Recenzje

• Aneta Traczewska

  2018-03-21

  Jamesa Ellroya w takim wydaniu lubię. Perfidia jest według mnie jedną z jego najlepszych, najbardziej dopracowanych powieści kryminalnych. Niesamowite napięcie a także bieg zdarzeń, Ellroy pisze w sposób brawurowy i błyskotliwy, więc kolejne kartki książki przewraca się naprawdę szybko.

• Wiktoria Sobczak

  2018-03-21

  Perfidia to bardzo zręcznie skonstruowana opowieść z interesującymi wątkami i mocno trzymająca w napięciu. Po raz pierwszy mam do czynienia z książką Jamesa Ellroya i bardzo mi się ona spodobała. Idealnie oddany cały wojenny klimat i dużo zaskoczenia, tak więc ostrzegam, od książki czasem ciężko jest się oderwać :-)

• Przemysław Garczyński

  2018-03-21

  Kiedy – całkiem zresztą niedawno – zdałem sobie sprawę, jak bardzo lubię kryminały, postanowiłem zacząć sięgać także po autorów, o których do tej pory nie miałem bladego pojęcia, albo których znam li tylko ze słyszenia. James Ellroy zdecydowanie należał do tej pierwszej grupy, zaś gabaryty jego książki (zarówno obszerność – 880 stron! – jak i waga, ponieważ cegła to niesamowita) sprawiły, że zacząłem się wahać, czy to był niezły wybór. Lecz zacząłem czytać…„Perfidia” to dość nietypowy kryminał, ponieważ i w nietypowych czasach obsadzony. Akcja toczy się w Ameryce, w przededniu ataku japońskich wojsk na Pearl Harbor. Innymi słowy – jedną nogą Wujek Sam jest już niemalże na wojnie. Nieoczekiwanie policjanci znajdują w jednym z domów cztery trupy. Japońska rodzina – wygląda na to, że popełnili zbiorowe samobójstwo. Kiedy jednak na miejscu pojawia się Hideo Ashida, jedyny Japończyk zatrudniony przez policję, dostrzega pewne różnice między tym, co widzi, a tym, jak powinno wyglądać honorowe samobójstwo – pada zatem sugestia, że być może zostali zamordowani, a resztę ktoś upozorował. Tylko kto i dlaczego? I jak tu prowadzić śledztwo w sprawie śmierci Japończyków, kiedy następnego dnia rozpoczyna się niemalże „japoński holokaust” i obywatele tego azjatyckiego pańśtwa nie są zbyt mile widziani w USA (a już na pewno w szeregach policji)…James Ellroy kreśli przed nami portrety czterech osób, będących niejako głównymi bohaterami. Pierwszy z nich to William H. Parker – kapitan wydziału policji w Los Angeles. Drugą postacią jest skonfliktowany z nim Dudley Smith – sierżant, który chciałby dorobić się podczas wojny na mniej albo bardziej szemranych interesach. Trzeci to wspominany już Hideo Ashida – Japończyk, który nie wie, czy stoi po dobrej stronie barykady, jednak jako policyjny chemik staje na głowie, by odkryć prawdę na temat zbrodni. Ostatnia postać to dziewczyna – Kay Lake – kochanka jednego z mundurowych, stale poszukująca przygód. Każda z tych postaci jest nietypowa, każda zupełnie odmienna od pozostałej trójki i – co niesamowite – każda skrywa jakąś tajemnicę przed pozostałymi…Mimo wspominanej obszerności, „Perfidię” czyta się naprawdę przyjemnie. Los Angeles lat ’40-tych wciąga swoim klimatem, śledztwo przybiera różne tory, a to wszystko sprawia, że naprawdę ciężko wytypować, kto jest potencjalnym mordercą, jeśli do morderstwa faktycznie doszło. Dzieje czwórki bohaterów przeplatają się ze sobą w sieci intryg i wzajemnych, wielopoziomowych wręcz powiązań, co niekoniecznie pomaga im w śledztwie, lecz co nam z kolei ułatwia przywiązanie się do nich i poznanie ich z wielu różnorakich stron.Wszystko to sprawia, że lektura „Perfidii” należała zdecydowanie do przyjemności, a James Ellroy trafił w moim przypadku na listę autorów, których kolejne pozycje książkowe po prostu MUSZĘ przeczytać (zwłaszcza, że autora poleca sam Stephen King!). Podejrzewam, że w Waszym przypadku będzie podobnie, więc już Was nie zatrzymuję… ;)