Bakowski-1881-Kosmos
Szczegóły |
Tytuł |
Bakowski-1881-Kosmos |
Rozszerzenie: |
PDF |
Jesteś autorem/wydawcą tego dokumentu/książki i zauważyłeś że ktoś wgrał ją bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres
[email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zabroniony dokument w ciągu 24 godzin.
Bakowski-1881-Kosmos PDF - Pobierz:
Pobierz PDF
Zobacz podgląd pliku o nazwie Bakowski-1881-Kosmos PDF poniżej lub pobierz go na swoje urządzenie za darmo bez rejestracji. Możesz również pozostać na naszej stronie i czytać dokument online bez limitów.
Bakowski-1881-Kosmos - podejrzyj 20 pierwszych stron:
Strona 1
563
Glina dyluwialna we Lwowie i najbliszej okolicy.
przez
Józefa Bkowskiego.
Sprawa, dotyczca dyluwium, dotd przez geologów naj-
czciej tylko okolicznociowo poruszana w ostatnich latach, ywo
,
zaja umysy, si od czasu ogoszenia znanej teoryi
a stao to
Hichthofena o powstaniu i tworzeniu si gliny w rodkowych
Chinach. Atoli Eichthofen rozcign teory sw nietylko na
Chiny, ale take na dyluwialna glin caego niemal wiata. Pod-
czas gdy jedni geologowie przyjli teory t z zapaem, nie
majc na jej poparcie obszerniejszych naukowych komentarzy i
koniecznie potrzebnych w takim razie cilejszych studyów nad
tym tak problematycznym utworem geologicznym, w Europie
wystpujcym, drudzy starali si znowu dostarczy swym prze-
ciwnikom najwicej, wedug ich zdania, przekonywajcych argu-
mentów, których na podstawie teoryi Bichthofena albo niedo-
statecznie, albo te wcale niemonaby wytumaczy. Spór ten
trwa jeszcze po dzi dzie, nie przechyliwszy szali zwycistwa
ani na jedne ani te na drug stron. Pierwsi, patrzc na dy-
luwialna glin okiem Bichthofena widz, , e
w jej utworzeniu
si przewanie tylko powietrze udzia brao, drudzy, wychodzc
z innego stanowiska, przedstawiaj natomiast rzecz zupenie
odmiennie a ; s
i tacy, którzy w niektórych szczegóach zgadzaj
si z Richthofenem w wielu jednak wypadkach inny czynnik
,
w powstaniu i nagromadzeniu si gliny w niejednem miejscu
przyjmuj. Sdz, e
sporn t kwesty naukow nie mona
jeszcze na razie stanowczo zaatwi, owiadczajc si w zupe-
noci za lub przeciw teoryi Richthofena, brak nam bowiem z wi-
kszych obszarów studyjów geologicznych, do samej gliny odno-
szcych si, wreszcie wszelkie dotychczasowe badania nad tym
przedmiotem nie s
z ca
cisoci przeprowadzone i za mao
jeszcze albo wcale nie uwzgldniano resztek w glinie napotyka-
nych, jakiegokolwiek byyby one pochodzenia, zwierzcego, ro-
linnego czy te mineralogicznego, ostatecznie za mao uwzgl-
dniaj geologowie w swoich sprawozdaniach o dyluwium i te
szczegóy, czy midzy glin dyluwialna i pokadami pod ni
Strona 2
564
znajdujcymi si , nareszcie midzy dyluwium a alluwium zacho-
dzi jaki cilejszy stosunek. Zreszt ci, którzy nad glin wikszo
studya zagmatwali rzecz
robili, ca
nazywajc dyluwialn glin
,
rozmaicie Loss, Lehm, Berglehm, Berglóss, Blocklehm, Titaloss,
:
Thallehm i t. p., nie podajc naleytej definicyi (z maymi wy-
jtkami) nazw samych, ani te nie mówic z wszelk dokadno-
ci naukow co waciwie przez niektóre z tych nazw rozu-
mie naley, wreszcie jaka rónica zachodzi midzy jednym a
drugim utworem skoro , a
osobnego potrzeba byo na to nazwi-
ska. e glina tworzy si nawet obecnie, kady atwo moe si
o tern przekona, wycieczkujc n. p. koo Lwowa, albo lepiej
jeszcze, przypatrzywszy si odsonitym i wietrzejcym iom i
upkom iowym w Karpatach.
