Recenzje

• Klaudia Kocinska

  2018-03-21

  Księga luster jest książką którą absolutnie mogę polecić. Ciekawa, intrygująca, począwszy od tytułu, okładki i opisu. Z zainteresowaniem zagłębiłam się w historię autorstwa E.O. Chirovici. Przyznam, że podobał mi się sposób w jaki pisarz ten operuje słowem, to jaki ma styl. W Księdze luster Chirovici fascynująco przedstawia meandry ludzkiej psychiki, zgrabnie łącząc tutaj fragmenty kryminału i powieści psychologicznej. W tej misternej sieci sekretów stworzonej przez autora czytelnik może niejednokrotnie zgubić się albo zabrnąć w ślepą uliczkę, a nieczęsto towarzyszy temu solidny dreszczyk emocji.

• anonymous

  2018-03-21

  Wciąga niesamowicie i tak jest już do końca. Warto ją przeczytać.

• Anna Kaczmar

  2018-03-21

  Różnorakie oblicza prawdy Chirovici stara się wciągnąć czytelnika w misternie utkaną sieć kłamstw i niedomówień tej kryminalnej historii. Oddaje głos poszczególnym postaciom, które przedstawiają swoją wersję wydarzeń. Całkowicie zbity z tropu czytelnik staje się ofiarą półprawd i zręcznych manipulacji postaci, które dzielą się z nim sprzecznymi informacjami. Gubi się w gąszczu wielu odsłony tej samej historii i totalnie traci orientację w tym, co jest prawdą, a co nie. Niczym wprawny detektyw czytelnik musi wykazać się umiejętnością logicznego rozumowania i wyławiania pozornie nic nieznaczących szczególików, które mogą zaważyć na rozwikłaniu tej zagadki. Wraz z postępem lektury grzęźnie w bagnie we wspomnieniach powieściowych bohaterów. Wspomnieniach zmodyfikowanych upływem czasu i dorabianych na konkretne potrzeby. Pisarz nie tylko bawi się powieściową formułą poprzez zastosowanie nieco już zapomnianego zabiegu kompozycji szkatułkowej, lecz także zaprasza do gry czytelnika. Każdą z różnych, osobistych perspektyw widzenia wydarzeń z przeszłości, wyzwalana jest za pomocą katalizatora. Pragnący triumfu sprawiedliwości, która jest przecież wpisana w zasady tworzenia kryminału, czytelnik staje się zabawką w rękach autora, który to samo zdarzenie przedstawia oczami paru postaci. A każda z odsłony jest zupełnie inna. Zatem kto ma rację? Kto mówi prawdę, a kto kłamie? A może nie ma jednej jedynej prawdy, ponieważ każda z perspektyw zawiera jej część? Księgę luster to opowieść niebanalna, ciekawa i mocno wciągająca. Zalecam ją przede wszystkim fanom kryminalnych fabuł. Szczególnie czytelnicy lubiący pogmatwane i wielowątkowe historie będą usatysfakcjonowani. Ta opowieść to też idealny przykład psychomanipulacji a także zacierania się granic między rzeczywistymi wspomnieniami a uwewnętrznianymi relacjami z innych źródeł. Czytelnik nawet nie dostrzega momentu, w którym zostaje pochłonięty przez czytaną opowieść. Z kart tej wyjątkowej powieści przemawiają do odbiorcy różnorakie emocje, które ulegają zmianie niczym w kalejdoskopie. Jest miłość, zazdrość, zdrada, śmierć, które zgrabnie są dozowane powoli, niespiesznie, lecz z należytym pietyzmem i dbałością. Podejrzani są wszyscy, a prawda staje się, zdaniem autora, towarem deficytowym, za który przyjdzie zapłacić wysoką cenę.

