Recenzje

• Magdalena Dziedzic

  2024-04-14

  Piekło trzyma Cię za gardło od dwunastu lat. W Nicości ludzie czasami nie potrafią przetrwać jednego dnia, a co dopiero dwóch tygodni. Pech, szczęście, a może przeznaczenie. Lor już zgubiła rachubę w tym co się dzieje.    Złożoność „turnieju” jest zaczerpnięta z kilku popularnych ebooków początek Igrzyska Śmierci, etapy turnieju miejscami pachniały Harrym Potterem i Czarą Ognia, czasami zaleciało Dworami trochę traciła przez to na oryginalności.   Lor pokochałam od pierwszej strony, czasami irytowało mnie jak zamieniała się w głupiutką idiotkę. Jej determinacja jest godna podziwu. Symbolizuje osobę, która nie ma nic do stracenia i jest tylko skupiona na celu. Rozprasza ją dużo w tym nasz Złoty Król, który jest trochę nijaki. Nie wiem czemu nie urzekła mnie jego osoba. Za to Gabriela uwielbiam słodziak i konwersacje pomiędzy nim a Lore są mistrzowskie. Duet perfekcyjny.  Kontrasty między uczestniczkami a Lor ukazane w dość brutalny sposób, nie zabrakło również emocji, nadawało to akcji odpowiedni tor i przyprawiało miejscami o zawał serca. Tolerancja na ból, cierpienie, pomoc drugiej osobie, egoizm – wszystko po trochu.   Historia dwóch królestw i cały stworzony świat: kreatywny, indywidualny, czasami brakowało szczegółów to były smaczki, które dały tej historii niezbędny klimat.  Irytowało mnie słowo "trybutek" nie używane zbyt nierzadko to nie pasowało kompletnie, jest dużo innych synonimów, które zdecydowanie lepiej by pasowały do kontekstów zdań i historii.   Jest to bardzo niezły początek serii mimo pośmiania się ze scen seksu i miejscami naiwności bohaterki to liczę na dobrą historię w stylu dworów od Maas. Koniec zmiażdżył mnie emocjonalnie i potrzebuje kolejnego tomu na już. 

• Czesia

  2024-04-21

  Interesujące i wciągające