Na wezwanie profesora wszechnicy p. Dra F. Kreutza,
który wskazówkami swemi, zawsze chtnie udzielanemi, bardzo
mi t prac uatwi, zajem si w cigu lata b. r. dokadniej-
szem badaniem utworu dyluwialnego w samem miecie Lwowie
i najbliszej jego okolicy, zestawiajc tego rezultaty w niniej-
szem sprawozdaniu. Nie przesdzam aby wyniki tych
wcale,
moich poszukiwa byy pod kadym wzgldem wyczerpujce,
przeciwnie jestem przekonany, e
daoby si tu jeszcze nie jedno
zrobi i nie jedno te musiaem pomin, nie majc ani potrze-
bnych do tego rodków, ani te tyle czasu, abym przedmiot ten
tak opracowa jak na to zasuguje. Jednak zdaje mi si, e
gdyby dalsze badania przynajmniej tyle z kadej okolicy mate-
ryau dostarczyy, to z czasem monaby doj do jakiego pe-
wniejszego rezultatu, a tern samem albo przyj choby tylko
w czci teory Richthofena, albo te wykaza, teorya ta nie e
da si u nas nigdzie zastosowa.
Poszukiwania swoje w glinie rozpoczem w samym Lwowie,
zwidziwszy po kilkakrotnie z prof. M. omnickim, który znowu
bada formacyj trzeciorzdow nastpujce miejscowoci "Wulk, :
Peczyska gór, Snopków, Zofiówk, elazn wod, Pohulank,
Pasieki, kamienioomy pod Krzywczycami, debry za piaskow
gór pod Zniesieniem i wzgórza za domem inwalidów, nareszcie
kilka okolic poza Lwowem, jak Czartowsk ska, Malechów r
Gródek i Szczerzec.
"Wulka. Na Wulce obserwowaem glin na kilku punktach.
Najciekawszym okazao si jej uoenie w omach gipsowych,
Strona 3
565
gdzie naprzemian z warstewkami piasku wystpuje. Pod 30 — 60
cm. warstw czarnoziemu ley 60 cm. warstwa gliny, pod ni
na 10 cm. gruba warstwa drobnego piasku biaego, nareszcie
znowu 15 cm. warstwa gliny, a pod ni okoo 20 cm. warstwa
piasku coraz bardziej zwajca si. Rónej gruboci warstewki
piasku i gliny powtarzaj si naprzemian do 6 m. w gb,
W niektórych warstewkach jest piasek gruboziarnisty. "Warstwy
gliny i piasku id juto poziomo, juto wyginaj si w krzywe,
czsto przerywane linie. Dyluwium przechodzi niej w iy trze-
ciorzdowe. Iy te jednak tak s pomieszane z glin, do-e
kadnie jednego utworu od drugiego oddzieli niepodobna. "W nie-
których miejscach ley glina jeszcze na kredzie, piaskowcach
trzecio rzdowych lub wapieniach litotamniowych. Skorupek mi-
czaków nie znalazem tu w glinie nigdzie, jedynie tylko resztki
rolin i z rzadka rozrzucone geody wapienne (Lósshindel).
Peczyska góra. Gór Peczyska okrywa wszdzie
glina dyluwialna i wystpuje jako wierzchnia warstwa niczem
nieosonita, albo tylko pod ma — 15 30 cm. pokryw czarno-
ziemu. Glina rozwina si tu potnie, warstwy dochodz ro-
zmaitej, czsto 10 metr. gruboci. Miejscami jest glina w swym
skadzie jednak, od góry a do warstw trzeciorzdnych, miej-
scami znowu uoya si warstwami. I tak w gbokim jarze
naprzeciw stawu s jedne warstwy mniej wicej do 20 cm. grube
bardziej iowate, nie rozsypuj si tak atwo, przeciwnie drugie,
naprzemian z tamtemi uoone s zaledwie do 3 cm. grube, syp-
kie, maj wicej domieszki drobnego ostrokrawdzistego piasku
i rozsypuj si za najlejszem dotkniciem. "W niektórych znowu
odsoniciaoh wida tylko bardzo nieznaczne uwarstwowanie, atoli
w takim nawet razie skad i stosunek materyau poszczególnych
warstewek jest zawsze nieco odmienny, chocia tylko bardzo
mao si rónicy. Zauwaaem to zreszt wszdzie, e
gdzie
tylko raz wicej drugi raz mniej domieszki piaskowatej do gliny
wchodzi, ukada si ona wtedy zawsze warstwami. Glina spo-
czywa w tej miejscowoci na piaskach mioceskich, na kredzie
i piaskowcach trzeciorzdowych.
Glina, jaka tu wystpuje, jest czsto zbita, upi si pionowo,
polana kwasem solnym burzy si, zawiera w sobie geody wa-
pienne rónych rozmiarów, najczciej okrgawe od wielkoci
grochu do orzecha woskiego, niekiedy wyduone, waeczkowate>
89
Strona 4
566
a wtedy zazwyczaj w jednym kocu grubsze. Glina w tych po-
kadach jest prawie zawsze dziurkowata, co pochodzi od zaumar-
ych korzeni i odyg. Mae kawaki rolin, powleczone wapnem,
napotyka si nierzadko w caych warstwach.
Skorupki miczaków s
tu w glinie na niektórych miejscach
pospolite i zawsze pojedynczo rozrzucone. Skorupki te przecho-
way si wszystkie w nieuszkodzonym stanie. Znalazem w tem
miejscu nastpujce gatunki:
Succinea oblonga, Draparnaud.
