Recenzje

• obcynthi

  2018-03-23

  Polubiłam tę bohaterkę z książki Mazarine Pingeot. Josephine nie omijają kłopoty natury osobistej i zawodowej, i w tym momencie można się z nią utożsamiać, ponieważ kto nie ma problemów? Josephine jest dość wyraziście wykreowaną postacią, na pewno nie można być względem niej obojętnym. Całkiem interesująca historia o zmaganiach z życiem.

• sashlana

  2018-03-23

  Z Josephine mogłoby się utożsamiać większość kobiet, jej postać a także życie jest wyjątkowo realistycznie przedstawione, gdzie pojawi się Josephine, tam zaraz są kłopoty. Historia autorstwa Mazarine Pingeot jest barwna i wdzięczna, ma lekki i zabawny charakter. Coś doskonałego na miłe chwile z książką.

• barwinka

  2018-03-23

  Josephine przedstawiona jest jako francuska odsłona angielskiej Bridgit Jones, lub polskiej Judyty, i rzeczywiście podobieństwa można znaleźć. Dziewczyna sprawiająca wrażenie opuszczonej, na zakręcie, nie potrafiąca poradzić sobie z życiem. Na bohaterkę spadają liczne problemy, w czym irytujący były mąż jest na szczycie listy, jednak jej charakter potęguje niektóre kwestie i sprawia, że Josephine nie potrafi sobie z nimi poradzić. Stwarza to dużo śmiesznych, absurdalnych i niewiarygodnych sytuacji, przy których czytelnik spędzi niejedną miłą chwilę. Bohaterka przy całym bagażu doświadczeń życiowych wielokrotnie sprawia wrażenie nastolatki, a czasem nawet dziewczynki, która sama napędza niektóre sytuacje. Historia przedstawiona przez autorkę jest ciekawym ukazaniem życie francuskiej współczesnej kobiety, z wieloma kłopotami i nietypowymi metodami na ich rozwiązywanie. W swoim otoczeniu ma dużo osób, które wpływają na jej życie, a relacje z nimi nie należą do najłatwiejszych. Josephine można momentami postrzegać jako osobę trochę chorą psychicznie, szczególnie w momentach, w których rozmawia z Kanetm (wyimaginowaną papugą), albo wygłasza monologi w okresie jazdy metrem, jednak jest to osoba bardzo pozytywna, zakręcona i sympatyczna, którą warto poznać, a wówczas z pewnością da się polubić.Autorka zdecydowała się na narrację pierwszoosobową w okresie rzeczywistym, zabieg dość rzadki, co może powodować początkowo pewne trudności z wciągnięciem się w historie. Pierwsze parę stron czyta się w pewnym skupieniu, jednak chwilę później sama historia wciąga i zapomina się już o narracji. Takie przedstawienie historii pozwala poznać bohaterkę bardzo głęboko, odkryć jej najgłębsze myśli, sprawia, że możemy zbliżyć się do Josephine i wraz z nią przeżywać wydarzenia. Pewnym kłopotem mogą być niektóre monologi bohaterki, w których momentami można się zgubić. Były dwa czy trzy takie miejsca, gdzie musiałam wracać do wcześniejszego akapitu, żeby zrozumieć sens jej wypowiedzi. Przez chwile czułam się, jakbym słuchała osoby nie do końca zdrowej psychiczne, co dodaje smaczku tej historii. Jest to bardzo interesująca historia, napisana szybko i żywo. Bohaterka jest temperamentną kobietą, która usiłuje walczyć o siebie i własne dzieci, nie raz w sposób bardzo niekonwencjonalny. Jej zachowanie bawi, wzbudza kontrowersje, zdumiewa. Macie ochotę na lekką lekturę, która przypomina inne słynne bohaterki a jednocześnie ma własny (francuski) klimat? Warto sięgnąć po książkę Mazarine Pingeot.