To twoja książka?

Recenzje

• Kacha

  2018-03-21

  Bardzo prosto się czyta, treść wciąga. Z przesłaniem o budowaniu więzi rodzinnych.

• Triskel

  2018-03-21

  „Nie prosiliśmy o skrzydła” autorstwa Vanessy Diffenbaugh przenosi nas w głąb burzliwej historii, która opowiada dzieje pełne nadziei wbrew wszelkim przeciwnościom losu. Książka ebook odnosi się do wielu niełatwych tematów: nielegalnej imigracji, niedoścignionych marzeń czy trudów macierzyństwa. Diffenbaugh stworzyła wyrazistą opowiadanie o rodzinie, pełną bólu, zranionych uczuć i potrzeby akceptacji. Letty Espinosa jest matką dwójki dzieci, piętnastoletniego Aleksa i sześcioletniej Luny. Sytuacja życiowa dziewczyny zmusza ją do pracy na kilka etatów i oddania własnych dzieci pod opiekę dziadków. Rodzice Letty postanawiają wrócić do Meksyku, a ona sama musi nauczyć się, co to oznacza być matką. Letty Espinosa z całych sił chce opuścić niebezpieczną okolicę, w której mieszka i zapewnić swoim dzieciakom lepszą przyszłość. Jednak próba wyrwania się do lepszego świata może okazać się trudniejsza, niż przypuszczała. Vanessa Diffenbaugh posługuje się mową barwnym i bogatym, co sprawia, że książkę przeczytałem z ciekawością. Fabuła jest ciekawa, bohaterowie z krwi i kości, a przeżycia wewnętrzne bohaterów stanowią największy atut tej pozycji. Proza Diffenbaugh ukazuje szeroko pojęty kłopot samotności a także potrzebę akceptacji. Historia opowiada o pragnieniu zrozumienia, to wysublimowana literatura, którą autorka przestawiła z dbałością i wyczuciem. „Nie prosiliśmy o skrzydła” jest też historią o miłości, więzach rodzinnych, które potrafią przezwyciężyć największe próby. Autorka pokazuje, że więzy rodzinne potrzebują ciągłej pielęgnacji i troski. Historia przedstawiona na kartach książki potrafi zaciekawić i chwycić za serce. Lektura jest sugestywna i zawiera dużo prawd życiowych, które skupiają się wokół rodziny i macierzyństwa. Książka ebook powinna przypaść do gustu fanom pisarstwa autorki a także osobom, które cenią sobie powieści o miłości. Serdecznie polecam. http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2017/04/nie-prosilismy-o-skrzyda-vanessa.html

• Dominika Ławicka

  2018-03-21

  "Nie prosiliśmy o skrzydła" Vanessa DiffenbaughVanessa Diffenbaugh zachwyciła mnie własną debiutancką powieścią "Sekretny mowa kwiatów", dlatego z olbrzymią przyjemnością sięgnęłam po drugą w dorobku literackim książkę amerykańskiej pisarki. Niech nikogo nie zmyli sielankowa okładka powieści, ponieważ "Nie prosiliśmy o skrzydła" nie jest lekką, łatwą i przyjemną w odbiorze książką, zwłaszcza że autorka porusza w niej temat macierzyństwa daleko odbiegającego od ideału, opowiada też o problemach, z którymi borykają się nielegalni imigranci. Letty jest matką nastoletniego Alexa i sześcioletniej Luny. Dziewczyna nie potrafi odnaleźć się w roli matki i obowiązki związane z wychowaniem dzieci spycha na własną matkę. Letty jest młodą, inteligentną osobą, która mocno pogubiła się w życiu i zaprzepaściła dużo szans, by to życie wyglądało zupełnie inaczej, popełniła szereg błędów i podjęła mnóstwo złych decyzji. Miłuje własne dzieci, lecz nie potrafi okazać im miłości, boi się odpowiedzialności i odczuwa paniczny strach, ilekroć babcia rodzeństwa zapowiada powrót do Meksyku. Przeraża ją wizja pukającej do drzwi opieki społecznej, która będzie chciała odebrać dzieci, ponieważ Letty jest przekonana, że nie nadaje się na matkę. W końcu staje się to, co i tak prędzej, czy potem musiało się wydarzyć, ukochana babcia Alexa i Luny wraca do Meksyku. Bycie samotną matką nie jest wygodną sytuacją, lecz Letty postanawia zrobić wszystko, by sprostać zadaniu i przede wszystkim wreszcie stać się matką, ponieważ idealnie wie, że zawiodła nie tylko własne dzieci, zawiodła wszystkich, siebie również. "Nie prosiliśmy o skrzydła" to także opowieść poruszająca kłopot nielegalnej imigracji i muszę przyznać, że autorce udało się w bardzo obrazowy sposób pokazać, jaka przepaść dzieli nielegalnych imigrantów od pełnoprawnych obywateli Stanów Zjednoczonych. To jest życie w ciągłym strachu przed deportacją i problemami finansowymi, okazuje się, że "american dream" bywa sloganem i nierzadko boleśnie trzeba się o tym przekonać...Vanessa Diffenbaugh napisała bardzo sugestywną powieść, prozę o wielkim ładunku emocjonalnym, demaskującą obraz amerykańskiego społeczeństwa i skupiającą się wokół trudnego, ponieważ nierzadko zbyt wczesnego macierzyństwa. To bardzo aktualna i kluczowa książka, lecz również ciepła i wzruszająca historia o budowaniu rodziny, naprawianiu relacji i szukaniu szczęścia, które czasem jest na wyciągniecie ręki. To wreszcie opowieść o złych i niezłych momentach w życiu każdego z nas, niełatwych wyborach, niezrealizowanych marzeniach i nadziei na lepszą na przyszłość.Często sprawdzianem dla pisarza jest druga książka, wówczas okazuje się, czy idealnie przyjęty debiut nie był tylko i wyłącznie jednorazowym sukcesem. Vanessa Diffenbough nową powieścią potwierdza, że "Sekretny mowa kwiatów" nie był przypadkiem, ponieważ "Nie prosiliśmy o skrzydła" to następna bardzo udana książka ebook amerykańskiej pisarki.Dominika Ławickahttp://matkapolkaczytajaca.blox.pl/

