Recenzje

• Rosemary Littletoe

  2019-02-09

  Dwie kobiety, jedno miasto, dwa różnorakie światy. Julka ma 25 lat, ma za sobą trudne dzieciństwo, nie utrzymuje kontaktów z rodziną. Pracuje w barze, a w torebce nosi 30 działek kokainy, którą usiłuje sprzedać znajomym by odbić się od finansowego dna. Anna, starsza o 11 lat, jest managerem w prestiżowej agencji reklamowej, mieszka w luksusowym apartamencie i nie brakuje jej niczego poza miłością męża. Ponieważ z nią ostatnimi czasy jest nieciekawie. Julka i Anna żyją obok siebie, jednak rzeczywistość jednej w niczym nie przypomina rzeczywistości drugiej. Co się stanie, jeśli się spotkają? Czy stanie się cokolwiek? "Lukier" to debiutancka opowieść Malwiny Pająk, choć naprawdę ciężko w to uwierzyć. Czytałam dużo debiutów, niektóre słabe, inne bardzo dobre, lecz za każdym razem gdzieś między wierszami dało się wyczuć, że twórca stawia dopiero pierwsze kroki w swej pisarskiej karierze. Debiuty nierzadko charakteryzuje pewna nerwowość w prowadzeniu fabuły, nierówny styl pisania, wkradające się w tekst niezręczne albo wręcz błędne sformułowania. Podobnych potknięć spodziewałam się także po "Lukrze". Jakież było moje zdziwienie, gdy nie znalazłam żadnego... Pani Pająk nie dorobiła się (jeszcze) strony na Wikipedii, więc nie wiem czy miała wcześniej coś wspólnego ze słowem pisanym - jeśli nie, to jest geniuszem. Mówiąc o stronie technicznej, wszystko jest dopięte na ostatni guzik. Nic tu nie zgrzyta, tekst stoi na naprawdę wysokim poziomie. Podczas lektury miałam wrażenie, że słowa są ze sobą posklejane z niezwykłą łatwością i swobodą, jakby w rękach autorki same ustawiały się w odpowiedniej kolejności. Być może nieco za wiele jest w tym tekście pewnej poetyckości, lecz to kwestia gustu, a te jak wiadomo potrafią skrajnie się od siebie różnić. Z początku raził mnie też natłok wulgaryzmów, lecz gdy już wczułam się w klimat książki, wszystko to jakoś ładnie się do siebie dopasowało. Jeśli chodzi o fabułę, to przyznaję, że z początku czytanie szło mi opornie, a akcja zdawała się stać w miejscu. Bohaterki również niechętnie zdradzały cokolwiek na własny temat, wszystkiego musieliśmy się domyślać, nie było więc żadnego elementu, który mógłby przytrzymać uwagę czytelnika. Trwało to jakieś 50 stron, później wszystko powoli ruszyło. Rozpędzało się jak lokomotywa z wierszyka - powoli i ociężale, lecz w bardzo intrygujący sposób. Dynamicznie stwierdziłam, że choć akcja normalnie się wlecze, to nie mogę się oderwać od lektury. Męczyłam się strasznie, ponieważ to ciężka opowieść, a autorka nie boi się poruszać niełatwych tematów i wywoływać skrajnych emocji, lecz była to męczarnia szalenie przyjemna. Co do bohaterek, to ja znajduję się gdzieś pośrodku. Trochę we mnie Julki, nieco więcej prawdopodobnie Anny, lecz w obydwu widzę pewne własne cechy. I naprawdę dużo do myślenia dał mi fakt, że wciąż wściekałam się na jedną lub drugą. Wyrzucałam Julce brak rozsądku (jakże dla mnie typowy), po chwili miałam ochotę wstrząsnąć Anną i wrzasnąć, aby przestała rozpamiętywać (moje ulubione zajęcie) i się wreszcie ogarnęła. To było jak trzy kroki w tył, by spojrzeć na siebie z dystansu. Nie wiem czy podoba mi się to, co zobaczyłam, lecz samo doświadczenie było cenne i pouczające. Nie jest to prosta książka. Jeśli sięgasz po "Lukier", bądź gotowy ubabrać się nim aż po mdłości, ponieważ będziesz musiał mozolnie go zdzierać warstwa po warstwie, a gdy w końcu dokopiesz się do szarej rzeczywistości, może wcale ci się nie spodobać to, co zobaczysz. Możesz zobaczyć własne życie takim, jakie jest; możesz zobaczyć, że niczym tak naprawdę się nie różnisz od ludzi, których lekceważysz, czy wręcz nimi gardzisz. Lecz jeśli podejmiesz wyzwanie, dostaniesz kawał dobrej literatury o życiu, która zostanie ci w pamięci na długo. Moja siostra już zdążyła mnie zapytać czy pożyczę jej tę książkę i oczywiście zrobię to z przyjemnością. Was też do lektury gorąco zachęcam. Debiut roku już w lutym? Całkiem możliwe. rosemaryczyta.blogspot.com

• Anonim

  2019-02-09

  Znam Twój styl pisania, Twoją determinację i tryb pracy, Pająku. Ja po prostu wiem, że to będzie cholernie niezła książka.

• Anonim

  2019-02-09

  Ja również zamówiłam. I jestem bardzo dumna z cudownej i niezwykłej Dziewczyny jaką jest Malwina Pająk. M :) i serduszko.

• Anonim

  2019-02-09

  Juz zamowiona!!! Jaram sie! Brawo Malwina Pajak!!!