Recenzje

• Beata Igielska

  2018-03-24

  „Opactwo” Jamesa Martina to opowieść napisana z dużym wyczuciem i znajomością ludzkiej duszy. Nie ma w niej miejsca na szybkie i łatwe rozwiązania, na sprawdzone, piękne recepty czy ekspresowe załatwienie problemów.Główni bohaterowie, Anne i Mark, muszą zmierzyć się z swoją przeszłością, która kładzie się cieniem na ich bieżącym życiu. Otrząśnięcie się z dramatycznych doświadczeń i powrót do tzw. normalności wydaje się niemożliwy, gdyż i kobieta, i facet dźwigają samotnie duże brzemię, zmagając się z cierpieniem, cierpieniem i samotnością.Anne, która kilka lat temu utraciła syna, utraciła też wiarę w Boga i drugiego człowieka. Odbudowanie tych zerwanych relacji wydaje się niemożliwe. Jednak poznanie Marka i jego przyjaciela, mądrego opata Paula, wprowadza w życie dziewczyny iskierkę nadziei.Czy rozpali ona płomień, czy tylko będzie się tlić? A może jedynie zabłyśnie, by zaraz ponownie zgasnąć? Takie zapytania towarzyszą czytelnikowi podczas czytania „Opactwa”. Na odpowiedź trzeba poczekać aż do końca, lecz warto uzbroić się w cierpliwość, zwłaszcza, że finał daje dużo do myślenia i na długo zapada w pamięć.Utwór Jamesa Martina to nie tylko historia osobistych dramatów i wzajemnych relacji pomiędzy bohaterami. To też cudowna opowiadanie o poszukiwaniu wiary i zwątpieniu, o stawianiu sobie niełatwych pytań i jeszcze trudniejszym odnajdywaniu odpowiedzi.Nie jest to jedynie opowieść dla osób wierzących czy poszukujących. Opisywane w niej życiowe i duchowe kłopoty są udziałem każdego myślącego człowieka, dlatego zalecam ją z czystym sumieniem wszystkim, którzy poszukują literaturze czegoś więcej niż tylko szybkiej akcji i mrożących krew w żyłach wydarzeń.To powieść, którą czyta się niespiesznie, refleksyjnie, lecz i z dużymi emocjami. BEATA IGIELSKA

• dobrerecenzje.pl

  2018-03-24

  James Martin - twórca bestsellerowych powieści m. in „Jezusa” i ”Siedmiu ostatnich słów Jezusa” jako jezuita i kierownik duchowy podsuwa nam jeszcze jedną książkę pt . „Opactwo”.To historia młodej kobiety, która straciła własnego syna Jeremiasza. Chłopczyk został śmiertelnie potrącony przez auto w wieku 13 lat. Anne świat się wówczas zawalił. I choć nigdy nie była osobą głęboko wierzącą, w tej chwili zaczęła buntować się i krzyczeć na Boga.Jednak przez przypadek trafiła do opactwa benedyktynów, gdzie poznawała warunki życia mnichów, ich modlitwę i rozmowę z Bogiem.Wiadomo, że w życiu duchowym zdarzają się kryzysy. Modlitwa staje się rutyną albo bywa nawet nudna. Nawet Eucharystia bywa niekiedy nużąca, a osobista modlitwa pełna rozproszeń, ale dopiero w klasztorze można zauważyć tę Bożą miłość jaka wypełnia duchowne osoby. Nigdy nie byłam w klasztorze, lecz twórca udzielił nam tak szczegółowych opisów, że można sobie wyobrazić jak życie w klasztorze daje duchownym poczucie spełnienia.Czytając tę książkę odniosłam wrażenie, że sam twórca jako kierownik duchowy wcielił się w zakonnika Paula, żeby pomóc biednej i zrozpaczonej Anne po stracie syna. Kochająca matka, która tęskni za swoim dzieckiem - nikt nie jest w stanie jej zrozumieć tylko kochający Bóg, który jest samą miłością. Paul oferuje Anne napisać list do Boga - swój psalm lamentacyjny.Powieść ta jest wymysłem fikcyjnym, ale postaci są wzorowane na prawdziwych osobach , a rozmowy, które prowadzą bohaterowie, oparte są o doświadczenia autora jako kierownika duchowego. Doświadczenia, zmagania i wątpliwości Anne są częstym fragmentem życia duchowego, zaś Opactwo Świętych Filipa i Jakuba to miejsce fikcyjne, jednak inspirowane licznymi spotkaniami autora z benedyktami.Książeczka jest niewielka, mieści się swobodnie w damskiej torebce, lecz jest cudownie wydana, w twardej oprawie, szyta, zawiera 28 krótkich epizodów i niewiele nad 200 stron.Zachęcam Cię Czytelniku do pochylenia się ponad tą lekturą, bowiem jest głęboko refleksyjna i medytacyjna, jeśli chodzi o nasz sposób modlitwy w tak dzisiaj zabieganym świecie.Poświęć więc chwilę wolnego czasu i czytaj - naprawdę warto!Moja ocena: 10/10Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

• Hanna Kurowska

  2018-03-24

  Cudowna książka, pełna mądrości. Wzruszająca i pouczająca przy tym. Porusza bez wątpienia trudne, bolesne wręcz tematy, jednak w sposób delikatny i pozbawiony nachalności. Książkę Opactwo polecałabym szczególnie poszukującym Boga, lecz także tym dla których tego rodzaju książki są ważne. Opactwo bowiem ma cenne przesłanie, przemawia do czytelnika, skłania go do myślenia.. Z pewnością dla każdego będzie to coś innego, indywidualnego i pewnie w tym tkwi siła tej książki. Można potraktować ją jako przyjemną, ciekawą lekturę, lecz można również wynieść ze spotkania z nią coś więcej. Bardzo polecam.