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-21

  "...nasza pamięć w niczym nie przypomina kamery wideo, niestrudzenie rejestrującej to, co znajdzie się przed obiektywem. To raczej scenarzysta i reżyser w jednym, z migawek kręcący własny swój film." Tytuł książki doskonale komponuje się z treścią, zagłębiając się w opisywaną historię faktycznie mamy wrażenie jakbyśmy znaleźli się w przestrzeni złożonej z kilkunastu luster, odbijających ten sam element rzeczywistości, a jednak za każdym razem pod innym kątem, osobliwie rzucanym cieniem konturów, falującą grą świateł i zaskakującym uwypukleniem ważnych szczegółów. Jak z tych wielokrotnie nakładających się na siebie odbić dostrzec autentyczny obraz pojawiających się zdarzeń, czynów i myśli? Mądrze oddzielić przekłamujące linie i kształty, zobaczyć prawdziwy sens i znaczenie faktów? Spodobała mi się taka niejednoznaczność, celowe zawiłości, niejasności, trudności w dotarciu do wiarygodnych informacji. Twórca zaproponował czytelnikowi porywającą i intrygującą zabawę z dreszczykiem. Niemalże natychmiastowo wyczuwamy coś niepokojącego, lecz nie jesteśmy w stanie tego wyraźnie dostrzec ani tym bardziej zdecydowanie uchwycić. Chętnie zapuszczałam się w kolejne epizody powieści, odpowiadał mi przyjemny styl narracji, a wciąganie w snucie przypuszczeń i domysłów, dokonywanie interpretacji, uleganie zmiennym osądom, sądzę za bardzo udane doświadczenie czytelnicze. Szybka akcja, mnóstwo zaskakujących zwrotów akcji, intrygujące wydarzenia, interesujące profile postaci, wszystko to powoduje, że nie można się przy tej lekturze nudzić. Od pierwszej do ostatniej strony trzyma w napięciu, zainteresowaniu, zaangażowaniu, satysfakcjonuje formą zakończenia, lecz jednocześnie jeszcze długo wybrzmiewa echo przeżywanej opowieści. Takie książki mocno przemawiają, oferując dodatkowe bonusy wybiegające poza fantastyczną fabułę oscylującą wokół zagadkowego morderstwa, to także zajmujące źródło przemyśleń. Na ile jesteśmy w stanie zawierzyć swóim wspomnieniom, które umysł potrafi tak dalece odkształcić, zmodyfikować, a nawet sfabrykować? Jak bardzo można zaufać czyimś retrospekcjom? W jakim stopniu warto podporządkować się odkrywanym na nowo wypartym z pamięci obrazom? Profesor Joseph Wieder, cieszący się silną renomą i sławą psycholog, bardzo charyzmatyczna osoba, zajmuje się zagadkowymi badaniami naukowymi ponad metodami rozumienia ludzkiego umysłu. Wnioski z pracy przygotowywane są do wydania w publikacji mającej zrewolucjonizować spojrzenie na psychologię. Jednak naukowiec zostaje brutalnie zabity w swoim domu przez nieznanego sprawcę. Niemalże trzydzieści lat po jego śmierci, agent literacki Peter Katz, otrzymuje przesyłkę z mocno intrygującym elementem książki, która natychmiastowo wzbudza jego zainteresowanie. W sprawę rozszyfrowania zawartych na jej stronach przerażających sekretów i mrocznych sekretów, włączony zostaje reporter śledczy a także emerytowany detektyw. Stoją oni przed ciężkim wyzwaniem, ponieważ z całej masy odkrytych przeczących sobie nawzajem szczegółów trudno jest złożyć jeden spójny obraz dramatu, nadać odpowiednie znaczenia przedmiotom, postaciom i zdarzeniom, dostrzec prawdziwe relacje pomiędzy uczestnikami zawiłej historii. bookendorfina.pl

• gburek

  2018-03-21

  Księga luster przypomina mi klimatem Małego przyjaciela, lub Szklany Klosz - chociaż wiadomo, że tematyka tej ostatniej jakby trochę inna. Chodzi o sam klimat. Księga luster wciąga, zmienia się, intryguje i pozostawia niedosyt. Jeśli to jest debiut autora, to z niecierpliwością czekam na więcej. Pozytywne zaskoczenie tego roku:)

