Strona 1 Notatka Polacy po utracie niepodległości W wyniku trzech rozbiorów państwo polskie przestało istnieć. Polacy żyli pod rządami zaborców, którzy oczekiwali od polskiej ludności postępowania zgodnego z ich nakazami. Nasi rodacy jako poddani płacili im podatki i całkowicie podlegali ich prawom. Polacy byli także wcielani do armii austriackiej, pruskiej i rosyjskiej. Ci, którzy nie pogodzili się ze stratą ojczyzny, byli prześladowani przez obce władze. Wielu z nich opuściło kraj i udało się na emigrację*, aby za granicą kontynuować walkę o niepodległość. Swoje nadzieje wiązali z Francją, która na terytorium Włoch toczyła wojnę z jednym z państw zaborczych - Austrią. *emigracja Powstanie Legionów Polskich we Włoszech W 1795 roku, po III rozbiorze, Rzeczpospolita przestała istnieć. Wielu oficerów i żołnierzy opuściło wówczas ojczyznę i udało się na emigrację, między innymi do Francji. Wśród emigrantów był generał Jan Henryk Dąbrowski. Zaproponował on rządowi francuskiemu powołanie polskich oddziałów walczących po stronie Francji. Uzyskał w tym celu poparcie dowódcy armii francuskiej we Włoszech, generała Bonapartego, późniejszego cesarza Francuzów. W 1797 roku we Włoszech powstały Legiony Polskie, które miały u boku Francji walczyć z zaborcami. Strona 2 Do Legionów wstępowali przede wszystkim Polacy, którzy uciekli z armii austriackiej, oraz polscy jeńcy wzięci do niewoli przez Francuzów. Ich szeregi zasilili też emigranci i ochotnicy, którzy przedostawali się przez granice zaborów i docierali do Włoch. W ciągu pięciu miesięcy Dąbrowskiemu udało się stworzyć wojsko, które liczyło siedem tysięcy żołnierzy.