Pupa muscorum, L.
Helix tenuilabris, Braun.
Heliz hispida, L.
Helix hispida var. septcntrionalis, Cless.
Limnaea truncatula, Muli.
Pupa columella, Kreglinger.
Wymienione gatunki wystpuj w takim stosunku jak je
wanie podaj. Najpospolitszym wic jest gatunek Succinea
oblonga, najrzadszym za Pupa columella. Pupa columella znaj-
duje si tylko w
jednem, a Limnaea truncatula na dwu miejscach
i oba razem z wykazanymi gatunkami. Oprócz tych znalazem
tu jeszcze 2 skorupki nalece do Clausilia laminata, Montagu,
1 skór. Helix carpalica, Friv., 1 skór. Hyalina crystallina, Muli.,
i Hyalina glabra, Studer. Ostatnie 4 gatunki zebraem
1 skór.
wprawdzie z gliny razem z poprzednimi, jednak nie wyjwszy
ich z warstw w naturalnem pooeniu ustawionych, ale z sto-
czyska, sdz, e wszystkie dostay si do gliny przypadkowo,
chocia obecnie nie ma ich na Poczyskiej górze yjcych. Mi-
dzy skorupkami znalazem w tej miejscowoci jeszcze w glinie
koci, nalece do 3 gatunków gryzoniów, aby i ropuchy. Gdzie-
niegdzie pod glin ótaw uoya si glina siwawa i w tej
zwykle najwicej skorupek miczaków.
Snopków, elazna woda i Zofiówka. W wszystkich
tych trzech miejscowociach wystpuje glina na caym obszarze
w pokadach rónej od —3
wicej metrów gruboci na
'/i
i
piaskowcach, litotamniach iach, piaskach i kredzie. Nakry-
,
wajcy glin czarnoziem jest wszdzie bardzo nieznaczny (30 do
80 cm.). Spoczywajca w Snopkowie glina na kredzie miesza
si niej z szutrem kredowym pod którym dopiero czysta kreda
,
wystpuje. Z wejrzenia i zdaje si take skadu ma tamtejsza
Strona 5
567
glina wiele podobiestwa do kredy, jest nadzwyczaj miak, a
rozbita rozsypuje si wtedy w delikatny pyek.
, elaznej wo- W
dzie przechodzi znowu glina dyluwialna (Lóss) w glin iowat,
któr podobnie tylko do dyluwium zaliczy mona. zdjtym W
nad kamienioomem przekroju rozróni naley, idc od powierz-
chni czarnoziemu w gb, nastpujce uoenie gliny:
—**
Pod mniej wicej 60 cm. warstw czarnoziemu a ley do
2 m. gruba warstwa gliny miakiej (Lóss), w górnej czci wi-
cej, w dolnej mniej z piaskiem zmieszana b, pod ni mamy glin
szar, iowat (siwuch) na 1 m. c. z korzeniakami, przesikni-
tymi limonitem dalej d warstwa na 1 m. gliny ótawej równie
,
iowatej i obojtnej na kwas solny, nareszcie e cienka okoo 5
do 6 mm. warstewka limonitu. Limonit spoczywa na czai'nym
trzeciorzdowym piasku /'. W
warstwie c znajduje si mnóstwo
tych nasiknitych rud limonitow korzeni; niektóre dochodz
do 5 cm. w rednicy.
W innych miejscach tak na Snopkowie, jakote na Zofiówce
i w elaznej wodzie napotykaem czsto tylko glin miak
(Lóss) bezporednio na warstwach trzecio- albo drugorzdowych
lec.
Mae kanaliki i uamki rolinne obleczone wapnem widzia-
em tu zawsze w glinie miakiej , ale nierzadko take w iowatej.
Korzenie niektórych drzew, jak n. p. osiki sigaj nieraz do 4
m. w gb, dostaj si niekiedy a w iy trzeciorzdowe, a wtedy
Strona 6
568
wystpuj w nich take podobne kanaliki i dziureczki jak wsz-
dzie w glinie dyluwialnj.
Oprócz resztek rolinnych i zrzadka napotykanych geod wa-
piennych, nie znalazem na tym obszarze adnych skorupek mi-
czaków. Glina upi si tu take pionowo.
Pohulanka. W jarach koo lasu, do browaru przytyka-
jcego od strony miasta, pokrywa glina zbocza najczciej na
wschód zwrócone w —
8 m. grubych. Warstwy górne
warstwach 2
(2— 4 m.) s
zbite, budowy jednostajnej z geodami i zwapnia-
emi resztkami rolinnemi. Miejscami ley pod ni na 20 cm.
gruba warstwa ostrokrawdzistego szutru litotamniowego, pomie-
szanego z glin i stoczonego z przylegego od zachodu wzgórza^
miejscami znowu uoyy si pod zbit glin naprzemian z tak
—
sam glin mae (1 15 cm.) warstewki piasku, a w nich cienkie
warstewki rudy limonitowej. Niej pod tern wystpuje jeszcze
gdzieniegdzie glina siwawa z drobnym piaskiem a w niej zrzadka ,
skorupki do Succinea oblonga nalece. Warstewki piasku, na-
przemian z glin uoone, zawieraj juto ziarnka drobniutkie,
juto grubsze, czsto na 2 mm. dugie, do 1*5 mm. w rednicy,
rud limonitow zabarwione.
