To twoja książka?

Recenzje

• SZCZESCIARA

  2018-03-22

  Siedem to ocena tej książki ....ale w skali 1-10 :) ... to była dla mnie druga książka ebook Pani Agnieszki jaką miałam przyjemność przeczytać. Czyta się nieźle :) lekko i miło z lekkim zaciekawieniem.... ponieważ z moją wyobraźnią potrafiłam przewidzieć co wydarzy się dalej.

• Małgorzatka

  2018-03-22

  Idealna książka. Wciągająca, trzymająca w napięciu. Warto wcześniej przeczytać "W zapomnieniu". Zalecam

• Agnieszka Szynkowska

  2018-03-22

  Polubiłam ją za bardzo, czytałam już dwa razy i na pewno przeczytam jeszcze nie raz. Polecam, miłego czytania

• payko

  2018-03-22

  Następna książka ebook Pani Agnieszki , mądry kryminał z historią miłosną w tle , lecz także owiana lekką mgłą niewiarygodnych "zjawisk" . Dzieje młodszego Langera, jeśli ktoś czytał " W zapomnieniu " (jeśli nie to koniecznie należy naprawić ten błąd), trzyma cały czas w napięciu i mroku psychopaty...

• ParkAleksandra

  2018-03-22

  Niezwykła opowieść, mam po jej przeczytaniu wyjątkowe wrażenia. Wiedziałam, że pani Agnieszka pisze w szczególny sposób, aż w końcu sama miałam okazję się o tym przekonać. Bardzo wciągnął mnie wątek kryminalny a bohaterowie przekonali do siebie. Dlatego również polecam.

• kobietatrzechbarw

  2018-03-22

  Agnieszka Lingas-Łoniewska zajmuje się pisaniem ebooków kryminalnych z nutą sensacji i romansu. W jej dorobku znalazły się powieści takie jak: „Zakręty losu” czy „Brudny świat”. Narodziła się w 1972 roku we Wrocławiu. Zwyciężyła konkurs na opowieść dotyczące Dolnego Śląska. W 2012 roku została uhonorowana żelaznym glejtem Ambasadora Krakowskich Targów Książki. Prywatnie fanka zwierząt.Losy Alicja Szymczak i Marcina Langera bohaterów książki pt. „Szósty” w zadziwiający sposób łączą się ze sobą. Bohaterka jest młodą kobitą, która tuż po ślubie traci męża, który ratując jej życie, ginie w wypadku. Bohater w tym samym okresie ląduje w tym samym szpitalu na intensywnej terapii po wycieńczeniu organizmu zbyt intensywną pracą. Leżąc w tej samej sali co mąż Alicji, facet przeżywa sen, w którym ktoś każe mu się zaopiekować kobitą. Po sześciu latach, życie bohaterów w zadziwiający sposób znów splata się ze sobą. On jest szefem Śledczej Grupy Śląskiej, Ona – policyjną psycholog. Razem pracują ponad złapaniem seryjnego mordercy, porywającego blondynki o zielonych oczach. Nie wiem dlaczego, lecz za każdym razem gdy czytam kryminał napisany przez polskiego autora wydaje mi się on banalny, a polskie imiona nijak mi się komponują w akcje powieści. Wręcz brzmią śmiesznie przy pościgach i łapaniu przestępców. Być może ma to związek z polskimi realiami. Czy widzieliście gdzieś drodzy czytelnicy odważnego policjanta, który złapał groźną szajkę? Który ledwo przeżył aby kogoś uratować? Który zginął w akcie odwagi? Najczęściej polscy milicjanci na służbie śpią w lesie, boją się podejść do awanturujących się dresów czy dilerów, a ich ulubioną czynnością jest wystawianie mandatów. Kiedy zostanie Ci coś skradzione, najlepiej jak sam znajdziesz zgubę, a złodzieja doprowadzisz im pod nos.Książkę jak najbardziej zalecam młodzieży. Mam wrażenie, że mowa którym posługuje się autorka jest skierowany głównie do młodych ludzi. Trudno określić gatunek tej książki. Nie wiem czy jest to kryminał, czy może już romans z nutką science fiction. Nie podobała mi się stylistyka zdań. Miałam wrażenie, że mam do czynienia z amatorskim pisarzem.. Przykro mi wytykać błędy, lecz zdarzały się powtórzenia, nieskładne dialogi i zbyt ograniczony opis sytuacji. Nie czytałam pozostałych dzieł autorki. Mam nadzieję, że kiedyś będę miała okazję. Człowiek uczy się na błędach i myślę, że każda następna jej książka ebook okaże się lepsza. Odniosłam wrażenie, że pisarka ma obsesje na punkcie oczu, co druga opisana osoba ma intensywny kolor tęczówki. Z czasem robi się to irytujące. Podobał mi się wątek kryminalny, za to wątek dotyczący romansu już nie koniecznie. Niestety tego drugiego było o dużo więcej. Główna bohaterka jest drażniąca. Taka niewinna, płocha, bezradna – nic tylko głaskać i przytulać. Rozbroiło mnie to reszty zdanie: „Jesteś taki piękny…”, wypowiedziane na widok nagiego członka Marcina. „(…) zlizując pot płynący strumieniem spod jej gęstych włosów.” – to już było obrzydliwe! Na koniec oczywiście tradycyjne: „Jak ci ze mną było” – nie zadaje się takich pytań! Marcin – chłop ze stali, pięć razy pod rząd i jeszcze mu mało. Akt ich zbliżenia był najbardziej żenującym elementem książki. Zakończenie przewidywalne, aczkolwiek ostatnie strony w pewien sposób mnie zaskoczyły. Pomysł na przedstawienie psychopatycznego zabójcy tak, a nie inaczej zasługuje na plus.