WALKA O ŻYCIE Naoki Urasawa dał mi się poznać jako twórca „Pluto”, doskonałej mangi, która z miejsca kupiła moje serce i ani na chwilę nie przestała mnie zachwycać. Po „Monstera” sięgnąłem pod wpływem tego tytułu właśnie i nie żałuję. Urasawa stworzył bowiem nie tylko znakomitą serię, lecz także i komiks mocno osadzony w klimatach charakterystycznych dla Osamu Tezuki, składając nim następny hołd jego twórczości. Niemcy. Rok 1986. Młody lekarz Kenzō Tenema, który przeniósł się tu z Japonii, pracuje w szpitalu-pomniku Eisler i wiedzie dobre życie. Jest cenionym chirurgiem, zaręczył się z córką dyrektora placówki, a jej ojciec go uwielbia. Jednakże to tylko pozory, o czym Tenema przekonuje się, kiedy pewnego dnia zostaje odwołany od operacji faceta by ocalić życie słynnego śpiewaka. Artysta wraca dzięki niemu do zdrowia, jednak pozostawiony pod opieką innego zespołu pacjent umiera. Młodu chirurg natomiast zaczyna dostrzegać, jak pusta jest jego narzeczona, jak bardzo wykorzystuje go dyrektor i jak bezlitosny jest szpitalny świat, w którym rządzą przede wszystkim pozory i polityka. Impulsem do zmiany życia staje się spotkanie z kolejnym pacjentem. Kiedy pod opiekę Tenemy trafia postrzelony w głowę chłopiec, którego rodziców ktoś zamordował, chirurg podejmuje decyzję dokończenia jego operacji, zamiast zajęcia się przywiezionym potem pacjentowi. Chociaż chłopczykowi udaje się ocalić życie, Tenema traci wszystko, co miał do tej pory. Konsekwencje będą jednak o dużo większe, niż ktokolwiek mógł podejrzewać… „Pluto” był mangą opartą na kultowym dziele Osamu Tezuki, człowieka, który stworzył japoński komiks, „Monster” kontynuuje tę tradycję, ponieważ choć jest autorskim tworem Urasawy, ciężko nie dostrzec podobieństw do prac legendarnego autora. Starczy już sam rzut oka na ilustracje, by się o tym przekonać, a kolejne analogie pojawiają się przy bliższym poznaniu. Jeśli ktoś czytał „Black Jacka” z pewnością je dostrzeże. Lecz nie bójcie się, „Monster” to nie kopia żadnej innej mangi, to autorski projekt, oryginalny, ciekawy, choć również składający hołd klasyce. Idealny scenariusz, dobre dialogi, nieco patosu, znaczna dawka emocji i intrygujący klimat składają się na dzieło, które czyta się z olbrzymią przyjemnością. Losy się w nim dużo, nie brakuje przy tym krwi i mroku, lecz na tym polega właśnie jego urok. „Monster” zyskał także znakomitą oprawę graficzną. Odwołując się po raz następny do „Pluto”, tym razem kreska jest prostsza, lecz wcale nie mniej udana. Do tego Urasawa, kiedy to potrzebne, pokazuje nam realistyczne, nastrojowe i pełne detali ilustracje. Całość robi więc wielkie wrażenie, które tylko pogłębia się, jeśli dodać znakomite wydanie (jeden tom polskiej edycji liczy blisko 430 stron, a wszystkie kolorowe strony zostały zachowane) i zmuszającą do myślenia treść. Szukacie dobrej, dojrzałej mangi dla starszych odbiorców? Macie ochotę na thriller połączony ze świetną, klasyczną opowieścią obyczajową? „Monster” to tytuł dla Was. Zalecam gorąco!