Recenzje

• Justyna eM.

  2018-03-21

  Oto opowiadanie o rozterkach i problemach dziewczyny dojrzałej, mierzącej się z bezlitosnym upływem czasu, trudami małżeństwa i macierzyństwa. „Rycząca czterdziestka” odnajdująca na nowo samą siebie, uwolniona ze szponów korporacji, szuka nowej drogi życia, a może raczej zaczyna w końcu podążać tropem młodzieńczych marzeń. Brzmi banalnie? Nic z tych rzeczy!"Podróż w stronę czerwieni" była dla mnie podróżą wciągającą i ciekawą, a w jej trakcie nauczyłam się również czegoś nowego, poznałam intrygującą postać polskiej literatury, o której nigdy wcześniej nie słyszałam. A i raczej, dzięki tej lekturze, już o niej nie zapomnę.Całą recenzję przeczytasz tutaj: http://rzeczokulturze.blogspot.com/2016/06/magia-czerwieni.html

• Magdalena Matraszek

  2018-03-21

  Znakomita. Po prostu znakomita. Jestem w proszku, zdruzgotana. Autora wyciągnęłam wszystko to, co skrzętnie latami zamiatałam pod dywan. Siadam do książki z nastawieniem przyjemnej, niezobowiązującej lektury i już na wstępie dostaję obuchem w łeb. Łup! Nie będzie lekko. Łup! Muszę łapać oddech, ponieważ czuję że kolejne słowa coraz mocniej zaciskają mi gardło. Łup! Przerywam lekturę, przeczytane zdania wciskają się do mojej świadomości i uwierają, wiercą się szukając dogodnego miejsca i w końcu zostają. Wstaję, muszę się przejść, przewietrzyć głowę. Po spacerze z psem wracam do książki z nastawieniem, że nie dam się tak prowokować, że zachowam dystans. Lecz z każdą następną stroną wcale nie jest lepiej. Stale zatrzymuję się w lekturze, rozmyślam, analizuję. Nie to aby książkę źle się czytało, przeciwnie! Można ją pochłonąć błyskawicznie, lecz to jak rzucenie się na bandżi, czy skok na głęboką wodę. A ja nie umiem pływać. Autorka zmusza mnie, choć naprawdę nie mam na to najmniejszej ochoty, aby przemyśleć własne "tu i teraz". I choć w pierwszej chwili złoszczę się na nią za tę inwigilację mojej osoby, to z czasem, gdy już ochłonęłam po lekturze, jestem wdzięczna. Tego była mi trzeba, zimnego prysznica i świeżego spojrzenia. Poukładania siebie w świeżym świetle, choć przecież z tych samych elementów. Teoretycznie nic się nie zmieniło, dom, praca, dzieci, codzienny kierat jakich tysiące, lecz czuję że wszystko jest inaczej. W stronę czerwieni, Sylwia Zientek, ArtMagda, recenzja, książka"Podróż w stronę czerwieni" to najwieższe opowieść Sylwii Zientek wydana przez Wydawnictwo Muza. Pisarka w sposób wyjątkowo oryginalny zbudowała historię własnej bohaterki wokół realnej postaci, polskie poetki minionego stulecia Marii Komornickiej. Jestem pełna podziwu dla pracy jaką musiała wykonać, by zebrać tak obszerną wiedzę o poetce. Mamy więc 40-letnią Ewę i jej dwie przyjaciółki, z którymi wyrusza w podróż po Europie śladami poetki. I mamy Marię, kontrowersyjną artystkę o intrygującej biografii i trudnej osobowości. Jest to opowieść drogi, bohaterowie są wciąż w ruchu, fabuła trzyma wysokie tempo. Autorka płynnie przenosi nas z jednego miejsca w następne. Podróż to także odmienny stan umysłu, nie tylko geograficzna przemiana położenia. I w tym odmienionym stanie Eva daje sobie w końcu przyzwolenie na prawdziwą siebie. Czerwień szminki symbolizuje siłę kobiecego seksapilu, odwagę, pewność i wiarę w siebie. Symboliczna jest też zmiana poetki z dziewczyny w mężczyznę. Jest to opowieść wielowymiarowa, którą można interpretować na paru płaszczyznach. Najbardziej uderzyła mnie krytyka współczesnego stylu życia bazującego na wszechobecnych social mediach. Pisarka trafnie obnaża uzależnienie od portali społecznościowych, w których tak chętnie kreujemy jakąś wersję siebie. Każdy przecież lubi się chwalić, a gdy tylko znajduje posłuch, to zaślepiony nie zauważa, jak coraz ciaśniej zapętla się smycz uzależnienia. Smarfony towarzyszą nam wszędzie, są przedłużenie ręki, choć trafniej byłoby napisać - przedłużeniem ego. Jesteśmy on-line 24h, niczym embriony podłączone do życiodajnej matki-internetu."Social media to narcystyczne platformy autokreacji" s.213.Mam dużo przemyśleń po tej książce, choć nie sposób zebrać je wszystkie. Jeszcze tkwię w lekkim oszołomieniu, jeszcze buzują we mnie przeczytane słowa, choć czuję, jak z każdym dniem dojrzewają, wyostrzają rysy. Opowieść Sylwii Zientek to błyskotliwa, poruszająca, idealna proza. Zalecam gorąco! ArtMagda.