł się dołem dalej, n a­ leży w ydziergać ryglik w o d d a­ leniu 1 cm od końca (ryc. 21). P rz yszy cie spódniczki- Spódniczkę przypina się tak do staniczka, że zaobrębiony ro zp ó r stan o w i p ro ste zakoń­ czenie w raz z zew nętrznym i brzegam i zapięcia p rzy s ta ­ niczku (ryc. 24). P rzy zapi­ n an iu zachodzi w ted y p raw a stro n a spódniczki d o statecznie na lew ą (ryc. 23). P rzed zm arszczeniem g ó rn eg o brzegu spódniczki, należy p o ­ znaczyć środek przodu. P ierw ­ szą nitkę m arszczenia ściąga się od środka ty łu , do środka przodu, d ru g ą od w ro tn ie. N a ­ stęp n ie rozdziela się zm arszczki rów nom iernie, na obu nitkach. Ryc, 24. Zapięcie staniczka i spódniczki^ bieg­ O dy staniczek je st o 2 cm nie w jednej linji. Należy je staran n ie z ró w n a ć ! dłuższy , niż p o trzeb a, w y k o n y ­ w a się szew łączący w n a­ stęp u jący sp o só b : P ierw szy szew leży po lew ej stro n ie, stę b n u je się g o p o pierw szej nitce zm arszczenia w oddaleniu od brzegu na szerokość szwu. N astęp n ie szew należy d o b rze w ygładzić. G ładkim m aterjałem staniczka, zaw ija się m ocno na o d stęb n o w an y szew i p rzy szy w a ją do niego, w ręce, ściegiem obrąbkow ym (ryc. 27). P rzy krócej skrojonym staniczku szyje się pierw szy szew od Ryc. 25. Spódniczka złożona z trzech części m a ro zp ó r w tylnym lew ej stro n y i p rzym ocow uje szwie. N itki zm arszczenia biegną od śro d k a przodu k u rozporow i. osobny pasek. S ze w boczny Z e s z y c ie s p ó d n ic z k i i s t a n i c z k a Ryc. 26. Spódniczkę i staniczek Ryc. 27. P otem zaw ija się Ryc. 28. W b rak u m aterjału la- zeszyw a się na praw ej stronie g ła d k i m a terjał stan iczk a muje się b rzegi skośnym pas- ta k , że m aterjał staniczka na m arszczoną spódniczkę kiem , k tó reg o dru g i szew przew yższa brzeg spódniczki. i przyszyw a jak obrąb. p ad a d o kładnie na pierwszy. 9 Strona 16 i. 1 i R ó ż n o r o d n e p r z y b r a n i e j e d n e j i te j s a m e j f o r m y . Rye. 29. L uźna sukienka dla Ryc. 30. K itel d la chłopców. Ryc. 37. Luźna sukienka dla dziew czynek zakończona plis- R odzaj kołnierza i p asek czynią dziew czynek, zasadnicza form a, z tej samej form y kitel. jak n a ryc. 29 i 30, zmieniona kam i przy w ykroju i rękaw ­ przez szydełkow e zakończenie kach z haftow aną spódniczką. w ykroju, rękaw ów i spódniczki. 2. K ite l. O becnie kitel nie je st już w yłącznie jak m ożna każdej fo rm ie nadać ubiorem przeznaczonym dla m ałych c h ło p ­ inny ch arak ter. C hłopczyk nosi ten ców , ró w n ie często n o szą gio i m ałe dziew ­ sam fason zasadniczy (-ryc. 30), co o- bie dziew czynki (ryc. 29 i 31), m ęską A czynki. K itel m ożna p rzeró żn ie przy­ ozdabiać, zależnie od tego, czy jest cechę n ad ają jego kitlow i szn u r i k o ł­ on dla ch ło p ca czy d la dziew ­ nierzyk, podczas g d y sukienki dziew ­ czynki. R yciny 29 — 31 w skazują, częce znów różnią się pom iędzy so b ą. >-j). Ryc. 32. P rzy przykraw aniu k itla leży załam p odw ójnie złożonego m aterjału po p ro stej stro n ie kroju. 