Wytrawny portret psychologiczny bohaterów. Zdobny język, metafory, dwuznaczności. Historyzm i odautorskie spojrzenie na życie rodziny Goyów. To idealna wędrówka poprzez dom Francesca i jego rodziny. To wątki miłosne, obyczajowe, artystyczne. Książka, w której się zauważa nie tylko kunszt języka, lecz również głębokie zainteresowanie wątkiem, który twórca podjął się tworzyć. Przepiękne słownictwo, obrazowość i pozwolę sobie rzec - oryginalność ( w pełnym znaczeniu tego słowa ) - to są cechy powieści Jacka Dehnela. Czytając tę książkę, ma się wrażenie, że narrator jest osobistym sekretarzem Goyi - artysty, romantyka i tragika jednocześnie. Zainteresowanie sztuką, malarstwem, wynika zapewne z natury samego autora - także malarza. Gdyby ktokolwiek z rodziny Goyów przeczytał tę książkę, nie miałby wątpliwości, że każde słowo o niej spisane jest prawdziwe, kluczowe i przemyślane. Zalecam szczególnie tym, którzy poszukują doznań nie tylko estetycznych, lecz również historyczno-obyczajowych.