Jeśli dźwięk byłby twórcą wszechświata, oznaczałoby to, że jest on podstawową siłą, która wywołuje i kształtuje całą rzeczywistość. Oznacza to, że dźwięk nie jest tylko wynikiem fizycznym, lecz także fundamentalnym elementem, który daje początek materii, energii, przestrzeni i czasu. Wyobraźmy sobie to w następujący sposób: Wibracje jako budulec wszechświata: Materia, energia, a nawet świadomość mogłyby być wynikiem wibracji, które rozprzestrzeniają się w przestrzeni. Zamiast materii podstawową jednostką mogłyby być wibracje, które, łącząc się, tworzą złożone struktury, takie jak atomy i gwiazdy. Dźwięk jako mowa wszechświata: Zamiast fizycznych praw, które rządzą wszechświatem, moglibyśmy mówić o języku dźwięku, który jest zapisem fundamentalnych procesów. Dźwięk mógłby być językiem, który pozwala rozumieć, jak wszechświat funkcjonuje, jak powstaje i jak ewolucjonuje. Tworzenie i ewolucja: Dźwięk mógłby być siłą, która nie tylko daje początek wszechświatowi, lecz także wpływa na jego rozwój i kształtowanie. Moglibyśmy mówić o dźwiękach, które kształtują i modyfikują struktury, w tym też ewolucję życia i świadomości. Nowe technologie i rozumienie świata: Pojawienie się idei dźwięku jako twórcy wszechświata mogłoby otworzyć nowe drogi dla rozwoju technologii, a także głębszego zrozumienia siebie i naszego otoczenia. W skrócie, jeśli dźwięk byłby twórcą wszechświata, to znaczyłoby, że świat jest bardziej złożony i fascynujący niż nam się wydaje. Dźwięk mógłby być kluczem do zrozumienia, jak powstaje cała rzeczywistość, a także do rozwoju świeżych technologii i głębszego zrozumienia siebie i otaczającego nas świata.