10 Strona 17 Kitle d la w iększych skroić o 1 cm w ęższą. Ma dziew czynek kraje się czę­ ona na p raw ej stro n ie być sto jako zw ykłe kitle kim o­ zaledw ie na 2 cm, p o lew ej now e, k tó re nosi się p rze­ tylko na 1 cm, podczas gdy w ażnie z paskiem . Sukien­ w ierzchnia je st jednako sze­ kę tak ą m ożna też zrobić roka, n a p raw ej i lew ej stro ­ z ściągaw ką w pasie. nie. Ryc. 40 w skazuje, jak stęb n u je się w ierzchnią li­ P rzyk raw an ie i szy cie. stew k ę, ryc. 42, jak zakłada P rzy p rzykraw aniu każde­ się spodnią. R o zp ó r w g o kitla należy uw ażać, by śro d k u z ty łu w cina się ró w ­ m aterjał b y ł podw ójnie z ło ­ nież na 12—15 cm. O b rę­ R y c . 3 3 .. Z a p ię c ie z s a m e g o p r z o d u żony na d ługość, ażeby nie n a p a te c z k ę m a ją c ą p o jed n y m bia się g o w ręce od lew ej b y ło szw u w środku, z tyłu, g u z ik u na każdym końcu. stro n y . W ierzchnia listew ka ani z przodu. N ie w olno w y staje ponad ro zp ó r, jest przeoczyć uw agi „załam ma- ona z podw ójr.ego m aterjału. te rja łu “ po p ro stej stro n ie P rzy k raw a się ją w ięc w kroju. p o d w ó jn ej szero k o ści z d w o ­ N ajp ierw robi się zapię­ m a d o d atk am i na szw y cie. Ł atw iej je sporządzić, (5 cm). D olna listew k a nie jak d łu g o szw y są jeszcze w y staje, p rzykrajać ją więc otw arte. P rzy czw orogran- w p ojedynczej szerokości z nem w ycięciu um ieszcza się d w o m a dodatk am i na szw y je ch'ętniie z przodu po lew ej (3 cm )! stronie, przy okrągłem w y­ cięciu w śro d k u z tyłu . Roz­ Znacznie prościej jest, bez- p o rek z p rzo d u stęb n u je się w ątpienia, uniknąć rozporu. R y c. 34. Z a p ię c ie z b o k u n a g u z ik i w idocznie. Guziczki zapina z lis te w k ą w k tó re j s ą d z iu rk i. W ted y m usi kitel mieć tak się na dziurki, na w ylot. W wielki d ek o lt, ażeby m ożna przedłużeniu linji w ykroju ła tw o w ciągnąć g o przez nacina się ro zp ó r na 12 do g ło w ę. Szycie k itla nie 15 cm. L istew ki przy k raw a p rzed staw ia trudności. Szw y się w (szerokości 5 cm (o 2 cm boczne, k tó re zarazem zam y­ dłuższe niż rozporek) i przy- kają rękaw y, są szw am i w y­ stęb n o w u je wązkim szw em , w rotnym i. P rzy grubszych któ ry w ypada na praw ej m aterjałach (barchan, w ełna) stro n ie. O ba paski odw ija robi się zw ykłe szw y, k tó re się p otem na p raw ą stro n ę. się p o tem obrzuca lub la­ Spodnią listew kę m ożna m uje taśm ą. R y c . 35. Z a p ię c ie z s a m e g o p rz o d u na g u z ik i i d z ie rg a n e p ę te lk i 37. T a k ie R y c . 3 6. Z a p ię c ie p r z y o b s z y d e ł- k o w a n y m b rz e g u n a s z y d e łk o w a n y R y c . 38. T a k i w y k ró j je s t z ł y ! s z n u re k , p r z e c ią g n ię ty p rz e z słu p k i Jest za s z e ro k i i z e su w a k o ro n k i i z a w ią z a n y n a k o k a rd ę - się d z ie c k u z ram ien ia . 