Niedaleko std koo cegielni widziaem na stoku niewiel-
kiego wzgórza glin pomieszan z skorupkami Helix candicans,
2i$. Atoli glina zsuna si tu z pierwotnego swego pooenia
na trzeciorzdowe biae piaski, zmieszawszy si przytem z tymi
skorupkami. Wymieniony limak yje jeszcze dotd na tern sa-
mem miejscu.
W skad gliny, tak w tej stronie miasta ,
jakote ju wyej
opisanych miejscowociach, wchodz
zawsze drobniutkie blaszki
yszczyku potasowego, jednak z tej strony Pohulanki na bada-
nem miejscu wida w glinie miki wicej jak gdziekolwiek in-
dziej. Poszczególne blaszki miki s
w glinie w najrozmaitszem
y ooeniu.
Pasieki.Glina tworzy tu take znaczne 6 7 m. grube —
warstwy. Wierzchnie 3 —
4 m. warstwy zbitej gliny nie maj
zwykle adnych skorupek, dopiero niej w glinie siwawej napo-
tykaem :
Succinea oblonga.
Pupa muscorum.
Helix hispida.
Strona 7
569
Dwa pierwsze gatunki s pospolite, ostatni za wystpuje
mniej licznie.
Wpoziomie, zaraz pod nieznaczn warstw czarnoziemu,
znalazem w glinie w kilku miejscach Cionella lubrica, Mdli. i to
najczciej z zachowanym jeszcze na skorupkach naskórkiem.
Przy kamienioomie, jednym z najwikszych w okolicy mia-
sta, wynosi warstwa gliny do 7 m. Z góry wida do 3 m.
grub warstw ótawej gliny miakiej, za pod ni do 4 m.
szar glin iowat, któr od czarnego trzeciorzdowego piasku
oddziela cienka warstewka rudy limonitowej. glinie szarejW
znalazem geody wapienne i takie same korzeniaki limonitem
przesiknite jak w wyej opisanym ju kamienioomie w elaznej
wodzie, nareszcie pod glin ótaw ostrokrawdzisty odamek
piaskowca kwarcytoweg o, z jednej strony cakiem oga-
dzonego. Odamek ten nie jest miejscowy, ani te nie pochodzi
z warstw trzeciorzdowych, koo Lwowa wystpujcych.
Czartowska skaa. Koo Czartowskiej skay okrywa
glina na 1 — 5 m. gruba wszdzie wzgórza i ich zbocza paszczo-
wato warstwy trzeciorzdowe. Drogi wiodce na Czartowska
ska wynaj si w glin, a po prostopadych jej ciankach
mogem dokadnie obserwowa jej budow ^i uoenie. W kilku
miejscach znalazem tu pod glin mae warstwewki gruboziar-
nistego piasku z krzemienistymi, od ziarn grochu do wielkoci
jaj gobich otoczakami. Otoczaki te pochodz, jak si o tern
na brzegu lasu przy drodze naprzeciw browaru Granda przeko-
konaem, z niej pod glin pooonych warstw litotamniowo-pia-
skowcowych, gdzie take pod glin i w glinie wystpuj. Oprócz
tych otoczaków napotykaem w tern samem miejscu w glinie
jeszcze odamki wapieni litotamniowych i kwarcytem przesi-
knite kawaki drzewa z warstw trzeciorzdowych pochodzce,
wreszcie znalazem drobne kosteczki, najprawdopodobniej do ja-
kiego gryzonia nalece.
Glina w tej okolicy odznacza si temi samemi charaktery-
zyzujcemi j
wasnociami co zreszt wszdzie i podobnie jak
gdzieindziej s
w niej rozrzucone pojedynczo chocia na niektó-
,
rych tylko punktach, takie same skorupki w nastpujcym co do
iloci stosunku:
Helix hispida,
Pupa muscorum,
Strona 8
: :
670
Succinea oblonga,
Helix tenuilabris.
Na kamienioomach przy samej Czartowskij skale ley 3
do 5 m. gliny zblitej na zielonawych piaskowcach. U dou jest
glina wyranie uwarstwowana i zawiera w sobie ostrokrawdzi-
sty szuter tego samego z góry zsunitego piaskowca. Tylko na
najwyszym punkcie, jednak nieznacznej przestrzeni, na skale od
strony pónocnej nie ma gliny wcale.
