Recenzje

• Tahoe Girl

  2018-03-22

  Na te ksiazke czekalam z niecierpliwoscia I kiedy w koncu do mnie dotarla nie moglam sie doczekac by ja zaczac czytac. Temat jest dla mnie fascynujacy: jak to jest byc dzieckiem zbrodniarza ktory przyczynil sie do unicestwienia setek tysiecy, millionow istnien ludzkich. Jak to jest dorastac wiedzac ze twoj ojciec, twoje nazwisko jest synonimem najwyzszego zla. Co czuli ci ludzie, wówczas dzieci, dzis starcy kiedy swiat wydal osad na ich rodzicow. Jak poradzili sobie, albo nie poradzili w ogole, z zyciem w cieniu tak legendarnych katow? Dla mnie jest to zajmujacy temat. Niestety, ksiazka bardzo mnie rozczarowala. Po pierwsze jest fatalnie napisana pod wzgledem literackim. Urwane strzepki dialogow, polslowki, niedopowiedzenia, ktorych jest w ksiazce za duzo, to wszystko sprawia ze czasem zupelnie nie wiem o co autorce w danym momencie chodzi? Do czego pije? O co probuje zapytac albo z rozmowcy wyciagnac? Gubie sie. Zdaje sobie sprawe z tego, ze autorka nie jest pisarka tylko reporterka lecz niestety styl w ktorym napisala te ksiazke pozostawia dużo do zyczenia. Prawdopodobnie “ghost writer” bylby tutaj lepszym rozwiazaniem. Po drugie, ksiazka jest nudna. Rozdzialy sa rozciagniete do granic mozliwosci opowiadajac o przechadzkach z rozmowcami (po Noreymberdze na przyklad), ktore to do ksiazki niczego nie wnosza. Nic nie dodaja z wyjatkiem objetosci. Juz przy pierwszym rozdziale zaczelo mnie to nudzic. Szkoda. Wydaje mi sie ze format wywiadow, spisanych rozmow bardziej by sie tutaj sprawdzil. W formacie ktory wybrala autorka, zupelnie tracimy z oczu sam temat rozmow, osobiste odczucia I doswiadczenia rozmowcow gina w niepotrzebnych opisach przechadzek, posilkow w knajpach, przerw na papierosa I zwiedaniu sklepow. Rozmydla to bardzo sama fabule, esencje ksiazki. Autorka zanadto rozmienia sie na drobne. Po trzecie I najwazniejsze. Autorka tej ksiazki jest reporterka ktora za cel wziela sobie udokumentowanie rozmow, wywiadow z potomkami czolowych nazistow. Dziennikarzy, takze tych piszacych ksiazki dokumentalne, obowiazuje zasada rzetelnosci dziennikarskiej, starannosci w udokumentowaniu zrodel materialow I zrodel wnioskow wyciaganych przez autora badz autorke. W “Moj ojciej byl Nazista” calkowicie tego brakuje. Nie ma podanych zadnych zrodel przytoczonych rozmow. Skad ten cytat? Czy rozmowa zostala spisana? Sfilmowana? Nagrana dyktafonem? Na ktorej stronie znajduje sie cytat? W ktorej minucie, na ktorej tasmie? Bez podanych zrodel ciężko uwierzyc czy taka rozmowa rzeczywiscie sie odbyla, czy jest to moze tylko wymysl autorki. Karygodne niedopatrzenie czy moze specjalne dzialanie? Z brakiem podanych zrodel laczy sie następna fatalna wada tej ksiazki, niesty calkowicie nie do wybaczenia w ksiazce dokumentalnej. Autorka juz po paru pierwszych stronach zaczynac wyciagac tak daleko idace wnioski absolutnie nie wynikajce z tekstu, ze zaczyna po prostu fantazjowac. Przyklad: mniej wiecej na stonie 63 autorka pisze ze Niklas, wowczas kilkuletni chlopiec rozwinal w sobie kompleks Edypa i odczuwal pociag seksualny do swej matki, jednoczesnie odczuwajac wrogosc do ojca. Teza ta jest jednak w ksiazce Freidensson absolutnie niczym nie podparta. Skad autorka ten wniosek wyciagnela? Czy ma jakies badania psychologiczne albo psychiatryczne przeprowadzone na Niklasie na jej poparcie? Jesli tak, to ani slowem o nich nie wspomina. Ani w tekscie samej ksiazki, ani w zrodlach na koncu (ktorych zreszta normalnie brak). No wiec skad wniosek o kompleksie Edypa? Czy autroka ma stopien naukowy w zakresie psychiatrii? Czy bawi sie w domorosla psychiatre-amatorke? Czy po prostu fantazjuje? Dla mnie wyglada to na szukanie niedrogiej sensacji, rodem z Pudelkow i innych wSieci i calkowicie przekresla wiarygodnosc autorki. Takich kwiatkow niczym nie popartych jest niestety w ksiazce duzo wiecej. W samym pierwszym rozdziale naliczylam ich conajmniej cztery. Dobrnelam do jej polowy I juz wiecej czytac nie bede. Plotki I niedrogie sensacje mnie nie interesuja. Naprawde szkoda ze ksiazka jest takim niewypalem. Temat zupelnie nie potrzebuje niedrogiej sensacji, jest fascynujacy sam w sobie i latwo broni sie sam bez niepotrzebnych fantazji. Dodatkowo, wydaje sie ze jest to ostatni moment na przeprowadzenie takich rozmow z tymi ludzi, ktorzy powoli umieraja, odchodza zabierajac ze soba na zawsze te wyjątkowo doswiadczenia. Bardzo smutne jest to, ze tak nadzwyczajnym tematem zajela sie tak niekompetentna osoba.