11 Strona 18 lewa strona m aterji Rozpór przy cz w o r o g r a n n e m wycięciu. Ryc. 39, 40 i 42 i przy ty lnem okrągłem w ycięciu, ryc. 41. Ryc. 39. S podnią listew kę Ryc. 4 0 .. . . zakłada potem Ryc. 41. S podnia listew ­ Ryc. 42. G o to w a listew ­ stębnuje się wązkim szwem na lew ą stro n ę i tam k a z podw ójnej m aterji ka w ierzchnia ma zu­ na p raw ą stro n ę . lekko zaw iniętą stębnuje. w ystaje po n ad ro zp ó r' pełnie zakryć spodnią. 3 . S u lk lenlca m a ry n a rsk a . a ry n a rs k a su k ie n k a , p ra w ie że n ie p o d ­ sa m sp o s ó b . R ó w n ie ż k o łn ie rz p rz y M le g a m o d zie . P ró c z m a ły c h z m ia n za­ s a d n ic z a je j fo rm a p o z o s ta je - z a w s z e ta w s z y stk ic h je s t je d n a k o w y . C zęści b lu zk i k ra je się p o d w ó jn ie , w e d le w s k a z ó w e k n a sa m a . I c h o c ia ż c h w ilo w o n ie s z c z e g ó ln ą o k ła d c e k ro ju , b e z p rzed n ieg o - i ty ln e g o c ie sz y się p o p u la rn o ś c ią , nie m o ż e b y ć sz w u . D łu g o śc i w cięcia z p rz o d u i p o ­ p o m in ię tą w k sią ż c e o d z ie c in n y c h su k ie n ­ p rz e c z n e g o n a cięc ia n a ra m io n a c h w y m a ­ k a ch . P r a fo rm a b lu z k i m a ry n a rsk ie j re ­ g a ją d o k ła d n e j w sk a z ó w k i. N a jp ie rw w s ta ­ z y g n u je z z ap ięc ia. W c ią g a się ją p rz e z w ia się k lin y n a ra m io n a c h , k tó r e p o te m g ło w ę . R ę k a w y s ą g ła d k o w s z y te . D o ln y z a s ła n ia k o łn ie rz . B rz eg i k lin ó w fa s try g u je b r z e g b lu zk i m a ściągaw klę i b lu z k a s p a d a się w ą z k o d o o k o ła (ry c. 43), ta k sa m o le k k o n a sp ó d n ic ę . C ały- s z e re g o d m ie n ­ b rz e g i w cięcia, p o te m p o d s z y w a się k lin y n y c h n ie c o fo rm , n p . z z a p ię c ie m z p rz o ­ f a s tr y g ą ta k , że le ż ą w s z e ro k o ś c i 1 d o d u , z rę k a w e m z p rz e d łu ż o n e m ra m ie n ie m , I 1 /2 cm p o d b rz e g ie m w c ię c ia 1, i s tę b n u je a lb o z p a sk ie m u d o łu , ro b i się w te n je z p ra w e j i le w e j s tr o n y (ry c. 45). Ryc. 43. P rzygotow anie klinów na ram io- Ryc. 44. W y k ró j bluzy m arynar- Ryc. 45. Kliny ram ion stębnuje się po nach. Kliny i w ykrój fastryguje się osobno, skiej z w staw ionym i klinam i, p rzyfastrygow aniu n a brzegach w ykroju. 12 Strona 19 Ryc. 46. P r z y b ra ni e wier zc hn iego kołnierza* G ładkie b iałe bo rty stębnuje się tylko z jednej stro n y P o należytem pow ięk szen iu o tw o ru w y­ je s t tak d łu g i, że w ykończa brzegi roz­ kro ju przez te kliny, m ożna w szyć spodni po ru , fa stry g u je się po praw ej stro ­ kołnierz. Ryc. 44 d aje p rzeg ląd d la p o ­ nie aż do d o ln eg o końca wcięcia. D olną d ziału p ro steg o kaw ałk a bluzy. Ryc. 