Midzy Zniesieniem i Krzywczycami. W rozmai-
tej gruboci warstwach (1 —
6 m.) ley glina bezporednio na
kredzie, albo na wapieniach litotamniowych, piaskach mioce-
skich i piaskowcach trzeciorzdowych. Miejscami na 5 m. gruba
jest caa w swym skadzie jednostajnego materyau, nie ma a-
dnego uwarstwowania i prócz zwapniaych korzonków i odyg
rolinnych, rzadko pojawiajcych si w niej geod wapiennych
w rozmaitem pooeniu i gdzieniegdzie Helix tenuilabris, nie za-
wiera innych resztek. Geody std pochodzce maj 2 10 cm. —
dugoci. "W niektórych znowu miejscach wydobywa si z pod
gliny ótawej glina szara, w której zebraem:
Succinea oblonga,
Pupa muscorum,
Helix tenuilabris i
Helix hispida var. septentrionalis.
Succinea oblonga jest tu najpospolitsz.
W jednym z kamienioomów znalazemz brzegu na gra-
nicy piasku warstw 3 — 30 cm. drobnego szu-
trzeciorzdowego
tru litotamniowego glin pomieszanego. Warstwa ta cignio
z
si do 8 m. w linii amanej zniajc lub podnoszc si w glinie.
W szutrze tym znalazem znaczn ilo skorupek
Pupa muscorum,
Helix hispida var. septentrionalis,
w pojedynczych okazach
Helix tenuilabris.
Wiele skorupek, a mianowicie P. muscorum widziaem tu
poamanych i pomieszanych razem z innemi, a wic nie tak jak
to zwykle w glinie dostrzegem, gdzie skorupki s
nieuszkodzone
i rozrzucone w niej pojedynczo. W
takiej iloci i w ten sposób
nagromadzi je tu moga jedynie tylko woda, czego dowodem
est nietylko drobny, otoczony wir litotamniowy, ale i odamki
Strona 9
:
571
ostryg z warstw trzeciorzdowych, jakie w tern miejscu take
dostrzegem. Do 30 cm. gruba glina ótawa, nad wirem uoona,
nie ma wcale skorupek.
Zniesienie. Na obszarze Zniesienia, od strony lasku
Kaiserwaldem zwanego, wystpuje glina mniej wicej tak samo
i z tym samym podkadem co koo Krzywczyc. lebach, naj- W
czciej po stokach ku wschodowi zwróconych, wznosz si pio-
nowe ciany gliny, upice si prostopadle. Uwarstwowania nie
wida tu albo wcale, albo tylko niewyrane jego lady. Gdzie-
niegdzie jest glina zbit i odrywa si od warstw swoich bryami
znacznej nawet wielkoci, lub te mniej zbita, jakby nasypana.
Skorupki
Pupa muscorum i
Helia ienuilabris,
s pojedynczo rozrzucone i pospolite, tu i owdzie napotyka si
take
Succmea oblongu.
Niekiedy zdarzaj si jeszcze mae uamki wapienia litota-
mniowego i grudki ótego trzeciorzdowego iu. Pod samem
Zniesieniem, w gbokim jarze znalazem pod 4 5 m. warstw —
—
ótawej gliny dyluwialnej 15 30 cm. warstw ostrokrawdzi-
stego szutru, którego poszczególne kawaki 20 40 cm. dugoci —
wynosz. Szuter ten pochodzi z miejscowych wapieni litotamnio-
wych i zlepieców trzeciorzdowych , zawierajcych w sobie na
stpujce skamieliny :
Emilia pusilla, Phil.
Cardium cf. obsoletum, Eich.
Isocardia eor, L. i
Thracia vmtricosu, Phil.
Mae chów. W tej okolicywystpuje glina dyluwialna
równie na caym obszarze, pokrywajc wszystkie prawie wzgó-
rza i ich zbocza. Przed wsi od drogi krajowej, na zachód od
porosej lasem góry Chowaniec cignie si gboki i dugi jar,
w którym wida wszdzie glin na 3 —
8 m. odsonit. Glina
spoczywa bezporednio na kredzie, jest w caym pokadzie je-
dnaka, czsto take zbita z pionowemi szczelinami i szparami.
Nigdzie koo Lwowa nie napotkaem tak piknie rozwinitych
pokadów gliny, jak tu w tej miejscowoci. ciany jej, pitrzc
si w rozmaitych zaomach i kierunkach, tworz jakby jaki labi-
Strona 10
572
rynt. W
caym obie tym albo nie ma glina wcale uwarstwo-
wania, albo wystpuj w niej warstwy niewyrane. jednem W
miejscu, po prawej stronie jaru, idc w gór, znalazem glin
najwidoczniej uwarstwowan naprzemian z piaskiem i drobnym
szutrem, nieco za niej pod temi warstwami wiksze odamki
ostrokrawdzistego szutru z trzeciorzdowych wapieni. Patrzc
na wyej pooone warstewki drobnego szutru z piaskiem zmie-
szanego, nie trudno domyle si, e
naniosa je woda i to naj-
prawdopodobniej ju w czasie okresu alluwialnego, co zreszt
take uszkodzone skorupki diluwialnych miczaków w wikszej
iloci na jednem miejscu nagromadzone i odmiennie uoona nad
niemi glina na ten sam domys naprowadzaj. "W warstwach tych
znalazem oprócz innych, niej wymienionych skorupek, jeszcze
dwie skorupki Limnaea truncatula.