• Beata Igielska

  2018-03-21

  „Nie prosiliśmy o skrzydła” Vanessy Diffenbaugh to powieść, która wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca.Główną bohaterkę, Letty, poznajemy w krytycznym dla niej momencie, gdy musi sama poradzić sobie nie tylko z pracą, lecz i z opieką ponad synem i córką. Wcześniej dzieciakami zajmowali się jej rodzice, jednak kiedy zdecydowali się na stałe wrócić z San Francisco do Meksyku, młoda dziewczyna postawiona została przed faktem dokonanym.Letty niespodziewanie musi sprostać zadaniom, które wcześniej dla niej nie istniały. Z dnia na dzień codzienne obowiązki domowe i rodzinne urastają w oczach dziewczyny do rangi niewyobrażalnych wyzwań. Jak bowiem pogodzić wyczerpującą pracę w lotniskowej restauracji z opieką ponad wrażliwym nastolatkiem i jego małą, potrzebującą ciepła siostrzyczką, którzy tęsknią za czułymi dziadkami? Jak związać koniec z końcem, jeśli w dodatku marzy się o lepszej szkole dla syna? Jak wyrwać się z biednej dzielnicy, by dać życiową szansę sobie i swoim pociechom?Te zapytania spędzają sen z powiek zapracowanej Letty. Jakby tego było mało, w jej życiu niespodziewanie pojawiają się dwaj mężczyźni, którzy wprowadzają dodatkowy chaos i niepokój.Gdy wydaje się, że młoda dziewczyna odnalazła wyjście z niełatwej sytuacji, niespodziewanie wszystko zaczyna się jeszcze bardziej komplikować…Śledzenie codziennych perypetii młodej matki jest ciekawe i pełne emocji. Nie mniej wrażeń dostarczają czytelnikowi elementy skupiające się na przeżyciach dwójki dzieci – niezwykle uzdolnionego Alexa i jego niesfornej siostrzyczki, Luny.Autorce udało się w przekonujący sposób ukazać współczesne realia życia meksykańskich emigrantów, którzy marzą o lepszym jutrze dla siebie i własnych bliskich, jednak – nawet w przypadku legalnego pobytu w Stanach Zjednoczonych – stale narażeni są na dyskryminację, lekceważenie i wykorzystywanie w pracy. Potyczka o prawo do godnego życia jest jednym z naczelnych tematów najwieższej powieści Vanessy Diffenbaugh.„Nie prosiliśmy o skrzydła” to też opowieść o miłości, przyjaźni i rodzinnych więzach, które mogą dać człowiekowi szczęście, lecz nie przychodzą same, wymagają poświęceń i wyrzeczeń, stawiają wymagania i nieraz przynoszą rozczarowania.To także wzruszająca historia dojrzewania do odpowiedzialnego macierzyństwa, na co nigdy nie jest za późno.Całość napisana jest lekko, nie znaczy to jednak, że treść i problematyka są błahe. Wręcz przeciwnie – autorce udało się w naturalny sposób połączyć finezyjny styl z powagą i dramatyzmem opisanych wydarzeń a także przeżyć wewnętrznych bohaterów. To na pewno jeden z największych atutów powieści, którą zalecam z czystym sumieniem. BEATA IGIELSKA