Tak trudno jest napisać dobrą książkę o depresji. Bardzo ciężko jest oddać istotę tego problemu, dobrać słowa tak, by czytelnik miał pewną świadomość jak straszną chorobą jest depresja. Ponieważ depresja to choroba, choroba duszy jak nazwa ją Tomasz Jastrun – twórca książki „Rzeka podziemna”. I ta właśnie książka ebook jest doskonałym przykładem na to, że można napisać coś tak przejmującego, że choć czytelnikowi zamiera serce pod wpływem fabuły, to otwierają się oczy na kluczowe kłopoty życia współczesnego.„Byłem trudno chory, lecz była to dziwaczna choroba, jakby gniła mi dusza.”Bohaterem powieści jest dojrzały mężczyzna, który przez trud ciągle pędzącego życia, przez brak wzorców czułości i miłości w czasie dzieciństwa i dojrzewania, przez swoje, nierzadko niedobre, nawyki zapada na depresję. Rozpacza na stany lękowe. Po odwiedzeniu wielu lekarzy, terapeutów, a nawet zastosowaniu bardziej niekonwencjonalnych metod leczenia i zażywaniu całej masy lekarstw antydepresyjnych dochodzi do ostatecznego wniosku. „Nie słysząc siebie, nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo głos jest odzwierciedleniem duszy.”„Rzeka podziemna” to książka, która mimo niełatwej fabuły (nie mylić z ciężką) ma w sobie ogromne przyciąganie. Bohater jest wykreowany tak, że wzbudza w nas współczucie, lecz też i olbrzymią irytację. Czasami mamy ochotę wykrzyczeć mu łatwo w twarz, że na swoje życzenie odnalazł się w takim stanie, jednak to właśnie jego stan wzbudza w nas współczucie. Twórca stara się pokazać nam jak ta wielka gonitwa za ciągle się zmieniającym światem, popełniane świadomie błędy mogą wyniszczyć nawet najtwardszych ludzi. Chodź czasami stara się to pokazać w dość szokujący sposób, ponieważ niektóre zachowania, czy myśli głównego bohatera sprawiają, że niedowierzamy temu co czytamy. Oprócz głównego bohatera mamy postacie drugoplanowe, które dopełniają fabułę i wprowadzają do niej małą iskrę pogody. Niestety jest ona mała, gdyż „Rzeka podziemna” to opowieść z charakteru ponurych, przytłaczających problemem, ale jej przeczytanie sprawia, że otwieramy oczy na słowo depresja i wszystko co za tym słowem związane. „A jeśli ktoś się dziwi, że Polska się sypie, to jak się dziwię, że się dziwi. Starczy uważnie obejrzeć jedną kroplę, żeby dowiedzieć się, jak zatrute jest nasze morze.”Książka napisana jest dość specyficznym stylem. Mowa jest prosty, lecz ta odmienność stylu sprawia, że możemy książkę odbierać jako trudniejszą w czytaniu. Nie czytamy jej szybko, na odwal się. Musimy zagłębić się w fabule, a styl sprawia, że musimy włożyć w to więcej wysiłku. Jednak jak już załapiemy myśli autora to czytanie staje się łatwiejsze. Jednak zalecam skupić się całkowicie na czytanej treści, ponieważ gdy stracimy wątek, trudno będzie nam zrozumieć sens książki. A sens nie jest jednostronny, czyli depresja. To opowiadanie o pędzie, zagubieniu, odrzuceniu i odrzucaniu, o miłości i jej braku, o dziwacznych związkach, o zmaganiach z potencją, o zaburzeniach lękowych – to i jeszcze więcej. Cała masa niełatwych tematów.„Każda niewiara jest podszyta wiarą, a wiara niewiarą.”Książka ta może nie jest przeznaczona dla wszystkich czytelników, jednak tych mniej przekonanych zachęcam, by mimo wszystko po nią sięgnęli. To nieco drastyczny wgląd do zniszczonej duszy człowieka. Nie jest to lekka opowiadanie o sielankowym życiu, dlatego nie każdemu może przypaść do gustu. Jestem jednak zdania, że każdy czasem powinien przeczytać książki bardziej głębsze, ponure i niełatwe, ponieważ „Rzeka podziemna” to nie jest prosta książka, lecz jak się ją zrozumie to staje się czymś głębszym. Polecam.http://ksiazkomania-recenzje.blogspot.com/