Skorupek w glinie bardzo wiele, jakby je kto nasia. Wszyst-
kie skorupki s
cae, pomimo swej nader delikatnej budowy. S
to te same gatunki co zreszt wszdzie w glinie:
Succinea oblonga,
Ileliz hispida,
II. hispida var. seplenirionais,
Pupa tnuscorum i
Helix tenuildbris.
W górze przy kocu jaru skorupki te znikaj z gliny zu-
penie. Geody wapienne izwapniao resztki rolinne zawiera
glina wszdzie. Mae blaszki yszczyku potasowego rozsiane s
w podobnie w caej warstwie.
niej
Na wierzchoku tego wzniesienia równie przy kocu jaru
,
tego napotkaem jeszcze na tak zwane studnie glinowe, o któ-
rych Eickthofen w pracy swej o glinie w Chinach wspomina.
Od strony pónocnej tego samego lasu mamy take jar g-
boki, w
którym glina ley na tym samym podkadzie. jednem, W
w jar wysunitem* miejscu, nie dostrzegem adnej poredniej
warstwy midzy glin i kred. Glina jest jakby odcita od opoki
Pod glin znalazem tu dosy duy, okoo 1 klgr. wacy, ksztatu
jajowatego otoczak piaskowca kwarcytowego, podobny do
odamka kwarcytowego z Pasiek.
Gródek. Koo Gródka, mianowicie obok dworca kolejo-
wego w Drozdowicach, wystpuje najczciej glina pod 30 60 —
cm. warstw czarnoziemu. Glina ta nie jest miaka, odsonita
Strona 11
573
bardziej twarda i zbita, zawiera w sobie bardzo nieznaczn ilo
wapna nie ma wcale skorupek miczaków dyluwialnych i
, nie
widziaem w niej take geod wapiennych. Ma ona wszelkie ce-
chy gliny, zwanej w geologii Berglehm.
Nad samym stawem koto lasusosnowego tworz zamiast
gliny lotne piaski wierzchni warstw. Piaski te, najczciej po-
mieszane nieco z glin, s bdto nieuwarstwowane bdzto uka-
daj si warstewkami do 4 cm. gruboci. Zauwaaem, e wsz-
dzie, gdzie tylko lotne piaski uoyy si warstewkami, materya
warstw poszczególnych jest zawsze róny, a mianowicie w jednych
jest piasek drobno- w drugich za gruboziarnisty. Piaski na-
krywaj niekiedy czarnoziem (na 30 — 60 cm.), albo te gniazdami
wystpujce mae warstewki wgla drzewnego.
Szczerze c. Ca
prawie gór szczerzeck i przeciwlege
od poudniowo-zachodniej std strony wzgórze na Zbudowie na-
krywa glina. Najwicej gliny uoyo si na stokach szczerzeckiej
góry, zwróconych ku wschodowi. Stoki zachodnie i zachodnio-
poudniowe nie maj prawie wcale gliny, a miejsce niej rozwi-
ny si lotne trzeciorzdowe piaski. Glina ley jak koo Lwowa
na piaskach mioceskich, wapieniach litotamniowych i trzecio-
rzdowych piaskowcach, a prócz tego jeszcze bezporednio na
gipsach.
Skorupki, jakie tu take zebraem, nale do:
Helix tenuilabris,
II. hispida var. septentrionalis i
Pupa muscorum.
Wyniki z dokonanyoh bada.
Glina dyluwialna (Lóss) wystpuje wszdzie tak w pobliu
samego Lwowa jak i w dalszej jego okolicy jako wierzchnia war-
stwa rozmaitej, czsto 10 m. gruboci, pokrywajc z maymi wy-
jtkami wszystkie wzgórza i take doliny.
ich zbocza, nierzadko
Na najwyszym punkcie we Lwowie, t. j. na "Wysokim zamku i
przylegej górze piaskowej gliny wcale nie ma, natomiast na
Czartowskiej skale, o 20 m. wyej od "Wysokiego zamku wznie-
sionej, idzie glina dyluwialna, a po sam szczyt góry. ("Woln
od gliny jest w tern miejscu tylko sama skaa od strony póno-
cnej). Taka sama glina rozprzestrzenia si od Lwowa a po za-
Strona 12
574
chodnie krace wyyny podolskiej (Szczerzec), i na jej dalszych
ku pónocy wysunitych wzgórzach, koo Hooska i Malechowa.
