Gdzie są dziś tamci ludzie? Ten tytuł piosenki Anny Jantar przypomniał mi się, kiedy czytałam "Słońce na miedzy". To idealna kontynuacja treści słynnych mi już z poprzednich publikacji autora, które pamiętam. Czemu takie książki wzbudzają we mnie nostalgię i smutek? Życie przemija, zmienia się, to jedno pewne na tym świecie. A takie wspomnienia pozwalają wrócić do czasów, kiedy istniał naturalny porządek świata, zmieniały się pory roku, był czas siewów, żniw, zbiorów w sadach jesienią. I dobrze, że ludzie się nie zmieniają, nadal, serdeczni, życzliwi, otwarci. Miło poczytać.