Średnia Ocena:
Zawsze nie ma nigdy
Pierwszy wywiad rzeka z Jerzym Pilchem.W książce pdf Zawsze nie ma nigdy Jerzy Pilch, mistrz opowiadania, którego styl i poczucie humoru czytelnicy rozpoznają bez pudła, wraca do wiślańskich i krakowskich czasów, do studiów, pracy w „Tygodniku Powszechnym”, przeprowadzki do Warszawy. Za bohatera opowieści nierzadko wybiera szczegół, biurko, pudełka czy ołówki, niemo przypatrujące się burzliwym kolejom Pilchowego żywota.To przejmujące sprawozdanie z życia, jak na Pilcha przystało, przesiąknięte jest miłością do literatury, pisania, czytania, do pisarzy i pisarek wreszcie.Wywiad ten pozwala również się przekonać, jak prawdziwe jest obiegowe powiedzenie – tyle że w odwróconej odsłony – że na inteligentne zapytanie padnie inteligentna odpowiedź. Ewelina Pietrowiak – reżyserka teatralna i operowa, scenografka – okazuje się wytrawnym rozmówcą. Pyta o rzeczy ważkie i banalne, podnosi kwestie filozoficzne i podpytuje o bieżące wydarzenia. Wydobywa z Pilcha tę gorzką intymność, która zachwyca i przejmuje każdego, kto miał okazję się z nim zetknąć."Zawsze nie ma nigdy" to nie tylko idealna lektura, obowiązkowa dla wielbicieli Pilchowej frazy, lecz również prawdziwy album. Książka ebook zawiera kilkadziesiąt nigdy wcześniej niepublikowanych fotografii – z czasów studenckich, okresu krakowskiego, warszawskiego i oczywiście z dzieciństwa. Na okładce pierwsza z nich – mały Jurek jest pochłonięty dziełem wstrząsającym i ostatecznym, czyli numerem „Przeglądu Sportowego”.
| Szczegóły | |
|---|---|
| Tytuł | Zawsze nie ma nigdy |
| Autor: | Pilch Jerzy |
| Rozszerzenie: | brak |
| Język wydania: | polski |
| Ilość stron: | |
| Wydawnictwo: | Wydawnictwo Literackie |
| Rok wydania: | |
| Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
|---|
Zawsze nie ma nigdy PDF - podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
To twoja książka?
Wgraj kilka pierwszych stron swojego dzieła!Zachęcisz w ten sposób czytelników do zakupu.
WGRAJ PDF
Ostatnio dodane
Losowy ebook
Dzień zagłady
Mikołajek. Kolorowanka
Korona i miecz
Twoje najpiękniejsze zdjęcia
Karty obrazkowe. Warzywa
Polónia
Lemoniadowe oczyszczanie
Sztylet
Strażniczka mieczy. Tom 1. Krzysia i tajemnica mieczy
Mało
Recenzje
Najlepszy wywiad jaki kiedykolwiek czytałam, a troszkę tego było. Jak zwykle wysokogatunkowy mistrz słowa nie zawiódł własnych wielbicieli. Zalecam
Jerzy Pilch cudownie pisze i cudownie opowiada, ma do tego niebywały talent. Czytać czy słuchać Pilcha to prawdziwa przyjemność i tak samo przyjemnie wspominam lekturę tego wywiadu. Jerzy Pilch jest bardzo wdzięcznym rozmówcą, poza tym chce się podziwiać jego zmysł obserwacji, trafność spostrzeżeń, błyskotliwość i rodzaj szczególnego dowcipu. Razem złożyło się to na wywiad - rzekę, który wiele mówi o jego twórczości, lecz również o nim jako człowieku. Jedna z moich kolegów ceni Pilcha, jest fanką jego twórczości, dzięki niej postanowiłam poczytać coś na temat tego pisarza - w tym wypadku było warto.
„Zawsze nie ma nigdy” to wywiad rzeka Eweliny Pietrowiak z Jerzym Pilchem.Przed laty miałam przyjemność uczestniczyć w jego spotkaniu autorskim, które odbyło się w ramach Radomskiej Wiosny Literackiej. Pamiętam je dokładnie. Jerzy Pilch, laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień to pisarz bardzo bezpośredni w kontaktach z czytelnikiem.Gawędziarz z olbrzymim poczuciem humoru. Opowiadając o sobie nie pomija otaczającej go rzeczywistości.W wywiadzie ”Zawsze nie ma nigdy” mówi szczerze o własnych korzeniach, rodzinie, relacjach z ojcem. Także o kobietach, o śmierci i o Bogu. Z pasją opowiada o własnej ogromnej miłości do piłki nożnej i kibicowaniu Cracovii. Pisarz uznany, doceniony i stale ceniony prezentuje się w tej rozmowie jako normalny człowiek, który ogląda czasami, ostatnio nawet częściej niezbyt ambitne programy telewizyjne. Czyta bardzo dokładnie bulwarową prasę . Pedant z patologiczną skłonnością do porządku, do przesady dbający o własną garderobę.Niezwykle ciekawie mówi o środowisku literackim. Przytacza anegdoty z udziałem słynnych nazwisk. Ten sam Jerzy Pilch co przed laty, chociaż teraz zmagający się z Parkinsonem. Świadomy własnych ograniczeń z którymi nie prosto się pogodzić. Nie użala się ponad sobą.Odzyskał głos w Niedzielę Wielkanocną. Uważa, że gdyby nie choroba to z pewnością stale by się zanurzał w szponach nałogu i to z coraz gorszym skutkiem. Na Parkinsona będzie chorował dłużej.Oto Jerzy Pilch szczery, poważny i ironiczny w rozmowach z Eweliną Pietrowiak „Zawsze nie ma nigdy”. Przeczytałam mając wrażenie uczestnictwa w spotkaniu i tejże rozmowie. Chętnie bym powtórzyła. GORĄCO POLECAM!
