Roland Topor DOBRY UCZYNEK Stary pan Scrouge nie m�g� zasn��. M�czy�y go najr�niejsze dziwne my�li, do kt�rych nie by� przyzwyczajony. Zupe�nie jakby worek z my�lami, nie tkni�ty przez siedemdziesi�t sze�� lat, nagle p�k�. Stary pan Scrouge przewraca� si� w ��ku z boku na bok. Wraz z tymi poruszeniami przed otwartymi oczyma zmienia�y si� obrazy. Jedna po drugiej defilowa�y postaci, kt�re w �yciu spotka�, a z kt�rymi nie uda�o mu si� zaprzyja�ni�. Zn�w ogl�da� twarze kobiet, kt�re pozosta�y obce, bo ba� si� zak��ci� sw�j wygodnicki tryb �ycia. Przypomnia� sobie �ebraka, kt�remu odm�wi� kawa�ka chleba, i zagubionego na �rodku ulicy �lepca; uda� wtedy, �e go nie widzi. St�umi� �kanie. Nagle poczu� straszliwy ch��d. Zadr�a�. Owin�� si� kocami ca�y, ��cznie z g�ow�, �eby si� ogrza� w�asnym ciep�em. O p�nocy dobieg�o go dwana�cie uderze� zegara, przyt�umionych grub� warstw� we�ny. Potem zdawa�o mu si�, �e s�yszy jakie� krzyki. Jednym ruchem z ca�ej si�y odrzuci� koce. S�ucha�. Nie myli� si�. S�abn�cy g�os krzykn�� jeszcze kilka razy: - Ratunku! Pan Scrouge mieszka� przy Nabrze�u Grands-Augustins. G�os nale�a� zapewne do jakiego� nieszcz�liwca, kt�ry wpad� do Sekwany. Nie bacz�c na ch��d, wstrz�saj�cy zasuszonym cia�em, szybko narzuci� szlafrok, wsun�� kapcie i wybieg� na dw�r. Przeszed� ulic�, wychyli� si� przez balustrad� i wpatrzy� w czarn� to�. Jaki� cz�owiek porusza� si� niezdarnie, jakby uwi�ziony w kleistej mazi. - Jestem stary - pomy�la� pan Scrouge - c� mi jeszcze w �yciu pozosta�o? Je�eli teraz uratuj� ton�cego cz�owieka, osi�gn� wi�cej satysfakcji ni� przez ca�e lata n�dznej egzystencji. Odwa�nie przekroczy� balustrad� i da� nurka. Od razu poszed� na dno, bo mia� serce z kamienia. przek�ad: Tomasz Matkowski INDEXSPIS GIERWSZYSTKIE LINKI