To twoja książka?

Recenzje

• Agnieszka Kaniuk

  2018-03-23

  Moi drodzy dzisiaj nadszedł czas,aby podzielić się z Wami wrażeniami po lekturze książki Cathy Glass "Zapomniane dziecko". Przeczytałam już niemal wszystkie książki autorki i choć z racji tego,że Cathy stanowi rodzinę zastępczą dla wielu mocno i boleśnie doświadczonych przez życie dzieci, historie,których omawia w własnych ebookach wiem czego mniej więcej mogę się po nich spodziewać to za każdym razem równie silnie mną wstrząsają.Tym razem w swoim najwieższym utworze Pani Glas zaznajamia czytelników z szokującymi i traumatycznymi kolejami życia własnej małej podopiecznej ośmioletniej Aimee. Każde dzidziuś powinno wychowywać się w spokojnej,kochającej się rodzinie,otoczone miłością i troską rodziców gdzie będzie mogło się poprawnie rozwijać i cieszyć dzieciństwem.Niestety świat nie jest tak idealny,a ofiarami największych okrucieństw coraz częściej są dzieci.Jednym z nich jest właśnie podopieczna Cathy. Dziewczynka pochodzi z patologicznej rodziny. Ojciec dzidziusia odbywa karę więzienia, natomiast matka pogrążona w uzależnieniu narkotykowym nie potrafi poprawnie zajmować się córką.W momencie kiedy mała trafia pod opiekę rodzica zastępczego wykazuje rażące zaniedbania w edukacji i podstawowych umiejętnościach życia codziennego. Raport opieki społecznej jawi dziewczynkę jako nader agresywną i niemalże sadystyczną osobę.Czas spędzony pod troskliwą opieką zastępczej mamy w ciepłej, kochającej się rodzinie pozwala poczuć się Amiee bezpiecznie i zaufać własnej opiekunce na tyle,by podzielić się z nią głęboko skrywanymi, mrocznymi tajemnicami własnego dzieciństwa. Na światło dzienne wychodzą coraz bardziej wstrząsające fakty.A wszystkie osoby zaangażowane w historię dzidziusia starają się dociec jak to się stało,że mała Amiee została zapomniana przez system opieki społecznej mimo,że już od chwili narodzin widniała w rejestrze jako dzidziuś zagrożone przemocą.Jak wszystkich ebooków z serii "Pisane przez życie', tej też nie ośmielę się ocenić. Książka ebook na zawsze pozostanie w mojej pamięci.Długo po odłożeniu jej na półkę w mojej biblioteczce nie mogłam dojść do siebie. Jak można tak krzywdzić dziecko!Pozdrawiam,Agnieszka Kaniuk

• oboruta

  2018-03-23

  Książka ebook na upominek . Odbarowany zachwycony . Zalecam .

• Bujaczek

  2018-03-23

  Nieprawdopodobnie ciężko jest mi napisać cokolwiek na temat tego tytułu, ponieważ czuję teraz kompletną pustkę. I nie dla tego, że mnie on nie zainteresował, lecz dlatego iż nie jestem w stanie pojąć czemu z winy dorosłych muszą cierpieć dzieci. Jak własnemu potomstwu można zgotować taki los, jak można nie zareagować na tak widoczne zaniedbanie, zwłaszcza gdy wielokrotnie było zgłaszane? Książkę czyta się szybko, lecz bywają momenty, kiedy trzeba ją odłożyć, by uspokoić wulkan emocji albo otrzeć łzy. Poruszająca do głębi, szokująca i uświadamiająca. Realna i zapadająca w pamięć.

• BozAnne

  2018-03-23

  Czytając "Zapomniane dziecko" miałam przed oczami różnorakie sytuacje dot. zaniedbań w stosunku do dzieci z naszego rodzimego podwórka. Cathy Glass stworzyła bardzo wstrząsający obraz dzidziusia z rodziny patologicznej, które przez urzędowe nieprawidłowości długo czekało na prawdziwy dom. Opowieść świetna, daje wiele emocji, uświadamia i wywołuje olbrzymią dozę empatii i refleksji. Warto przeczytać. Naprawdę!

• paulina3

  2018-03-23

  Obok żadnej książki Cathy Glass nie przejdę obojętnie, szczególnie obok tych, które na okładkach mają twarze cierpiących dzieci. Dzieci nie powinny cierpieć... "Zapomniane dziecko" to następna opowieść, która tak dogłębnie mnie wstrząsnęła, że miałam ochotę rzucić książką o ścianę. Następna książka ebook o matce-potworze, lecz i o iskierce nadziei na uśmiech tego maleństwa.

• MarverKiera

  2018-03-23

  bardzo trudno czytało mi się tę książkę. Przede wszystkim, jak każdy zwyczajny człowiek nie umiem spoglądać (czytać) o cierpieniu dzidziusia i nie być tym poruszona. Niesamowita książka, która prezentuje jak prosto popełnić błąd i jak jedno zaniedbanie (kilku urzędników) znieczulica i lekceważenie prowadzą do prawdziwej tragedii. Straszna i przykra historia.