Od strony wschodniej okrywa glina pónocne krace pasko-
wzgóra, od poudniowej za strony Lwowa rozwija si dalej, o
ile z dawniejszych wycieczek pamitam, ku Toszczowowi, Sta-
remu siou i Bóbrce W
jarach albo na pochyociach
niektórych wzniesie ley zazwyczaj wicej gliny
na stokach ku wschodowi zwróconych, anieli na
innych. Na pochyociach ku zachodowi zwróco-
nych brak gliny niekiedy zupenie. Czasem zamiast
gliny miakiejpokrywa trzeciorzdowe warstwy glina bardziej
plastyczna (Berglehm), rónica si od poprzedniej mniejsz za-
wartoci piasku, skadem chemicznym, jakotó brakiem resztek
zwierzcych, a czsto nawet geod wapiennych. Glina dyluwialna
spoczywa albo na pokadach drugorzdnych (kredzie), albo te
trzeciorzdowych, a to na wapieniach litotamniowych, piaskach,
piaskowcach, zlepiecach i iach trzeciorzdowych, w Szczercu
take na gipsach. W niektórych miejscach ley glina dyluwialna
miaka (Lfiss) na glinie szarej iowatej, zawierajcej korzeniaki
limontem przesiknite. Midzy glin dyluwialna a jej podka-
dem s czsto warstwy przechodowe (szuter z glin), rzadziej
nie ma wcale adnych warstw porednich.
Glina dyluwialna (Loss) wystpuje na zwiedzonym obszarze
albo nieuwarstwowana, albo te w maych, niezbyt
wyranych warstwach. Poszczególne warstwy oddziela pra-
wie zawsze jedne od drugich piasek, niekiedy sama glina z wi-
ksz domieszk piasku. Glina zarysowuje i upi si wszdzie
szczelinami pionowemi, a kwasem solnym polana, burzy si. Pia-
sek w glinie zawarty jest nader drobny, zwykle z ostremi kra-
wdziami, zabarwiony na óto elazem, albo te biay, do bia-
ych tutejszych piasków mioceskich podobny. Jeeli w glinie
uoyy si warstewki piasku, to piasek ten jest zazwyczaj take
drobny i ostrokrawdzisty, miejscami tylko gruboziarnisty i nie-
kiedy na powierzchni ogadzony, jakby w wodzie otoczony. Glina
jest zawsze dziurkowat i ma w sobie wszdzie mniej lub wicej
yszczyku potasowego.
Na caym badanym obszarze znachodz si w glinie dylu-
wialnej (Lóss) skorupki nastpujcych miczaków:
Pupa muscorum, L.
Strona 13
:
575
Helix hispida, L.
H. tenuilabris, Braun
i z maymi wyjtkami
Succinea oblonga, Dr.
W dwu miejscach znalazem
Limnaea truncatida, Muli.,
za w jednem tylko
Pupa columellu, Kr.
Innych skorupek, o których wyej z dwu miejscowoci wspo-
minam nie zaliczam do miczaków glinowych w okolicy Lwowa.
,
Prócz tych resztek zwierzcych znalazem jeszcze w glinie na
Poczyskiej górze koci zwierzt sscych i pazów i koci jakie-
go gryzonia w lesie koo Czartowskiej skay. celu bliszego W
ich rozpoznania, udaem si do Dra "Woldfich'a, profesora przy
akademickiem gimnazyum w "Wiedniu. Podug jego wic ozna-
czenia, koci, wydobyte z gliny na górze Poczyskiej, nale do
nastpujcych zwierzt
1. Myoxus glis, Basius. Tego gatunku gryzonia zebraem
trzy dolne szczki, jedna bez adnego zba trzonowego, druga o
jednym, za trzecia o dwu zbach trzonowych. Szczki te s
zupenie identyczne z takiemi samemi szczkami, znalezionemi
w glinie dyluwialnj koo Sudslavic i opisanemi przez prof. Wol-
dfich a. (Diluwiale Fauna von Sudslavic 84. B. d. Sitzb. der Kais.
Acad. d. Wiss. — Wien 1881).
2. Arvicola agrestis, Blusius (?), kawaek lewej szczki z dwo-
ma zbami trzonowymi. Gatunek ten moe naley do fauny
lenej, albo te do fauny stepowej, jak si o tern wyraa w licie
prof. Woldfich.
3. Arvicóla sp? 2 koci odnó.
4. maego jakiego gatunku odnóa i koci szczkowe.
Rana,
5. Bufo? kilka odamków odnó.
Koci z gliny z pod Czartowskiej skay nie dadz si
z wszelk dokadnoci oznaczy i o ile z kilku uamków czaszki
i eber sdzi mona naley mog do gryzonia redniej wiel-
,
koci. Prof. "Woldrich zatrzyma wszystkie te koci u siebie,
chcc je oznaczy.
jeszcze bliejwic moe, By e póniej
bdzie mona o tem co wicej powiedzie.
Z rolin zawiera glina wszdzie i zawsze korzenie i drobne
Strona 14
576
odygi, prawdopodobnie traw, wapnem przesiknite i powle-
czone.