• Katarzyna Kat.

  2018-03-22

  „Mój ojciec był nazistą” to książka, w której przedstawione są rozmowy z potomkami czołowych przywódców Trzeciej Rzeszy. Czytelnicy mogą poznać takie postacie historyczne jak Hans Frank, Rudolf Höss, Hermann Göring i Erwin Rommel a także Claus Stauffenberg. Poznamy ich nie tylko z archiwalnych zapisów, lecz i z samych wspomnień członków ich rodzin. Tatiana Freidensson to rosyjska reporterka i producentka filmowa. Książka ebook „Mój ojciec był nazistą” powstała na podstawie jej filmu dokumentalnego „Dzieci Trzeciej Rzeszy”. Początkowo, jak sama opowiada nie mogła znaleźć kogoś, kto pomógłby jej w realizacji początkowo filmu, a ostatecznie książki. Wszyscy uważali, że Freidensson nie będzie w stanie „udźwignąć” tego tematu. Moim zdaniem zrobiła to całkiem dobrze. Książka ebook jest obarczona mianem reportażu literackiego, prowadzona jest jako wywiady, listy wymieniane z członkami rodzin przywódców Trzeciej Rzeszy z autorką. Widzimy tam ich żal, krzywdy wyrządzone przez przodków. W każdej z tych osób widać brak zrozumienia dla tego co ich krewni robili w trakcie II Wojny Światowej. Freidensson nie obawiała się pokazać też tego, jak wydarzenia z przeszłości zmieniły postępowanie i zdrowie psychiczne rodzin. Element wypiera to z pamięci, a u niektórych to wszystko przekształciło się w poważne zaburzenia emocjonalne i psychiczne. Ta książka ebook to dająca do myślenia literatura, która uświadamia, że to co robimy teraz będzie miało własne wyniki w przyszłości, jednak jaki ten skutek będzie, czy pozytywny czy również negatywny, zależy tylko od naszych decyzji. Autorka w wyjątkowo plastyczny sposób przeprowadza wywiady z rodzinami zbrodniarzy. Pozwala im mówić, ujawniać własne tajemnice, które sama dopełnia własnymi dygresjami i przemyśleniami, co daje nam jeszcze większy obraz nieszczęścia zdarzeń związanych z wojną, lecz i z życiem teraźniejszym. To pozycja obowiązkowa dla każdego miłośnika ebooków historycznych. Zawiera dużo kluczowych faktów, zdjęć, dokumentów, które mogą zaciekawić nawet najbardziej wybrednego czytelnika. Autorka dzielnie brnie w obraną tematykę i nie boi się zadać niewygodnych pytań, co sprawia, że książka ebook staje się bardzo wartościowa i szczera. Zalecam tę książkę każdemu, kto lubi odważne książki, przedstawiające prawdziwe życie, dzieje historyczne i życie realnych osób. Myślę, że każdy z Was, po lekturze tej książki będzie miał bardzo wiele rzeczy do przemyślenia, a to jedna z pozytywnych aspektów czytania książek.