River Hansen to nieśmiała introwertyczka. W jej planie jest przetrwać drugi rok studiów bez wychylania się i najlepiej trzymając się z dala od ludzi. Taką postawę przyjęła po traumie, którą przeżyła w wieku szesnastu lat. Mieszkanie przez następny rok w akademiku nie jest dobrym pomysłem, więc River decyduje się poszukać innego lokum. Jednak los nie pozwala jej dłużej na samotność. Kobieta znajduje bardzo dobrą ofertę, która mieści się niedaleko uczelni, lecz będzie zmuszona zamieszkać z dwoma innymi kobietami – Beccą i Arizoną. Należą one do grupy tych słynnych a także są całkowitym przeciwieństwem cichej River. Co gorsza, zwróciła na siebie uwagę Foxa Abrahama. Kapitana ekipy futbolowej, gwiazdy kampusu i obiektu westchnień żeńskiej populacji uczelni. Chłopak nie spocznie, póki River się z nim nie umówi… Historię z piórem autorki rozpoczęłam nie tak dawno, ponieważ od “Gbura w Raju” i właśnie “Unbreak Me”, gdy jeszcze było na wattpadzie. Przyznam, że praktycznie od razu straciłam głowę dla powieści tworzonych przez Ludkę. Styl pisania jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, a sposób, w jaki Ludka wzbudza uczucia w czytelniku każdym kolejnym słowem, jest wręcz magiczny. Emocje wylewają się z tekstu. Wszystko jest upchane w naprawdę porywającą historię, dla której trudno nie utracić głowy już od samego początku. “Unbreak Me” z pozoru jest wygodną pozycją, lecz jeśli zagłębimy się w treść… Zmiecie z planszy. Zostajemy przeniesieni w sam środek studenckiego świata w Yarrow, a akcja rozgrywa się jesienią. Imprezy w domu bractwa, nauka i kłopoty życia codziennego bohaterów. Dostajemy też pewien wątek, który trzyma w olbrzymim napięciu i może przyprawić o wielki ból głowy. River zostaje wyciągnięta przez nowe koledzy na imprezę. Jednak kobieta wkrótce dowiaduje się, że na tej spokojnej imprezie, na której się całkiem nieźle bawiła… Wydarzyło się coś strasznego, coś, co na nowo otworzyło głęboko ukryte demony i sprawiło, że jej serce zaczęło krwawić. Relacja River i Foxa buduje się stopniowo. Najpierw są wrogami, jednak z czasem pomiędzy nimi rodzi się niezwykła przyjaźń. Fox jest naprawdę bystrym chłopakiem i chwilami czyta z River emocje jak z otwartej księgi. Dzięki czemu potrafi dynamicznie dostrzec, gdy coś jest nie tak lub czego kobieta potrzebuje. Jest niesamowicie opiekuńczy wobec niej, nie naciska. Daje jej przestrzeń, której ona tak bardzo potrzebuje. Proponuje jej bezpieczny azyl, który z czasem River odnajduje w jego ramionach. Fox wielokrotnie rozpuszczał moje serce. Jednak nie zawsze pomiędzy nimi bywa kolorowo. Są pewne sytuacje, które prowadzą do nieporozumień. Pojawiają się łzy, lecz gdy jedno chce odpuścić, to drugie walczy dla niego. Przeżywałam z nimi każdą gorszą chwilę, gdy płakali, to ja też roniłam łzy. Ludka Skrzydlewska wykreowała serio niesamowitych bohaterów. Nie są wyidealizowani. Mają własne problemy, traumy, z którymi walczą. Co nadaje im wiele autentyczności i umożliwia nam utożsamianie z nimi. Szczególnie mojemu serca najbliższa jest River. Może nie jestem tak olbrzymią wielbicielką Marvela jak ona, lecz jeśli bym mogła to spędziłabym każdą wolną chwilę na oglądaniu ulubionych filmów. Mimo, że przyjaciele pomogli jej wyjść ze strefy komfortu, to pozostała cichą i lekko wycofaną osobą, dosłownie jak ja. Nawet jeśli jestem w grupie osób, przy których czuję się niesamowicie komfortowo, to jednak nie bywam za bardzo ekspresyjna i wolę przyjąć rolę obserwatora, a chwilami być głosem rozsądku. Postacie drugoplanowe też zasługują na pochwałę. Wnoszą bardzo dużo do całej historii. W mądry sposób zostały przedstawione relacje pomiędzy nimi – szczególnie przyjaźń. Kobiety obdarzyły River olbrzymim wsparciem, były gotowe poruszyć dla niej niebo i ziemię, oczywiście funkcjonowało to też w drugą stronę. Stworzyły razem genialne trio. Akcja zbudowana przez autorkę może zachwycić niejedną osobę. Została tak idealnie poprowadzona, w dodatku zaskakuje w najbardziej nieoczekiwanych chwilach. Opowieść jest przepełniona różnorakimi momentami: wesołymi, smutnymi a także takimi, które wprowadzą nas w drżenie. Nie zabraknie w niej też tych, które przyprawią o rumieńce i szybsze bicie serca – przy, których ciężko mi było wytrzymać z napięcia. Miłą niespodzianką mogą być wyraziste opisy, dzięki którym w pełni możemy zanurzyć się w studencki klimat książki. “Unbreak Me” podarowało mi niezapomniane chwile pełne radości, jak i bólu. Bawiłam się z nią niesamowicie i na pewno będę do niej wracać. Więc jeśli szukasz wygodnej i ciepłej historii z lekkim dreszczykiem emocji, to właśnie ona sprawdzi się idealnie.