Na niektórych miejscach wystpuje w glinie ostrokrawdzi-
sty szuter, pochodzcy z odamków pokadów trzeciorzdowych
z najbliszego jej otoczenia; nader rzadko (w lesie pod Czarto-
wsk ska) zdarzaj si krzemieniste otoczaki z warstw litota-
mniowych i kawaki drzewa kwarcem przesiknite (drzewo ska-
mieniae), równie jak krzemieniste otoczaki z warstw trzecio-
rzdowych. Geod wapiennych (Lósskindel) okrgawych lub wy-
duonych i zaokrglonych rónej wielkoci, niekiedy do 10 cm. dl.
nie brak nigdzie w glinie dyluwialnej. Kwarcytowy odamek
piaskowca z Pasiek i otoczak z Malechowa nale prawdopodo-
bnie do kamieni eratycznych, u nas jeszcze czsto na niu pó-
nocnym pod glin napotykanych. Prócz tego znachodz si jesz-
—
cze w glinie miejscami cienkie 3 6 mm. grube warstewki rudy
limonitowej, podobnie jak geody wapienne miejscowego utworu.
Sdz, e
nie bdzie od rzeczy, jeeli tu na tern miejscu
zestawi geograficzne w kraju naszem rozmieszczenie czterych
(H. hispida, Pupa muscorum. Succinea oblonga i Limnaa trunca-
ula) yjcych u nas gatunków miczaków*).
wystpuje u nas miejscami na wyynie po-
IIelix hispida
dolskiej, raz liczniej, drugi razznowu bardzo nawet rzadko. Na
niu pónocnym w okolicach nadbuaskich naley do pospoli-
tych miczaków. Zbieraem go take gdzieniegdzie na podgórzu
karpackiem. Skorupki, w glinie napotykane, s juto zupenie
identyczne z naszemi formami typowemi, albo te zbliaj si do
formy var. septcntrionalis, Cless., podanej dotd z pónocnych
Niemiec.
Pupa muscorum yje u nas wszdzie na podgórzu cam
karpackiem na wyynie podolskiej. Koo Lwowa jest pospolit
i
na pochyociach prawie wszystkich wzgórz pod kamieniami i
gnijcymi kawakami drzewa, w ogóle na tern samem wszdzie
miejscu, gdzie obecnie jej skorupki take w glinie si znajduj.
Niektóre okazy z gliny wydobyte nie róni si niczem od y-
*) Blisze szczegóy poziomego i pionowego ich rozsiedlenia w Galicji po-
daem w Xn, XIII, XIV i XV Tom. Spraw. Kom. fie.
Strona 15
577
jcych, inne znowu s wiksze i podobne do odmiany rlongata
Cless., u nas równie nierzadko napotykanej.
Succinea óblonga yje u nas w caym kraju, ale nielicznie,
w nizinach i górach. Koo Lwowa po stokach wzgórz nierzadka,
nigdy jednak nie wystpuje w takiej iloci jak w glinie. Form
typow i odmian humilis, Drouet zbieraem w okolicy Lwowa
na powierzchni ywe, za puste skorupki w glinie.
Limnaea truncatula yje obecnie u nas w caej Galicyi,
czciej w pyncych anieli stojcych wodach. *W górach posuwa
si potokami a
do górnej granicy kosodrzewu.
H- enuilabris i P. coumella yj
teraz tylko w pónocnej
Rosyi. Pierwszy gatunek znaleziono jeszcze w jednej górskiej
miejscowoci w Niemczech. Oba atoli gatunki wystpuj u nas
i w rodkowej Europie, H. tenuilabris prawie zawsze i wszdzie
licznie, za P. coumella zrzadka i miejscami tylko w glinie
dyluwialnj.
Kilka uwag nad Dra Olszewskiego teoryj pochodzenia nafty w Galicji
*)
przez
Rudolfa Zubera.
Ozrozumiaem pogld Dra Olszewskiego, wznowi on
ile
teoryj Hochstetter'a z t zmian, e
ródo nafty galicyjskiej
umieszcza w pokadach sylurskich majcych si znajdowa pod
utworami karpackimi, podczas gdy ów przyjmowa w ich miejsce
pokady wgla kamiennego. Zgadza on si na to, nafta jest e
pochodzenia organicznego, aby nagro-
nie dowierzajc jednak,
madzone w utworach karpackich szcztki organiczne mogy
wystarczy do wytworzenia znaczniejszej iloci nafty, szuka
wikszej masy organizmów w formacyjach starszych, ni
karpackie i —
z zestawienia stosunków geologicznych okolic
ssiednich dochodzi do wniosku, e
najprawdopodobniej bd
pod Karpatami bogate w organizmy pokady sylurskie, które
wytworzyy przez „such destylacyj" ca
ilo znajdowanej dzi
w modszych warstwach nafty.
Przedewszystkiem musz tu wystpi przeciw uywaniu
w tern miejscu pojcia „suchej destylacyi" cia organicznych.