Średnia Ocena:
Serce umiera ostatnie
Najwieższa opowieść Margaret Atwood - wybitnej pisarki regularnie wymienianej w gronie kandydatów do literackiej nagrody Nobla, laureatki nagrody Bookera, autorki m.in. znanej „Opowieści podręcznej”. Stan i Charmaine mieszkają w samochodzie. Kiedyś, jak wszyscy, mieli dom, kariery i ufnie patrzyli w przyszłość. Lecz przyszło załamanie systemu, bezrobocie, drastyczny wzrost przestępczości i rozpad społeczeństwa. Po upadających miastach szwendają się hordy zdesperowanych ludzi, dla których przemoc jest metodą na życie. Charmaine dorabia w lokalnym barze i dzięki temu mają na benzynę. Możliwość ucieczki jest jedyną – skromną – gwarancją bezpieczeństwa. Wtem, pojawia się promyk nadziei – projekt Pozytron. Kilka godzin jazdy autobusem od zdegenerowanego miasta znajduje się oaza szczęścia: bujna trawa, czysta pościel, mydło, schludni ludzie. W zamian za udział w eksperymencie społecznym Stan i Charmaine dostaną stałą pracę i swój dom. Przez miesiąc korzystają z dobrodziejstw perfekcyjnie zaprojektowanej rzeczywistości, żeby następny miesiąc spędzić w więzieniu i po miesiącu znów wrócić do własnego idealnego życia. Początkowo miesiące spędzone w więzieniu nie wydają się dużym wyrzeczeniem za dach ponad głową i poczucie bezpieczeństwa. Sprawy komplikują się, gdy Stan i Charmaine wikłają się w obsesyjną relację z parą, która mieszka w ich domu, kiedy oni przebywają w więzieniu… “Przejmująca, czasem komiczna, pełna absurdu, wciągająca opowieść (…) Margaret Atwood nieustanna się tak nieprawdopodobną postacią, jak jej bohaterowie – żyjąca legenda, która pozostaje w swoim pisaniu odkrywcza i świeża”. New York Times Book Review „Z początku przypominająca klasyczną Atwoodowską dystopię opowieść przechodzi niespodziewanie w nieco surrealistyczną przygodę. Radosna komedia pomyłek, dziwna pościelowa farsa, fantastyczno-naukowy thriller więzienny, przewrotny, psychodeliczny kryminał jak z lat 60-tych. „Serce umiera ostatnie” skacze przez wszystkie te gatunki, odsłaniając tyle poziomów oszustw i samooszukiwania, że właściwie nie wiadomo, czy śmiać się, czy płakać”. The Guardian "Ciężko oderwać się od tej powieści o wartkiej akcji, kiedy wykrzykuje nam własne przemyślane i przerażające wnioski”.Boston Globe
| Szczegóły | |
|---|---|
| Tytuł | Serce umiera ostatnie |
| Autor: | Atwood Margaret |
| Rozszerzenie: | brak |
| Język wydania: | polski |
| Ilość stron: | |
| Wydawnictwo: | Wielka Litera |
| Rok wydania: | 2016 |
| Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
|---|
Serce umiera ostatnie PDF - podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
To twoja książka?
Wgraj kilka pierwszych stron swojego dzieła!Zachęcisz w ten sposób czytelników do zakupu.
WGRAJ PDF
Ostatnio dodane
Losowy ebook
Krojcok
Sabat. Sabat kości. Tom 1
Być jak Caravaggio. Życie i oszustwa genialnego fałszerza dzieł sztuki
Twist. Na krawędzi. Tom 4
Duffy
Negocjatorzy policyjni. Zawsze chodzi o życie
Droga przez kłamstwa. Vera. Tom 2
F1 Racing Confidential. Zakulisowe historie ze świata Formuły 1
Ukryta głębia. Vera. Tom 3
Filipek i piłka nożna
Recenzje
Książka ebook nie porywa. Style mieszają sie i na końcu nie wiesz już co czytałaś - thriller, komedie, czy futurystyczny dramat. Zakończenie przedziwne niby miało być zaskakujące a jest po prostu zwykle i oczywiste
Fantastyczna. Uwielbiam Margaret Atwood. Jej proze zaczelam wlasnie od tej ksiazki i kontynuuje..
