Średnia Ocena:
Mroczna arena
Teren powojennych Niemiec krótko po kapitulacji, na przełomie 1945 i 1946 roku. Po trzech latach spędzonych na froncie młody Amerykanin, Walter Mosca, nie potrafi odnaleźć się w zwyczajnej rzeczywistości, nie czuje więzi z rodziną ani narzeczoną. Tęskni za Europą, za własną niemiecką kochanką Helle. W końcu decyduje się na powrót. Znajduje pracę w cywilnej administracji sił okupacyjnych w Bremie, mieście zniszczonym przez alianckie bombardowania. Odszukuje Helle i przechodzi niełatwy proces odkrywania siebie a także poszukiwania miłości i spokoju. Stara się zachować człowieczeństwo względem piekła codzienności – braków żywnościowych, prostytucji młodych kobiet, żebrzących dzieci, widocznych wszędzie ruin. Widząc perspektywę dynamicznych i łatwych zarobków, wplątuje się w przedsięwzięcia na czarnym rynku, gdzie walutą są niezła z amerykańskich kantyn, a towarem – złoto, usługi seksualne, fałszywe dokumenty i leki. Kiedy Helle rodzi jego syna, zaczyna wierzyć, że w końcu nauczył się kochać...
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Mroczna arena |
Autor: | Puzo Mario |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Albatros |
Rok wydania: | 2017 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
Mroczna arena PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stronswojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!
Recenzje
Mario Puzo - amerykański pisarz narodzony 15 lipca 1920 r. Najsłynniejsza jego książka ebook to „Ojciec Chrzestny”, która została zekranizowana w 1972 r. i otrzymała 3 Oskary. Pisarz zmarł 2 lipca 1999 r. „Mroczna Arena” nie należy do mojego ulubionego gatunku książek, lecz uważam, że trzeba ją przeczytać. Na początku czytania odczuwałam totalny chaos w tej historii, kilka razy musiałam cofać się do pierwszej strony, aby od świeża zagłębić się w tę historię w stu procentowym zrozumieniem. Akcja książki rozgrywa się w powojennych Niemczech na przełomie lat 1945 i 1946 r. Głównym bohaterem książki jest Wolter Mosca, młody Amerykanin, który po 3 latach przebywania na froncie wraca do własnego rodzinnego domu. Facet od samego początku wzbudzał we mnie niechęć, czułam, że jest taką osobą, która nie docenia tego, co ma. Wrócił do domu do matki, której tęsknota i miłość do syna zakryły zwyczajne życie, do brata który z chłopca musiał stać się mężczyzną, aby stać się głową rodziny, i do narzeczonej, która z nerwów o utratę miłości wsłuchiwała się w komunikaty radiowe o sytuacji na froncie. Wolter nie czuje miłości ani więzi z tymi ludźmi. Nie umie się cieszyć z tego co ma i z tego, jak dużo znaczy dla tych ludzi. Zrywa zaręczyny i po kłótni z najbliższymi wraca tam skąd przyjechał. Znajduje pracę w cywilnej administracji sił okupacyjnych w Bremie i odszukuje własną kochankę Helle. Czy ta dziewczyna jest w stanie go odmienić? Czy jest ona w stanie sprawić, że w tym człowieku obudzi się miłość? Moi drodzy dla mnie ten człowiek z początku był zwykłym draniem i mężczyzną, którego nie obchodzi cały świat, tylko swoje zachcianki i potrzeby. Potem zdałam sobie sprawę, że Mosca nie miał wcale takiego łatwego życia. Zatracił poczucie rzeczywistości. Nie jest prosto zachować człowieczeństwo względem piekła powojennej codzienności: brak jedzenia, wykorzystywanie seksualne młodych kobiet, żebrzące dzieci, życie wśród ruin, gdzie kiedyś było miasto. Ja jestem w stanie go usprawiedliwić. Nikt z nas nie wie jak, by się zachował w takiej sytuacji. Lektura warta przeczytania, nienależąca do najłatwiejszych. Ducky, lat 17 źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com