• Pani Lecter

  2018-03-21

  Mam kilka wspomnień. Jedno z nich, bardzo wyraźnie, ukazuje mnie, moich rodziców i brata leżącego w wózku. Idziemy piaszczystą drugą w upale. Wracamy do domu po wizycie u babci, gdzie piłam kawę zbożową i czułam się wyjątkowo dorosła. Bardzo dziwiłam się, że pamiętam tę chwilę tak wyraziście. Raz nawet zapytałam rodziców, czy również to pamiętają. Powiedzieli, że o wszem, lecz miałam wówczas około trzech lat i to niemal niemożliwe, żebym miała tak wyraźny obraz tego dnia. Dlatego również zafascynowała mnie ta książka. Peter Katz, który pojawia się w opisie książki, nie ma dużo miejsca w tej powieści. Rozgrywa się ona na paru płaszczyznach. Jedna, malutka, należy właśnie do tego agenta literackiego. Następna to wnętrze szkatułki, historia pisana przez niby-głównego bohatera, ponieważ już nie żyje, lecz prawdopodobnie najważniejsza. Richard jest studentem, a mieszkanie dzieli z Laurą. Zostają kochankami i przyjaciółmi profesora Wiedera (kochankami swoimi, nie profesora, oczywiście), który niedługo później ginie. To odsłona Flynna. Odsłona jego ukochanej bardzo się różni. Tak samo jak ta rozpowiadana przez złotą rączkę Wiedera. I odsłona jego współpracownicy. I jego asystenta. A także ta należąca do detektywa Freemana. On również ma dla siebie płaszczyznę. No i Keller! Tak, to także narrator. Może się wydawać, że to niezwykle zagmatwana sprawa, lecz Chirovici wszystko sprawnie wyjaśnia. Ten rumuński twórca płynie literami po kartkach i nie pozwala zauważyć ich upływu, więc natykając się na posłowie i podziękowania jesteśmy zdziwieni, że to już! Pisarz zaskakuje i porywa, historia obyczajowa zmienia się w kryminał, a kryminał w thriller, a potem w dramat. Trudno uwierzyć, że ludzka psychika potrafi się tak z nami zabawić. Pasjonująca, warta każdej nocy. Przewyższa sen i rześki poranek. Kradnie godziny i serca.