MAŁŻEŃSTWO I WIĘZIENIE Margaret Atwood to kolejne z dużych literackich nazwisk, jakie odkryłem całkiem niedawno temu. Z miejsca zachwyciłem się twórczością autorki i choć to dopiero trzecia jej powieść, jaka trafiła w moje ręce, śmiało mogę zaliczyć ją do ulubieńców. Ciekawe, nieszablonowe fabuły, które skłaniają do myślenia, kontrowersje mające konkretny cel i znaczenie, doskonała psychologia postaci i idealny styl. A wszystko to na styku opowieści społecznych i ambitnej fantastyki. I takie też jest „Serce umiera ostatnie”, znakomite dzieło warte przeczytania szczególnie w oczekiwaniu na opus magnum pisarki, czyi „Opowieść podręcznej”, która już w maju doczeka się wznowienia nakładem wydawnictwa Wielka Litera. W niedalekiej przyszłości sytuacja ekonomiczna i społeczna przedstawia się wręcz tragiczne. Rynek się załamał, bezrobocie wzrasta, a pozbawieni środków do życia ludzie zeszli na drogę przestępczą. Nie wszyscy jednak, stale są bowiem tacy, którzy starają się zachowywać w zwyczajny sposób, lecz nie jest to łatwe. Do tego typu ludzi należy małżeństwo Stan i Charmaine, które w wyniku kryzysu zmuszone było zamieszkać w samochodzie. Ledwie wiążąc koniec z końcem, mając dość życia w groźnym środowisku decydują się wziąć udział w eksperymencie społecznym o nazwie Projekt Pozytron. Jego założenia są łatwe – uczestnicy otrzymują dach ponad głową, pracę etc., jednak jak zawsze jest jakieś „ale”. Przez miesiąc mają wieść życie niemalże idylliczne, przez następny mieszkać w swoistym więzieniu i tak na przemian aż do końca. Spoglądając na to, jak wygląda reszta otoczenia, nawet to drugie miejsce zamieszkania nie wydaje się być wcale takie złe. Kto jednak stoi za tym wszystkim? Jaki ma cel? I do czego doprowadzą osobliwe relacja Stana i Charmaine z parą, z którą wymieniają się co miesiąc „domami”? Spotkałem się z bardzo wieloma negatywnymi opiniami na temat tej powieści, lecz przyznam, że zupełnie ich nie rozumiem, choć wiem skąd się wziął taki stan rzeczy. Przeciętni czytelnicy, są jak przeciętni widzowie, to co ambitne odstrasza ich lub spotyka się z niezrumienieniem. Nie mówię, że to najlepsza z ebooków Atwood, ponieważ tak nie jest, lecz na tle 90% współczesnej fantastyki, nawet tej z ambicjami, wypada lepiej, niż bardzo dobrze. To, co różni „Serce…” od słynnych powieści, które stają się hitami, to brak niedrogich chwytów i maskowania fabularnych mielizn szybką akcją. Akcji u Atwood zresztą jest stosunkowo niewiele, lecz nie o to przecież chodzi. Autorka bierze zgrany schemat utopii/antyutopii i wyciska z niego coś nowego, świeżego, ciekawego. Przede wszystkim jednak interesuje ją głębia, prawda i przesłanie oparte na analizie kondycji człowieka i społeczeństwa. Oddzielną rzeczą wartą omówienia są sami bohaterowie. Tym razem Attwood równocześnie robi z nich ludzi z krwi i kości, co i konkretne archetypy. Jednocześnie pozostają więc realni, jak i zupełnie realności pozbawieni. Ich zachowanie nie zawsze bywa logiczne, lecz zawsze czemuś służy, trzeba tylko zadać sobie nieco trudu by to zrozumieć. Moja lepsza połowa powiedziała o twórczości Atwood, że już w samym stylu jest coś takiego, że nie sposób oderwać się od książki i jest to prawda. Autorka pisze w sposób rewelacyjny, pełny, soczysty, krwisty wręcz. Prawdziwi fani dobrej, mądrej i nieszablonowej literatury z pewnością będą zatem zachwyceni. Dlatego zalecam ich uwadze zarówno tę powieść, jak i pozostałe utwory z dorobku Margaret Atwood.
Opowieść pełna zawirowań. Nietuzinkowa treść, pozwalająca czytelnikowi analizować swoją interpretację motywów kierujących zachowaniami bohaterów. Lektura pobudzająca emocje i stawiająca kilkakrotnie zapytanie o godność i sens człowieczeństwa. Całość napisana z dużą lekkością. Polecam!
Jeśli ktoś zna prozę Margaret Atwood, będzie zachwycony. Jeśli nie zna, może zacząć od tej książki. Wyjątkowo współczesna powieść, pytająca o sens życia w szponach konsumpcjonizmu i wskazująca bezpośrednie zagrożenia płynące ze strony rynku. Wszystko podane z lekkością i wzruszającym zrozumieniem dla ludzkiej natury. Dowcipnie, pomysłowo i naprawdę zaskakująco poprowadzona fabuła i świetne pióro Atwood pozwalają cieszyć się każdym rozdziałem.
Młode małżeństwo mieszka w samochodzie na amerykańskich przedmieściach, bo w wyniku załamania systemu stracili pracę i dom. Gdy następny raz uciekają przez gangiem czyhających na takich jak oni, trafiają na reklamę nowego, wspaniałego życia, które jest zagwarantowane po wejściu do projektu Pozytron. "Serce umiera ostatnie" to naprawdę dziwaczna opowieść w pozytywnym sensie znaczenia tego słowa. Wybuchowa mieszanka dystopii, thrillera i romansu z dziwacznymi figurami geometrycznymi. Każda następna strona to niespodzianka. Muszę przyznać, że nie jestem wielbicielką miszmaszu, lecz w takim wydaniu jestem jak najbardziej za