Autorzy przygód Lila i Puta zabierają nas w świat paradoksów, z którymi mamy do czynienia na co dzień: jak nie napadnie nas (w jakiejkolwiek postaci) zbój to może się, że to połowa naszego nieszczęścia, ponieważ poza byciem zbójem może być również dużym formalistom, który przyjmuje tylko i wyłącznie określoną rzecz/kwotę i ani troszkę więcej, co może skazać nas na miesiące w zawieszeniu. W takim zawieszeniu przebywają Lil i Put: muszą siedzieć na linowym moście w górach, bo po podjęciu decyzji (dla ratowania życia) o zapłacie za przejście przez most dowiadują się, że mają tylko jedną monetę, a strażnik-zbój nie ma drobnych, żeby wydać, więc nie może od nich tych pieniędzy wziąć.Kolejnym kłopotem Lila i Puta jest ich wieczne nieposiadanie pieniędzy, przez co zmuszeni są do ciągłego targowania się, pakowania w kłopoty i szukania możliwości szybkiego zarobienia wielkich pieniędzy. Kiedy w karczmie dowiadują się, że można bardzo nieźle zarobić na szczurach robią wszystko, żeby je zdobyć. Gdy już im się wydaje, że pieniądze są blisko (wystarczy zanieść łup i odebrać wynagrodzenie) to zostają napadnięci przez plemię szczurów, które nieco wyrosło ewoluowało, lecz chce bronić własnych mniejszych braci, a wszystko do czasu, kiedy dowiadują się jaka jest za nie cena. Bez wyrzutów sumienia sami oddają własnych mniejszych krewniaków w ręce szalonego maga, by dostać troszkę złota.Komiks pełen jest takiego alegorycznego uchwycenia naszych codziennych paradoksów, z których możemy uwolnić się tylko dzięki świadomości ich istnienia i dobrej woli. Tej niestety nierzadko brakuje, tak jak bohaterom.„Lil i Put. Chodu!” to idealny komiks dla dzieci i młodzieży. Idealny materiał do wykorzystania na lekcjach etyki.