• Z herbatą wśród książek

  2018-03-21

  Pochodzący z Rumunii E.O. Chirovici jest bestsellerowym pisarzem, ekonomistą, reporterem i malarzem. Opublikował 15 powieści w języku rumuńskim, po czym na kilka lat wyjechał za granicę, gdzie spisał własną pierwszą anglojęzyczną książkę - “Księgę luster”. Mimo początkowych trudności ze znalezieniem wydawcy, prawa do książki, jeszcze przed jej premierą, zakupiło 39 krajów. W czym zatem tkwi jej fenomen? W 1987 roku zostaje popełnione brutalne morderstwo - we swóim domu ginie słynny psychiatra Joseph Wieder. Głównym podejrzanym jest student - Richard Flynn, lecz brak przeciw niemu wyraźnych dowodów. Sprawca pozostaje niewykryty. Niemal 30 lat potem agent literacki Peter Katz otrzymuje od Flynna element manuskryptu, mającego rzekomo wyjaśnić zagadkę śmierci profesora, tekst jednak urywa się tuż przed opisem wieczoru, kiedy popełniona została zbrodnia. Katz, zaintrygowany opisaną przez Flynna historią, usiłuje odnaleźć resztę manuskryptu - niestety bezskutecznie. Zatrudnia więc dziennikarza śledczego, żeby ten dotarł do osób, których nazwiska pojawiły się w tekście. Emerytowany policjant, który przed laty zajmował się sprawą Wiedera, także postanawia podjąć ostatnią próbę rozwiązania zagadki. Czy po takim okresie uda im się odkryć prawdę? Tylko komu zaufać, kiedy prawda dla każdego wygląda inaczej? “Księga luster” to jeden z tych kryminałów, które czyta się jednym tchem, chcąc jak najszybciej poznać odpowiedzi na wszystkie rodzące się podczas lektury pytania. Może nie mam zbyt wielkiego doświadczenia z tego typu literaturą (z kryminałów czytam głównie Christie i Chmielewską), lecz nie czytałam jeszcze w ten sposób skonstruowanej książki. Napisana jest w pierwszej osobie, a narratorów mamy aż trzech (czterech, wliczając manuskrypt Flynna) - agenta, dziennikarza i detektywa. Każdy z nich własnymi metodami usiłuje dotrzeć do prawdy, powoli odkrywając, że jest ona pojęciem subiektywnym. Nie tylko zeznania osób zamieszanych w sprawę śmierci profesora Wiedera są ze sobą sprzeczne, lecz też ich postrzeganie siebie nawzajem, własnych działań i motywów. Słowem - każde z nich ma własną swoją prawdę. Kiedy zbliżałam się do końca książki, mniej interesowało mnie, kto okaże się mordercą, a bardziej kto kłamie i dlaczego, lub czyje wspomnienia są niezgodne z rzeczywistością. Rozważaniom na temat wspomnień, pamięci i jej działania Chirovici poświęca w własnej powieści dużo uwagi, nie są to jednak nudne, naukowe fakty, lecz bardzo interesujące, a czasem nawet kontrowersyjne kwestie. W jakim stopniu człowiek jest w stanie wpłynąć na swoją pamięć? Czy wszystkie nasze wspomnienia są prawdą? Czy mamy prawo ingerować w pamięć innych ludzi, rzekomo dla ich dobra? “Księga luster” na pewno skłania do przemyśleń na ten temat. Bardzo podobał mi się styl tej powieści, pomysł na fabułę, wielowymiarowa konstrukcja postaci i zwroty akcji, zmuszające czytelnika do ciągłej zmiany zdania o bohaterach i zwracania podejrzeń w coraz to inną stronę. Zalecam “Księgę luster” wszystkim fanom kryminałów - zapewniam, że nie będziecie się nudzić!

• anna baranina

  2018-03-21

  Wciągająca, stylowa opowieść dla tych, którzy zmęczeni są klasycznymi kryminałami. Twórca zręcznie bawi się czytelnikiem, zastawia na niego pułapki: komu wierzymy? co pamiętamy? czy twoje wspomnienia są na tyle wiarygodne, by na ich podstawie oskarżyć kogoś o morderstwo? tak jak spisał ktoś niżej, zazdroszczę tym, którzy tę lekturę mają dopiero przed sobą.

• Ksantia

  2018-03-21

  Wciąąąąąąąąąąga bez reszty, tak, że nie pragniesz wysiadać z tramwaju, nie pragniesz położyć się spać, nie pragniesz wyjść z domu póki nie skończysz. A jak już skończyłam to było mi przykro, że ta lektura już za mną. I zazdroszczę tym, którzy dopiero przeczytają. Idealna fabuła, inteligentnie poprowadzona narracja, idealny zabieg z książką w książce. bardzo polecam!

• MOB

  2018-03-21

  W tej książce pdf każda litera ma znaczenie. Fantastycznie poprowadzona akcja, intrygujący bohaterowie, zagadka, która ciekawi do ostatnich stron. I idealna zabawa dla czytelnika: raz jest agentem literackim, za chwilę pisarzem, a później detektywem. W głowie zaś cały czas huczą mu pytania: Kto kim jest naprawdę? Co kryje niedokończony manuskrypt? Kto i dlaczego zabił profesora? I dlaczego pamiętamy jedne zjawiska z dzieciństwa a innych nie? Wiele pytań? Być może, lecz własnie dlatego w tej książce pdf każda litera ma znaczenie... Jakże miło móc czytać przed premierą, gdy jestem tylko ja, niesamowita książka ebook i jej bohaterowie. Polecam!