47 zaokrągloną część w ierzchniego k o łn ie­ przedstaw ia przyszycie spo d n ieg o k o ł­ rza fastry g u je się p ła sk o i przestębno- nierza. Szew leżący z w ierzch u trzeb a w uje na praw ą stro n ę. N akoniec rozpraso w ać. W tym sam ym kierunku stęb n u je się kołnierz w ązko n ao k o ło . należy zafastrygow ać zew n ętrzn y b rzeg P rzy rękaw ie w stęb n o w ać w edle p rze ­ (ryc. 47). W ierzchni k o łn ierz, k tó ry pisu g ó rą i d o łem fałdy. D olny W sa d ka z p o d sze w ki Ryc. 47. S podni kołnierz m ary­ Ryc. 48. W ierzchni kołnierz na- Ryc. 49. W ierzch n i kołnierz p o d ­ narskiej bluzki fastryg uje się szyw a się na spodni lew ą stroną, trzym uje w sadka z podszew ki oraz osobno, lew ą stro n ą ku górze. ta k , że zasłania w szystkie szwy. tasiem ki, przeciągniętej przez pętelki. 13 Strona 20 brzeg w ykończa się n astębno- ] w anym paskiem , szer. na 6 —7 cm. R ękaw zapina się na guzik I i pętelk ę lub dziurkę. Ręka- I w y fastry g u je się g ład k o , na ! bluzce i p rzy stęb n o w u je je z praw ej stro n y , a d ru g i raz z lew ej stro n y . Boczne szw y bluzki zeszyw a się w zw iązku z szw am i ręk a­ w ów . P rzy p ierw szym szw ie p o ­ zostaw ia się je d n ą część w y sta ją­ cą i potem po niej się stęb n u je. D olny bpzeg otrzym uje ścią­ g aw k ę z gu m y albo w pasie taśm ę dla w zm ocniencia, o ile spódniczkę przypina się na guziki. P rzy b ran ie sukni m arynars- skiej stanow i w ierzchni kołnierz d o prania, k tó ry zeszyw a się z niebieskiej saty n y na w y ­ Rye. 50. W szyw anie rękaw ów przed zeszyciem bluzki. w ró t z. b iałą podszew ką. Na- szycie z dw óch lub trzech białych tasiem ek stanow i ozd o b ę (ryc. 46). W tyle p rzy szy w a się do kołn ierza w sadkę z podszew ki, sięgającą aż do (pasa i zao p atrzo n ą dołem w tasiem ki. (Zew nętrzne brzegi k o łn ierza m ają na ro g ach pętelki z tasiem ki, przez któ re przeciąga się w yżej w spom niane ta ­ siem ki w sadki. D olne zakończenie kołnierza m ary n arsk ieg o sta n o w i t. zw. „w ęz e ł m a ry n a rsk i" z k a w ałk a sa­ tyny. Jak p o w sta je sp ó d n iczk a m aryn arsk a? D o m ary n arsk iej sukienki należy fałd o w an a spódniczka. P rz y k ra w a się Iją z p ro ste g o k a w ałk a m aterjału . F a ł­ d y m uszą b y ć staran n ie i p orządnie u łożone. W ty m celu jednak, p o trzeb ­ na je s t jako szero k o ść spódnicy, m niej , w ięcej p o tró jn a szerokość bio d er. W b rak u m aterjału , m ożna fa łd y założyć m niej g łęb o k o . P oszczególne części zeszyw a się zw yczajnie, brzegi szw ów lam uje się taśm ą. Szew w sam ym ty le m ożna o d ra zu w y k o ­ rzystać jak o rozpór. W tem m iejscu zostaw ia się g o otw orem w p o d an ej 1 długości. Ja k o um ocnienie ro zp o ru d o staw ia się z p raw ej stro n y listew ­ Ryc. 51. Jak o szerokość spódniczki w k ę na 2 cm szer, a z lew ej podw ó jn ą fałdy odm ierza się po tró jn ą objętość bioder. 14