"Zawsze nie ma nigdy" to najwieższa oferta czytelnicza, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Literackiego. Jest to zapis rozmów, jakie na przełomie paru miesięcy, odbyli ze sobą reżyser teatralna Ewelina Pietrowiak i pisarz Jerzy Pilch.JAK RÓWNY Z RÓWNYMEwelina Pietrowiak bardzo zręcznie kierowała rozmową. Dzięki jej staraniom i umiejętności zadawania wartościowych pytań, powstała wielowątkowa, barwna, czasem gorzka, częściej wesoła, rozmowa dwójki interesujących, i co ważne, szanujących się ludzi. Udało jej się, nie tylko dowiedzieć czegoś więcej o dzieciństwie i krewnych Jerzego Pilcha, lecz i zapytać o studia, przyjaźnie, przeszłość a także sukcesy i porażki w sferze zawodowej. Całość pełna jest dygresji, wspomnień, pewnego rodzaju zadumy ponad ludzkim życiem. Dużo w niej autoironii, dystansu do siebie i innych.PISARZ – JERZY PILCHProzaik bez cienia fałszywej skromności opowiada o własnych fascynacjach literackich, o drodze do sukcesu, czy pracy ponad swóim warsztatem. Dzieli się przemyśleniami o tym, co trzeba w sobie mieć, by odnieść sukces w świecie literatury. Opowiada o etapach tworzenia przez siebie utworu, o tym, gdzie szuka inspiracji, co napędza go do pisania. Przy tym ujawnia się olbrzymi dystans Jerzego Pilcha do swojej twórczości a także świadomość swojego talentu. I tego, co sam może z tym talentem uczynić, bądź nie.ŁUT SZCZĘŚCIABez wątpienia ważnym etapem, w zawodowym życiu, Jerzego Pilcha była praca felietonisty w „Tygodniku Powszechnym”. Kiedy pisarz rozpoczynał tam pracę, w redakcji stale królował Jerzy Turowicz, a jego współpracownikami były najznamienitsze nazwiska związane z kulturą i literaturą, pod Wawelem. Anegdoty z życia redakcji bawią do łez. Pozwalają spojrzeć na minione czasy z nutą nostalgii, lecz również z pewną zazdrością, że Jerzy Pilch mógł w tym wszystkim uczestniczyć. Po „Tygodniku Powszechnym” przyszedł czas na duże zmiany, a mianowicie na przeprowadzkę do stolicy i współpracę z redakcją „Polityki”. A to już zupełnie inna historia.KRAKOWSKIE „SMACZKI”Wspomnienia Jerzego Pilcha, i w ogóle lata, które pisarz spędził w Grodzie Kraka to najbardziej barwna, pełna żarcików i smaczków element tej rozmowy. Opowieści o tym, kto, u kogo bywał, kto kogo znał, i przede wszystkim, o czym, i w jaki sposób toczono rozmowy, daje czytelnikowi obraz barwnego zbiorowiska ludzi inteligentnych, niebywale oczytanych i rozdyskutowanych, a to w połączeniu z cechami osobowymi, jedyny w swoim rodzaju portret inteligenckiego Krakowa ostatnich piętnastu lat komunizmu a także lat dziewięćdziesiątych.PORTRET CZŁOWIEKA DOJRZAŁEGOZ rozmów wyłania się człowiek, który w życiu doświadczył właściwie wszystkiego. Osobnik inteligentny, odrobinę zadumany. Mimo własnych przeżyć niezgorzkniały. Człowiek pełen dystansu do świata i samego siebie. Pewny tego, co jeszcze chce, bądź nie, otrzymać od życia. Jerzy Pilch jest sobą, nie kreuje własnego wizerunku. Nie koloryzuje, nie chce być celebrytą w żadnym wymiarze. Jedyne, co go interesuje to pisanie, interesująca rozmowa. Lecz na jego warunkach.