O II wojnie światowej powstało dużo książek. Historii opowiadających o jej bezsensie, okrucieństwie, o bohaterach i zbrodniarzach wojennych. Niewiele jednak jest utworów traktujących o powojennej rzeczywistości. Co działo się z Niemcami po kapitulacji Wermachtu, mieszkańcami zniszczonych przez działania wojenne miast, aliantami, którzy odnieśli wygrana ponad faszystami, o tym w własnej debiutanckiej powieści "Mroczna arena" opowiada Mario Puzo. Głównym bohaterem powieści jest Amerykanin, Walter Mosca, który wraca jako bohater, po zakończonej wojnie do własnego rodzinnego miasta. Tam czekają na niego rodzice i narzeczona, Gloria. Walter nie jest jednak już tym samem chłopakiem, którego pokochała i na którego czekała trzy lata. Mosca nie potrafi rozmawiać ze własnymi bliskimi w domu czuje się obco. Uświadamia sobie, że nie miłuje już Glorii i postanawia wrócić do Niemiec. W Bremie pracuje w administracji cywilnej, która ma zapewnić porządek w zniszczonym przez naloty i bombardowania mieście. Martwe ciała leżące na ulicach, żebrzące dzieci, młodociane prostytutki, bieda, zgliszcza i ruiny, to widok, który codziennie towarzyszy Mosce przechodzącemu ulicami Bremy. Równie mocno zniszczona i nieszczęśliwa jest dusza Waltera, jak i tych którzy doświadczyli wojny, na zawsze zostali naznaczeni przez jej koszmar. Wojna przemieniła ludzi, zniszczyła ich charaktery, wartości i ideały w które wierzyli, zabiła człowieczeństwo, a ujawniła okrucieństwo, barbarzyństwo a także obojętność względem ludzkiego cierpienia. Wojna wryła się w Moscę, stał się skrajnym cynikiem, który stale czuje się samotny, "boi się swojego wnętrza", wśród ruin Bremy, zburzonych budynków szuka szczęścia, szuka miłości, lecz nie potrafi otoczyć kogoś opieką, pragnie uciec od życia i świata. W świecie, który omawia Mario Puzo nie ma pokonanych, zwycięzców, nie ma ofiar i winnych. Pisarz nie dokonuje podziału na niezłych i złych , bo każdy kto brał udział w wojnie został przez nią naznaczony, bez względu na to po której stronie odnalazł się w okresie okupacji. Puzo pisze o tych którzy przetrwali piekło wojny, o ludziach z krwi i kości, o ich wadach, słabościach. Pisarz nie ocenia własnych bohaterów, nie osądza ich postępowania. Kreśli powojenną rzeczywistość Niemiec taką jak sam ją przeżył i zapamiętał, pracując tuż po wojnie w Niemczech jako cywilny publicysta prasowy. "Mroczna arena" Mario Puzo to smutna opowiadanie o koszmarze powojennej rzeczywistości. Koniec wojny nie jest szczęśliwym zakończeniem, jest dopiero początkiem. Ludzie od świeża muszą nauczyć żyć na zgliszczach tego co zostało, od początku budować własne życie, walcząc o każdy dzień. Nauczyć się kochać, współczuć, odnaleźć w sobie człowieczeństwo, które brutalnie odebrała im wojna. Lecz czy po cierpieniu które zaznali jest to jeszcze możliwe?
Dziwaczny jest świat, chce się rzecz po tej lekturze. Debiutancka opowieść autora "Ojca chrzestnego" zabiera nas w czasy powojenne. Walter Mosca wraca po wojnie do Stanów Zjednoczonych, do rodziców i do narzeczonej. Coś jednak zmieniło jego myślenie i punkt odniesienia. Czuje się tutaj obco i tak odnosi się do najbliższych. Ci dynamicznie mają go dosyć i jego lekceważenia. Wydaje im się, że z wojny wrócił zupełnie inny człowiek. Młody żołnierz wkrótce wraca do Niemiec, gdzie próbuje odnaleźć własną kochankę i ułożyć sobie z nią życie. " Mroczna arena" jego gorzka historia o niszczycielskiej sile wojny, która zabija cudowne wartości w tych, którzy walczyli o niepodległość. Czy ze śmiercią i rozpaczą można się oswoić? Ta książka ebook jest wyjątkowa ze względu na przesłanie. Pisarzy prezentuje brutalność i analizuje zachowanie człowieka, którego niezbyt interesują inni. Myśli o sobie i o własnych potrzebach, a każde zrealizowanie kolejnego kroku kończy się niezadowoleniem. Poszukiwanie sensu życia i miłości spotyka się z murami, które wydaja się nie do przeskoczenia. Ta książka ebook opowiada o samotności i ciągłym poszukiwaniu. Pewne jednostki z natury są skazane na samodestrukcję. Po lekturze zastanawiałem się ponad losem ludzi, którzy przeżyli koszmar drugiej wojny światowej. Jak żyli ze własnymi lękami i piętnami, bez niepewności co do kolejnego dnia. "Mroczna arena" charakteryzuje się głębią psychologiczną, pokrytą jękami oryginalności i prawdziwości. Lektura nie jest łatwa, lecz jak dla mnie wyjątkowo niezbędna i wręcz pożądana. Prezentuje człowieka bez maski. Polecam.